Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-04-19 15:49

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-04-19 15:49

Ah, wat balen zeg. Ik weet het eigenlijk ook niet. Maar kijk naar wat jij en je paard samen nog wél leuk vinden. :(:)

**Geplaatst**: 09-04-19 17:10

Geplaatst: 09-04-19 17:10

Dat is nu net het probleem, dat weet ik niet meer ... Steeds als ik denk iets gevonden te hebben dan gaat het toch ook weer niet. De ene keer wel, de andere keer niet. Kan nooit op voorhand zeggen wat of hoe, het is altijd afwachten en kijken. Ik word daar echt moe van

Het lijkt alsof we niks meer kunnen opbouwen, terwijl dat bij [***] wel gewoon gaat. Daarbij zit er meer logica in, als je ergens een paar dagen aan werkt gaat het steeds beter, doe je er een week ofzo niks meer mee dan kan je weer opnieuw beginnen. Daar kan ik mee leven, dat is normaal. Maar bij [***] kan je een week met hetzelfde bezig zijn en dan gaat het 3x goed en 4x slecht (of andersom). Ik weet wel dat paarden eens een slechte dag kunnen hebben, maar bij hem is het zo raar en onvoorspelbaar en hij kan zo extreem en moeilijk reageren dat het gewoon niet fijn meer is.

En ik weet niet wat het is, of ik doe het als eigenaar zo super slecht, maar denk dat dat wel meevalt, zeker omdat ik er nog eentje heb waarbij het wel goed gaat. Denk dat het echt iets medisch/lichamelijk is, de leeftijd om het algemeen te houden. Zit te denken of ik nog eens de DA laat komen om te testen op PPID (is al een paar keer negatief geweest maar hij is alweer wat ouder en met die 'darmproblemen' de laatste tijd) maar ergens wil ik het eigenlijk niet weten

Hij is verder niet ziek of heeft geen grote dingen, maar het gaat 'm gewoon niet. Misschien is het weer een periode, maar voorlopig is het niet fijn.

**Geplaatst**: 09-04-19 21:11

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-04-19 21:11

Naar hoor [***]. Ik kan me best goed voorstellen dat je de lol er op een gegeven moment in verliest. Mocht je het wel een poging willen geven dan denk ik dat Janneke Koekhoven je misschien wel kan helpen. Zij doet ook online coaching en is supergoed in observeren en werken met emoties.

Ik denk dat je een paard niet echt "op pensioen" kan zetten, denk niet dat ze dat door hebben. Ik denk dat het meer een mindset van jezelf is: "vanaf nu moet er niks meer". Wellicht dat je hem iets verder weg wel op een iets meer verrijkte plaats kan zetten, als je minder vaak hoeft te gaan.

**Geplaatst**: 09-04-19 22:22

Geplaatst: 09-04-19 22:22

[***] schreef:
Super uitleg over je SFF + freetorun! Fijn om te lezen.
Zou er eigenlijk ook wat meer mee bezig moeten zijn, want Cobe is hetzelfde type als die van jou. Hoe reageerde die van jou als je clickte als die relaxt(er) was? Want die van mij zou dan meteen gaan zoeken wat hij nu precies deed en daardoor dus weer alles verliezen...

Gelukkig dat de uitleg wat duidelijk is. Het is soms best lastig uitleggen haha. In mijn hoofd is het kwartje ondertussen gevallen, maar ik vond het in het begin best puzzelen

De oefening is trouwens écht in fases gegaan. De eerste keer (met instructrice) ging eigenlijk heel erg netjes. Het was ook mooi weer (zonnig en geen wind, dat maakt voor Dex veel verschil) en het was rustig op stal. We kregen toen 'relax' momentjes van 1 tot 3 seconden ongeveer. Dan klikte ik - en gaf hem een onbelangrijke beloning. We merkte dat deze oefening in beschermd contact het makkelijkst was. Ik lette dan ontzettend op ontspanning in kaak/oren/neus/ogen. Bij het klikken kon hij in het begin net zo reageren als ervoor, dus wat gestrest naar m'n handen of het voer wat ruwer aannemen, maar hoe vaker/langer hij ontspande, hoe minder de click er begon toe te doen.

De keren erna (zonder instructrice, die me af en toe wees op het feit dat het eigenlijk heel goed ging), waren echt even lastig. Ik had het idee dat Dex soms dacht 'Ja ik sta toch stil mens?! Wat wil je?'. Maar na 3 dagen hier en daar wat sessies, viel het kwartje. En toen kwam de omslag, hij vond het namelijk óók fijn. Dus hij biedt het steeds meer/makkelijker aan. En soms - zoals vandaag - zijn er dagen waarin het wat minder lukt. Dan waait het wat meer, is het drukker op stal of is een ander paard onrustig. Dan is het weer verlagen v/d 'verwachtingen'.

