Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Nies_ schreef:Sommige paarden zijn nu eenmaal dominant en als ze dan een aantal jaar bij een vorige eigenaar alles mochten uitvreten wat ze leuk vonden, dan doen ze dat. Lijkt mij niet heel moeilijk te bedenken. Of het zijn gewoon jonge beesten die grenzen opzoeken, is gewoon natuurlijk, hoeft er echt niks mis te zijn. Buiten dat hoeft mijn paard nog niet te trappen al wordt ie opgevreten door een leeuw.
Yamcha schreef:Ik heb een jong paard van 4,5, ze is van mij vanaf dat ze 3 was, en ze heeft zeer zeker wel uitgeprobeerd, ik heb haar nog nooit geslagen of geschopt, omdat het domweg niet nodig was. Dominantie vind ik al helemaal de grootste crap ever, paarden hebben niet zoiets als dominantie naar mensen toe, hooguit naar elkaar.
tess_84 schreef:Er komen zoveel reacties voorbij waarbij paarden gericht trappen en/of bijten. Zou het dan niet wijs zijn te zoeken naar het achterliggende probleem? In plaats van het op te lossen met agressie...
tess_84 schreef:Wat doet je hond dan zo verkeerd dat je het nodig vindt hem op die manier te straffen? Nekvel grijpen en op z'n rug leggen zijn echt extreme handelingen, die honden bij elkaar niet doen. Een hond zal een andere hond nooit vasthouden in de nek, en al zeker niet "eens goed schudden". Dit is prooigedrag en gebruikt en hond alleen maar als hij het andere dier dood wil maken. Dus eigenlijk zeg je op dat moment "ik wil je dood". Toch niet meteen het beste signaal dat je wil geven.
Het op de rug leggen heeft inderdaad totaal geen zin, onderdanigheid kan je niet afdwingen, maar zit in zeer subtiele handelingen. Als je hier graag meer over wil weten, zet ik het wel even in pb voor je
Amanda schreef:Hier sluit ik me helemaal bij aan. Ook ik heb mijn haflinger zeker toen ik hem net had, regelmatig een schop verkocht.
Hij was onopgevoed, had totaal geen respect voor mensen en had een erg zwartwitte aanpak nodig. Ik ben zelf helemaal niet zo, maar ik heb dit echt moeten doen. Hij werd gewoon gevaarlijk en was onvoorspelbaar.
En nu? Hij is mijn beste vriend, zo braaf als wat en zelfs kinderen kunnen hem poetsen.
5 jaar terug kon hij niet eens vast staan, liep iedereen omver en hield totaal geen rekening met het fenomeen mens. Dit was niet lief op te lossen, dat hadden al teveel mensen geprobeerd en hij was er een draak van geworden. Hij had behoefte aan duidelijkheid. En dat heb ik hem gegeven. Soms met tranen in mijn ogen.
Na 3 weken had ik een paard dat braaf vast kon staan en voetjes kon geven zonder iemand het licht uit zijn ogen te slaan. Nee, het was niet mijn manier, maar het was wel nodig. Dankzij die directe aanpak heb ik nu een braaf paard in de omgang. Daar tegenover stond overigens ook de hemel inprijzen als iets goed ging. Want goed gedrag belonen is nog veel belangrijker.
En dat zwartwitte is echt niet altijd schoppen. Bij mij is het meestal eerst stemverheffing, bij nog een keer een tik en bij nog een keer een schop. En dan heb ik het echt over dingen als gericht slaan, platdrukken tegen een muur en omver lopen. Dingen die gewoon gevaarlijk zijn. Niet alleen voor mij, maar ook voor de mensen die hem voerden of naar de wei moesten brengen. Wij zijn een stuk kwetsbaarder dan hij.
Ik had het ook liever anders gedaan en 90% van de paarden zal deze aanpak echt niet nodig hebben. Maar sommige hebben dit wel. Aan de ruiter/eigenaar om dit te herkennen en maatwerk te leveren bij ieder paard dat ze in handen krijgen.
noaenkelly schreef:Ik vindt het beetje makkelijk gezecht. Mijn paard schopt mij dus schop ik hem terug. Denk dat als een paard schopt er dan wel wat achter ligt en niet altijd dominantheid is. Denk dat schoppen gewoon geen zin heeft.
anneliesdj schreef:MarlindeRooz schreef:Als een paard tegen mij opsteigert dan krijgt hij wel een trap hoor, doe de pony's onderling ook en ik sta niet toe dat hij zo dominant over mij doet... Na 6 jaar blijft hij de grenzen opzoeken.
