Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-15 22:50

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 07-01-15 22:50

Het systeem van learning horse vind ik een prachtig idee, maar vooral in theorie. In de praktijk blijf je dan uiteindelijk zitten waar ik nu zit: als hij zin heeft kan je er een fijn buitenritje mee maken, maar dat is het dan ook meteen. Ben er nog niet uit of ik dat gewoon moet aanvaarden of dat ik er toch verder mee aan de slag moet. Want dat laatste doe ik natuurlijk voor hem (al denkt hij daar anders over), dat hij nog een aantal jaar goed & gezond mee kan ... En indien ik dat niet zou doen, wat moet een mens dan in de winter?

De praktijk is dan: maken jullie een fijn buitenritje, ook in zijn ogen?
Wat vind hij? waar geniet hij van? waar kun je met hem in mee doen? Uitgangspunt is niet wat jij met hem kan maar wat jullie samen kunnen ervaren. Niets meer, niets minder.

**Geplaatst**: 07-01-15 23:59

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 07-01-15 23:59

Ik kan alleen maar gokken of hij het fijn vindt of niet.. En dat kan iedereen maar doen met paarden, denken te weten of een paard iets leuk vindt of niet. Maar zeker weten doe je het nooit.

Misschien doe ik hem wel plezier met hem in de weide te laten staan en af en toe te borstelen. Maar wie weet vindt hij dat borstelen ook niks, of dat in de weide staan. Wie zal het zeggen... En zeg nu niet 'je paard' want dan blijven we in cirkeltjes draaien...

**Geplaatst**: 08-01-15 00:10

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 00:10

Hele rare misschien maar heb je al een aan een hersentumor of ander neurologisch probleem gedacht? Heb er hier ook eentje gekend, super lief maar soms zo onberekenbaar.. Die bleek een hersentumor te hebben.

Hoop niet dat ik je bang maak nu

**Geplaatst**: 08-01-15 00:25

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 00:25

Zelfs daar is al aan gedacht

Daarom niet zozeer een tumor (daarvoor is hij niet vals genoeg vind ik) maar af en toe eens kortsluiting of iets dergelijks..

Ik ga zien, ga proberen dit weekend eens vast te leggen wat hij doet (als hij het nog doet) en dan kan ik dat ook altijd eens naar een DA doorsturen natuurlijk..

**Geplaatst**: 08-01-15 00:29

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 00:29

Vind dat je erg goed bezig bent met alles medisch uit te sluiten! +:)+

Ik denk niet dat een paard 'vals' genoeg kan zijn voor een tumor, dat ligt helemaal eraan waar de tumor ligt en op welk hersendeel het invloed heeft.

**Geplaatst**: 08-01-15 00:42

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 00:42

Ik zou zeggen dat je paard autistisch is

en je heel kort aan te raden naar Annemarie van der Toorn te gaan.
Zij is duidelijk, heeft heeeeel veel ervaring en ik zou elk paard aan haar toevertrouwen. Dan kun je er op rekenen dat het goed komt.

**Geplaatst**: 08-01-15 03:13

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 03:13

Dank jullie voor de reacties nog.. Uiteindelijk heeft dus ook hier iedereen een andere mening.. 'Aanpakken', medisch nog verder uitsluiten of gewoon accepteren dat hij bepaalde dingen niet wil, om welke reden dan ook. Maar daar zit ook mijn twijfel natuurlijk

Wat zou Annemarie kunnen wat ik zelf of andere mensen niet zouden kunnen? Wat is er zo anders aan haar methode? Heb al dingen gelezen en redelijk wat reportages/filmpjes gezien met diverse paarden en ze werkt zeker op een prima manier, maar in mijn ogen is er maar weinig verschil met de dingen die ikzelf al doe (en/of gedaan heb). Dus weet niet zo goed wat de meerwaarde nu nog zou zijn... waarom zij wel en andere trainers niet?

**Geplaatst**: 08-01-15 08:52

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 08:52

Omdat Annemarie altijd heel duidelijk werkt en jou waarschijnlijk ook tips kan geven en misschien wel ziet waar het fout gaat. Misschien is er bij je paard iets ingeslopen toen hij pijn had waar jij net niet correct op reageerde waardoor hij zo doet.
Het is sowieso handig om iemand die jouw en je paard nog niet kent ernaar te laten kijken met een frisse blik.

