Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-03-16 21:46

Geplaatst: 12-03-16 21:46

Vandaag ben ik met mijn pony op stap geweest. Mijn pony is een shetlander van bijna 26 van het type heel erg lief en veel te braaf. Zo'n paardje wat alles over zich heen laat komen ook al is het naar en daarna een paar uur stilletjes in een hoekje staat. Een pony die je heel goed moet bekijken en kennen om te zien dat er iets niet goed is want ze geeft het niet duidelijk aan.

Dat niet aangeven wat ze vindt verdwijnt als sneeuw voor de tropenzon als we gaan wandelen. In gestrekte draf en met de oortjes naar voren en met vrolijke ogen gaat ze door de omgeving en ik ren hijgend achter haar aan

Was wel benieuwd hoe jullie daar mee om zouden gaan.

**Geplaatst**: 16-03-16 22:38

Geplaatst: 16-03-16 22:38

Bij mij moet hij luisteren als er te luisteren valt, hij mag me bijvoorbeeld niet omver lopen want dan straf ik hem door hem weer achterwaarts te zetten. Máár als hij flink is beloon ik hem ook wel heel erg enthousiast en dat heeft heel erg gewerkt bij mij. De eerste weken liep hij me rats omver, totaal geen respect en na een maand grondwerk met hem vooral leren achter mij blijven, niet omver lopen,... Is hij nu een lammetje die achter mij aanhobbeld

ook gewoon eens leuk borstelen, even leuke dingen doen met hem op de wei, hem even knuffelen,... Dat is volgens mij een mooie grens tussen leider en vriend. Corrigeren als het moet en lief zijn als het kan.

**Geplaatst**: 16-03-16 23:20

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 16-03-16 23:20

Ik heb hier thuis een haflinger in mini-verpakking staan, mijn oudste shetlander. Hij was vroeger ook de baas over mij, nu zijn de rollen omgedraaid en hij vindt t juist wel fijn om een leider te hebben. Al loopt hij tijdens het wandelen voor mij, ik laat hem daarin vrij (hij loopt voor de kar), de jongere shet hobbelt wel achter ons aan en die is echt het omgekeerde. Jorie is een echte knuffelshet, wil t liefste altijd aandacht en knuffelen, ik ben zijn surrogaatmoeder :')

Maar dat mag, want hij is nog maar veulen en veulens hebben nou eenmaal een mama nodig. Ik verzorg hem, pruts aan hem en bewaak hem als hij staat te eten. Met beide ben ik gewoon zeer duidelijk, tot hier en niet verder, Alex is inmiddels op 1 'eh' te corrigeren, Jorie moet dat nog leren.

**Geplaatst**: 16-03-16 23:28

Geplaatst: 16-03-16 23:28

Mijn onprofessionele mening: in de eerste instantie duidelijk zijn en consequent zijn. Duidelijke regels zijn een begrenzing,en bieden ook gemak en 'comfort'.

Je bent nooit níet de leider; soms kun je echter ook leuke dingen doen als leider zijnde.

Stel; je wandelt met hem; hypothetisch. Ach, eens 1 plukje gras laten eten ergens kan wel. Vervolgens wil je paard steeds naar het gras, en blijft maar trekken. Jij irriteert je, je paard vind je vervelend, geen fijne wandeling.

Of- je geeft 'm een paar keer op zijn donder, en beloont hem als hij langs dat lekkere plukje af loopt. Er wordt geen gras meer gegeten- nergens, dat is de regel. Het is vervelend hem op zijn kop te geven, en je moet even doorzetten. Resultaat is dat jij je niet irriteert, het is duidelijk voor je paard, iedereen geniet!

**Geplaatst**: 16-03-16 23:45

Geplaatst: 16-03-16 23:45

Koper schreef:
Vandaag ben ik met mijn pony op stap geweest. Mijn pony is een shetlander van bijna 26 van het type heel erg lief en veel te braaf. Zo'n paardje wat alles over zich heen laat komen ook al is het naar en daarna een paar uur stilletjes in een hoekje staat. Een pony die je heel goed moet bekijken en kennen om te zien dat er iets niet goed is want ze geeft het niet duidelijk aan.

Dat niet aangeven wat ze vindt verdwijnt als sneeuw voor de tropenzon als we gaan wandelen. In gestrekte draf en met de oortjes naar voren en met vrolijke ogen gaat ze door de omgeving en ik ren hijgend achter haar aan

Was wel benieuwd hoe jullie daar mee om zouden gaan.

