ik ben het helemaal met lielle eens, ik heb het idee dat de slager paardvriendelijker is, je paard wil immers niet slapen als er anderen bijzijn/druk is op stal. ik heb het inslapen proces gezien en dat vond ik er vreselijk uitzien.
Mijn paarden zijn niet gechipt dus voor consumptie mogen ze niet. Nu kan ik ook niet voorspellen hoe het gaat lopen en wanneer ik een beslissing moet nemen om ze te laten gaan, dat zal de tijd leren. Maar op dit moment zou de keuze gaan voor inslapen.
Overigens kun je je paard ook naar een dierenkliniek brengen om daar in te laten slapen, en hem van daaruit laten afvoeren. Heb je het paard ook niet een aantal dagen op het erf liggen.
Paarden ruiken de dood. Als er aan de overkant een dode koe onder zo'n groen ding ligt, dan is mijn paard de hele dag onrustig en in paniek. Bij de slager ruiken ze dat ook. Dat weet ik heel zeker.
Ik ga er ook van uit dat je die keuze alleen moet maken als het paard enorm moet lijden oid. In ieder geval gaat het niet om een kerngezond paard. Voor mijn gevoel wil ik dan de meest eerlijke dood voor zo'n dier. En dat is voor mij niet de slacht. Het is altijd mijn trouwe maatje geweest, daar laat ik nooit geen worstje oid. van maken! Ben zelf ook vegetarisch, word zelf al misselijk bij de gedachte aan een slager. Ik vind een slager een moordenaar, punt uit. En dan weet ik best dat ik er zo niet over moet denken, maar dat doe ik toch. Ik kan gewoon niet indenken dat een slager van dieren houdt. Voor mij is een dier vergelijkbaar met een mens. Van vlees en bloed en met gevoel. Een slager behandeld een dier niet als een gelijke. Een mens zou je ook niet naar een of andere huurmoordenaar laten gaan om daar door zn kop te worden geschoten of wat dan ook. Ik moet er niet aan denken dat mijn paard daar heen gaat.
Doe mij maar de dierenarts die met een spuitje mijn paardje uit zijn lijden komt verlossen. Anders kan ik er zelf gewoon niet mee leven! Ik denk ook niet dat het paard dan veel zal tegensputteren. Een paard laten inslapen gebeurd neem ik aan op een moment dat het paard ook niet meer verder wil vechten en dat je een dier uit zijn lijden wil verlossen. Als een paard de wil om te leven heeft, dan is het einde nog niet in zicht. Maar goed, zo denk ik er nu over. Er zullen ongetwijfeld situaties zijn waarin mijn gedachte niet helemaal klopt.
Toch kan ik het niet over mijn hart krijgen om mijn paard naar de slager te laten gaan!
mijn paard heeft afgelopen maand na zijn ongeluk en operatie zoveel troep (medicijnen) gehad, dat hij niet meer voor menselijke consumptie mag. dat hebben ze bij de kliniek gezegd. dus voor dit paard: inslapen. al hoop ik dat hij als hij oud is gewoon een keer omvalt in de wei..... (al weet ik ook wel dat dat bijna nooit gebeurt)
Afgelopen Mei heb ik voor die keuze gestaan...naar de slacht wilde ik absoluut niet omdat ik hem tot het eind toe wilde begeleiden, 14 jaar was ie mijn maatje geweest. Alsik hem naar de slacht zou brengen dan wist ik dat het tot de deur zou zijn want verder wilde ik het niet zien. Op stal wilde ik hem ook niet in laten slapen. De gedachte dat ie pas de dag erna opgehaald ging worden. Ik stond met mijn paard op een pensionstal, tegen het station aan. Je bent verplicht ze aan de weg te leggen...zag mijn geest al dwalen. Trouwens als ik hem op stal zou laten inslapen, zijn eigen stalletje, dan zou ik hem met geen mogelijkheid ui8t dat stalletje hebben gekregen. Ik heb Nachony dus naar de kliniek gebracht, ik was er heel bang voor omdat hij ook een paard was die met geen mogelijkheid onder sedatie te brengen was. Maar het is zo onwijs mooi verlopen, hij is heel vredig ingeslapen en ik ben er tot het laatste moment bij gebleven. Ondanks het verdriet ging ik met een "tevreden" gevoel weg. Ik had er goed aan gedaan op deze manier. Dat wist ik zeker.
Moeilijk moment, maar wel fijn dat je met een 'tevreden' gevoel weg kon gaan. Dan kijk je er ook soort van vredig op terug. Zonder spijt of een naar gevoel ofzo.