Belangrijkste bij dit soort dingen is timing. Je moet eigenlijk al ingrijpen op het moment dat er een gedachte in het paard opkomt om zelfs maar 1 oog te richten op het gras. Je hoeft dat niet meteen iets zwaars te doen zoals halthouden, maar wel even druk op het halster bv, tot 'ie weer meegeeft met jou en weer naar jou kijkt ipv naar het gras. Je kunt ook een beetje stelling vragen, dat maakt het ook al lastiger om ineens van je af te buigen. (En ook steeds een beetje anders.) Blijf de hele tijd contact houden.
Omdat je weet dat hij dit geintje nu nog een aantal keer gaat doen, kun je je er ook alvast op voorbereiden. Zie het gras al een stuk vantevoren en weet wat je gaat doen. En zeg het desnoods ook tegen hem "ja, daar staat ontzettend lekker gras, maar helaas, dat zit er voor jou dus mooi niet in! Ik ben ontzettend flauw.
" Om een of andere reden helpt me dat vaak, je blijft boven de situatie staan, en dan reageer je automatisch al beter en zekerder.Als het op een bepaald pad is waar het gras aan de zijkant staat, kun je er ook voor kiezen om tussen het paard en het gras te lopen, zeker in het begin en tot je handiger bent in de timing. Maar dat werkt natuurlijk niet als je over de wei moet met overal gras, en op de weg is het niet altijd veilig om aan de buitenkant te lopen, want dan zie je het verkeer veel slechter.