Dan ben je in mijn ogen een betrouwbare leider. Je kijkt goed naar je pony en past je daarop aan.
Mijn ene shet heeft nooit mogen aangeven wat hij van iets vond. Hij was heel erg in zichzelf gekeerd. Door heel erg op kleine signalen te letten en daarop in te spelen durft hij zich nu te uiten en is daardoor veel aanhankelijker geworden.

**Geplaatst**: 17-03-16 00:11

Geplaatst: 17-03-16 00:11

janouk schreef:
Ze zeggen dat je niet het paard krijgt dat je wil, maar het paard dat je nodig heb.
Het paard spiegelt.
Uitdaging om het samen toch te redden

Mee eens.
Mijn eigen paard leert/dwingt mij te ontspannen zowel als geestelijk als lichamelijk. Ik kan gevoelig op mijn omgeving zijn en zij spiegelt mij heel goed. Ben zoveel gegroeit als mens sinds ik haar heb en leef in het hier en nu, of dat probeer ik. En zij geeft mij zoveel terug in de vorm van een fijne samenwerking, een ontspannen paard die mij vertrouwt en een band die ik als vriendschap kan beschouwen.

TS ik zou grondwerk les nemen van een goede instructeur.

**Geplaatst**: 17-03-16 01:14

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 17-03-16 01:14

Wat ik heel vaak zie is dat men vergeet om aan het paard te werken als men ernaast staat. Als men erop zit moet een paard alles doen wat men vraagt, maar als men ernaast staat mag het gerust een pas naar voren, links of rechts zetten als een paard dat wil. Daar zit het vaak al fout. Een paard met een sterk karakter zal dan al snel zelf bepalen wat het wil doen, ook als je erop zit. Het begint meteen als je een paard uit de wei of stal haalt. Geen 1 pas laten zetten die jij niet bedoeld hebt, meteen vanaf dat je het halster aan doet. Corrigeer dan door het paard een pas terug te zetten of opzij, en je correctie moet zo zacht of hard zijn als het paard is. En zorg dat ie niet in je persoonlijke ruimte komt en niet naast of voor je loopt maar achter je. Jij bepaalt het tempo, sta jij stil dan moet hij ook stil staan. Probeer deze simpele dingen consequent en je zal zien dat je dan al een heel ander paard krijgt. Het paard zal jou dan gaan volgen en op jou letten en met je samenwerken. Grondwerk is ook heel nuttig om te doen maar het begint dus al voordat je de bak in loopt om grondwerk te gaan doen. Het klinkt heel streng, maar een paard heeft dit heel snel door waardoor je steeds minder hoeft te doen, het zal dan vanzelf gaan.

Ik weet niet of een jong paard geschikt is voor jou. Ik ben geen voorstander van 'samen leren'. In de praktijk werkt dit vaak niet namelijk. Geeft teveel miscommunicatie tussen paard en mens wat ten koste gaat van het jonge paard.

**Geplaatst**: 17-03-16 02:37

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 17-03-16 02:37

Ik denk dat je het consequente te snel laat varen omdat je dat zelf niet prettig vind, of zelfs een beetje zielig voor hem.

Maar juist bij een wat dominanter paard wordt je pas vriendjes als je hem eerst een tijd lang duidelijk maakt hoe de spelregels zijn.
Dat is inderdaad een tijd lang minder gezellig rijden. Ik bedoel niet dat je hem moet meppen of schoppen, maar wel streng blijven.
1 vinger geven en al je werk is voor niets.

Maar na een tijdje zijn de grenzen bepaald en eigenlijk zonder dat je het vaak merkt kun je vrijer zijn. Of misschien anders, minder streng zijn omdat het paard niet meer steeds die grenzen gaat verkennen.
En dan komt het samenspel pas om de hoek kijken.
En dan merk je ook dat correcties niet meer groot zijn, maar echt nog maar klein, zodat je je niet rot voelt daarna.

En ik denk niet dat dat ras gebonden is, maar heel veel paarden die duidelijkheid nodig hebben.

