Nens77 schreef:Karateschop ook ??!!
Jij hebt makkelijk praten als je een dier zijn hele leven al hebt, dan heb je namelijk op de juiste manier kunnen opvoeden vanaf het begin.
Heel anders wordt het als je andermans onopgevoede dier mag gaan corrigeren, andermans onkunde in handen krijgt zeg maar....
Geen frustratie of woede als ik een schop uitdeel, slechts het besef dat het paard levensgevaarlijk wordt als hij denkt de touwtjes in handen te hebben.
De baas over mij spelen wordt niet getolereerd, basta.
Als jij dat makkelijk praten vindt prima, ook een ander paard zou ik geen schop verkopen.

Tevens denk ik niet dat je een leiderrol inneemt door een schop uit te delen, om een leider te zijn voor je paard is wel meer nodig dan fysiek zijn. Fysiek in de breedste zin van het woord, maar er komt ook een psychologisch aspect bij kijken.
Wij als mensen kunnen op paarden nooit overkomen zoals paarden op paarden overkomen, probeer eens je oren in je nek te leggen, zo'n duidelijk signaal onderling. Als mijn merrie haar veulen even zat is en hem op afstand wil houden is een blik al genoeg, dit kunnen wij als mens niet.
sanne83 schreef:Ik vind het altijd bijzonder om te lezen dat er zoveel paarden herhaaldelijk schoppen en bijten. Ik heb nooit bijtende of schoppende paarden.
Dat komt niet omdat ik zelf nooit schop, maar omdat ik niet hoef te schoppen. Niet hoeven schoppen bereik je door consequent zijn, niet bedreigend over komen en je inleven in je paard.
Mooi verwoord! Overigens moet ik heel eerlijk zijn dat ik niet weet wanneer ik voor de laatste keer door een paard geschopt (of bijna geschopt) zou zijn.