Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-22 18:22

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-22 18:22

Zebrastreep schreef:
Ik heb een heerlijk puberende bijna 4 jarige Fjord en die kan er ook behoorlijk wat van.

Een paard is gek op duidelijkheid en routine. Ik werk met mensen met een verstandelijke beperking die het ook erg goed doen op duidelijkheid en routine , dus ik probeer dit ook mee te nemen als ik bezig ben met mijn jonge paard.

Mijn jonge paard heeft ook een fase en nu nog steeds wel waarin ze inderdaad geen stap vooruit doet. Nu is dat toevallig ook als ze weer de wei in gaat. Mevrouw kijkt daarbij ook niet bang eerder wat beledigd. Ik wacht meestal even een paar seconden zodat we even een momentje rust hebben en er geen frustratie ontstaat tussen beide. Daarna ga ik vaak even echt naast haar hoofd lopen en toe bijvoorbeeld een stap naar link of rechts vaak komt ze dan weer in beweging en loopt ze zo mee de wei in. Er recht voor staan en trekken heeft geen zin. Je zou bijvoorbeeld wel naar links of rechts kunnen lopen en ze vanuit opzij zachtjes aantrekken. Vaak moeten ze dan hun benen verplaatsen waardoor ze weer in beweging komen. Zo heb ik het mijn puber al aardig afgeleerd.

ze had eerst best heftige verlatingsangst en kan dit gedrag ook wel laten zien als we gaan wandelen. Ik denk ook dat er dan nog een stukje respect mist naar ons als leider. Als ik haar een paar week vrij geef pakt ze dit gedrag snel weer op dus regelmatig oefenen en consequent zijn is wel belangrijk.

Ik durfde haar ook niet vast te zetten omdat ik bang was dat ze ging hangen. Omdat ze op een dag een heel dik abces had moest ze wel vast dus een goed stevig halster en trouw en maar gewoon vastgezet en haar even laten staan. Heeft een paar weken geduurd maar ze staat nu keurig ( afhankelijk van de bui) stil. Op sommige stallen geven ze wel muurtraining en laten ze een paard gewoon een uur staan. Niet helemaal mijn voorkeur maar het was mijn back-up plan. Als ze wat ging hangen zorgde ik ervoor dat ze naar voren stapte. Ze had vrij snel door dat de druk weg ging door naar voren te stappen.

Schrapen heb ik altijd genegeerd. Als ze dat deed wachtte ik totdat ze klaar was met schrapen en dan pas weer benaderen of verder met poetsen. Is ook afgeleerd ondertussen.

Ik was eerst altijd heel sceptisch over grond werk en aan de hand werken maar ik ben dat vooral meer gaan doen. En eigenlijk vindt ik het hartstikke leuk en net zo leerzaam als rijden. Vinden ze in het begin wel heel lastig maar als ze eenmaal de smaak te pakken hebben is het erg leuk om samen te doen. Daarbij leert je paard ook meer wie de leider is van de twee. Daarbij les nemen kan wel verstandig zijn.

Ik heb mijn jonge paard beleerd en nu nog weer even 6 maanden rust gegeven. Ze is wat meer gegroeid zowel lichamelijk als mentaal.

Ik denk en dat is geen vervelende feedback maar dat je misschien nog wat ervaring mist. En dat geeft niks ik doe het nu ook voor het eerst en ik merk wel dat ik tegen veel dingen aan loop maar het ook erg leuk en leerzaam is om het op te lossen en het paard meer te zien groeien.

Ik mis erg veel ervaring op het grondwerk gebied vind ik zelf. Hier moet ik echt nog veel over opzoeken. Ik wil hier graag in leren. In het algemeen heb ik genoeg ervaring denk ik. Ik heb sinds mijn hele leven in principe al paarden en pony’s. We hebben rond de 20 paarden en fokken gem. per jaar 6/7 veulentjes. Kan altijd wel meer leren natuurlijk