**Geplaatst**: 08-01-15 09:41

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 09:41

wat vervelend voor je. maar ben t helemaal met josien eens... misschien heeft jouw pony inderdaad een rot verleden gehad en is t moeilijk om dat te doorbreken. ik zou zeggen " met veel liefde". maar dat die je volgens mij al. wat is er mis met lekker wandelen in stap met een los teugeltje door t bos?? als jullie daar beide van genieten! moet hij een geweldig, controleerbaar dressuur paard worden? als jij op jouw manier met hem om kan gaan is dat toch prima. ongeacht wat anderen vinden! ik zou nooit met harde hand een pony met een verleden proberen in t gareel te krijgen....zielig hoor. maar als jij meer van jouw pony verwacht en t bloedlink wordt zou ik professionele hulp vragen op een diervriendelijke manier! volgens mij ben je dol op dat beestje...heel veel succes en liefde samen +:)+

**Geplaatst**: 08-01-15 10:37

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 08-01-15 10:37

Nee, hij kan je niet in woorden vertellen of hij de wei leuk vindt of borstelen. Maar je krijgt wel een gevoel in jezelf dat zegt he! hij vindt dit leuk of juist niet. Lichaamstaal zit niet alleen in zijn oor of zwiepende staart maar juist in je hele lijf. Misschien wordt je een beetje misselijk of draaierig, misschien voel je opeens pijn in je hoofd of borst. Als je op die wijze met hem communiceert, ga je je eigen waarnemingen misschien meer vertrouwen.

**Geplaatst**: 08-01-15 14:45

Geplaatst: 08-01-15 14:45

Ik begrijp het

Waarschijnlijk is dat de reden dat we nog steeds niet verder dan die bosritjes geraken

Elke keer zeg ik 'ik ga serieus met hem aan de slag, is goed voor hem", en elke keer stranden we weer op hetzelfde.. .

Maar ergens in mij zegt er iets: misschien moet ik gewoon even een tijdje doorpakken, misschien gaat hij het dan toch leuk vinden omdat hij voelt dat zijn lichaam er beter van wordt (zonder spierpijn).

En natuurlijk het medische aspect.. misschien dat toch maar uitsluiten (lyme & ppid ed), dan moet ik mij dat al niet meer afvragen... Chiropractor komt ook nog sowieso.

**Geplaatst**: 09-01-15 11:12

Geplaatst: 09-01-15 11:12

Ik geloof wel in dominante paarden

(niet alles gelezen )

Je zou een keer natural horseman ship kunnen proberen?
En hem dan echt wegbrengen naar een andere locatie en iemand anders
die dan met hem werkt.

Echter heb ik ook ooit een keer een paard meegemaakt (niet mijn paard)
welke ook rare onvoorspelbaren kuren had.
deze had iets op haar eierstokken (een soort gezwel ofzo) waardoor de hormonen
op hol sloegen letterlijk.
Zowel merries als ruinen hebben natuurlijk hormomen.
Mocht het nog niet zijn gebeurd zou je een hormoontest uit kunnen laten voeren.

Echter heb je ook net als mensen gewoon wat "norsere" paarden..
simpelweg karakter.

kan ook aan kleine dingen liggen,
heb ook wel eens gehoord dat paarden gek kunnen worden van een te lage resolutie TL - licht.
De knipperingen zijn zo laag dat het paarden enorm irriteert.
(moet je maar eens googlen)

Mischien staat het paard wel dag en nacht op stal, word gek van zijn buurman enz.

**Geplaatst**: 09-01-15 18:49

Geplaatst: 09-01-15 18:49

Misschien toch maar eens lezen, zijn al een aantal van je vragen/ideeën beantwoord

Er is ook een wending in het verhaal, vandaag gewoon wat met hem in de piste gekeuveld en daarna wat geborsteld. Viel me al op dat hij vandaag wel enorm sleepte met zijn achterbeen (-benen) en bij het navoelen van de rug deed hij echt nukkig op een bepaalde plek, en voelde daar echt de spieren onder mijn vingers spannen. Leuke aan heel het verhaal is dat hij op die plaats nooit gevoel heeft gehad. Hier heb ik eind 2013 een gespecialiseerde DA uitgebreid laten kijken (muv foto's) en conclusie was toen dat achteraan zijn rug + SI-gewricht volledig vast zat en geen gevoel meer had (was ook zo, hij reageerde totaal niet als je met een scherp voorwerp over zijn rug ging op die plek). Dus ja, ik snap er niks van, maar hij reageert nu echt wel duidelijk dus blijkbaar doen die spieren/zenuwen toch wel nog iets.. Straf spul dat vitamine E wat hij krijgt voor zijn spieren :Y)

