Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
terpentijn schreef:Heb je wel eens balkjes lopen/draven geprobeerd? Gewoon, cavalletti op de grond in de bak of longeercirkel neerleggen.
Mijn ervaring is dat ze - als ze niet TE stressy zijn om dat aan de kunnen, eerst aan de hand of longe leren uiteraard- hier toch zodanig mee "bezig moeten zijn (met hoofd-hals omlaag), dat er een hoop stress wegvloeit en ze zich erg geweldig en moedig vinden (vooral als ze er uitbundig voor beloond worden).
Heb ik goede resultaten mee bereikt met ook zo'n hazehartje-schrikmerrie die er gewoon van door ging met de berijdster er op, beng dwars door een weide hek heen....
Niemand weet ook, waar zij nou van panikeerde.
Maar gevaarlijk natuurlijk, die merrie schrikt ook overal van op.
Maar de balkjes vond ze meteen geweldig, ze moest zich daardoor met ZICHZELF en haar eigen benen bezig houden, en niet met de omgeving.
Misschien eens proberen? Wellicht is het een manier om haar een zelfbelonende bezigheid te geven, ipv de omgeving bezig te zijn?





) maar als jij laat merken van hee dit is niet eng en vol zelfvertrouwen verder stapt dan kan ze steun zoeken bij jou,Robijntjah schreef:Haha, klopt.
We doen hier ook hele gerichte oefeningen voor. Ik ben absoluut in contact met mensen die hier ervaring en voeling mee hebben en ik weet ook dat dit juist een paard voor mij is.
Alleen af en toe maakt het me zo verdrietig en dan heb ik gewoon even hulp nodig om me eraan te herinneren waar ik het voor doe. En van tips is nog nooit iemand dommer geworden
en in je bericht is ook te lezen dat je zelf echt wel bewuste keuzes maakt in de omgang met je paard, alles heel gedoseerd aanpakt, veel ruimte geeft aan het dier maar wel het dier stuurt in wat je wilt... daarom dat ik en ik lees ook anderenje als tip geven iemand die een wat neutralere band heeft met je paard eens te layen kijken in wat er gebeurd
Robijntjah schreef:Daar zijn we inderdaad ook mee bezig, echter is het iedere keer op een ander moment waardoor ik het onmogelijk altijd voor kan zijn. Beetje jammer
Ik sluit altijd op een positief moment af en probeer het altijd kort te houden en haar voor te zijn!

Maar begin helemaal opnieuw met babysteps. Letterlijk! Hoe is ze met kids? vind ze die leuk toevallig? Jasmijn159 schreef:Robijntjah schreef:Daar zijn we inderdaad ook mee bezig, echter is het iedere keer op een ander moment waardoor ik het onmogelijk altijd voor kan zijn. Beetje jammer
Ik sluit altijd op een positief moment af en probeer het altijd kort te houden en haar voor te zijn!
Lastig. Als ze het steeds op een ander moment doet is dat raar. Kun je echt geen aanleiding zien? Al is het maar een windvlaag of een vogel?
Telkens op andere momenten 'panikeren' doet mij eerder denken aan uitproberen. Maar dat is natuurlijk moeilijk onderscheid te maken...





