Paard met trauma's, nog tips?

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
suusje89

Berichten: 91
Geregistreerd: 13-05-08
Woonplaats: Harderwijk

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 14:36

een reading kan inderdaad ook duidelijkheid geven
succes!

terpentijn

Berichten: 7370
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 14:37

Heb je wel eens balkjes lopen/draven geprobeerd? Gewoon, cavalletti op de grond in de bak of longeercirkel neerleggen.

Mijn ervaring is dat ze - als ze niet TE stressy zijn om dat aan de kunnen, eerst aan de hand of longe leren uiteraard- hier toch zodanig mee "bezig moeten zijn (met hoofd-hals omlaag), dat er een hoop stress wegvloeit en ze zich erg geweldig en moedig vinden (vooral als ze er uitbundig voor beloond worden).

Heb ik goede resultaten mee bereikt met ook zo'n hazehartje-schrikmerrie die er gewoon van door ging met de berijdster er op, beng dwars door een weide hek heen....
Niemand weet ook, waar zij nou van panikeerde.
Maar gevaarlijk natuurlijk, die merrie schrikt ook overal van op.
Maar de balkjes vond ze meteen geweldig, ze moest zich daardoor met ZICHZELF en haar eigen benen bezig houden, en niet met de omgeving.

Misschien eens proberen? Wellicht is het een manier om haar een zelfbelonende bezigheid te geven, ipv de omgeving bezig te zijn?

Neon

Berichten: 5236
Geregistreerd: 03-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 14:50

Hoi
Probeer het idee van getraumatiseerd paard eens los Te laten. Paarden voelen feiloos aan wat ruiters allemaal voelen En soms zelfs alleen maar denken te voelen. Begrijp me niet verkeerd het zal best zo zijn dat je paard ergens een trauma heeft opgelopen. Maar doordat jij en je instructrice daar zij het onbewust de focus op leggen gaat je paard zich er gewoonweg naar gedragen. En krijg je rare paniekreacties waardoor jullie in een vicieuze cirkel terecht komen.

Het is niet geheel hetzelfde maar ik heb zelf een pony die voorheen gedurende een aanzienlijke periode mishandeld is, zolang ik het dier behandel in de trant van: wees voorzichtig hij is bang, blijft hij bang. Als ik er mee omga als met ieder normaal paard is er niets aan de hand. Uiteraard is eerst veel grondwerk gedaan om het vertrouwen goed te krijgen, dat doe je met ieder paard of er nou sprake is van een trauma of niet...

Ik zou je adviseren om nadat je paard lichamelijk gezond is bevonden eens contact op te nemen met annemarie van de toorn...

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 14:55

terpentijn schreef:
Heb je wel eens balkjes lopen/draven geprobeerd? Gewoon, cavalletti op de grond in de bak of longeercirkel neerleggen.

Mijn ervaring is dat ze - als ze niet TE stressy zijn om dat aan de kunnen, eerst aan de hand of longe leren uiteraard- hier toch zodanig mee "bezig moeten zijn (met hoofd-hals omlaag), dat er een hoop stress wegvloeit en ze zich erg geweldig en moedig vinden (vooral als ze er uitbundig voor beloond worden).

Heb ik goede resultaten mee bereikt met ook zo'n hazehartje-schrikmerrie die er gewoon van door ging met de berijdster er op, beng dwars door een weide hek heen....
Niemand weet ook, waar zij nou van panikeerde.
Maar gevaarlijk natuurlijk, die merrie schrikt ook overal van op.
Maar de balkjes vond ze meteen geweldig, ze moest zich daardoor met ZICHZELF en haar eigen benen bezig houden, en niet met de omgeving.

Misschien eens proberen? Wellicht is het een manier om haar een zelfbelonende bezigheid te geven, ipv de omgeving bezig te zijn?



