Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-16 11:16

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-16 11:16

@Rocamor; Als het zover is dan zal ik ook daarvan eens wat foto's plaatsen

! Zadelmaker komt vandaag om 16 uur, ik verwacht niet dat we meteen iets hebben maar ik ben wel blij dat de eerste stappen gezet zijn!

@Marieke1495; Hahaha dat is grappig zeg :')

! En wel heel toevallig :')

!

Gisteren kreeg ik helaas een onaangename verassing van Ebabelou.. Het was een regelrechte ramp onder het zadel, ik ben me echt rot geschrokken.. Dinsdag en woensdag had ik haar vrij gegeven vanwege de hitte (ze heeft daar altijd best veel moeite mee), ik dacht dat moet kunnen.. Gisteren heeft ze eerst nog even 2 uur in de wei gestaan voordat ik ging zadelen (normaal rij ik eerst en daarna nog even extra op de wei).

Ik stap de buitenbaan in, van B naar E en ga verder op de rechterhand, bij C stond ze al op twee benen en wou niet vooruit, na een flinke discussie vooruit gekregen, maar binnen een paar stappen weigerde ze weer. Een stalgenootje stond te kijken dus ik vroeg haar of ze een zweepje aan wou geven. Ik stap rustig verder richting de A en voor de hoek weer op twee benen en weer kreeg ik haar niet vooruit. Normaal is ze mega gevoelig voor de zweep, nu deed het haar helemaal niks. Ze gaat dan staan hupsen op de plek, geen pas vooruit en ineens ontploft ze (omhoog ipv vooruit) en is ze weg. Om een lang verhaal kort te maken; 45 min lang ben ik bezig geweest met de rem en het gas 'herbevestigen'. Eerst stap - halt - stap - halt - e.d tot ze dit deed zoals ik het wou, toen hetzelfde in draf - stap - draf - stap - e.d. uiteindelijk werkte de rem in stap en draf wel, maar vooruit op mijn beenhulp (altijd klein beginnen) was meteen een brok spanning dat omhoog schoot. Toen ik dat na ongeveer een half uur ook redelijk onder controle had, dacht ik; ik neem nog een paar stukjes galop mee en dan zijn we klaar. Toen begon de ellende weer overnieuw, rem was volledig verdwenen en als ik haar gecontroleerd onder me had galopperen, stoof ze er zonder aanleiding steeds als een gek vandoor. Ik word echt niet snel boos op haar, maar ik was deze keer toch echt wel heel boos, ze deed namelijk letterlijk poging tot poging om mij eraf te gooien en luisterde helemaal nergens naar. Uiteindelijk een paar keer aangesprongen in galop, 4/5 passen en terug naar draf - stap - halt en dat een keer of 5. Toen ze dat 'netjes' deed was ik er klaar mee, allebei zeiknat van het zweet, lange(re) teugel en uitstappen. Maar daar dacht zij anders over, na een paar passen lange teugel, stoof ze er weer als een gek vandoor. Toen was ik er echt klaar mee, heb haar afgezadeld en in de molen gezet.

Ik heb er echt ontzettend de balen van, sinds ik haar zelf weer rijd hebben we echt nog genoeg momenten gehad dat ze weigerde, een keer op twee benen stond, weg stoof e.d. maar altijd was het daarna meteen afgelopen en liep ze netjes verder. Dat ze die momenten kan hebben, daar heb ik me bij neergelegd. Maar het was gisteren alsof ik op het paard stapte waardoor ik mijn knie brak, ze luisterde helemaal nergens naar en hield gewoon niet op met etteren. Ik moest eerlijk gezegd tegen mijn tranen vechten toen ik na 45 minuten afstapte omdat ze weer wegstoof. Ik weet ook wel dat het met pieken en dalen gaat, maar het voelde gisteren alsof we terug het ravijn ingestort zijn en ik begrijp niet waar het ineens vandaan komt. Letterlijk het enige wat ik anders heb gedaan in al deze tijd, is twee rustdagen geven in plaats van één, is dat effect dan zo groot? Dat kan ik me haast niet voorstellen eigenlijk.. Maargoed ik heb wel meteen mijn instructeur geappt, hij komt me vandaag helpen (niet ideaal met zadelmaker), maar ik heb het gevoel dat zij gisteren gewonnen heeft en dat kan ik me echt geen twee keer laten gebeuren. Ze mag echt niet denken dat ze zich zo kan gedragen als ze haar kop verkeerd heeft staan. Maar waarschijnlijk is ze vandaag mega braaf

, en denkt mijn instructeur dat ik gek ben geworden van de hitte ofzo haha. Maar we gaan het zien...

**Geplaatst**: 22-07-16 20:11

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 22-07-16 20:11

Jeetje...wat jammer dat ze weer wat oude streken heeft en kan mij voorstellen dat je daar bertje moedeloos van wordt!
Ben venieuwd hoe het vanmiddag met je instructeur is afgelopen....sterkte...

**Geplaatst**: 22-07-16 21:49

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 22-07-16 21:49

Een paard doet toch nooit iets zonder reden? Je zal het wel niet willen horen.

Maar ik heb al je 16 pagina's doorgelezen en ik kan me niet voorstellen dat dit paard niets mankeert.