Het enige wat ik af en toe merk is dat hij heel handig wordt met z'n oogleden :')

. Soms gaat hij (snel, dus busted!) knipperen met z'n ogen om te doen alsof hij ontspannen is. Zodra ik dan een hand beweeg krijg ik een krokodillen-hoofd, dus dubbel busted voor Dex. Als we dan de duur doorzetten, komt de echte ontspanning vaak erna. Maar het is niet dat hij écht heel bewust gaat zoeken naar wat hij deed en dan juist gaat wiebelen. Dat deed hij just met 'standaard' SFF. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is trouwens

Visitor schreef:
@freetorun, thanks, nee, dan snap ik wat je bedoelt. Met zoiets ben ik ook bezig geweest de laatste tijd. Ik moet zeggen dat ik de naam SFF niet ken (of ben vergeten), is dat van Alexandra Kurland? Grown ups are talking is wel van haar in elk geval. Ga de link ook nog bekijken, thanks.
Echt fijn dat het zo goed gaat bij jullie zeg!
Kostte maar iets van 8 dollar! En ik kreeg ongeveer een half uur ingesproken feedback op mijn filmpje van 7 minuten. Dus ze doet zichzelf echt tekort voor dat geld. Je kan via haar website insturen.
Wat is de EE Facebookgroep, waar staat EE voor? Ik heb geen Facebook.
O en JK gaat kijken of ze een route kan samenstellen waardoor ze ook hier in de buurt komt!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet (meer) weet van wie de term SFF nu echt is, sorry. En 8$ is echt niks.. Jeetje! Ga ik och ook eens doen, al is het maar voor een ander paar ogen die eens meekijkt!

Dit is de Facebook groep trouwens, het staat voor 'Empowered Equestrians'. Kortom, iedereen die werkt via +R (en daarop gebasseerde clickertraining)

Peetstap schreef:
Warwick gebruikt geen clicker (voor zover ik weet) , wel voedsel beloning
maar sluit soms weer naadloos aan op zelfde manier van training.

Voorbeeld: https://m.youtube.com/watch?v=xhapIYc1_dM

Het neus wrijven kende ik zo toegepast nog niet, het krabben en wrijven bij buikstreek en singeldrang pas ik wel toe ipv gedrag afkeuren en blokken.
Een paard mag van mij best reactie geven bij aansingelen, zo lekker voelt dat niet.

Interessant. Ik vraag me alleen af of het toch niet een -R/+P manier is, maar dan een soort van vriendelijk. Hij voegt namelijk iets toe (aandacht aan de voorkant van z'n hoofd) om gedrag te laten afnemen. Bij +R voeg je iets toe om gedrag te motiveren. Ik vraag me dus af of het paard wel interactie zoekt. Of eigenlijk aan wil geven 'dit vind ik niet oké/leuk/fijn', maar dan telkens een (vasthoudende) aai over z'n snoet krijgt en dus stopt met dat specifieke gedrag. Want het heeft geen effect & hij wordt telkens even (vasthoudend) geaaid bij z'n neus. En ik weet niet of paardlief (gezien het regelmatige rustige zwiepje met staart, precies bij het vasthouden en - zoals hij zelf ook benoemd - gaat likken/kauwen (dus stress- afvoeren)) het echt als toegevoegde leuke aandacht ervaart, maar misschien duik ik er te diep op in? Het is wel een interessante methode. Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen ermee Cera_D!

@ [***]
Wat vervelend van de baaldag. Ik snap helemaal dat je je er op een gegeven moment in verliest. Houdt je voor jezelf bij wat je doet etc? Hier merk ik bijvoorbeeld dat een omslag van het weer (wind/temperatuur etc) een ontzettend verschil kan geven en ik voor die dag al m'n verwachtingen over boord kan gooien. Misschien is dat bij jullie ook zoiets? Kan ook zijn dat het bijvoorbeeld altijd bij/na een bepaalde oefening is of draag je op die dag bijvoorbeeld opeens een rijbroek (en normaal niet)? Zulke dingen kunnen bij paardlief voor spanning zorgen, zonder dat wij er ook meer iets mee bedoelen :(:)

En hebben jullie een instructrice? Ik kan me voorstellen dat een vreemd paar ogen die eens goed meekijken (en ervaren zijn in het emotie-deel) jullie misschien weer een beetje op weg kunnen helpen.

Ik hoop in elk geval dat hij je niet te hard beet.. Geen fijne plek :(:)

**Geplaatst**: 10-04-19 06:55

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 10-04-19 06:55

Freetorun, wat leuk die linkjes van jou! Bedankt voor het plaatsen, en ik heb me ook bij EE aangemeld, lijkt me leuk.
Fijn om te horen dat het stukje ontspannen nu steeds beter gaat bij jullie.
Heerlijk om te zien jij lezend met je paard erbij in de buurt!

Ik merk zelf ook dat deze manier van werken ook meer vreugde en vrolijkheid in mijn eigen hoofd geeft, en daarom voel ik me nu ook veel relaxter als ik bezig ben met oefenen, hebben jullie dat ook?

