Bokt.nl

Lindsey_99 schreef:

Of zet het paard buiten, stop het vol hooi en geef het een bak voer.
Zet het dier dan weer binnen als dat perse nodig is, en zorg dat er in de stal een slowfeeder vol hooi hangt. Dan is het waarschijnlijk snel over met dat gedrag. Is wellicht uitgelokt door te weinig voer, stalleven, verveling, succes en door het gedrag nog minder of later hooi (dat zal 'm leren)
Net als paarden die uit verveling langslopende paarden die langs de box lopen bijten, of weven. Allemaal stal-ondeugden die niet voor niets zo heten.

tamary schreef:

Lindsey_99 schreef:

Of zet het paard buiten, stop het vol hooi en geef het een bak voer.
Zet het dier dan weer binnen als dat perse nodig is, en zorg dat er in de stal een slowfeeder vol hooi hangt. Dan is het waarschijnlijk snel over met dat gedrag. Is wellicht uitgelokt door te weinig voer, stalleven, verveling, succes en door het gedrag nog minder of later hooi (dat zal 'm leren)
Net als paarden die uit verveling langslopende paarden die langs de box lopen bijten, of weven. Allemaal stal-ondeugden die niet voor niets zo heten.

Zoveel voernijd en dan met paard die box in lopen vol voer? Dat gaat de eerste keer goed, maar daar na? Paard heeft geconcludeerd dat dit gedrag de reden is dat hij gevoerd wordt. Dat zal je moeten ombuigen enkel al omdat vroeg of laat er iemand, mens of paard, gewond raakt.

irmaz schreef:

Oei dat klinkt wel heftig TS

Heeft het paard geen maagzweren of iets anders medisch? Dan kan het zijn dat voer aan pijn wordt gekoppeld wat het agressieve gedrag zou kunnen verklaren.

Wat ik hier ook wel eens zie is dat paarden die ooit in hun leven te kort hebben gehad veel agressiever op voer reageren dan de paarden die altijd zo veel konden eten als ze behoefte aan hadden.

Runa schreef:

Gini schreef:

En zo werkt het paardenbrein dus niet. De voertijd is voor dit paard blijkbaar een grote bron van stress. Het stressgedrag zal waarschijnlijk al beginnen van zodra de voerronde begint. De meeste paarden hebben op dat moment een gezonde dosis spanning: hinniken, vol verwachting uitkijken naar het voer. Bij dit paard uit zich dat, omwille van een tot nog toe onbekende reden, in extreme en zodoende ongewenste mate. Het paard zit vol in de stress en adrenaline en is op dat ogenblik niet in staat om "na te denken". Het paard heeft tunnelvisie op het voer. Hoe langer jij dan die periode van voeren rekt door aan te komen lopen en weer weg en weer terug en weer weg, hoe meer stress het paard zal opbouwen. De kans is groter dat het gedrag juist verergert wanneer je het op deze manier probeert "op te lossen" (steigerend paard, een paard dat zich helemaal niet meer in de hand kan houden etc.). Je geeft hem namelijk gegronde reden om nijdig te zijn op zijn voer, want alle paarden zijn aan het eten behalve hij, laat dat nou net de grootste trigger zijn van paarden met voernijd. En uiteindelijk zul je het paard toch moeten voeren en is het bijna onmogelijk om iedere voerbeurt op het exact juiste moment te belonen, want je wilt niet iedere dag en iedere voerbeurt minstens twee uur hiermee bezig zijn. Consequent en consistent zijn is met deze methode praktisch onhaalbaar.

Ik ben wel benieuwd waarom jij denkt dat een paardenbrein niet zo werkt? Is dat alleen vanwege de stress? En: wat zou jouw suggestie zijn?

Sizzle schreef:

Dat opvoeden werkt heus prima, maar alleen in eigen beheer en mits geen honger.
Dus met een hooinet in stal en met consequent zijn met extra voer kun je prima het patroon doorbreken als je heel strak bent met handhaven. Dit paard staat niet in eigen beheer dus die weg gaat hem niet worden.
Wel kun je het paard leren om fatsoenlijj uit je buurt te blijven en op afstand wat te mokken, maar zoals gezegd, dan moet je wel weten wat je doet en niet met tegenaggressie. Als je daar geen heldere strategie hebt wordt het levensgevaarlijk.

Wist je vriendin dat dit paard zo reageerde bij de aankoop? Eventueel zou ik hem terug brengen namelijk. Een paard dat zo fel in de aanval gaat kan zulk gedrag op een bepaald punt ook gaan vertonen in andere situaties die hem niet bevallen.

Gini schreef:

Heel mijn bericht is een uitleg waarom het zo niet werkt, maar even kort in twee punten gegoten:
1. Voernijd is de angst om geen eten te krijgen en een verdedigingsdrang over het voer. Door weg te lopen met het voer versterk je die angst en dus de nijd en dus het gedrag. Alle andere paarden zijn aan het eten en ik niet. Op dat moment is dat het enige wat door het paardenhoofd gaat.
2. Belonen op het juiste moment is in dit geval moeilijk, want wat als het een uur duurt voordat het paard een teken van ontspanning vertoont? Ga je dan een uur af en aan lopen met dat hooi? En dat dan iedere voerbeurt iedere dag, want ja, consequent zijn?