Zo heeft een kennis van mij bijna een identiek verhaal als jou gehad. Paard door de malle molen gehaald. Niks uitgekomen. Toen het paard haar op een gegeven moment trapte en haar heup brak was ze er klaar mee en heeft ze het paard laten slachten. Dezelfde middag belde de slager haar op dat het hele kruisbeen van dat paard vergroeid was. Tsja logisch dat dat paard zich altijd zo gedragen heeft. En wij maar denken dat het een k.tbok was.

Ik zou zo'n paard direct opruimen. Kost je bakken met geld. En klinkt misschien hard, maar wij zeggen altijd; je moet ze opeten voordat ze jou opeten.

Al moet ik jou wel een dik compliment geven voor je doorzettingsvermogen en wilskracht.

**Geplaatst**: 23-07-16 10:01

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-07-16 10:01

Hoe ging het gisteren TS? Snap dat je knap moedeloos hiervan wordt, er valt geen pijl op te trekken. Ik bewonder je doorzettingsvermogen, zelf zou ik hier echt geen zin in hebben. Je neemt er toch een risico mee met je eigen gezondheid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-07-16 11:16

Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-16 11:16

@Dushishoeve; Hard is het wel ja.. Natuurlijk is dat miljoen keer door mijn hoofd gegaan, of er niet iets mankeert. En met iedereen die er dichtbij staat heb ik soortgelijke gesprekken gevoerd en na alle foto's, scans, echo's die super waren hebben we toch geconcludeerd dat het grotendeels karakter is. Wat ook wel bleek uit het feit dat ze zich het afgelopen halfjaar voorbeeldig heeft gedragen op een weigering hier en daar na maar daar heeft elk paard wel eens last van. Dus dat ze zich eergisteren zo gedroeg kan ook aan mij gelegen hebben natuurlijk, 'even' willen rijden en hup ze neemt een loopje met me.
Een andere reden waarom ik bijna zeker weet dat het een groot deel karakter is, is dat haar moeder ook haar eigenaardigheden heeft (bv tegendraads dwars door de molen lopen ipv met de stroom mee, ongeacht wel of geen andere paarden in de molen), en een ander veulen van dezelfde moeder was met een paar maanden al een onhandelbaar stuk vreten (lees dendert dwars door een kind heen, ontsnapte uit de wei weg van moeders).

Tot slot geloof ik niet dat mijn paard zo makkelijk en fijn kan lopen, als ze helemaal kapot is van binnen. Sinds ik haar zelf rijdt in april en we zijn gaan focussen op o.a. sluiten en verruimen e.d. pakt ze dit allemaal ontzettend makkelijk op, dat zou ze niet kunnen als haar lichaam dat niet toelaat.. Het gedonder eergisteren begon aan de lange teugel al, het is niet zo dat ik iets van haar vroeg. En het is het gedonder in de altijd zelfde hoek waar het mee begon.. Maargoed.. Ik snap dat je er twijfels over hebt, sowieso lastig te oordelen omdat je haar niet even 'live' kan zien.. Ik ben wat dat betreft heel onzeker en zie overal spoken in maar inmiddels durf ik er op te vertrouwen dat de kenners gelijk hebben.. En als het wel fout zal zijn dan gaat ze niet naar de slacht, daarvoor is zo allang uitgesloten :')

. Zolang ze geen pijn heeft gaat ze lekker op de wei maargoed, zover zijn we gelukkig niet! Wel heel erg bedankt voor het compliment haha.

@Kally & DatBenIkNou; Gisteren was ze natuurlijk weer mega braaf :Y)

... En naast dat ze braaf was liep ze echt heerlijk (ik had verwacht dat ze spierpijn zou hebben). Mijn eigen zadel ligt nog niet perfect helaas.. Dus wat zadels opgelegd en geprobeerd maar nog niks perfect passends gevonden (gaat natuurlijk ook niet 123), omdat mijn zadel gewoon niet goed blijft liggen mocht ik een dressuurzadel van een stalgenoot gebruiken voor de les (uiteraard gepast door de zadelmaker en groen licht gekregen). Nou.. Als het aan mijn instructeur en stalgenoten ligt, stap ik nooit meer op een springzadel :')

. Zoals @Rocamor en wat andere bokkers al vermoedde; ik zit een stuk rustiger op een dressuurzadel. Daar heeft zij ontzettend veel baat bij en ik voel ook vele malen beter wat er onder mijn kont gebeurt. Voorlopig mag ik een dressuurzadel lenen, mijn eigen zadel ga ik te koop zetten en hopelijk kan ik er snel een voor ons beide perfect zadel voor terug kopen!

De les; ze was lekker ontspannen (was ze ook al toen ik voor de les nog met de zadelmaker op mijn eigen zadel reed om te kijken hoe of wat). Wat ze wel deed, en eigenlijk altijd wel stiekem een beetje doet, is toch een beetje doordrammen op het terugkomen. Dus ik zet haar stil, zodra ik ontspan zet ze snel nog even 2/3 passen. Als ik terug kom uit draf, blijft ze stuwen met dat achterbeen voordat ze terugkomt, e.d. Dus daar zijn we vooral mee bezig geweest, ze kan namelijk wel gewoon netjes stil staan maar dat drammen is wel flink vastgeroest. Dat is wel mijn eigen schuld want in de tijd dat ze zo stout was ging ik in de teugels hangen waardoor het drammen alleen maar erger is geworden. Nu klinkt het heel heftig dat drammen, maar dat was het niet, alleen op dagen zoals eergisteren loopt het gewoon uit de hand. En dat heeft natuurlijk wel wat te maken met het feit dat ze op andere dagen ook niet volledig gehoorzaamd. Ze luistert wel, maar het duurt wel een x aantal passen voordat er wat gebeurt (geldt ook voor aanspringen in galop of wegstappen). Genoeg huiswerk dus, ik moet zelf nog veel consequenter gaan worden, wat ik heel moeilijk vindt (zeker als ze braaf en ontspannen is).