[***] jee vervelend zeg dat je zo een baaldag had, en dan net nadat de buitenritten zo goed gingen.
Lijkt me ook een goed idee om eens een live instructrice mee te laten kijken. Als die dan bevestigd dat het echt zijn gedrag is is het voor jou misschien makkelijker om een pensioen plekje te geven aan Cobe.
Sterkte ermee in ieder geval :(:)

**Geplaatst**: 10-04-19 07:35

Geplaatst: 10-04-19 07:35

Merci allemaal

Verhuizen is geen optie, heb er nog eentje lopen die je niet zomaar eender waar zet en 2 pony's op 2 verschillende plaatsen kan ik helemaal niet handelen. Zou dan toch steeds naar beiden willen gaan en is alleen maar extra gedoe.

Instructie zou kunnen, om eens mee te kijken. Maar structureel les is weer moeilijker, zowel financieel als dat ik er eigenlijk gewoon geen zin in heb

**Geplaatst**: 10-04-19 08:48

Geplaatst: 10-04-19 08:48

[***] schreef:
Merci allemaal

Verhuizen is geen optie, heb er nog eentje lopen die je niet zomaar eender waar zet en 2 pony's op 2 verschillende plaatsen kan ik helemaal niet handelen. Zou dan toch steeds naar beiden willen gaan en is alleen maar extra gedoe.

Instructie zou kunnen, om eens mee te kijken. Maar structureel les is weer moeilijker, zowel financieel als dat ik er eigenlijk gewoon geen zin in heb

Maar structureel hoeft toch ook helemaal niet? Het kan soms heel fijn zijn om eens in de zo veel tijd iemand te laten mee kijken die dezelfde visie heeft, zo kan je ook een beetje overleggen wat het beste kan zijn voor jou en jouw paardje.
Ik heb zelf ook maar z'n een keer in de maand les, en soms slaan we dat zelfs ook over. Maar met z'n tweeën zie je toch meer.

**Geplaatst**: 10-04-19 12:14

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 10-04-19 12:14

Klopt zeker wel maar hier zit niemand om de hoek en gaat het al snel tegen de 100 euro aan voor een les en dat is toch beste een smak geld. Ik heb het wel maar hou het liever voor als het echt nodig is zeg maar

Plus dat ik zelf met nog wat dingen zit en het allemaal een beetje veel wordt op die manier.

**Geplaatst**: 10-04-19 12:20

Geplaatst: 10-04-19 12:20

[***] schreef:
Klopt zeker wel maar hier zit niemand om de hoek en gaat het al snel tegen de 100 euro aan voor een les en dat is toch beste een smak geld. Ik heb het wel maar hou het liever voor als het echt nodig is zeg maar Plus dat ik zelf met nog wat dingen zit en het allemaal een beetje veel wordt op die manier.

en online? Bv TWE? Dat je een filmpje instuurt om te zien wat iemand anders zou zien?

**Geplaatst**: 10-04-19 12:24

Geplaatst: 10-04-19 12:24

Zou kunnen, maar dan moet je ook weer ergens iets hebben waar je aan wil werken en een training opzetten zeg maar. En ik weet het op dit moment allemaal niet meer

**Geplaatst**: 10-04-19 13:02

Geplaatst: 10-04-19 13:02

[***] schreef:
Zou kunnen, maar dan moet je ook weer ergens iets hebben waar je aan wil werken en een training opzetten zeg maar. En ik weet het op dit moment allemaal niet meer

maar les gaat niet specifiek over oefening x en y hè? Het kan ook gewoon gaan wat die professional ziet, signalen die je misschien mist of dat je onbewust het e.e.a. bekrachtigt? Ik denk dat je hulpvraag juist voor een +R lesgever goede grond vind voor advies

**Geplaatst**: 10-04-19 14:56

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 10-04-19 14:56

Ja, I know, maar om een video te maken moet je wel iets ondernemen wat te filmen is. Gewoon buiten gaan wandelen is moeilijk om te filmen bv. Dus is het al in de (longeer)piste en dan is het al meer een sessie, waarbij het ook wel handig is dat je iets laat zien en niet enkel wat stilstaat ofzo (al zie je daar ook wel veel aan maar toch).

**Geplaatst**: 10-04-19 14:58

Geplaatst: 10-04-19 14:58

Ja, daar moet je wel zin in hebben inderdaad...