Wat mijn suggestie is? Het paard in het algemeen bekijken, hoe is de omgang en het gedrag van het paard. Agressief doen over het voer is één ding, gericht trappen naar een mens is een ander. Dan is er in mijn ogen meer mis, een in het algemeen goed opgevoed paard gaat niet ineens gericht mensen het licht uit de ogen slaan. Gedragsproblemen los je zelden helemaal op door een tunnelvisie op het probleem te houden. Je moet verder kijken naar hoe het gedrag van het paard doorheen de dag is.

Ik zou eerst naar het management: hoe is de algemene sfeer op stal? Hoe is de sfeer tijdens het voeren? Krijgt het paard voldoende voer? Krijgt het paard gepast voer? Komt het paard voldoende buiten? Trappen zou bij mij wel meteen op een stemcorrectie onthaald worden, dat zijn van die gedragingen die ik wel meteen corrigeer. Dat het paard gericht trapt, ga je niet afleren door weg te lopen met het hooi.

Het principe van pas voer geven wanneer die braaf is, kan werken, wanneer je het paard eerst leert wat dan braaf is. Dus bijvoorbeeld stal inlopen en het paard achteruit zetten. En dan het systeem toepassen van: als die braaf op een veilige afstand wacht, geef je het voer. Dan geef je een paard een keuze. Je hebt hem getraind, je hebt hem iets geleerd. Hij weet nu wat goed is en hij weet nu wat niet goed is en hij heeft daar zelf invloed op. Gewoon weglopen met het voer zonder het paard te begeleiden in wat je van hem verwacht, is puur gokken. Je laat het aan het paard over. Kan zijn dat die rustiger wordt, kan zijn dat die juist helemaal begint te flippen, valt af te wachten hoe het muntje valt. Je zet jezelf als trainer/opvoeder buitenspel.

Runa schreef:

In het bericht waar jij oorspronkelijk op antwoordde, lees ik eerlijk gezegd meer dat je terug komt met het voer zodra je een verbetering ziet in het gedrag en niet dat je gewoon weg loopt en het paard het maar uit laat zoeken.

Gini schreef:

1. Voernijd is de angst om geen eten te krijgen en een verdedigingsdrang over het voer. Door weg te lopen met het voer versterk je die angst en dus de nijd en dus het gedrag. Alle andere paarden zijn aan het eten en ik niet. Op dat moment is dat het enige wat door het paardenhoofd gaat.

Gini schreef:

Katja, mijn reactie was een reactie op de trainingsmethode van gewoon weg te lopen met het voer en terug te komen wanneer er 'verbetering' is. Ik haalde daarbij enkele pijnpunten aan waarom deze methode niet de goede manier is. Uiteraard betekent dat niet dat je helemaal niets moet doen en het paard maar moet laten razen.

Ninx schreef:

Geef het dier onbeperkt hooi, zet het zoveel mogelijk buiten en laat het eerst eens landen en tot rust komen.
Je kunt nu geen zinnig woord zeggen...

smurffie schreef:

Ik heb paarden gezien die zich serieus verwond hebben toen de " niet goed gedrag is weglopen " werd ingezet omdat ze simpelweg honger hadden.
Onbeperkt ruwvoer kun je wel het krachtvoer onvoorspelbaar maken maar ook dat vraagt meer dan alleen straffen van slecht gedrag.
Als het gedrag zo heftig is zorgen dat zolang ze op stal staan dit moment voorkomen wordt. Gewoon onbeperkt ruwvoer neerleggen voor ze naar binnen komen.
Mijn merrie kreeg voernijd doordat ze een aantal keer vergeten was ( ze was namelijk altijd de rustigste dus kreeg als laatste) en honger had (a.k. mager werd).
In eigen beheer duurde het echt een paar weken voor ik mijn geduldige paard terug had. Vooral door onbeperkt ruwvoer en echte voorspelbaarheid.

Mindim schreef:

Ninx schreef:

Geef het dier onbeperkt hooi, zet het zoveel mogelijk buiten en laat het eerst eens landen en tot rust komen.
Je kunt nu geen zinnig woord zeggen...

TS kan zelf niks. Het is een vriendin die het paard sinds kort op stal heeft, niet TS.

Weten beide partijen dat je hier een post over hebt neergezet of doe je dit uit naam van de vriendin?

Sommige paarden willen wat betreft voer nog wel eens lelijk doen als op een nieuwe locatie.
Misschien kan de pensionhoudster eens haar licht opsteken bij de eigenaar van het paard.

AnnoNiemand schreef:

Buiten het voeren om is het overigens een lief, ietwat onzeker paard.

moonfish13 schreef:

Weet je wat niet fijn is anjali?
Je paard die de pensionhouder het licht uit de ogen wil slaan.
De eigenaar had allang zelf actie moeten ondernemen links of rechtsom.
Je zadelt nu een ander op met een levensgevaarlijk paard, bij mij zou het actie zijn of de eigenaar mag een andere stalling zoeken.
Hier hebben we twee paarden gehad die niet te hanteren waren door weinig vrije beweging icm 3-4 kg krachtvoer wegens de sport.
Stalhouder heeft gezegd dat ze ze zelf maar buiten moesten zetten, dat dit niet te doen was en ronduit gevaarlijk.
Toen zijn ze vertrokken, maar ik snap de keus, ze waren ook nog groot.
Geen paard is hier onopgevoed, maar er ging zoveel voer in dat ze s’ochtends helemaal wappie waren als ze eruit mochten.
Dat duurde niet lang, want ze wilden graag nog langer heel blijven.
En dit was geen kwestie meer van foei niet doen, maar buiten moeten zetten met een zweep erbij.