Kleine opmerking over mijn zadel; deze is eind 2015 (een maand voordat ik mijn knie brak, gecontroleerd en opgevuld). Echter na de kolieken en stilstaan van de peesblessure was ze mager en weinig bespierd. Ze heeft daarna nooit meer koliek gehad en staat sinds februari vol op in training. Flink bijgekomen in gewicht en bespiering dus. Dat is de reden dat het zadel dus niet meer goed genoeg ligt, sluit op de verkeerde plekken aan. Hij was namelijk helemaal voor haar op maat gemaakt dus ik had er wel ontzettend de balen van, maar het is wel een logisch gevolg na wat zij heeft doorstaan.

**Geplaatst**: 23-07-16 14:22

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-07-16 14:22

en ik maar denken dat mijn pony soms dwars is... die is niks vergeleken bij die van jou volgendsmij....

Ik heb echt heel erg veel respect voor je!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-07-16 17:02

Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-16 17:02

@Kimberlyve; hahaha aaah wat lief dankjewel!

Ik kom net van mijn paard af.. Heb even de feiten flink in mijn gezicht gedrukt gekregen.. Ze liep hartstikke lekker, hartstikke braaf, weer bezig geweest met overgangen, schakelen en wijken. Toen wou ik wat stukjes schouderbinnen meenemen. Hier wordt ze altijd wat loperiger van dus ik was wat consequenter dan normaal en stond dit niet toe. Het werd een beetje drammen (zij) en trekken (ik), dus ik besloot het in stap verder te oefenen. Steeds een paar passen, ging ze dribbelen, zette ik haar stil. Maar daar word ze nukkig van, ze doet namelijk wel wat ik vraag, maar ze versneld ook ongevraagd en dat mag ze niet zomaar doen. En dan gaat de knop om, niet alleen mij haar maar dus blijkbaar ook bij mij.. Ze begon te weigeren, en niet een klein beetje maar echt volledig in de staak.. En dan krijg ik haar niet meer van haar plek, en als ze gaat, komt ze recht overeind of schiet er keihard vandoor.. We waren ontzettend tegen elkaar aan het vechten, ze kwam zo hoog dat ik bang was dat we achterover zouden klappen. Ik heb nog nooit huilend op het paard gezeten maar ik trok het niet meer, ik durfde niet los te laten, ik durfde geen been te geven, 1 brok mega spanning had ik onder mijn kont.. En afstappen? Nee daar ben ik te trots voor.. Gelukkig was mijn vriend mee en heeft hij mijn instructeur geappt, die godzijdank kwam aangesneld om te helpen. Alsof hij kan toveren, maar nee hij kan niet toveren, hij kan logisch nadenken, wat ik zelf op zo'n moment echt niet kan.. Toen hij aankwam was ik bezig haar in stap te krijgen.. Hij zei; loslaten, van voren losser laten, niet zo vasthouden.. Eigenlijk durfde ik dat echt niet op dat moment, maar ik vertrouw hem dus heb ik het wel gedaan.. Et voila.. Ze stapte zoweer vooruit, heeeeel gespannen maar vooruit. En weer halthouden, loslaten en paar passen vooruit.. De spanning vloeide af bij beiden, en voor ik het wist zaten we in draf, ik liet los, zij liet los en ze heeft geen pas meer verkeerd gezet..

De frustratie.. Wauw.. Ik vroeg me echt even af of dit het waard was, ik vond het echt even niet leuk meer, ik was gewoon echt heel bang voor haar.. En toen werd ik op een hele vriendelijke manier toch ook even streng toegesproken. En daar had hij helemaal gelijk in en dat was ook zeker wel nodig en absoluut waar.
Ze heeft aangegeven het moeilijk te vinden.. En toch vroeg ik door en terwijl ik doorvraag, vraag ik (onbewust) nog meer en meer.. Ze sloeg niet zomaar om van ontspannen naar gespannen.. Ze maakte meerdere keren duidelijk dat ze het moeilijk vond.. En nu, ja dan voel je je even schuldig. Want ik heb niet gevoeld, ik heb niet naar mijn paard geluisterd en ik heb het haar uiteindelijk alleen nog maar moeilijker gemaakt.. Natuurlijk mag ze niet recht overeind komen.. Maar het feit dat zodra ik losliet, zij zowaar gewoon weer voor me begon te lopen en nog haar best deed ook, zegt wel heel veel..

Nu ga ik hier even heel hard en lang over nadenken, boos zijn dat ik haar signalen 'genegeert' heb en heeeeeel erg dankbaar zijn voor het godsgeschenk dat ik mijn instructeur noem. En stiekem ook mijn paard dat mij daarna laat zien dat ze nogsteeds graag voor me wil werken, ookal was ik onredelijk tegenover haar.