**Geplaatst**: 17-03-16 02:57

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 17-03-16 02:57

Veel mensen zeggen wel, je krijgt niet het paard dat je wilt, maar wel het paard dat je nodig hebt. Maar soms moet je ook erkennen dat je paard een maatje te groot voor je is. Mijn eerste was er zo 1, dat was geen paard voor mij, die was alleen onder de indruk als je met een zware mannenstem tegen hem riep, daar stond ik dan als jong meisje met een piepstemmetje, geen enkele correctie kwam bij dat paard over, maar riep mijn papa vanaf de andere kant van de wei, dan was dat paard ineens braaf. (En mijn papa is echt geen paardenmens)

Veel geprobeerd, maar uiteindelijk beslist dat het te gevaarlijk werd, paard verkocht en op zoek naar een iets gematigder paard, dus soms moet je voor jezelf eerlijk zijn. Je kunt wel lessen tot je erbij neervalt, maar als het te veel is, dan is het te veel.

**Geplaatst**: 17-03-16 03:35

Geplaatst: 17-03-16 03:35

Hoe ga ik dit uitleggen over het internet.. Probeer wat filmpjes te kijken misschien. Wat goede horsemans die je misschien kan opzoeken;
Pat Parelli
Monty Roberts
Clinton Anderson
Jonathan Field
Etc.
ELKE horseman zou zeggen dat LEIDERschap the key is tot een goede relatie. Waarom heb ik leider in grote letters? Omdat leiderschap bij veel mensen wat anders betekent helaas.. leiderschap betekent NIET dat jij de baas bent. Je hebt respect voor hem, en hij voor jou. Je hebt een vriendschap. Hij kan zn eigen mening zeker weten hebben, dat wil je er niet uit hebben. Maar hij moet wel luisteren naar wat jij te zeggen hebt. Je moet het dus zeker niet forceren (geen gesla, geschop, niet boos worden), je moet een weg vinden dat het paard er voor kiest. Dit stukje snapt helaas niet iedereen.. Wat je zou moeten doen is druk geven (op wat voorn manier dan ook.. ligt er aan wat je doel is. Je kan druk geven met je lichaamstaal van tientallen meters afstand zonder halster oid) en als hij doet wat je wil, geef je de release. De release is t belangrijkste van ALLES! Dit is waar t paard van leert. Timing is dus erg belangrijk.
Zie helaas erg vaak mensen hun paarden forceren.. zonder dat ze t door hebben soms..
Daarnaast ook. Je hebt geen idee hoeveel verwende paarden ik heb meegemaakt. Toevallig eergisteren nog. Ik werk bij een paardentrainer (ik help echt de paarden te trainen, dus geen stalwerk oid) en ik moest met een nieuw paard beginnen die net de dag ervoor aangekomen was.
Wauw. Dit paard was gewoon gevaarlijk. Kwam naar me toe gerend/ gelopen met de schouder (toen ik m aan de halster had), loopt zo over me heen, parkeert zn kont naar me en loopt naar achteren richting mij. Etc etc.
Dit is een typisch geval van een paard dat een mens dus absoluut niet als leider ziet. Hij weet zn kracht en hij weet wat hij kan doen.
Wat veel mensen zouden doen met zulke paarden, is forceren. "Pak m aan!"
Dit is dus iets wat niet gaat werken. Wat je moet doen? Hem leren te wijken voor druk. Zonder enig forceren.

Ook iets wat heel belangrijk is, is er zeker van zijn dat je paard je vertrouwt. Eerste wat wij doen wanneer we een nieuw paard hebben (als ze niet te verwend zijn lol..) is de leadrope over ze heen gooien, ze laten merken dat we ze geen pijn doen etc.

Het is zo jammer dat deze manier van trainen niet zo bekend is in NL. Hopelijk gaat hier snel verandering in komen.

**Geplaatst**: 17-03-16 06:11

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 17-03-16 06:11

Ben het grotendeels met Eileen eens! Ik zelf start altijd met the 7 games van pat parelli. Vind dat een mooie basis om regels tussen het paard en mij duidelijk te krijgen, je leert je paard op een hele andere manier kennen en bouwt zo aan wederzijds respect. Het mooie van dit soort dingen vind ik dat er geen klap aan te pas komt en dat je zeer snel resultaat boekt! Als je je hier eens een goeie mnd mee bezig houdt zie je zo'n verschil!
In jou rijtje wil ik ook zeker Warwick Shiller noemen!! In augustus komt deze man naar Nederland en ik ben er bij wil weer graag wat bijleren!

**Geplaatst**: 30-03-16 21:22

Geplaatst: 30-03-16 21:22

Paarden hebben structuur nodig en ik denk dat je dat een paard wel kunt bieden. Ik denk ook dat je consequent kunt zijn, maar ik snap je twijfel. Het is ook moeilijk daar een balans tussen te vinden.

