Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
Sizzle schreef:Het is vooral oefening, maar 1 ding is echt belangrijk: Hij mag echt niet loskomen!
Nog afgezien van het gevaar ben je er dan niet meer voor hem en is hij op zichzelf aangewezen zodat het evenement als 'gevaarlijk' geregistreerd wordt in het hoofd. Hoe vaker je moet los laten hoe 'enger' het wordt.
Je zult dus in dit geval echt iets moeten gebruiken waarmee je tot hem doordringt op dat moment.
Of dat een scherper bit is, een longeerlijn onder de kin door of een hengtenketting is dan minder relevant en dat is echt niet zielig. Hem in zijn eentje laten tobben met een baasje 100 meter verderop is zieliger.
Tot je zeker weet dat je niet meer los hoeft te laten in geval van schrik vooral op veilig terrein vergelijkbare situaties opzoeken.
Nicolle89 schreef:Wat ik zelf altijd heel belangrijk vind is met het paard wat grondwerk in een besloten ring te doen om het leiderschap te bepalen. Het weg rennen klinkt voor mij een beetje als het wegnemen van jou leiderschap.
Hierbij kun je denken aan dat hij tegenover jou stilstaat en op jou commando netjes achteruit loopt (dit kan lichte druk op de neus of borst zijn of alleen al zelf een stap naar voren zetten). Daarnaast met het wandelen moet het paard naast me lopen in die zin dat het hoofd naast me loopt en niet de schouderpartij. Als hij mij voorbij wilt lopen laat ik hem een rondje om me heen draaien waarbij ik zijn achterhand streng wegstuur. Als hij deze voor me weg draait accepteert hij mijn leiderschap. Die doe je niet door te slaan ect maar gewoon door een verzekerde houding aan te nemen met brede stoere schouders. De bedoeling hiervan is dat hij met het hoofd/voorhand bij jou wilt blijven en zo zijn achterlijf wegdraait.
Dit is een goeie basis om mee verder te werken aan het wandelen naast je.
Schriktraining is heel effectief en grondwerk zeker ook! Dit is de basis van je vertrouwen. het is de bedoeling dat het dier jou vertrouwd en als hij dus bang is, dat hij jou leiderschap opzoekt en niet zelf het heft in handen neemt en er vandoor gaan.
Sizzle schreef:Ik hou zelf niet van een bit om te wandelen omdat ik de mond graag gevoelig wil houden.
Ik gebruik bij onzekere situatie altijd een ketting (maar dat is schelden op bokt). Ik heb er in mijn leven nog nooit 1 losgelaten buiten. Ik heb er ook altijdd longeerlijn bij voor extra lengte en ben steeds bezig met de aandacht erbij houden bij jonge paarden.
denice schreef:Gezien, daar kan ik zeker wel wat mee. Ik heb er wel een vraagje over: hoe zie je dit in de praktijk wanneer hij vluchten wil? Waar hoop je op? Dat hij de druk voelt en toegeeft? Want dat zie ik niet echt gebeuren in een spannende situatie...
Sassol schreef:denice schreef:Gezien, daar kan ik zeker wel wat mee. Ik heb er wel een vraagje over: hoe zie je dit in de praktijk wanneer hij vluchten wil? Waar hoop je op? Dat hij de druk voelt en toegeeft? Want dat zie ik niet echt gebeuren in een spannende situatie...
Met deze methode kun je de paniek voor zijn. Natuurlijk zal het paard niet nageven als hij in paniek is. Wel kun je het voor zijn, als je paard nog bereikbaar is waardoor hij dus nooit tot paniektoestand komt!
En ik denk dat wel iets waard is om te onderzoeken. Want volgens jou luistert je paard normaal gesproken perfect en zit de basis goed, behalve bij blinde paniek. Maar er zit een hoop tussen een ontspannen paard en een paard met blinde paniek.
Leer dus de eerste signalen te herkennen en je paard dan al te kalmeren.
denice schreef:Nicolle89 schreef:Wat ik zelf altijd heel belangrijk vind is met het paard wat grondwerk in een besloten ring te doen om het leiderschap te bepalen. Het weg rennen klinkt voor mij een beetje als het wegnemen van jou leiderschap.
Hierbij kun je denken aan dat hij tegenover jou stilstaat en op jou commando netjes achteruit loopt (dit kan lichte druk op de neus of borst zijn of alleen al zelf een stap naar voren zetten). Daarnaast met het wandelen moet het paard naast me lopen in die zin dat het hoofd naast me loopt en niet de schouderpartij. Als hij mij voorbij wilt lopen laat ik hem een rondje om me heen draaien waarbij ik zijn achterhand streng wegstuur. Als hij deze voor me weg draait accepteert hij mijn leiderschap. Die doe je niet door te slaan ect maar gewoon door een verzekerde houding aan te nemen met brede stoere schouders. De bedoeling hiervan is dat hij met het hoofd/voorhand bij jou wilt blijven en zo zijn achterlijf wegdraait.
Dit is een goeie basis om mee verder te werken aan het wandelen naast je.
Schriktraining is heel effectief en grondwerk zeker ook! Dit is de basis van je vertrouwen. het is de bedoeling dat het dier jou vertrouwd en als hij dus bang is, dat hij jou leiderschap opzoekt en niet zelf het heft in handen neemt en er vandoor gaan.
Klopt. Dit paard ziet mij zeker als leider en vrijwel altijd zal hij wijken, opzij gaan, terug gaan of stilstaan als ik dit wil. Begrijp goed, dit is blinde paniek en geen respectloos gedrag. Hij is bij mij vanaf jaarling en ik ken hem door en door. Dat hij tijdens het bang zijn niet meer op mij Let is dus zeker iets dat veranderen moet, maar dat het in de basis niet goed is denk ik niet. Ik kan me wel voorstellen dat ik op zo'n moment onbewust onzeker word en hem niet genoeg vertrouwen geef.
Bedankt voor je tijd om de reactie op te schrijven!
denice schreef:Gezien, daar kan ik zeker wel wat mee. Ik heb er wel een vraagje over: hoe zie je dit in de praktijk wanneer hij vluchten wil? Waar hoop je op? Dat hij de druk voelt en toegeeft? Want dat zie ik niet echt gebeuren in een spannende situatie...
), maar in situaties dat ik het nodig heb, houdt het vaak wel dat beetje spanning tegen waardoor hij gaat steigeren of gek doen! 
kijkt ze nu veel korter naar die enge dingen.
Soofje95 schreef:Ik zou eigenlijk een filmpje moeten zien hoe jij rijdt.
9 van de 10 keer ligt het aan de ruiter. Heb je wel eens geprobeerd om niet te reageren op zijn schrik reactie? Hiervoor moet je wel zeker zijn van je zit en dit in een bak oefenen!! Het kan namelijk zijn dat als jij daar niet op reageert je paard denkt van goh er is eigenlijk niks aan de hand. Sommige paarden zijn zo sensibel dat ze al spanning opbouwen als jij al denkt dat hij ergens van gaat schrikken of dat je iets gespannen erop zit.
De methode van Joolien is oke voor als je paard spanning opbouwt. Maar dit is niet nodig als je die spanning voorkomt. Probeer het bij het probleem aan te pakken. Dan hoef je ook niks op te lossen.
Kijk de filmpjes van Tristan Tucker eens. Zijn methode spreekt mij zeer aan.