Ondertussen heeft mijn vriend ook een foto gemaakt, die ontzettend gaaf is geworden ook al vind ik het pijnlijk om naar te kijken. Of het slim is om hier te plaatsen, dat weet ik niet.. Maar toch ga ik het doen..

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door Ababe op 23-07-16 17:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-07-16 17:13

Geplaatst: 23-07-16 17:13

Heb niet alle pagina's doorgelezen maar is ze wel eens behandeld door die iemand van http://www.happy-athlete.nl ?
Ben zo vrij geweest om in je profiel te kijken en die daar een heleboel spierproblemen met name in de voorhand..
Daar kan je paard echt veel hinder van ondervinden, terwijl spierproblemen prima oplosbaar zijn!

**Geplaatst**: 23-07-16 17:20

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-07-16 17:20

Raar is dat .. he.. heel menselijk dat je niet durft los te laten... maar dat is juist veel gevaarlijk dat er spanning op houdt. Loslaten is de meest veilige oplossing maar zo lastig want het gaat tegen je menselijke natuur in.
Heb je wel iets van een bokriempje aan je zadel dat je je daar aan kan vasthouden zodat je wel de teugels los kan laten. Soms helpt dat mentaal.
En nooit te vaak een oefening herhalen ook niet als hij niet goed gaat... 3x achter elkaar is in alle gevallen voldoende. Voldoende als het goed is... maar ook als het fout gaat (want dan slijt je ook niet het foute patroon erin) En als het wel goed gaat kan je na even iets anders wel weer die oefening vragen.. en als het fout gaat bewaar je het voor de volgende les. Mij helpt dat wel om niet te gaan doordrammen en in negatieve spiraal te belanden.

**Geplaatst**: 23-07-16 20:14

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-07-16 20:14

Loslaten is idd t magische woord bij dit soort paarden!! Vertrouw op jezelf dat je dat kunt!!! Nu heb je ook " niks! !

**Geplaatst**: 23-07-16 23:03

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-07-16 23:03

ohw ohw wat moet jij peetjes gezweet hebben daar :(:)

allereerst een dikke knuffel van mij voor jou

Alleen al voor jou doorzettingsvermogen verdien je eigenlijk een lintje O:)

Maaarrr ... let nu wel op dat je niet te voorzichtig word (dat is dus iets wat ik echt gelijk zou hebben)

Jij kan dit als je het maar wilt... als ze iets de eerste keer niet snapt .. probeer haar hoofd gelijk op een ander punt te laten concentreren en dan later weer iets duidelijker het gene vragen wat ze niet snapte
en loslaten tja .. vrij weinig mensen die dit inzien ..mijn instructeur zei altijd "als je een paard van voor opsluit, dan komt het omhoog of bokt het je, je zadel uit"
een bok riempje is hierbij een goede tip had ik op mijn vorige bij rijpaard ook

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-16 16:09

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-16 16:09

Ik meld me hier weer even, voor de geïnteresseerde (voor zover die er nog zijn haha).

Het is pieken en dalen bij ons. Sinds die foto is ze gelukkig niet meer zó stout geweest, maar zoekt de grenzen wel op. Zoals een aantal hier al zeiden; kijk uit dat je niet te voorzichtig wordt.. tja voorzichtig en bang eigenlijk allebei wel een beetje.. Ik heb weer wat extra lessen genomen en vanaf dat moment hebben we hele fijne momenten, afwisselend met moeilijke momenten..

Ik had me al een tijd ingeschreven voor onze eerste echte B wedstrijd op 28 augustus.. Tot de dag daarvoor nog ernstig getwijfeld om niet te gaan omdat ze toch loopjes met me nam.. Uiteindelijk besloten wel te gaan, zelfde locatie als onze eerste BB wedstrijd, dus 'bekend' terrein, losrijden binnen, als het niet gaat dan gaat het niet en ga ik niet van start. Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik ben gegaan. Ze was mega braaf, we moesten heel erg lang wachten aan de hand omdat we veel te vroeg waren, het was warm, maar ze was zo braaf (ook aan de hand). Daarnaast liep ze ook heel fijn en durfde ik haar meer te rijden dan bij onze BB proef. We sloten ons officiële B debuut af met 3 winstpunten en tweemaal 1e plaats. Ik was ontzettend trots, maar uiteraard nog veel trotser vanwege het feit dat ze zich zo goed gedragen heeft.

De eerste week na de wedstrijd liep ze heeeeerlijk thuis, keek nergens van op of om, geen gezeik of gedram. Ze was braaf, deed ontzettend haar best en had helemaal geen praatjes. Helaas sloeg ze na een week haar ijzer er af in de wei, voordat hij er weer onder zat waren we 3 dagen verder en toen liep ze niet lekker. Met mijn instructeur gekeken en hij kwam vrij snel tot de conclusie dat ze niet lekker liep door vast in haar lijf, niet door het 3 dagen zonder ijzer. Maar ik ben onzeker en eigenwijs dus ik heb de training behoorlijk teruggeschroefd naar; om de dag rijden en alleen wat stap/draf loswerken en bij een pas onzuiver meteen er af.

