Leuk dat je ze samen laat opgroeien.
Gaat hier bij de paarden erg goed. (Ik rijd op paarden van een kennis van 66. Hij is inmiddels opa en zijn kleinkinderen wonen dus ook op de boerderij. Boerderij verbouwt tot dubbel woonhuis.)

Hier de jongste kleinzoon met de toen, vierjarige. (Foto is al wat ouder)
Zowel kind als paard zijn vanaf klein met elkaar opgetrokken. Paard staat stokstijf als de kinderen er mee bezig zijn en reageert heel kalm en beheerst. (En dat terwijl het normaal zo'n heetkop kan zijn)
Kinderen weten heel duidelijk wat de regels zijn en hoe ze een paard moeten benaderen, waar ze veilig kunnen staan als wij opstijgen, hoe ze een snoepje of ander lekkers kunnen voeren en weten ook dat ze moeten weg gaan als de oren van het paard in de nek gaan. Dan gaan ze naar één van de veilige plekjes.
Het is dus maar net hoe je paarden en kind opvoedt.
Ondertussen is de kleinzoon op de foto net vier jaar en gaat hij elke morgen voor hij naar school gaat even de paarden aaien en dag zeggen.
Gaat prima. Paarden hebben een open bovendeur en wie er geen zin heeft aan aaien gaat achterin zijn stal staan. Zo kan kind er niet bij. (Nog zo'n regel: Je mag nooit alleen de staldeur open maken)
Een paard en kinderen kan dus heel leuk uitpakken. Kwestie van opvoeden. Ondertussen rijden de oudste kleinkinderen zo af en toe eens een rondje in de bak in stap met één van de paarden. De jongste mag samen met mij. Van de week voor het eerst een stukje gedraafd met hem erop en hij vond het schitterend. Paard moest je wel behoorlijk aanporren, die wilde eigenlijk niet in draf.
Dat stukje draf ging dus heel voorzichtig en heel beheersd.
De paarden lopen ook voor de wagen en ook daar gaan de kinderen wel eens mee. Ook geen probleem. Ze weten de regels en het dreigement dat je naar huis moet lopen als je niet luistert werkt nog steeds prima 
Echt, ik hoop dat jou dochtertje er ook zo veel plezier van mag hebben. Pluspunt is dat je hier zelf ook een hoop plezier van hebt. Dat heb ik zelfs, terwijl het niet mijn kinderen zijn.