Ik denk niet dat het 100 euro kost en ik denk ook niet dat het heel intensief of ingewikkeld hoeft. Maar als je niet meer wil, is alles teveel

**Geplaatst**: 11-04-19 09:30

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 11-04-19 09:30

Voorbeeld, ik heb dus laatst een filmpje van ongeveer 7 minuten aan TWE ingestuurd, waarin alleen te zien was dat ik met mijn paard door de bak aan de hand wandelde, hem stond te kriebelen bij stilstaan, en hem naar het krukje leidde en ik ernaast ging staan. En daar kon zij dus al een half uur feedback op geven, puur door goed naar gedrag van paard en mij te kijken. Ik had ook een mail met achtergrondinfo gestuurd, dus dat nam ze natuurlijk ook mee. Kostte dus iets van 8 dollar.
Je zou dus gewoon de komende tijd kunnen filmen in situaties zoals bijvoorbeeld waarin hij nu beet. Bijv. gewoon als je hem pakt en voert of poetst of weet ik het. En dan in de mail uitleggen wat je hier ook uitlegt. Misschien geeft je dat weer nieuwe kijk op de dingen. Misschien ook niet, maar is dus kleine moeite om te proberen.

Leuk dat jij het ook eens gaat doen, freetorun! Altijd interessant en nuttig inderdaad, extra feedback. Zeker omdat dit soort trainers niet bepaald voor het oprapen liggen.

**Geplaatst**: 11-04-19 11:06

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 11-04-19 11:06

Misschien dat ik het op die manier inderdaad wel eens ga doen

Echt les plannen is gewoon duur omdat er niemand in de buurt zit + moet ook nog maar eens net op de momenten lukken dat een route ongeveer in de buurt komt. Dus veel gedoe, en ik heb momenteel nog zoveel andere dingen lopen dat dit even niet kan. Maar ik kan misschien de komende tijd wel wat filmen en als ik dan wat interessante gedragingen heb dat eens laten bekijken door iemand anders..

Zo heb ik bv. nog steeds dat als ik in de paddock hem begroet en dan naar de zijkant van zijn lichaam loop dat hij in mijn kuiten wil bijten ... Dat doet hij niet als je bij het binnenkomen een handvol snoep in zijn mond duwt, dan vindt hij alles prima. Maar dan gaat hij weer anticiperen en raakt al 'over-aroused' nog voor ik binnen ben

Met poetsen is dat overigens hetzelfde, bepaalde plekken vindt hij echt niet leuk en laat dit duidelijk merken, maar zet een bak voer voor hem neer en je mag alles doen ...

Daarom dat ik het moeilijk vind om te bepalen of hij echt ergens last van heeft wat het gedrag veroorzaakt. Heb soms wel de neiging om eens maag & darmen goed te laten onderzoeken, maarja, waar begin je? En wat moet je nog willen op zo'n leeftijd met een paard die niet echt duidelijk ziek is?

**Geplaatst**: 11-04-19 11:44

Geplaatst: 11-04-19 11:44

Jee in je kuiten bijten, ja lijkt me ook niet makkelijk hoor, klinkt best wel gecompliceerd inderdaad, maar wie weet kan iemand je er wel mee verder helpen, en zo niet dan heb je het in ieder geval geprobeerd.
Welke regio zit je ergens?
Misschien weten er hier mensen wat of die eens bij jou op de route komen voor later als je het minder druk hebt.

Visitor: bedankt voor de tip! Wat fijn zeg dat jij zo veel feedback kreeg, en 8 dollar is dan inderdaad niet veel.
Kon je er zelf ook veel mee, wat heb je er zoal mee gedaan?
Lijkt mij ook wel fijn om eens te doen, moet ik even een filmer gaan regelen en dan inderdaad de gewone situatie dingen, die zijn bij ons al niet eens zo gewoon namelijk

Ben nu aan het oefenen om Matsie aan auto's te laten wennen, steeds als er een auto langs komt klik ik en geef beloning, maar hij blijft wel vaak wegspringen en het echt eng vinden, zeker als er wat groter verkeer langskomt. Ik zou het wel fijn vinden als er daar eens iemand mee keek.

**Geplaatst**: 13-04-19 15:59

Geplaatst: 13-04-19 15:59

[***] schreef:
Dat is nu net het probleem, dat weet ik niet meer ... Steeds als ik denk iets gevonden te hebben dan gaat het toch ook weer niet. De ene keer wel, de andere keer niet. Kan nooit op voorhand zeggen wat of hoe, het is altijd afwachten en kijken. Ik word daar echt moe van

Het lijkt alsof we niks meer kunnen opbouwen, terwijl dat bij Boke wel gewoon gaat. Daarbij zit er meer logica in, als je ergens een paar dagen aan werkt gaat het steeds beter, doe je er een week ofzo niks meer mee dan kan je weer opnieuw beginnen. Daar kan ik mee leven, dat is normaal. Maar bij Cobe kan je een week met hetzelfde bezig zijn en dan gaat het 3x goed en 4x slecht (of andersom). Ik weet wel dat paarden eens een slechte dag kunnen hebben, maar bij hem is het zo raar en onvoorspelbaar en hij kan zo extreem en moeilijk reageren dat het gewoon niet fijn meer is.

