Silence schreef:Waar ik in dit topic wel verschrikkelijk van schrok is de reactie naar het paard toe van barvrouwke.
Dat is de emotie van dat moment
Niemand is perfect 
Ik heb meerdere keren op een paard gezeten wat aan de kletter ging, zowel uit blinde angst als uit gekkigheid en ik vind dat het engste wat er is.
Een paard wat echt in blinde paniek is, is niet te stoppen en kijkt nergens naar. Ik weet paarden die gewoon door houten omheiningen renden en tegen muren opkwakten (goddank niet de mijne en niet met mij erop). Een paard wat echt op hol is, krijg je ook met flossen niet gestopt, al trek je de mondhoeken tot de oren, dat voelen ze gewoon niet op dat moment. Daarvoor moet er eerst weer enige redelijkheid en gevoel in het koppie zijn.
Het is ofwel proberen te blijven hangen en hopen dat hij bij zinnen komt, of in noodgevallen eraf springen en hem laten gaan.



Ik kende het paard niet, maar hij zou heel erg rustig moeten zijn. Voordat we op het strand waren was hij dat ook, maar toen we in galop over het strand gingen met de groep werd hij helemaal gek. Rennen en bokken (echt hoofd naar beneden en 4 benen in de lucht) dus ik viel eraf: knie en enkel gekneusd. Daarna nog wel weer meegereden en daarna was hij gewoon rustig.
Gelukkig geen pijn gedaan