Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
janna schreef:Ik denk als je kleine kinderen hebt die hun eerste eigen pony hebben, je een ervaren leermeester moet hebben die overal tegen kan. Deze pony heeft zo te horen nog niet te veel meegemaakt en moet zelf nog erg veel leren. Ik zou een ervaren paarden-iemand er naar laten kijken, zo vanaf het beeldscherm is het toch wat lastig in te schatten.
Als de pony toch nog te onervaren is, zou ik op zoek gaan naar een andere pony. Het kan maar 1x goed fout gaan...
Niet leuk, maar kindjes met angst of nog erger is helemaal niet leuk.
Pony_baldy schreef:Het is inderdaad een ruin.
De kinderen (en papa) geven de pony weleens snoepjes.
Heeft er iemand een contact voor een gedrags therapeut/grondwerk instructeur.
De pony staat in Zuid Holland en ik wil toch wel heel graag iemand laten komen, voordat we een drastisch besluit nemen
Pony_baldy schreef:Het is inderdaad een ruin.
De kinderen (en papa) geven de pony weleens snoepjes.
Heeft er iemand een contact voor een gedrags therapeut/grondwerk instructeur.
De pony staat in Zuid Holland en ik wil toch wel heel graag iemand laten komen, voordat we een drastisch besluit nemen
Pony_baldy schreef:Het is inderdaad een ruin.
De kinderen (en papa) geven de pony weleens snoepjes.
Heeft er iemand een contact voor een gedrags therapeut/grondwerk instructeur.
De pony staat in Zuid Holland en ik wil toch wel heel graag iemand laten komen, voordat we een drastisch besluit nemen
Hevonen schreef:Onze pony werd ook heel bijterig op de manege en viel ook gericht aan. Ook wij begrepen eerst niet hoe dat kwam. We kwamen erachter dat het ene kind de nieuwsgierige pony een aai over haar neus gaf en het andere kind hem een tik gaf. Kinderen (die in de manege rondliepen) deden of ze iets lekkers hadden en gaven het dan niet, of hadden niks, of gaven de pony een duw of klap.
Kinderen zien dat vaak niet als iets ernstigs, een beetje plagen of flauw doen, maar voor een pony wordt de wereld heel onvoorspelbaar.
Kinderen hebben veel begeleiding nodig in de omgang met een pony.
Ze moeten leren wat een pony wil en bedoelt, maar ook hoe ze zelf duidelijk kunnen zijn, zodat de pony hen begrijpt.
Begrijp ik goed dat deze pony eerst manegepony was? Dan werd er waarschijnlijk veel meer van hem gevraagd, maar ook zal er meer controle op de kinderen om hem heen zijn geweest. Het gedoe van kinderen is dan normaal en hij zal minder verzet tonen.
Ik denk op basis van je verhaal niet dat het iets ernstigs is, maar wel dat jullie gericht grondwerk met de pony moeten gaan doen, liefst onder deskundige begeleiding en ook jullie jonge kinderen zouden dat onder toezicht en met begeleiding moeten doen. Dat is niet moeilijk, niet vervelend en kost ook niet vreselijk veel tijd.
Het is verstandig als jullie allemaal heel goed leren hoe je met een pony omgaat en hoe je hem moet 'lezen'. Denk dat jullie heel veel plezier met deze pony kunnen gaan hebben.
*Ik zie overigens niets verkeerds in het nemen van een jonge pony als die het juiste karakter heeft. Het karakter is veel belangrijker dan de leeftijd, al zijn oudere dieren meestal - en echt niet altijd - wat bezadigder.
troi schreef:Ai dit is lastig!
Ik zou het volgende doen en in deze volgorde:
1- pijn uitsluiten. DA laten komen voor controle, zadel laten controleren, gebit nakijken. Pijn kan zeker dit gedrag veroorzaken.
2- komt het dier een uur of 8 buiten in een kudde? Gebrek aan beweging en speeltijd kan zeker dit gedrag veroorzaken. Zeker op maneges gaat dit helaas vaak mis!
3- grondwerk instructie om mening vragen. Zijn de verhoudingen tussen ruiter/ mens en dier helder en correct op de grond? Als dit niet zo is dan is het over het algemeen goed te corrigeren.
4- rij-instructie om mening vragen. Zijn de ruitertjes voldoende vaardig voor dit dier? Als nee dan kan het goed helpen om een meer ervaren ruiter het dier te laten corrigeren, bijv wekelijks.
Het is meestal goed bij te sturen overigens maar je moet het wel zeer serieus nemen en ermee aan de slag gaan en je kinderen moeten het we kunnen/ durven leren. Vertrouwen is een kostbaar iets en al te makkelijk verloren helaas!