En ik weet niet wat het is, of ik doe het als eigenaar zo super slecht, maar denk dat dat wel meevalt, zeker omdat ik er nog eentje heb waarbij het wel goed gaat. Denk dat het echt iets medisch/lichamelijk is, de leeftijd om het algemeen te houden. Zit te denken of ik nog eens de DA laat komen om te testen op PPID (is al een paar keer negatief geweest maar hij is alweer wat ouder en met die 'darmproblemen' de laatste tijd) maar ergens wil ik het eigenlijk niet weten Hij is verder niet ziek of heeft geen grote dingen, maar het gaat 'm gewoon niet. Misschien is het weer een periode, maar voorlopig is het niet fijn.

[***]: ken je verder niet persoonlijk en je paardjes ook niet, zou je dus echt geen nuttig advies of idee kunnen geven of je Cobe pensioen zou moeten geven.
Weet wel dat de pensioen paarden waar ik mee heb gewerkt het echt wel heerlijk vonden dat er af en toe wat met ze werdt gedaan.
Pakte ze meestal "erbij" als ik met een fit paard aan het loswerken of op wandeling ben, en laat ze dan zelf bepalen in hoeverre ze het fysiek volhouden om mee te doen.
Maar af en toe wat druk erop zetten om ze juist in actie en uit de slaapstand te krijgen is niks verkeerds aan en moet je per paard bekijken.
Hier een merrie erbij gehad (inmiddels ingeslapen) die ondanks al haar pijntjes en stramheid er vol voor ging en genoot van het dollen en spelen met een maatje.
Dan "vergat" ze even haar tekortkomingen en was ze weer de dressuur queen

Als ze ergens pijn hebben in bewegen merk je die grens vanzelf en daar heb ik respect voor.

**Geplaatst**: 13-04-19 16:12

Geplaatst: 13-04-19 16:12

[***] schreef:
Het lijkt alsof we niks meer kunnen opbouwen, terwijl dat bij Boke wel gewoon gaat. Daarbij zit er meer logica in, als je ergens een paar dagen aan werkt gaat het steeds beter,

doe je er een week ofzo niks meer mee dan kan je weer opnieuw beginnen.

Daar kan ik mee leven, dat is normaal.

Dit valt me toch op..., hoe bedoel je dit precies ?

Want juist bij clicker werk herken ik dit totaal niet.., juist het tegenover gestelde:
Alles wat je traint of doet mbv clicker/voedsel dringt meer door, wordt goed onthouden en daagt uit tot eigen initiatief in het zoeken naar een "way to please".

Heb daarin gedeelde ervaring bij zowel een hoog gevoelig en erg slim paard, luchtig in de hand , als bij een tegenover gestelde lobbes die alles wel goed vindt en altijd wat afwezig lijkt en zwaar in de hand is.
Eerste weet nu veel beter zelf zijn rust te vinden in eigen koppie en tweede reargeert veel subtieler op de signalen die ze krijgt.

Bij de lobbes valt me heel erg op dat ze precies weet wie er bij haar is, ze past haar gedrag meteen aan mij aan, van lomp en zwaar reargeren naar luchtig en subtiel.
Ligt ongetwijfeld deels aan mijn eigen manier van omgang , maar heeft wel sprongen gemaakt sinds ik met beloning bezig ben en veel minder werk met druk.

En weken later bieden ze beide iets aan van ooit es een sessie van paar minuten ofzo.., ik blijf me daarover verbazen

Ben het zelf vaak al vergeten :')

Laatst bijgewerkt door Peetstap op 13-04-19 16:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-19 16:20

Geplaatst: 13-04-19 16:20

[***] schreef:
Zo heb ik bv. nog steeds dat als ik in de paddock hem begroet en dan naar de zijkant van zijn lichaam loop dat hij in mijn kuiten wil bijten ... Dat doet hij niet als je bij het binnenkomen een handvol snoep in zijn mond duwt, dan vindt hij alles prima. Maar dan gaat hij weer anticiperen en raakt al 'over-aroused' nog voor ik binnen ben Met poetsen is dat overigens hetzelfde, bepaalde plekken vindt hij echt niet leuk en laat dit duidelijk merken, maar zet een bak voer voor hem neer en je mag alles doen ...

Mijn mening:

We hoeven onze paardjes echt geen geitenwollen sokjes om te doen, happen en bijten in een mens is gewoon NOT_DONE..
En in hoofdzone gewoon vet link.
Bijten = Blokken.
Zet je dit bijtende paard tussen maatjes krijgt ie de volle laag, en terecht, en staat er echt niet een +r paard te wachten met eten tot ie ophoudt.

Hier kreeg mijn beste maatje de emmer kortgeleden in zijn nek bij de zoveelste keer ongeduldig neus erin drukken en mij effe aan de kant drukken.
En ja, in een keer begrepen, wacht ie daarna subtiel (EDIT: in de dagen erna met weer de emmer) dan is er dus dikke beloning en daarin verschillen wij in dit topic met anderen wellicht.

Basis opvoeding onderdeel: leren wachten.

Laatst bijgewerkt door Peetstap op 13-04-19 16:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-19 16:28

Geplaatst: 13-04-19 16:28

Peetstap schreef:
Dit valt me toch op..., hoe bedoel je dit precies ?