Maar dus nu wel een hele andere weg te bewandelen. Verklaart wel waarom hij nu de laatste dagen zo extreem lelijk deed, want het was echt wel anders dan anders ... en ik deed niet gek veel anders dus vond het zo raar .. Maar nu begrijp ik hem wel en zien we wel hoe het evolueert .. Eerst maar eens die pijn weg en (laten) kijken naar zadel ed. Moet even een plan van aanpak verzinnen :Y)

Verder heb ik ondertussen heel interessante blogs zitten lezen waardoor misschien de rest van zijn gedrag ook verklaart wordt, dus het minder extreme dan de afgelopen dagen, maar waar we wel al jaren mee worstelen. Had een gedeelte er al uit, nu leek het weer terug maar dat is gewoon door die rug denk ik, dus wat er al uit was zal ook wel weer wegtrekken en dan valt het al bij al wel weer mee en kunnen we de rest ook nog wel opgelost krijgen. Geen dominantie dus

**Geplaatst**: 09-01-15 18:56

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 09-01-15 18:56

Ik heb er ook zo 1.. Ik heb hem nog niet eens een jaartje maar ik denk dat het bij mijn pony echt in het karakter zit.

**Geplaatst**: 10-01-15 10:31

Geplaatst: 10-01-15 10:31

[***] schreef:
Hij is niet stout, hij doet niet extreem, maar als je niet oppast verongeluk je er wel mee, kort gezegd

Zo eentje ken ik er ook

Jouw topics ken ik lang genoeg, en ik heb genoeg over Cobe gelezen, om mij aan een oordeel te wagen. Júíst omdat hij zo op mijn draak lijkt.

En die is niet dominant. Hij is slim, zelfbewust en vooral heel geraffineerd. Je moet al-tijd! opletten wat er gebeurt want zodra je aandacht verslapt maakt hij daar gebruik van. Nee dat is niet dominant. Dominantie is voor mij meer bruut geweld, trappen, bijten, dat soort werk.

Misschien herken je wat ik hieronder beschrijf wel:
Ik wilde mijn paard ophalen om nog even z'n staart te borstelen. Dus met halster richting paard. Hij kwam ook mijn kant uit gelopen. En een paar meter bij mij vandaan blijft hij staan.
Wat moet ik dan vooral niet doen: naar hem toe lopen en halster om doen. Als ik naar hem toe loop zet ik de laatste stap zijn kant op, voeg ik me dus bij hem en heeft hij het, volgens alle paardenlogica, voor het zeggen.
Wat moet ik wel doen: acuut stilstaan, omdraaien en NIET kijken of hij met me meeloopt. Hij loopt dan achter mij aan (en voegt zich dus bij mij, waarna ik vrij veel met 'm kan doen)

En hij doet 't steeds net ietsjes anders. Omdat hij zo uitgekookt is. Hij zit veel te veel in z'n hoofd. Mijn merrie is heel anders: dat is een doe-paard. Mijn ruin is een denkpaard. Niet dat dieren kunnen denken maar je zou het bijna zeggen. Hij is TE slim.

Enige remedie is zelf nog slimmer zijn. Heel leerzaam is dat. Je moet constant op je qui-vive zijn.

Zo zie ik het

**Geplaatst**: 10-01-15 10:44

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 10-01-15 10:44

Hm als ik je verhaal lees krijg ik juist heel het idee dat je paard pijn heeft {gehad} en dat hij dingen moest doen die hij fysiek of geestelijk niet aan kon. Staken is altijd een teken dat er iets is..en dat iets is vaak onaangenaam, sommige paarden doen het als een spier lichtjes trekt/oprekt. Anderen doen het pas als er iets ernstigs mis is..dat ligt aan het karakter van het paard.

Je schreef dat je paard spierproblemen heeft gehad, in die tijd toen je niet wist dat hij spierproblemen had, hoe reageerde hij toen onder het zadel?

En hoelang heb je dit paard, hoelang ken je hem?