Dat was niet het meest verstandige besluit.. Ze kreeg meteen weer praatjes, begon weer overal op te reageren en pakte elke kans om een loopje met me te nemen. Uiteindelijk heeft mijn instructeur me even goed toegesproken, nadat ik hem had gezegd dat ik niet meer wist wat ik moest (kreupel, stout, oorzaak, peesblessure?). Ik had hem gevraagd of hij haar wou rijden ipv mij les geven omdat ik twijfelde aan de oorzaak van haar onzuiverheid. Dat wou hij niet. Dus toch zelf opgestapt om het nog 1 kans te geven voordat ik DA, Fysio, Osteo, Hoefsmid, Zadelmaker en noem maar op in paniek ging op bellen.

Braaf de les in gegaan, goed lang losgestapt en toen begon de les (ik hield wijselijk even mijn eigenwijze mond dicht). Wonderbaarlijk genoeg was ze binnen 1 minuut nadat mijn instructeur begon te praten, niet meer onzuiver. Uiteraard kent hij mij en haar heeeel erg goed, dus hij weet wel hoe hij 'ons' moet bewerken. Maar zijn punt was duidelijk, onzuiverheid omdat ze vast zit, niet omdat haar pees weer opspeelt. Binnen een kwartier was ze zo soepel als een elastiekje en ze heeft de hele les letterlijk geen pas onzuiver gelopen. Ook was ze heel braaf.

Dit was afgelopen woensdag, de dagen daarna dat ik zelf heb gereden heb ik toch wat twijfel/onzekerheid meegenomen. Niet over haar onzuiverheid maar over haar gedrag. En dat is natuurlijk ook een beetje vragen om 'problemen'. 1 ding is eindelijk goed bevestigd, en dat is de (nood)rem, als ze doordramt moet ik niet blijven hangen maar kort en waar nodig duidelijk remmen. Maar ze zou zichzelf niet zijn als ze dat niet tegen me gaat gebruiken

, dus nu lig ik er soms bijna aan de voorkant af als ik zachtjes rem. Maar ook dat lossen we wel weer op.

Waar ik momenteel eigenlijk dagelijks met haar tegenaan loop is dat ze in galop ineens haar achterhand er onder gooit en hem wil smeren. Inmiddels voel ik het aankomen en heb ik haar binnen no-time tot stilstand. Maar ik galoppeer met dat gedrag in mijn achterhoofd, waardoor ik van voren niet volledig durf los te laten, met als resultaat dat ontspanning erg ver te zoeken is. Waardoor ik dat gedrag juist versterk omdat zij mijn spanning overneemt. Als ik les heb is er niks aan de hand, als mijn instructeur zegt; gooi die teugels los, dan doe ik dat en vertrouw ik op hem/haar.
Daarnaast blijft ze er een handje van hebben om met me in discussie te gaan als ze het er niet mee eens is. Lees; niet willen stilstaan, hupsen, achteruit lopen, 180 graden omdraaien, heeeeel fel op de hulpen. Het gebeurt niet vaak, maar als het gebeurt dan is het meteen zo heftig allemaal.

Zaterdag komt in ieder geval ons eigen op maat gemaakte dressuurzadeltje en maandag komt er iemand om haar los te maken/massage/iets met drukpunten (geen idee of er een officiële naam voor is). Ik weet dat ik haar vooral rij technisch zelf los moet werken en vooral los moet houden, maar een beetje extra hulp kan geen kwaad.

Niet een hele spannende update, maar ik heb iniedergeval geen nieuwe breuken en we werken er heel hard aan om weer terug te gaan naar waar het zo goed ging 2 maanden geleden!

**Geplaatst**: 13-09-16 16:27

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 13-09-16 16:27

Laura, misschien is het eens een idee om een alternatief te gaan bedenken op het spanning gedeelte. Er is altijd wel een optie voor te vinden, alleen moet je daar creatief voor zijn.
Voorbeeldje, ik rijd nu een merrie, die ging voor dat ik met haar aan de gang ging,steeds omhoog bij het opstappen. Nu heeft ze dus veel spanning, wat je bijna niet ziet. Ze gaat dan bijv lopen, maar ipv van het lopen 'af te straffen', pak ik juist de spanning aan. Ik heb haar geleerd te ontspannen voor zijwaartse druk, zodat ik de spanning kan beinvloeden, en niet het lopen zelf.
Dit is slechts een voorbeeld, maar misschien interessant om voor jou eens over na te denken. Dus door zeg maar grondwerk/horsemanship te combineren met rijden.

Even wat voorbeelden over de pressure-release methode, ik denk dat je hier zeker wat aan kunt hebben namelijk

En hier een filmpje over hoe ik dit toepas tijdens het rijden:

**Geplaatst**: 13-09-16 18:53

Geplaatst: 13-09-16 18:53

Ik herken zo ontzettend veel in je verhaal TS, alleen dan minder heftig.
Maar dat testen heb ik ook de hele tijd.