Ik wissel de training sowieso ontzettend af en het longeren en daarbij balkjes draven gaat inderdaad meer dan prima maar lost onder het zadel niets op. Toch bedankt voor de tip :)

Neon:
We gaan er absoluut mee om als ieder normaal paard. Reageert ze ergens op, bijvoorbeeld halster af doen, wat ze vroeger erg spannend vond, doen we het nog een keer, net zolang tot het goed gaat.
Maar dan wel dus gewoon net als bij een normaal paard.
Daar zit het hem dus echt niet in en kan ik in alle oprechtheid zeggen. Ik ontwijk geen dingen, ik sta er niet anders in.
We hebben een jaar gehad waarin er ook 0,0 problematiek was. Ik heb de met 200 andere paarden door een dorp gereden langs luidsprekers, fanfares, paraplu's, lintjes, noem maar op en GEEN probleem.
En ik zit er nu echt hetzelfde op.

Neon

Berichten: 5236
Geregistreerd: 03-07-06

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:07

Dus jij gebruikt voordat je op een ieder welk paard stapt bach bloessems? En geeft dit ook aan ieder paard?

Ik bedoel het echt niet als kritiek... maar ik denk echt dat jezelf een behoorlijke spanning over brengt op je paard... dat je zegt dat je een jaar lang de meest gekke dingen hebt kunnen doen met haar bevestigd dat voor mij alleen maar... wellicht toch eens probeden te graven naar wat jijzelf doet... niet geschoten is altijd mis... succes met je mooie paard en het komt vast goed.... probeer eens iemand anders als instructeur... wie weet wat het oplevert

davinci2412

Berichten: 1655
Geregistreerd: 07-11-12

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:09

Mijn advies is wat je ook besluit te doen, doe het rustig aan. rust is erg belangrijk voor paarden met een trauma, maar dat wist je zelf vast ook al.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:11

Neon:
Overstappen van instructie ga ik zeker niet doen aangezien mijn huidige instructie mij juist wijst op zelf vertrouwen geven, leiding nemen en over mijn eigen onzekerheid stappen ;)

Bach Rescue is pas sinds gisteren aangezien ik er nu 2 keer kort achter elkaar afgestuiterd ben :+
Dat levert wat spanning op ja, en zou het bij iedereen doen denk ik, zeker gezien ons verleden.
Ik zeg al de hele tijd dat dat niet de ideale situatie is maar is zeker niet enkel de oorzaak van het probleem.

Davinci:
Ik heb tijd genoeg, heb ook eigenlijk geen doelen of ambities met deze merrie behalve samen genieten en we zien wel wat de tijd brengt en wat gaat en wat niet gaat :)
Weg gaat ze sowieso nooit dus als het goed is hebben we nog vele jaren samen!

suusje89

Berichten: 91
Geregistreerd: 13-05-08
Woonplaats: Harderwijk

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:21

bachbloesems moet je vaak langere tijd gebruiken voor het effect heeft
rescue heeft op zich wel meteen effect omdat het geconcentreerder is, maar je kan ook een andere proberen en die een tijdje geven

Jasmijn159

Berichten: 4570
Geregistreerd: 04-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:28

Back to basic.

Wanneer raakt ze in paniek? Als je op stapt? Dan niet opstappen. Gewoon op zadelen, er naast gaan staan, beugels op maat maken en wat aan het zadel rommelen. Vervolgens paard weer weg zetten vóór ze paniek toont.
Doet ze dit pas bij het weg stappen? Dan niet weg stappen. Paar keer op en af stappen, wat wiebelen. En weer weg zetten vóór ze paniek laat zien.

Zo kun je het steeds weer uitbouwen.

Anoniem

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:30

Daar zijn we inderdaad ook mee bezig, echter is het iedere keer op een ander moment waardoor ik het onmogelijk altijd voor kan zijn. Beetje jammer :')
Ik sluit altijd op een positief moment af en probeer het altijd kort te houden en haar voor te zijn!

kekaro
Berichten: 8306
Geregistreerd: 15-07-03
Woonplaats: Purmerend

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 15:50

wat fijn dat deze merrie jou getroffen heeft !
je neemt er alle tijd en rust voor zo te zien, super.