Het vervelende is vaak dat als ze eenmaal ergens pijn hebben gehad bij bepaalde oefeningen dat ze die associatie opslaan in hun geheugen. Dus dan is het de uitdaging om die circel te gaan doorbreken op een manier die voor het paard aangenaam is en waardoor je niet over zijn grenzen gaat.

**Geplaatst**: 10-01-15 10:48

Geplaatst: 10-01-15 10:48

Koper schreef:
[***] schreef:
Hij is niet stout, hij doet niet extreem, maar als je niet oppast verongeluk je er wel mee, kort gezegd

Zo eentje ken ik er ook

Jouw topics ken ik lang genoeg, en ik heb genoeg over Cobe gelezen, om mij aan een oordeel te wagen. Júíst omdat hij zo op mijn draak lijkt.

En die is niet dominant. Hij is slim, zelfbewust en vooral heel geraffineerd. Je moet al-tijd! opletten wat er gebeurt want zodra je aandacht verslapt maakt hij daar gebruik van. Nee dat is niet dominant. Dominantie is voor mij meer bruut geweld, trappen, bijten, dat soort werk.

Misschien herken je wat ik hieronder beschrijf wel:
Ik wilde mijn paard ophalen om nog even z'n staart te borstelen. Dus met halster richting paard. Hij kwam ook mijn kant uit gelopen. En een paar meter bij mij vandaan blijft hij staan.
Wat moet ik dan vooral niet doen: naar hem toe lopen en halster om doen. Als ik naar hem toe loop zet ik de laatste stap zijn kant op, voeg ik me dus bij hem en heeft hij het, volgens alle paardenlogica, voor het zeggen.
Wat moet ik wel doen: acuut stilstaan, omdraaien en NIET kijken of hij met me meeloopt. Hij loopt dan achter mij aan (en voegt zich dus bij mij, waarna ik vrij veel met 'm kan doen)

En hij doet 't steeds net ietsjes anders. Omdat hij zo uitgekookt is. Hij zit veel te veel in z'n hoofd. Mijn merrie is heel anders: dat is een doe-paard. Mijn ruin is een denkpaard. Niet dat dieren kunnen denken maar je zou het bijna zeggen. Hij is TE slim.

Enige remedie is zelf nog slimmer zijn. Heel leerzaam is dat. Je moet constant op je qui-vive zijn.

Zo zie ik het

Mijn Haflinger is net zo.
Onlangs kei boos geweest tijdens het rijden, de laatste keer zag ik dat gedrag toen het net ontwormd was tegen bloedwormen, toen had hij blijkbaar last van zijn buik en wilde met rust gelaten worden. Hij laat dat niet al te subtiel merken. Ik heb dus een bloedje laten trekken en meneer blijkt forse bloedarmoede te hebben.... Heel lang doet hij gewoon zijn ding en ineens is het klaar. Inmiddels flink opgeknapt weer en hij is weer zijn relaxte zelf.
Als je aan de hand hem voorbij je heup laat komen en in je ruimte, neemt hij de leiding over (inclusief maaien met voorbeen en de lucht in).
Idem met longeren, paar rondjes is leuk maar daarna draait hij om en bokt of maait naar de zweep en dus jouw kant op.
Ziet er erg indrukwekkend uit maar als manege pony heeft hij met deze bluf te vaak zijn zin gekregen.
Inmiddels kunnen we hem aardig lezen, maar je kunt nooit je aandacht laten verslappen want dan neemt hij acuut de leiding over.
Ik heb helaas geen tips voor ts, maar inderdaad, wat je ziet is wat je krijgt.
Mijn pony is wel eerlijk, hij is niet drie kwartier braaf om ineens vanuit het niets uit zijn stekker te gaan. Als hij een rotbui heeft merk je dat binnen 1 minuut na opstappen

**Geplaatst**: 10-01-15 10:58

Geplaatst: 10-01-15 10:58

Precies Nens77. Er zijn ook dagen dat ik er écht niet op klauter. Omdat 't dan geen zin heeft en je 'm alleen maar tegen je in het harnas jaagt. Ik ben ook zo. Dat helpt wel om aan te voelen wat dat paard aangeeft. M'n gevoel klopt altijd bij hem, of ik dat nou wil of niet.

Leren lezen is inderdaad de sleutel.