Dat heb je toch niet met Bayro gedaan hé?![]()
anneliesdj schreef:Haha doet me denken aan mijn eerste pony, was een shet die het grappig vond om mij achterna te gaan en in mijn rug te springen en te bijten als ik wegliep.
Alleen had ze de pech dat mijn vader toevallig net onze kant op keek, die heb ik nog nooit zo hard zien lopen
Qimm schreef:Heb zelfs met behoorlijk kracht een 3 weken oud veulen geschopt and then some. Dat was een duivels beestje. Als je de weide in stapte vloog hij je aan, oren plat naar achter, oogwit duidelijk zichtbaar en tanden in de aanslag. Kan je vertellen dat je dan geen tijd hebt voor 'foei'.
Hij kreeg eerst een lel met een halster op z'n kop en terwijl hij zich omdraaide om te slaan een schop onder z'n pens. Hij wist niet wat hem overkwam en heeft me daarna even staan bekijken om vervolgens, zeer voorzichtig, te komen snuffelen. Daarna was hij braaf, al kon je je aandacht niet verliezen. Hij wilde nog steeds proberen grenzen te verleggen, maar dat kon ik daarna af met stemverheffen...
Nies_ schreef:Jullie doen net of er bij elk klein dingetje wat fout gaat maar gelijk wordt geschopt, zo is het helemaal niet. Gevaarlijk gedrag wordt alleen niet getolereerd, of dat nou komt omdat hij dood gaat van de pijn of omdat het gewoon een etterbak is maakt mij eigenlijk weinig uit op dat moment.
Mindim schreef:Nies_ schreef:Jullie doen net of er bij elk klein dingetje wat fout gaat maar gelijk wordt geschopt, zo is het helemaal niet. Gevaarlijk gedrag wordt alleen niet getolereerd, of dat nou komt omdat hij dood gaat van de pijn of omdat het gewoon een etterbak is maakt mij eigenlijk weinig uit op dat moment.
Nou idd. Ik schop en sla mijn paard bijna nooit, juist omdat dat niet nodig is.
Mijn merrie is een draak naar andere paarden, maar als ik bij haar sta niet. Dan zie je dat ze wil uithalen, maar ze doet het niet, want ik sta er ook. Loop ik 5 meter weg, dan haalt ze wel uit.
Zo stond ik laatst in haar box, toen haar buurman flipte, zij flipt dan ook, nu niet, nu stond ze heel zenuwachtig te doen, want ik stond in de box. Toen ben ik er even uit gelopen, zij even flippen en daarna ik weer terug
Als zij dat niet zou doen en ik zou zien dat ze wil schoppen en een stemverheffing zou niet werken en ze doet het toch, dan krijgt ze een terug. Ik schop echter nooit in de buik, maar onder de kont.
Soms zijn paarden echter zo snel met hun reacties dat je het niet voor kunt zijn.
Ik schop alleen als er voor mij een bedreigende situatie ontstaat, door grof gedrag van een paard. Het is vanzelf niet zo dat iedereen maar schopt bij elke overtreding, zou wat zijn, dan moet je niet met dieren aan de slag gaan. Maar ik houd wel in mijn achterhoofd dat me wel degelijk iets kan overkomen, als mijn paard iets verkeerd doet richting mij en dat vind ik niet acceptabel. Als ik schop, schop ik ook niet uit agressie terug, iets wat wel wordt gesuggereerd wanneer je je paard een lel verkoopt.
En Yamcha, ook mensen die hun paard weleens een schop onder hun kont verkopen, hebben inzicht in hun paard hoor. En niet iedereen schopt uit dominantie en paarden hebben zeker nog vertrouwen in je, omdat je duidelijk en rechtvaardig bent.
noaenkelly schreef:Ik vindt het beetje makkelijk gezecht. Mijn paard schopt mij dus schop ik hem terug. Denk dat als een paard schopt er dan wel wat achter ligt en niet altijd dominantheid is. Denk dat schoppen gewoon geen zin heeft.
tess_84 schreef:als ik de paddock aan het uitmesten ben, hoeft ze niet tegen me aan te komen leunen of vlak bij me te komen staan voor aaitjes, want op dat moment heb ik daar geen tijd voor. Dus is het toch wel makkelijk dat je paard weet dat hij alleen in je persoonlijke ruimte mag komen als je dat vraagt? Door bijvoorbeeld je open hand uit te steken of welk "commando" je er dan ook aan wil hangen.