**Geplaatst**: 12-02-22 02:13

Geplaatst: 12-02-22 02:13

Als ik je verhaal zo lees, zit het probleem waarschijnlijk echt in de vertrouwensrelatie tussen jou en je paard, en dat is iets wat ik zou oplossen met grondwerk onder begeleiding van een instructrice die je kan ondersteunen in het lezen van de lichaamstaal van je paard en de signalen die hij geeft. Afhankelijk van de aard van het probleem zijn er namelijk hele uiteenlopende oplossingen. Ik vermoed in ieder geval dat je het in ieder geval niet beter gaat maken met je zweep of met druk aan het hoofd, dat gaat de negatieve ervaringen versterken (een beetje een flauwe vergelijking misschien, maar zie het als equivalent van: Tom vond het bungeejumpen eng dus ik heb hem maar een duwtje van de brug af gegeven. Want: hij heeft toen onder dwang wel gebungeejumpt maar de kans dat hij het de volgende keer nog minder graag wil is aanwezig. Dus misschien weigert hij al überhaupt om nog bij de brug in de buurt te komen, of hij gaat wel maar met wel onwijs veel mentale stress). Wat je wil bereiken is dat je paard het vertrouwen weer heeft om je te volgen.

**Geplaatst**: 13-02-22 11:16

Geplaatst: 13-02-22 11:16

Al heel veel reacties zie ik. Hier een 3,5 jarige die bijna hetzelfde deed alleen niet zo zeer met bevriezen en deuren.

Maar wel door me heen lopen, me voorbij lopen, me omver lopen haasterig, hangen in m'n persoonlijke ruimte, steigeren, rodeo als ik er naast liep, trappen, bijten, ongeduldig op de poetsplaats, ongeduldig met eten en met het eten iedere keer die hoef in de lucht en als hij moest wachten tegen de stalwand aan dreunen of met z'n hoef schrapen.

Allemaal dingen die een jong paard dus kan gaan doen die wij mensen niet wenselijk vinden en dus gezien kan worden als puber gedrag. De oplossing? Opvoeding.

Uiteindelijk bleek dus dat ik op de verkeerde momenten met lekkernijen deed belonen, hem niet goed in de gaten hield en niet juist reageerde op zijn communicatie signalen. En met lekkernijen geven deed ik juist het verkeerde gedrag belonen en zelf was ik bang van hem geworden. Het lag dus aan mij, want mijn paard dacht dat hij deed wat ik vroeg maar dat vond ik fout gedrag. Ik heb wel hulp gevraagd van iemand net buiten onze straat die er veel vanaf wist.

Ik herken het pubergedrag precies in jouw paard. Je bent niet consequent genoeg en er lijkt geen goede band tussen jullie 2 te zijn. Met leiderschap word er niet alleen bedoeld dat jij je paard moet leiden, maar hier word ook opvoeding mee bedoeld. Als je zeer strikt bent in de manier van opvoeden en met iedereen dezelfde opvoedingsregels afspreekt en je hieraan houd, dan ontstaat er een soort van structuur voor je paard. Dan gaat je paard uiteindelijk begrijpen wat er bedoeld wordt en wat er van je paard verwacht wordt.

Je moet het zo zien dat een paard autisme heeft. Alles moet altijd op dezelfde manier, op hetzelfde tijdstip op dezelfde dag gaan. Met zo'n structuur bouw je juist vertrouwen op want je paard weet wat er gaat komen. Vaste voertijden, vaste tijden om naar binnen te gaan en naar buiten, vaste momenten/tijdstippen waarop je komt om je paard te verzorgen, alles altijd op dezelfde manier doen, altijd vaste tijden en dagen waarop je iets met je paard gaat doen, doe dat ook op vaste dagen activiteiten in plannen bijv: Op maandag om 14u ga ik grondwerken en daarna wordt mijn paard gelongeerd, op dinsdag om 15u ga ik paardrijden, woensdag is een rustdag, donderdag ga ik om 14u grondwerken en daarna longeren, vrijdag ga ik om 15u paardrijden, zaterdag een rustdag en zondag om 13.30u ga ik paardrijden. Zoiets zou je kunnen plannen, is maar een voorbeeld. Maar als jij je hier strikt aan houd dan word het een routine en dan weet je paard wat ie kan verwachten. En zo geld dat ook met voortijdig, verzorging en binnen/buiten zetten. Alles op vaste tijdstippen, elke keer op dezelfde dagen. Zo hen ik dat met mijn paard gedaan. Belangrijkste is wel dat iedereen zich hieraan houd en het paard op dezelfde manier behandeld, en dat is dan vaak het moeilijke.