Ik heb een tijd geleden voor eerst een join-up gedaan. Na een half uur idioot rondjes rennen kwam ze eindelijk eens kijken.
Sindsdien werk ik nu voor het opstijgen nu eerst aan de hand todat ze me onvoorwaardelijk volgt en weg laat sturen.
Mijn problen zijn daarmee onder het zadel nagenoeg verdwenen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 10:27

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 10:27

@Joolien; bedankt voor de tips!
Het lastige bij haar is, is dat er een groot verschil zit tussen werkelijke spanning en de spanning die ik thuis ervaar met haar. Lastig uit te leggen, maar als er bij wijze van spreken onverwachts een granaat naast haar ontploft op vreemd terrein, dat schrikt ze heel minimaal, ruikt er een keer aan en huppelt vrolijk verder. Als ik met haar naar het bos ga/de straat op ga dan kunnen vrachtwagens, quads, tractors e.d. mij passeren met 80 km per uur, niks aan de hand. Wat dat betreft is ze écht bomproof en niet snel onder de indruk.
Rij ik thuis en komt de bladblazer of het golfkarretje langs (beide ziet ze die meerdere malen per dag), dan schiet ze extreem uit haar slof. Dus echt spanning in de zin van; 'ik vind dit echt heel spannend en eng en ik weet me geen houding te geven' is het niet..
Dat maakt haar ook zo onberekenbaar, omdat er letterlijk geen pijl op te trekken is. Het enige wat een zekerheid is, is natuurlijk dat ik deze spanning vererger door zelf spanning mee te nemen. Echter heeft ze er ook een handje van met een ander op haar rug. Maar bij mijn instructeur, die écht niet onder de indruk is van haar, beperkt ze haar gedrag tot een hupsje, een pasje opzij, iets versnellen. Bij een stalgenootje die (net als ik) wél onder de indruk is, ontploft ze gewoon. En dat is frustrerend haha.

Ik had je topic voorbij zien komen en aangestipt een tijdje geleden, ik ga hier vanmiddag eens voor zitten om het door te lezen! Je hebt absoluut gelijk dat ik een creatieve oplossing moet gaan bedenken voor deze momenten. Ik ben ook een tijdje gewoon stug naar de binnenbaan verplaatst als ze buiten 'gespannen' was. Die zag ze niet aankomen en was braaf binnen, maar na 3 keer had ze besloten dat ze binnen gewoon verder kon gaan :')

. Ik moet vooral NIET reageren zoals ik 'altijd' reageer, het liefst moet ik het tegenovergestelde doen of het gedrag negeren. Maar na 50000 keer weigeren langs de waterton, wordt ik ook een beetje kriebelig -O-

. Ik ga meteen even je filmpjes bekijken.

@Sizzle; Bedankt voor je tip! ik lig helemaal in een deuk, zie het helemaal voor me :')

. 'Vroeger' stapte ik haar altijd in en uit aan de hand, dus het los meelopen, stoppen wanneer ik stop e.d. doet ze allemaal wel braaf gelukkig. Rondjes rennen heb ik nog nooit geprobeerd :')

. Helaas kan ik nog niet echt rennen met mijn knie, maar een beetje versneld rondstrompelen moet lukken. Ook in de wei komt ze altijd naar me toe en volgt me de hele wei door als ik bv een ijzer kwijt ben (niet in mijn ruimte maar gepaste afstand, heb ik haar nooit geleerd maar ze is heel nieuwsgierig). Maar op de grond geldt eigenlijk wel hetzelfde als onder het zadel; als zij besloten heeft dat ze het niet gaat doen, dan trekt ze wel alles uit de kast om het niet te hoeven doen. Dit gebeurt zelden hoor (lees misschien 2keer per jaar), als ze bijvoorbeeld tussen twee bekap wagens door moet waar de slijptollen beide aan staan en we passen er net tussendoor, dan bouwt ze wel heel erg spanning op, maar dit vindt ze wél echt eng. Een tijd geleden had ik nog beschreven in dit topic dat ze los over het erf liep, toen hadden we de training op een laag pitje (dan is ze een energiebom) en kwamen we in een soortgelijke situatie. Dan is er geen houden meer aan, maar ze laat zich gelukkig wel pakken daarna en dan is het ook goed.

**Geplaatst**: 14-09-16 15:53

Geplaatst: 14-09-16 15:53

Klinkt toch wel beetje bekend.... ik vermoed dat er toch erg gespiegeld wordt. Waarschijnlijk omdat jij in je hoofd al vooruit denkt en voelt, ga je misschien net iets verzitten, pak je die teugel net wat anders of zoiets. Paardlief voelt dat en probeert je lekker uit....

**Geplaatst**: 14-09-16 16:07

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-16 16:07

Oh maar dat heb ik precies zo Laura. Mevrouw kan het ene moment nergens van onder de indruk zijn, het andere moment is het ineens mis.
Toch vraag ik me nog steeds af bij die van jou, of het ook niet iets medisch is...

**Geplaatst**: 14-09-16 16:33

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 14-09-16 16:33

Nu weet ik zeker dat we heel vergelijkbare paarden hebben.
Bomproef maar o zo gehaaid.
Op vreemd terein heb ik ook een hele brave, maar thuis moet ze altijd testen.
Ik provoceer heel vaak.
Dan loop ik door het bos aan de hand en is ze doodbraaf (voor de buitenwereld) en op de weg naar huis draai ik dan ineens om en ga zijgangen van huis weg vragen bijvoorbeeld.
Dan komt er een gil en een voorbeen in mijn richting en weet ik dat stiekum helemaal niet braaf is.
Dan zet ik flink door tot ze alles braaf doet en dan is rijden daarna ook appeltje-eitje.