Wanneer mijn paard de leiding heeft is hij overigens wel erg zorgzaam (dan leidt hij mij bij voorbeeld naar hooi :))

) en democratisch. Sinds een paar maanden staat hij samen met mijn nieuwe merrie en ik krijg nu een kant van hem te zien die ik nog niet kende. Mijn ruin heeft een verzorgpony

Tussen mijn paardjes onderling was het meteen een uitgemaakte zaak. Maar aan mij wil mijn paard laten zien wat hij kan. Daarom krijgt hij van mij tot op zekere hoogte autonomie. Het doet hem goed om verantwoordelijkheid te dragen. Maar wel binnen mijn grenzen.
Voorbeeld: wanneer ik hem wil borstelen is het zijn taak om netjes stil te staan. Daar wijdt hij zich vol overgave aan. De slimheid van zo'n paard kun je heel goed inzetten in het voordeel van de samenwerking die je met 'm hebt.

Laatst bijgewerkt door Koper op 10-01-15 11:05, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-01-15 11:00

Geplaatst: 10-01-15 11:00

Ik heb niet alles gelezen, dus sorry als het al gevraagd is. Maar hoe reageer jij als hij zich zo gedraagt? En dan vooral met grondwerk (longeren etc).

**Geplaatst**: 10-01-15 11:29

Geplaatst: 10-01-15 11:29

Bedankt voor de reacties, denk dat ik met alles wel wat kan

Ondertussen denk ik dat ik alles kan opdelen in voor Nieuwjaar & na Nieuwjaar, en dan kom je tot het volgende:
- eerst 'kennismakingsproblemen', begin hem steeds beter & beter te leren kennen, band wordt hechter, er gaan dingen mis maar die kunnen achteraf verklaard worden door zijn zogenaamde 'dode rug' (achterste gedeelte + SI-gewricht dat waarschijnlijk al heel zijn leven vast zit, geen pijn maar uiteraard ook niet de bewegelijkheid die je zou verwachten) en het vitamine E-tekort (spierproblemen).
Supplement wordt bijgegeven en doet duidelijk zijn werk, pony wordt vrolijker en zelfs rijden in de bak gaat voor zijn doen super, hij wil werken, doet zijn best en met wat kleine aanpassingen (oa niet meer aanspringen in een bocht maar bij het uitkomen van) is hij zelfs niet meer boos (waarschijnlijk is in een bocht nog teveel gevraagd, buiten doe je dat immers ook niet).
- en dan na Nieuwjaar, ineens is hij weer boos. Met rijden (stappen) voel ik al dat hij niet 100% zichzelf is, met longeren (ben afgestapt) komt zijn boosheid echt naar buiten, zo ook de dagen daarna. Ik laat hem een lesje meelopen maar veel lopen doet hij daar niet .. op dat gebied is hij nog niet verandert

En dan ontdek je dus gisteren dat hij echt wel sleept in de piste en dat hij boos wordt als je met je vingers op een bepaald punt van zijn rug duwt, een punt waar hij in theorie (zie eerder) geen pijn kan hebben ...

Dus ik denk dat we wel goed op weg waren, met dingen doorbreken zoals gezegd, maar dat we nu even een terugval hebben door acute pijn. En niet doordat ik ineens meer van hem zou vragen zoals ik eerst dacht. Dus nu eerst met die pijn en die rug aan de slag en dan komt het allemaal wel weer in orde, we zaten in stijgende lijn dus waarom zou dat nu niet meer kunnen

Enige wat dan nog niet verklaart is is die buitenrit in november waar we die 10 km/u wilde halen, maar daarvan denk ik dat dit misschien aan de manier van rijden ligt, denk dat het meer een trektochtpony is dan een endurancepony

En dan een paar weken terug een staprondje buiten waarbij ik er ben moeten afspringen. Maar toen waaide het wel hard, we waren alleen en misschien had ik hem wel op een verkeerd moment uit de weide gevist :Y)

Dat is dan ook maar 1 moment wat ik niet kan verklaren, en iedereen heeft wel eens een slechte dag

Om op de rest te antwoorden:
- Ik ken hem nu 7.5 jaar en hij is 5.5 jaar van mij.
- Toen ik niet wist van zijn problemen deed hij hetzelfde, boos zijn (maar zo was hij gewoon volgens de eigenaresse), niet willen lopen en als je toch gewoon door reed kreeg je uitbarstingen. (voor de koets doet hij dat trouwens ook, dus niet alleen onder het zadel, het is door een ongeluk met de koets dat ik die spierproblemen ontdekt heb

).
- Hoe ik reageer als hij zo doet staat al ergens uitgebreider beschreven, maar om kort te antwoorden: rustig maar consequent. Als hij boos wil doen in zijn eigen ruimte laat ik hem doen (maar hij mag pas komen of stoppen als zijn uitdrukking milder is) maar doet hij dat in mijn richting laat ik duidelijk merken dat ik dat niet pik, zonder boos te worden (want boos worden werkt niet bij hem, echt niet..).