Want juist bij clicker werk herken ik dit totaal niet.., juist het tegenover gestelde:
Alles wat je traint of doet mbv clicker/voedsel dringt meer door, wordt goed onthouden en daagt uit tot eigen initiatief in het zoeken naar een "way to please".

Bij mij gaat het meer om gewone omgangs-dingen, waar ik ook voor clicker.
Dingen die je specifiek aanleert (kunstjes ed) is anders, maar dit gaat dan meer om 'als we wandelen in het veld is het niet de bedoeling dat je gras gaat eten'. Zo'n dingen vergeten ze sneller, want dat gras blijft toch wel heel aanlokkelijk. Maar als ik me daar even op richt dan is dat zo weer opgelost en wandelen ze aan een los touwtje tussen en over het gras mee. Of toch de ene pony .. want bij de andere lijkt het wel of ik elke dag opnieuw kan beginnen.

Maarja, misschien doe ik het ook wel allemaal verkeerd, kan best

Vind het gewoon opvallend dat ik bij 2 pony's een totaal verschillend gevoel heb qua ermee bezig zijn. Ik weet wel dat niet elk paard hetzelfde is, maar het zijn wel dezelfde typen om het zo te zeggen en er zit wel vooruitgang in (vroeger zou hij niet op een stemcue zijn gaan draven bv.) maar echt iets bereiken lijkt gewoon niet te willen.

Mbt dat bijten is dat ook juist zo'n typisch voorbeeld. Je wil niet weten hoe vaak ik al allerlei handelingen heb gedaan, van negeren tot blokken tot slaan tot schreeuwen tot weglopen tot hem achterwaarts zetten tot snoepjes erin duwen (op voorhand dan, niet als hij beet) tot ... Denk dat ik alles wat in boekjes te vinden is wel eens geprobeerd heb door de tijd heen, en dan werkt het ook, voor die sessie. En de keer erna heb je weer gewoon hetzelfde probleem. Daarom niet constant, met vlagen .. Maar dat is het juist, je kan niks oplossen en nergens op voortbouwen, want alles komt altijd wel weer terug. Ik zit steeds in cirkeltjes te draaien en ik word er moe van.

**Geplaatst**: 13-04-19 16:52

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 13-04-19 16:52

Dat kan ik me voorstellen! Niet leuk zo

**Geplaatst**: 14-04-19 22:14

Geplaatst: 14-04-19 22:14

Mocht iemand helemaal de theorie in willen duiken, Karolina Westlund heeft een deel van haar (normaal betaalde) advanced animal training course gratis online gezet in de vorm van een masterclass. Voor een bepaalde tijd. Je kan je via deze link inschrijven, video 1 is al online!

Hier de afgelopen dagen wat minder gedaan. Het was wat frisser, Dex is daardoor ook wat minder relaxed en ik had ook even een paar dagen wat minder zin. Ook prima. Door de ontspanningsoefeningen zijn we zo'n beetje 10000 stappen terug gegaan. We werken nu bijna niet aan andere oefeningen, maar echt aan ontspanning en langzaam aan introduceer ik alles daar weer bij. Soms werkt dat wat demotiverend, want bijvoorbeeld werken aan longeren of andere oefeningen is toch wel wat uitdagender/aantrekkelijker. En het voelt ook af en toe alsof we even weer 'niks' kunnen.

Maaaaar, sinds we werken aan de ontspanningsoefening zijn er wel degelijk veel dingen veranderd. Dex geniet ondertussen echt ontzettend van aanrakingen: van licht/zacht waarbij z'n oogjes dichtvallen tot kriebels waarbij hij echt compleet geniet en de laatste tijd mij ook terug kriebelt

. Daarnaast is het een fijne manier om 'instant' ontspanning te vragen. Bij spannende situaties, nieuwe dingen of het counter conditioneren van aversive onderwerpen/objecten.

De laatste week ben ik begonnen om met het ontspannen het zadeldekje te betrekken. Hier reageerde hij in het begin toch best op, maar vandaag viel hij ermee in slaap terwijl het op z'n rug lag. Yay! Daarnaast ben ik ook begonnen met kleine stukjes beweging en zacht/relaxt blijven. Zodra we beweging vragen zie je toch de spanning wat toenemen. Hiermee ben ik begonnen in beschermd contact. Ik zette dan z'n targetstick 2 passen van mij vandaan. Dan vroeg ik eigenlijk niks, dus dan is 'SFF' de basishouding. Af en toe (als hij echt ontspande) vroeg ik hem de stick aan te raken. Bij het aanraken clickte ik en erna gingen we weer een keer of 2/3 clicks de SFF-oef. doen. Hierdoor werd af en toe een stapje lopen voor hem meegenomen.