Maar paard moet wel doen wat jij wilt uiteindelijk. Het is altijd belangrijk om voor jezelf te bedenken waar je grenzen liggen. Voor mij is dat bijvoorbeeld: bokken mag, maar niet gericht trappen. Ik wil dat hij normaal zijn benen optilt als ik ze wil verzorgen zonder gekke uithalen en krachtpatserij. Verder mag hij likken aan mijn jas of hand, maar happen (met lippen) of bijten is niet toegestaan. Daarnaast mag hij niet in mijn ruimte komen zonder dat ik hem uitnodig en mag hij echt niet door me heen lopen. Hij moet netjes wachten tot ik door een deur of hek ben gelopen dan mag hij op commando van mij achter me aankomen. Hij loopt normaal gesproken rechts schuin achter me, tenzij ik het duidelijk anders aangeef. Als ik hem bij me roep in de bak en hij komt krijgt hij lekkers, komt hij zelf (schooien) dan krijgt hij een knuffel. meer niet.

Zo bepaal ik grenzen van wat ik oke vind en wat niet. Hier bij ik consequent in en deze regels vertel ik mensen in zijn omgeving ook. Mijn vriend corrigeert hem op dezelfde manier en mijn moeder vind alles zielig (als hij een tik krijgt) dus die hou ik een beetje uit de buurt.

Verder gaan we samen op ontdekkingstocht op het terrein, mag hij echt wel gekke fratsen uithalen die niet worden bestraft(laatst was hij uitgebroken ahahha en hij hing ooit met zijn voorbenen over de bakrand.. uh oke..).. of wanneer ik tever ga met teveel prikkels voor hem dat hij wegrent. Als het maar niet gevaarlijk is. Verder ben ik groot voorstander van trainen met voertjes, maar niet teveel. Niet bij elke stap in de goede richting. Ook vind ik het heel gaaf om samen met paard in de bak te rennen, (naast hem, armlengte.. ooit hoop ik te bereiken dat ik gewoon op hem kan leunen en dan samen rennen) samen touwtrekken met zijn jollytug, voetballen, springen of balkjes lopen en ik vraag hem regelmatig bij me en dan krijgt hij lekkers en aaitjes. We halen gekke dingen uit, maar het is belangrijk om je grenzen te hanteren. Op gegeven moment weet je paard waar die liggen en houdt hij zich daaraan en kun je dus veel meer leuke dingen doen. Veel afwisseling en zorgen voor vertrouwen.

**Geplaatst**: 31-03-16 05:05

Geplaatst: 31-03-16 05:05

Als je een goede leider bent word je over het algemeen gezien als een leuke vriend voor je paard! Een paard voelt veiligheid en geborgenheid bij de alpha..En zodra jij deze rol kunt overnemen zal een paard ( over het algemeen ) graag bij je willen zijn, opdrachten voor je willen uitvoeren en je willen pleasen. Verdiep je in het natuurlijke gedrag van het paard en er gaat een wereld voor je open! Als je geen leiderschap kunt geven en een paard treft die daar gevoelig voor is zal een paard zelf de alpha rol verplicht overnemen dat kan zich uiten in zeer naar gedrag ( staak/bok/ steiger gedrag, niet laten vangen op de wei, je ruimte innemen, met je aan de ren gaan, lostrekken ect ect..
De balans zien te vinden is best een lange leerweg! Als je van jezelf al onzeker bent is het misschien verstandiger een paard te hebben die hier veel minder gevoelig voor is!
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 01-04-16 10:03

Geplaatst: 01-04-16 10:03

Het karakter van een paard verschilt behoorlijk per ras, maar ook per individueel paard.
Dus als je een beetje onzeker bent met paarden kun het beste een ras hebben die vergevingsgezind is.
Verder zou ik je aanraden om eens een paar dagen mee te lopen met iemand die heel goed overweg kan met paarden om de kunst af te kijken.

Daarnaast is het ook een goed idee om een trainer te huren die je een paar dagen komt helpen met je training en omgang.

**Geplaatst**: 01-04-16 10:07

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 10:07

http://www.paardvisie.nl/2016/03/josien-willemsen/
De baas zijn of een vriend?

**Geplaatst**: 01-04-16 14:15

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 14:15

en als je het baas óf vriend zijn eens anders benaderd. je bent degene die meer snapt van de wereld waar het paard in leeft en daarom ben jij degene die vaak de richting bepaalt. Je paard leert dat hem niets geks overkomt als hij met je meewerkt en vindt dat een fijn en vetrouwd gevoel. Als hij bij jou is heeft hij zekerheid. Dat is een groot goed voor een vluchtdier.