**Geplaatst**: 15-09-16 11:57

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 15-09-16 11:57

Goh, ik weet niet hoe jij staat tegenover Natural Horsemanship? Maar in mijn ogen is dit een echte LBE (left brain extrovert). Dit type paarden vervelen zich snel en gaan dan zelf iets verzinnen om het afwisselend te houden. Wat doe je zoal als je in de bak rijdt? Dressuur? Of ook iets van balkjes, cavallettis oid?
Kijk anders eens in dit topic: [VNA] Mensen met left brain extravert paarden?
Misschien kun je er iets mee...

**Geplaatst**: 17-09-16 08:16

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 17-09-16 08:16

Ik zit het topic door te lezen en snap één ding niet helemaal goed denk ik, maar dit paard is dus níet medisch gecontroleerd???

**Geplaatst**: 17-09-16 11:09

Geplaatst: 17-09-16 11:09

Ik heb ook zojuist de tijd genomen om alles door te lezen ..

Ik heb echt respect voor je doorzettingsvermogen en geduld! Ik ben nu zelf bezig met een dominante terror pony, je verhaal is voor mij heel herkenbaar. Zowel de 'streken' van je paard als de frustraties als je dacht dat het ein-de-lijk beter ging.

In ieder geval bedankt voor het delen, ik heb hier erg veel aan gehad!

**Geplaatst**: 17-09-16 11:36

Geplaatst: 17-09-16 11:36

Ik weet niet hoor, maar als ik dit zo lees dan vraag ik me af of zij wel het juiste paard voor jou is. Of je zult ontzettend hard aan jezelf moeten werken en meer vanuit jezelf moeten beredeneren. Ik lees vooral wat zij allemaal doet en veel minder wat jij allemaal (niet) doet of kan. Beetje zwart wit gesteld. Naar mijn mening zal je eens na moeten denken of je hier echt gelukkig van wordt.

**Geplaatst**: 17-09-16 12:22

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 17-09-16 12:22

Ik heb het hele topic gelezen en vraag me af of er ineens andere berichten staan dan degene die ik gelezen heb.

Ik vind juist dat ts heel erg op zichzelf betrekt. Of het zoekt in een mogelijk medisch probleem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-16 13:16

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-16 13:16

Bedankt voor jullie reacties! Ik haak eerst even op het medische in, aangezien er twee posters zijn met een soort van dezelfde vraag/opmerking

.

NikkiDeKerf schreef:
Ik zit het topic door te lezen en snap één ding niet helemaal goed denk ik, maar dit paard is dus níet medisch gecontroleerd???

Als je al mijn posts hebt gelezen dan is dat een bijzondere conclusie. (Maar ik heb ook eerdere topics over haar dus kan zijn dat hier niet alles in staat). Even uit mijn hoofd, wat er allemaal is gebeurd bij haar op medisch gebied;
- Röntgen helemaal
- Klinisch
- Echo's/scans (benen/maag/darmen/en alles wat met het voedingskanaal te maken heeft en op de echo kan)
- Endoscopieën
- Uitgebreide bloedonderzoeken
- Punctie
- Mestonderzoek standaard elke 3 maanden
- Opvoelen
- Uitgebreid onderzoek gebit/mond en verder tandarts jaarlijks (zo ook gisteren)
- Fysio minimaal twee keer per jaar
- Massage/drukpunten komt a.s. maandag
- Zelfs in de spirituele hoek heb ik hulp gezocht waar ook uit geconcludeerd werd dat zijn niks mankeerde.
- Ze heeft op twee verschillende klinieken (waaronder Lingehoeve in Lienden) gestaan en een derde kliniek/arts heb ik er bij gehad.
- Ze heeft twee op haar aangemeten zadels, vandaag de zadelmaker toevallig nog geweest om een laatste check te doen.

Dit is even uit mijn hoofd de grote dingen die er zijn gebeurd sinds ik haar heb. Persoonlijk vind ik het vrij veel, als ik naga dat sommige in 20 jaar tijd nog nooit een kliniek hebben gezien haha. Tsja en de kosten van alleen de drie klinieken zijn al ver boven de €8000. Daar zitten de tandarts, mestonderzoeken, fysio, hoefsmid, zadels; nog niet eens bij omdat dit natuurlijk standaard hoort bij het houden van een paard.

En ik kan je vertellen, het liefst bel ik de DA al als haar voorpluk scheef hangt :')

. Maar op beide klinieken is ze echt kerngezond verklaard, gisteren was de eerste keer ooit dat de tandarts echt iets moest doen. De DA bekijkt haar nog altijd even als hij op stal is, voor mijn gevoel. Maar mijn instructeur/staleigenaren verklaren me voor gek als ik weer in paniek op bel dat er iets aan de hand is, omdat dat al heel lang niet het geval is. Daarnaast ziet ze er momenteel echt ernstig gezond uit, glimworm! Het enige wat er momenteel speelt is dat ze scheef is onder het zadel.. En daar werken we heel hard aan en daarvoor komt er maandag iemand bij haar om een extra handje te helpen

!

Ik had een heel ander kaliber paard kunnen kopen als ik van tevoren wist dat ik die 8000 bij de aanschafprijs had kunnen optellen. Maar ik zou het allemaal weer overnieuw doen als het moet en ik zou ook absoluut met 100% voor haar kiezen als ik wel van tevoren wist dat het zo zou aflopen. Want ik wil haar voor geen goud missen.

