
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Heleennn schreef:Ben eigenlijk meer van het principe, slecht gedrag negeren en goed gedrag héél uitvoerig belonen. Dat werkte niet bij deze merrie omdat ze altijd maar verdere grenzen opzocht... Dus nu dwing ik respect af tijdens het werken en beloon ik goed gedrag. NIET met koekjes en dergelijke maar met een aai of een "braaf". Werkt veel beter bij haar... Ze krijgt enkel nog na het rijden een koekje IN haar voederbak. Op die manier hoop ik ook het bijten af te leren.
terpentijn schreef:Met bovenstaande post ben ik het wel eens: je moet naar het individuele paard kijken: is het nog een jong paard, is het al beleerd, is het koppig, of juist onzeker....
Soms is het een dunne stippellijn tussen het een en het ander.
Het hangt nogal op observeringsvermogen en ervaring van degene die er mee om gaat.
"Terugslaan" vind ik alleen in beeld komen als je daadwerkelijk fysiek bedreigd wordt of in gevaar komt. En dan nog moet je daarna af willen vragen wat dit in het paard opwekte, want dat doet een paard niet zo maar, moedwillig, om een mens te willen beschadigen.
Hulp, dus "andere ogen" er bij halen, die objectiever en meer ervaren zijn, is altijd goed.
jensvl schreef:De grootste beloning is stoppen met vervelend doen. Paarden doen bijna nooit vervelend bij elkaar (vervelend doen is de meest voorkomende straf). Ze laten elkaar zowat altijd met rust (het "belonen"). Straffen komt dus zelden voor in de natuur en al bijna nooit door te bijten of te stampen.
Ook in de training is het goed om te belonen door middel van met rust laten. Zolang het paard doet wat er van hem verlangd wordt door de leider (eigenaar dus), zal hij verder met rust gelaten worden (beloning). Anders zal hij lastiggevallen worden (vervelend = straf). Ook in de mensenomgeving is fysiek geweld bijna nooit nodig. Als vuistregel kan je stellen dat je dat enkel gebruikt als je je moet verdedigen of als de veiligheid in het gedrang komt (zoals dat ook het geval is in de kudde), hoewel er natuurlijk uitzonderingen bestaan.
Mijn indruk is eigenlijk eerder dat de mens een paard te snel straft (voor zijn eigen fouten dan nog meestal) en als er beloont wordt, dit op een verkeerde manier gedaan wordt. Bovendien gaan de meeste mensen ervan uit dat hun paard niet voor hun wil werken. Als het paard niet doet wat er gevraagd wordt, wordt dit bijna onmiddelijk vertaald met koppigheid in plaats van eerst te kijken of de fout niet bij de mens zelf ligt (mss ook omdat de oorzaak vaak moeilijk te vinden is en koppigheid voor de hand ligt, maar als je een paard goed behandelt zal dat paard over het algemeen graag voor je werken).
Heleennn schreef:Ik was ook daadwerkelijk in gevaar toen ze me wou slaan, had geen andere keuze.
Ariebren schreef:Paarden hebben onderling een heel simpel systeem van "straffen"en "belonen".
"straffen":
Een paard doet zijn oren naar achteren, geeft een snauw, tanden bloot of een klap met de achterbenen.
Kijk maar hoe een merrie haar veulen een bijt kan geven als het veulen te wild met de melkbar bezig is.
"Belonen":
Een paard beloont een ander paard door niets meer te doen en te negeren.
Wij mensen willen altijd belonen, en dan beloon je vaak het verkeerde gedrag.
Heleennn schreef:Dan hoop ik dat mijn paard ook tot bekering komt... Alhoewel het nu al veel beter gaat