Verder herken ik ook heel erg wat Koper zegt, het begint al bij uit de weide halen

Normaal komt hij naar mij toe en steekt zijn neus in het halster, doet hij dat niet dat is het al een "hmmm-dag". Als hij dan uiteindelijk wel zelf komt gaat het nog, maar moet ik hem gaan halen (soms heb je tijdsdruk, al zou het niet mogen

) dan zal het een moeilijke bevalling worden

Maar langs de andere kant is het ook een prachtig dier, als je hem mee hebt met je is het een onwijs stoere allesdurver die zoveel plezier kan hebben. Maar de kunst ligt inderdaad in het samenwerken, een 51 - 49 % verhouding noem ik het altijd (als het er echt doe doet ben ik wel graag degene die knopen door hakt

maar daar heb ik eigenlijk nog nooit problemen mee gehad).

**Geplaatst**: 10-01-15 11:40

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 10-01-15 11:40

http://www.communiceren-met-dieren.nl Probeer dit eens

**Geplaatst**: 10-01-15 11:46

Geplaatst: 10-01-15 11:46

Ik weet nog niet of ik daar in geloof, wil het ergens wel maar het kost (in mijn ogen) veel geld en je moet zoveel info doorgeven dat ik iets heb van: tja, zo kan ik het ook ... (evenals dat er via internet zoveel te vinden is ..).

Heb wel eens geprobeerd zijn hoofd te lezen via http://karakteranalyses.nl , maar vraag me af of ik wel de goede dingen zie. Zo uit het niets vind ik dat heel moeilijk (ik denk bv. een elandsneus te zien, maar wie zegt dat dat zo is bv.

).

**Geplaatst**: 10-01-15 11:54

Re: Is dit nu echt dominantie?

Geplaatst: 10-01-15 11:54

Hij word vervelend als er iets extra's gevraagd word, ontspannen buitenritjes geen probleem. Ik zou de rug toch op de foto laten zetten en ook serieus naar het bekken kijken, werken is achterhand eronder.
Dominant kan maar mij lijkt pijn eerder de oorzaak.

**Geplaatst**: 10-01-15 11:59

Geplaatst: 10-01-15 11:59

Volgens mij zit je op de goede weg..hij had dus bij zijn vorige eigenaresse al onopgemerkte spierproblemen en pijn, dus hij loopt er al heel lang mee. Feit dat het beter ging voor deze terugslag toen hij pijnvrij was zegt genoeg.

Dus ga aan de slag met deze acute pijn en los dat op..en qua buien..ieder paard heeft buien, de een iets extremer dan de ander. Jouw paard geeft duidelijk aan wanneer hij wel en niet mee wilt en jij verstaat hem prima dus blijf zo naar hem luisteren.

**Geplaatst**: 10-01-15 12:37

Geplaatst: 10-01-15 12:37

Ik ben zelf ook heel rationeel en sceptisch als het om dit soort dingen gaat, maar door eigen ervaring toch overtuigd geraakt.

[***] schreef:
Ik weet nog niet of ik daar in geloof, wil het ergens wel maar het kost (in mijn ogen) veel geld en je moet zoveel info doorgeven dat ik iets heb van: tja, zo kan ik het ook ... (evenals dat er via internet zoveel te vinden is ..).

Je moet juist zo min mogelijk doorgeven, dat vraagt zij ook:
Het werkt voor mij goed als ik verder zo weinig mogelijk van het dier weet zodat ik ‘open’ het gesprek in kan gaan.

Ik zou dit soort dingen wel alleen doen bij iemand waar iemand anders al goede ervaringen mee heeft gehad en niet alleen afgaan op referenties op de eigen website van de aanbieder. Er zit hier ongetwijfeld ook veel kaf tussen het koren.

Of het (te) duur was, is pas te zeggen als je het hebt gedaan. Wie weet hoor en leer je dingen die je anders niet te weten was gekomen. En door blijven zoeken in de medische hoek is ook niet goedkoop.