Zo erg is de baas zijn trouwens niet. Een goed baas zet de kaders uit, werkt aan de ontwikkeling van zijn personeel. begeleid op moeilijke punten en stimuleert, geeft vrijheid, en complimenten als je iets goed doet. Een goede baas kan je vooruit helpen. Een goede vriend doet dat niet perse.
Ik wil best zo'n baas zijn....

**Geplaatst**: 01-04-16 14:38

Geplaatst: 01-04-16 14:38

Consequent zijn is belangrijk, zowel ernaast als erop. Al is het maar voor de veiligheid van beide. Daarnaast mag je gewoon niet vergeten om regelmatig je paard positief te motiveren wanneer hij/zij iets goed doet. Ik merk bij heel veel paarden dat er vaak eens wat spanning of wrevel ontstaat als ze wat harder moeten werken maar als je hen dan regelmatig eens beloont, al is het maar met de woorden 'goed zo', dat die paarden enorm veranderen. Die oortjes gaan naar voor, ze willen weer meedenken en proberen, er komt toch een soort rust over hen ook.

Veel mensen blijven te vaak in het negatieve hangen waardoor paarden het werken met ons niet meer leuk vinden. Je mag zeker en vast op je strepen staan, zorg gewoon dat je zaken vraagt die je paard fysiek en mentaal ook aankan (dit mag zeker en vast eens een uitdaging zijn ook) zodat je fair blijft tov je paard en jezelf. En heel belangrijk, beloon de goeie dingen, ook de kleintjes :-)

**Geplaatst**: 01-04-16 15:51

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 15:51

Hallo ts! Tja met als eerste paardje een Haflinger heb je het jezelf ook niet gemakkelijk gemaakt. Want die kunneninderdaad supereigenwijs zijn. Maar als jij hem al 5 jaar hebt weet ik zeker dat hij ook erg op je gesteld is, wannt ze zijn ook heel erg trouw.Ik heb er zelf ook een hoor,en het is best anders dan bijv. een Welsch of zo.Je moet ook gevoel voor humor hebben, en voor mensen die kadaverdicipline verwachten zijn ze niet geschikt. Maar ze zijn wel eerlijk en je kunt veel van ze leren over jezelf.Ik raad je aan om goede begeleiding te zoeken.Dan krijg je een vriend zo trouw en stabiel als een rots.

**Geplaatst**: 01-04-16 15:58

Geplaatst: 01-04-16 15:58

Een interessant boek dat je hierbij kan helpen om het paard als vriend te behandelen en als leider GEKOZEN te worden door je paard, is het boek "paarden liegen nooit" van Mark Rashid. Het is een boek daar mijn manier van omgaan met paarden enorm heeft veranderd enkele jaren terug. Ik vind het een must read voor mensen die graag vriendelijk met het paard omgaan en het paard laten kiezen of het hen als de leider wil zien (iets wat paarden echt graag willen als je goede leiding geeft).
Als je Engels goed genoeg is raad ik aan het in het Engels te lezen aangezien er bij de vertaling vaak iets verloren gaat (het noemt dan "horses never lie").

**Geplaatst**: 01-04-16 16:32

Geplaatst: 01-04-16 16:32

astridklomp schreef:
Ik weet niet of een jong paard geschikt is voor jou. Ik ben geen voorstander van 'samen leren'. In de praktijk werkt dit vaak niet namelijk. Geeft teveel miscommunicatie tussen paard en mens wat ten koste gaat van het jonge paard.

Mee eens. Je komt mij ook wat onzeker over en dat vind ik geen ideale combinatie. Natuurlijk kan het wel, maar of je het moet willen.. Er zijn al meer dan genoeg paarden die niet weten hoe ze zich moeten gedragen omdat ze gewoon slecht of niet goed zijn opgevoed.

anjali schreef:
Hallo ts! Tja met als eerste paardje een Haflinger heb je het jezelf ook niet gemakkelijk gemaakt. Want die kunneninderdaad supereigenwijs zijn. Maar als jij hem al 5 jaar hebt weet ik zeker dat hij ook erg op je gesteld is, wannt ze zijn ook heel erg trouw.Ik heb er zelf ook een hoor,en het is best anders dan bijv. een Welsch of zo.Je moet ook gevoel voor humor hebben, en voor mensen die kadaverdicipline verwachten zijn ze niet geschikt. Maar ze zijn wel eerlijk en je kunt veel van ze leren over jezelf.Ik raad je aan om goede begeleiding te zoeken.Dan krijg je een vriend zo trouw en stabiel als een rots.