En niet alleen structuur gegeven, maar ook regels en grenzen geven.

Zo gqf ik mijn ruin eten als hij ongeduldig gedrag vertoonde en hiermee beloonde ik dus onbewust dat gedrag, dus hij dacht dat hij het goed deed maar ik dacht van niet. Dus kreeg mijn ruin pas te eten als hij rustig in zijn stal stond en zich niet opdringde, niet schrapen met zijn hoef, niet tegen de stalwand aan dreunen met zijn hoef en niet zenuwachtig rondjes lopen. Deed hij niet rustig en vertoonde hij dat gedrag? Kreeg hij pas 15 minuten later zijn eten en in die tijd liep ik weg. Klinkt hard maar zo is hij het wel gaan begrijpen dat hij rustig moest zijn, en als hij na 15 minuten rustig was dan kreeg hij eten.

Stond hij niet stil op de poetsplaats? Dan geen aandacht want hij is echt een aandacht slurper op welke manier dan ook. Stond hij stil? Kreeg hij weer aandacht en stembeloning.

Liep hij me omver? Of steigeren, rodeo etc etc? Als ik op tijd zag dat hij dit wilde gaan doen gaf ik rukjes aan het halstertouw richting de borst tot hij stil stond, want paarden vinden druk op de neus echt verschrikkelijk, en daarna zette ik hem achteruit, zodat hij zijn plek leerde. Hoe sneller hij achteruit liep, des te meer respect hij voor me heeft. Gewenst gedrag juist belonen en vaak hele onzin verhalen vertellen tegen hem, dat werkte wel echt goed. En al deze regels pas ik nog steeds toe wanneer nodig maar hij weet inmiddels wat hij aan me heeft dus deze regels hoef ik steeds minder toe te passen, eigenlijk bijna nooit meer, want alles gaat altijd op dezelfde manier.

Daarnaast zeg jij dat je paardje bevriest. Maar heel veel paarden gaan juist stil staan als jij je buitenste schouder naar je paard toedraaid, dus dat je eigenlijk met de voorkant van je lichaam naar je paard toe staat, dat is vaak een signaal voor je paard om stil te gaan staan. Als je dit vaak doet, probeer dit dan niet te doen maar blijf vooruit lopen of dat je in ieder geval door wil blijven lopen, maar draai de voorkant van je lichaam niet naar je paard toe, dan stoppen ze meestal. Blijf druk houden op het halstertouw en als ze een stap vooruit zetten laat de druk dan los. Dan snappen ze dat je bedoeld om te lopen, maar laat je paardje je niet omver lopen, zet haar dan juist weer stil en achteruit zoals ik hierboven beschreef.

Bij mij heeft wel iemand die totaal vreemd was voor mijn paard zijn gedragscyclus moeten doorbreken, een aantal keren met hem gewerkt en daarna mij verteld wat zij deed, wat ik exact na moest doen. Zo is het mij gelukt om een nieuwe start te maken. Uiteindelijk begon ik ook zelf te zien dat het effect had en daardoor Kreeg ik zelf weer meer vertrouwen, maar die knop moest ik wel zelf omschakelen in m'n hoofd, vertrouwen dat het de 1e keer opnieuw oefenen wel goed zou gaan, dat heb ik gedaan en toen lukte het, in combinatie met strenge regels en structuur bieden aan mijn paard ben ik weer uit een diep dal geklommen.

Daarnaast heb ik mezelf ook vaak gefilmd als ik bezig was met m'n paard, om vervolgens te bestuderen en ook te laten bestuderen door degene die me geholpen heeft. En zij kon me dan ook vaak vertellen waar het fout ging en wat ik moest doen. Dus om jezelf te filmen en te bestuderen als je bezig bent zou ik je wel echt willen aanraden. Dat is wel het grootste hulpmiddel voor mij geweest en zou jou ook kunnen helpen. Suc6!