Vandaag heb ik dit uitgebreid door eerst in beschermd contact te vragen om af en toe een stapje mee te lopen om erna weer te ontspannen. In het begin beloonde ik echt elke (aanzet tot) stappen. Nadat dit goed ging, dit ook in onbeschermd contact gedaan. Ik krijg heel mooi een rustig paard dat beweegt, ipv spanning opbouwt. Super fijn! Dus dit is zeker iets dat ik steeds meer ga meenemen. Tot we weer zijn bij het (los) longeren en hij ook daar geen spanning meer opbouwt

Waar zijn jullie mee bezig?

ieris schreef:
Ben nu aan het oefenen om Matsie aan auto's te laten wennen, steeds als er een auto langs komt klik ik en geef beloning, maar hij blijft wel vaak wegspringen en het echt eng vinden, zeker als er wat groter verkeer langskomt. Ik zou het wel fijn vinden als er daar eens iemand mee keek.

Is het geen idee eerst te oefenen met een stilstaande auto bv naast de buitenbak? Zodat hij echt even kan ontdekken vanaf beschermd contact? En dat je vanuit daar de auto laat draaien, en erna bv langsrijdt? Zodat je het opdeelt in kleinere stapjes?

**Geplaatst**: 14-04-19 22:40

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 14-04-19 22:40

Mijn ervaring is dat als paarden geen progressie laten zien in het aanleren van normale omgangsvormen er vrijwel altijd sprake is van pijn.
Hier hadden we laatst een voorbeeld met een merrie van iemand anders; we hebben haar geleerd om zelf de neus in het halster te stoppen en dat deed ze na een sessie voorbeeldig en bleef dat twee weken doen. Daarna draaide ze haar neus vaak weg of hield die hoog als het halster aankwam. Geen probleem want het halster was nog steeds om te doen dus de eigenaar besloot er geen probleem van te maken en het dan maar gewoon weer even zo te doen. Dat duurde een maand.
Na een maand kwam de osteo en bleek ze van top tot teen volkomen vast te zitten en enorm veel pijn te hebben. Ze is heel voorzichtig behandeld... en de volgende dag toen de eigenaar haar weer uit de box wilde halen en haar het halster voorhield duwde ze meteen haar neus erin. De ergste pijn was voorbij, ze was niet meer bang voor de training en wilde weer aan het werk.

Je kunt paarden álles leren met de clicker, maar pijn is een hele duidelijke grens. Paarden met singelnijd kunnen binnen een dag leren om de singel te accepteren zonder te happen. Paarden die dat niet kunnen hebben in mijn ervaring vrijwel altijd pijn, of aan de rug of aan de buik, waardoor ze het aansingelen stomweg niet kúnnen accepteren, zelfs niet als je ze bergen met het lekkerste voer voorzet. Paarden met 'geestelijke' singelnijd zullen al snel gewoon door blijven eten want lekker voer is zoveel boeiender dan een pijnloze singel, paarden met pijn zullen op het moment van aansingelen toch altijd proberen te happen richting de eigenaar of zelfs in hun eigen borst of been om door middel van automutilatie die andere pijn te kunnen overstemmen.

Als je twee pony's hebt en de ene pony laat een normale trainingsprogressie zien, dan weet je dat jouw skills blijkbaar in staat zijn om bij een normaal paard een normale progressie te boeken. Als de andere bijvoorbeeld blijft happen, blijft weglopen, trappen als je naar een bepaalde plek kijkt of bijten als je een andere plek borstelt, dan zou ik die eens een week lang op een flinke dosis pijnstillers zetten en kijken of het gedrag, en het leergedrag, dan verandert.
Verandert er niets, dan zou ik er een professionele clickertrainer bijhalen en die eens laten kijken naar waar het probleem zit. Verandert de pony duidelijk qua gedrag, dan weet je dat pijn het probleem is en kun je je energie richten op genezen in plaats van trainen, want dat laatste heeft dan geen enkele zin tot het basisprobleem pijn is opgelost.

Bij [***] zag ik hetzelfde; zolang ik naast hem liep was hij superbraaf, lief, stoer en dapper. Bij een proef op het harde voor de dierenarts moesten we eerst een paar keer over het erf stappen waar we elke dag minstens vier keer liepen. [***] liep ontspannen naast me mee. Toen moesten we hetzelfde afleggen in draf. Het eerste stuk heen trok hij nog wel, maar toen we dat herhaalden werd hij 'schrikachtig'.
Ik zou kunnen zeggen 'Goh, [***] is schrikachtig als we over het erf draven, wat onzin is want daar lopen we altijd dus hij weet dat er niets engs is!' En daar dus Elke Dag Opnieuw op gaan trainen, al dravend over het verharde erf om hem te 'leren' dat er niets engs is als je op dat punt in draf over het erf gaat. En aangezien je nooit enige vooruitgang zult boeken kun je dat dan dagen, weken, maanden doen.
Dat kun je training noemen, zelfs positieve training omdat je met voer werkt, alleen noem ik het pure dierenmishandeling omdat [***] niet schrok omdat hij schrok, maar omdat hij een peesblessure bleek te hebben. Die peesblessure deed vreselijk veel zeer in draf op het harde en daardoor had hij geen enkele hersenruimte meer over voor acceptatie van zijn omgeving en omdat hij mij niet omver wilde lopen of mee wilde sleuren werd hij gestresst en schrikachtig. Zelfs de paardvriendelijkste trainingsmethodes kunnen mishandeling worden als ze pijn negeren.