Nu even op de rest van de reacties reageren, sorry voor het lange verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-16 13:43

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-16 13:43

@Smileydees; Wat je zegt klopt absoluut. Er is altijd een punt in de bak dat vanaf een bepaalde kant voor spanning zorgt. Al een halve volte voordat ik daar in de buurt ben, verpak ik mijn teugels al. Ik ben zelf constant aan het kijken of ik ergens een aanleiding kan vinden voor waar zij mogelijk weg kan springen. Ik ben me er heel bewust van dat ik het doe, en toch betrap ik mezelf erop dat ik het blijf doen. Mijn instructeur zegt ook altijd tegen mij dat ik elke pas moet rijden, en als ik dat doe, elke pas rijden en voelen en niet in de verte koekeloeren, dan gaat het hartstikke goed.

@Joolien; Gelukkig zijn we niet de enige, ik lees inderdaad steeds meer mensen met paarden die daar een handje van hebben. Mijn mega grote fout is gefrustreerd raken als ze 'weeeeer schrikt' voor de 50000e keer op dezelfde plek. Dat is iets waar mijn instructeur ook heel duidelijk in is, dat ik me daar niet door moet laten afleiden en me op mijn doel moet focussen. Ik snap je gedachten op medisch gebied, je moet ook maar oordelen vanaf een scherm en een eenzijdig verhaal. Toch probeer ik dat zelf een beetje los te laten na alles wat we al uitgesloten hebben, en vooral omdat ze onder mijn instructeur zijn kont zich nooit zo heeft gedragen en hele periodes bij mij ook niet. Maar laat ik me overbluffen dan kan ik weer bij het begin beginnen.

@Sizzle; Bedankt voor je tip. Aan de hand van het erf af en daar wat oefeningen doen heb ik eigenlijk ook nooit gedaan. Wel op het erf en inderdaad eerst wat lopen en zorgen dat ho, ho is. Zijdegangen aan de hand heb ik ook nooit gedaan, opzich ook geen slecht idee. Het is bij haar duidelijk vooral de kunst om haar koppie en lijf zo aan het werk te zetten, dat ze haar aandacht niet op iets anders kan focussen. Maar ik ben extreem getalenteerd in heel lang rondstappen, kwebbelen, om me heen kijken; voordat ik iets ga doen maar ook tijdens de training. Vandaag liep mijn instructeur langs de bak (waar ik al zeker 10 min met lange teugel aan het stappen en kletsen was tussendoor), met de boodschap dat ik misschien even aan het werk moest :')

. Ohja, sorry, je hebt gelijk. Ik was galop aan het uitstellen omdat ik dat zelf een spannende gang blijf vinden in de buitenbaan, niet verstandig)

@USKYDL; Ze is absoluut een paard dat zelf gaat invullen als ik een afwachtende houding heb. Ik doe inderdaad dressuur, vooral heel veel rechtrichten en zorgen voor goede balans en souplesse. Springen is ze gek op, maar vanwege haar peesblessure van vorig jaar houden we ons hier even helemaal niet mee bezig. Als er een balkje in de bak ligt dan springt ze hier me volle overtuiging overheen, daarnaast wordt ze er ontzettend heet van want ze wil heel graag (voorheen liet ik haar bijna wekelijks vrijspringen omdat ze daar zo van genoot). Bedankt voor het topic, ik heb het voorbij zien komen maar niet gelezen. Dat zal ik eens doen!

@Francii; Bedankt voor je lieve woorden. Ik heb zelf ook veel goede en bruikbare tips uit het topic gehaald! Er zijn veel posters langsgekomen die absoluut kennis van zaken hebben. Daarnaast is het ergens een geruststelling dat 'ik' niet de enige ben met dit 'probleem'. Ook al wens ik het niemand toe! Haha "De frustraties als je dacht dat het ein-de-lijk beter ging", precies dit :')

. Ik hoop dat je er uit gaat komen met je dominante terror pony! Het is zo moeilijk, maar de momenten dat het bij ons goed gaat, gaat het ook echt heel goed en dat geeft zo'n heerlijk gevoel! Volhouden dus! Heel veel succes :(:)

!

@Vur; Dat ben ik niet helemaal met je eens, maar je mag uiteraard je eigen mening hebben. Misschien dat mijn posts dubbel geïnterpreteerd kunnen worden maar ik ben me heel erg bewust van mijn eigen tekortkomingen! Ik probeer juist zo veel mogelijk te zoeken naar waar 'ik' de fout ben in gegaan. Ik schrijf inderdaad wel 'zij' gaat er vandoor, 'zij' komt omhoog, want dat doet 'zij' ook. Maar ik zoek op die momenten altijd wel naar waar ging het mis, waar liet 'ik' een steek vallen en hoe kan 'ik' het oplossen. Juist omdat ik ervan overtuigd ben dat de schuld nooit bij het paard ligt, heb ik het topic geopend omdat ik het niet eens was met de stempel die mijn paard kreeg; onhandelbaar. Natuurlijk mopper ik ook wel eens op haar als ik 'zomaar' bijna een oor in mijn mond heb.. Maar ik ga wel altijd even terug om te kijken waar ging het mis en wat had ik anders moeten doen

@Rocamor; Bedankt voor je reactie! Gelukkig zie jij het ook zo, want ik wil de schuld absoluut niet in haar hoefjes schuiven!