Onzin. Een paard is een paard en luisteren kunnen ze allemaal. Geloof mij, veel eigenwijzer dan mijn fjord wordt het echt niet en die luistert (na een heropvoeding) ook goed. Je moet het ene paard wat anders benaderen dan het andere, maar dat is niet perse van het ras afhankelijk.

Als je consequent en duidelijk bent, slecht gedrag (en dan denk ik aan bijten ed) bestraft, goed gedrag beloond en geen dingen vraagt die je paard nog niet aan kan gaat echt elk paard luisteren en ze zitten vaak nog beter in hun vel ook. Haflinger of welsh dat maakt echt niet uit.

**Geplaatst**: 01-04-16 17:28

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 17:28

ANies: Naar mijn ervaring zijn er echt wel grote verschillen in karakter in temperament tussen de verschillende rassen, en dan ook nog tussen de individuele dieren. Dat je met een specifiek paard goed overweg kunt betekent lang niet dat je dat met alle andere ook kunt. Dat is bij mensen toch ook zo, die zijn ook allemaal heel verschillend.En de ene is echt moeilijker of laten we zeggen anders dan de andere.En de een moet heel anders benaderd worden dan de andere om tot een goede samenwerking te komen.

**Geplaatst**: 01-04-16 18:17

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 18:17

Dat is toch precies wat ik zeg? Ik heb echt een hekel aan respectloze knollen waarbij het maar afgedaan wordt als "eigenwijs". Vaak weten die paarden ook gewoon echt niet waar ze aan toe zijn omdat ze geen duidelijke leider hebben. Bij mij proberen ze ook wel eens wat hoor en dat mag ook, het zijn immers geen roborts. Als ze dan weer op een kleine correctie reageren is er verder niets aan de hand.

**Geplaatst**: 01-04-16 18:35

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 01-04-16 18:35

Helemaal met je eens nies.

Door de jaren heen van alles op stal gehad. Van hete zenuwachtige kwpn paarden die bekend stonden op een vorige stal van steigeren aan de hand, de ander los trekken bij het hek. Tot een fjord die door draden zou gaan en je het erf over zou slepen. Een tinker die aan viel bij de deur Open doen
. En een die rillend in de hoek stond bij de deur Open doen.

En zal ik je zeggen.
De helft heeft het genoemde gedrag hier niet eens gedaan.
En andere maar heel kort.

Het grootste probleem bij de pony's / koudbloeden is meestal de onervarenheid van het baasje. Een koudbloed is toch voor beginners? En daar maken ze handig gebruik van. En dan krijg je de uitspraak ze zijn eigenwijs.
Nee dat zijn ze niet. ZE hebben geen duidelijkheid.

En de hete paarden gaan de staak in door lomp snoek gedrag op verkeerde momenten.

Want ja die zenuwlijer zet je in eerste instantie anders buiten dan de over het erf heen trek fjord.
En door die andere benadering lopen ze beide zonder problemen mee.

**Geplaatst**: 01-04-16 18:47

Geplaatst: 01-04-16 18:47

bruintje123 schreef:
Helemaal met je eens nies.

Door de jaren heen van alles op stal gehad. Van hete zenuwachtige kwpn paarden die bekend stonden op een vorige stal van steigeren aan de hand, de ander los trekken bij het hek. Tot een fjord die door draden zou gaan en je het erf over zou slepen. Een tinker die aan viel bij de deur Open doen
. En een die rillend in de hoek stond bij de deur Open doen.

En zal ik je zeggen.
De helft heeft het genoemde gedrag hier niet eens gedaan.
En andere maar heel kort.

Het grootste probleem bij de pony's / koudbloeden is meestal de onervarenheid van het baasje. Een koudbloed is toch voor beginners? En daar maken ze handig gebruik van. En dan krijg je de uitspraak ze zijn eigenwijs.
Nee dat zijn ze niet. ZE hebben geen duidelijkheid.

En de hete paarden gaan de staak in door lomp snoek gedrag op verkeerde momenten.

Want ja die zenuwlijer zet je in eerste instantie anders buiten dan de over het erf heen trek fjord.
En door die andere benadering lopen ze beide zonder problemen mee.

Helemaal met je eens bruintje!