**Geplaatst**: 14-04-19 23:26

Geplaatst: 14-04-19 23:26

xyzutu2 schreef:
Paarden met 'geestelijke' singelnijd zullen al snel gewoon door blijven eten want lekker voer is zoveel boeiender dan een pijnloze singel, paarden met pijn zullen op het moment van aansingelen toch altijd proberen te happen richting de eigenaar of zelfs in hun eigen borst of been om door middel van automutilatie die andere pijn te kunnen overstemmen.

Ik heb een pony met 'geestelijke' borstelnijd

Zet hem een bak voer voor en geen enkele borstel of een beweging is een probleem. Zonder voer is het dat wel ... Vandaag mij nog over staan verbazen, hij wilde enorm graag gekrabd worden en ging er echt voor staan, op diverse plekken op zijn lichaam en op diverse plaatsen (zowel in zijn paddock als de longeerpiste bv.). Toen ik daarna dacht 'gaan we even lekker borstelen en al die losse haren lekker wegkrabben' toen was het allemaal niet meer leuk. Begrijpen wie begrijpen kan.

Pijn krijg ik nooit uitgesloten bij hem, het blijft altijd in mijn hoofd zitten maar ik weet niet meer waar het nog te zoeken zou moeten zijn. Alle dingen die het leken zijn uitgespit en waren het niet (bv. artrose, pijnlijke rug, maagzweren, ppid, pssm1, ... ). Krijg alleen maar complimenten van DA en chiropractor over hoe hij eruit ziet en voelt op zijn leeftijd. Dus waar moet je het dan nog gaan zoeken. Een tijd op pijnstillers kan, maar moet ik eens even zien hoe ik dat ga aanpakken.

Maar ik volg je verhaal wel, het blijft alleen moeilijk om te weten waar je goed aan doet.

Fijn freetorun dat je op deze manier bezig bent nu! Ik begrijp dat het inderdaad kan voelen alsof je niks meer kan en niet echt meer kan trainen, maar blijkbaar gaat het toch goed vooruit om geleidelijk weer dingen op te bouwen. En een ontspannen paard werkt zoveel fijner

**Geplaatst**: 15-04-19 16:09

Geplaatst: 15-04-19 16:09

xyzutu2 schreef:
Je kunt paarden álles leren met de clicker, maar pijn is een hele duidelijke grens. Paarden met singelnijd kunnen binnen een dag leren om de singel te accepteren zonder te happen. Paarden die dat niet kunnen hebben in mijn ervaring vrijwel altijd pijn, of aan de rug of aan de buik, waardoor ze het aansingelen stomweg niet kúnnen accepteren, zelfs niet als je ze bergen met het lekkerste voer voorzet. Paarden met 'geestelijke' singelnijd zullen al snel gewoon door blijven eten want lekker voer is zoveel boeiender dan een pijnloze singel, paarden met pijn zullen op het moment van aansingelen toch altijd proberen te happen richting de eigenaar of zelfs in hun eigen borst of been om door middel van automutilatie die andere pijn te kunnen overstemmen.

Dank weer voor je bijdrage, je weet toch altijd weer net effe andere insteek eraan te geven en mij en hopenlijk ook andere bokkers aan het denken te zetten. +:)+

Bovenstaande ben ik helemaal met je eens, al is bij sommige paarden het best lastig waar te nemen of er sprake is van ergens pijn en vooral hoeveel.

En er is ook een andere kant: paarden worden soms bewust slecht gevoed of bewust zeer schraal gehouden om ze in een soort van "overlevings modes" te krijgen.
Dan zijn ze rustiger in omgang, matter en handelbaar.
Ook dan kun je heel vlot met clicker/voedsel beloning een paard dingen laten doen waar ie niet aan toe is of gewoon fysiek nog niet kan.

Weet niet of een van jullie dit ooit heeft meegemaakt ?, maar dan koop / verkoop je zo'n paard als zeer braaf en volgzaam, en zit ie paar maanden later super in zijn vel, heb je opeens totaal ander paard om je heen, een zenuwlijer, spichtig , helder en schrikachtig op alles...
Wou er eerst ook niet aan, maar persoonlijk meegemaakt uit onkunde en vertrouwen en werdt bevestigd door onze lesgeefster die al jarenlang in de handel zit.
Zag er destijd niet anders uit als dat paard wat wel wat mager was voor zijn leeftijd....

Dan hebben ze dus geen echte "pijn" maar zijn anders door slechte leef omstandigheden.