verder heb ik echt niet meer tips voor je dan die er al zijn gegeven
ik heb zelf een merrie die vluchtgedrag vertoont en omdat ik haar geen vertrouwen/veiligheid
kan geven als ik erop zit, blijf ik er voorlopig naast

met mijn bijrijdster gaat het supergoed gelukkig, maar die schrikt niet als ze eens wegvlucht, ik wel (ben erg angstig sinds ik kinderen heb)
en lig er dan meteen naast omdat ik haar niet terugkrijg

is bij mijn beestje ook een stuk onbalans nog, dus veel grondwerk op het moment.

heel veel succes in ieder geval !
je bent goed bezig :)

terpentijn

Berichten: 7370
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 17:12

Hou je vast aan (en probeer dat gevoel in jezelf vast te houden) wat er WEL goed ging.
De merrie is heus niet opeens knots geworden.
Ze is ergens een stuk vertrouwen verloren.
Je kunt het wederom opbouwen.

ImLucky
Berichten: 759
Geregistreerd: 26-09-13
Woonplaats: Zuid-Holland zuid

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 17:19

ik denk gewoon doorzetten haar laten zien dat het niet eng is buiten zelf sterk in je schoenen staan(daarmee bedoel ik niet boos worden voordat jullie hier denken dat ik mn powny mishandel :Y) ) maar als jij laat merken van hee dit is niet eng en vol zelfvertrouwen verder stapt dan kan ze steun zoeken bij jou,
evt met een weide maatje(of een ander paard die ze goed kent) samen rijden
heel veel sucses met je paardje!

Elisa2

Berichten: 44935
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 17:21

Volgens mij ben je eigenlijk heel goed bezig maar nu weer even een stapje terug in het vertrouwen van jullie beide door je valpartijen. Ik denk dat je gewoon moet doorgaan zoals je al bezig bent..magnesium heb ik hele goede dingen van gezien bij "stress" paarden dus dat zou ik je willen aanraden en cranio-sacraal therapie is ook er goed!

terpentijn

Berichten: 7370
Geregistreerd: 09-12-07
Woonplaats: Zuidlaarderveen Drenthe

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 17:27

Het "wonder" middel magnesium zou ik niet direct aanbevelen.
Nog nooit iets "wonderbaarlijks" van terecht zien komen.
Het enige wonder zou zijn, dat jij in alle rust en vertrouwen dit paard weer ter hand neemt.
Het paard wil niets anders dan een zelfverzekerde leider, die haar een weg kan laten zien die zij zelf niet ziet. Letterlijk en figuurlijk.

swaatje

Berichten: 636
Geregistreerd: 27-04-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-14 17:30

Robijntjah schreef:
Haha, klopt.
We doen hier ook hele gerichte oefeningen voor. Ik ben absoluut in contact met mensen die hier ervaring en voeling mee hebben en ik weet ook dat dit juist een paard voor mij is.
Alleen af en toe maakt het me zo verdrietig en dan heb ik gewoon even hulp nodig om me eraan te herinneren waar ik het voor doe. En van tips is nog nooit iemand dommer geworden :D


Is ook ;) en in je bericht is ook te lezen dat je zelf echt wel bewuste keuzes maakt in de omgang met je paard, alles heel gedoseerd aanpakt, veel ruimte geeft aan het dier maar wel het dier stuurt in wat je wilt... daarom dat ik en ik lees ook anderenje als tip geven iemand die een wat neutralere band heeft met je paard eens te layen kijken in wat er gebeurd
Deze persoon valt misschien een heel ander aanknopingspunt op vanuit waar je verder kunt werken... is maar een idee. Voel vooral waar je jezelf en je paard mee denkt te helpen... dat weet jij denk ik het beste ;)

Succes met haar, prachtig paard! En ik lees mee want mijn welsh kan er ook wat van in het schieten in angst en paniek... :)

Jasmijn159

Berichten: 4570
Geregistreerd: 04-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-14 23:10

Robijntjah schreef:
Daar zijn we inderdaad ook mee bezig, echter is het iedere keer op een ander moment waardoor ik het onmogelijk altijd voor kan zijn. Beetje jammer :')
Ik sluit altijd op een positief moment af en probeer het altijd kort te houden en haar voor te zijn!


Lastig. Als ze het steeds op een ander moment doet is dat raar. Kun je echt geen aanleiding zien? Al is het maar een windvlaag of een vogel?

Telkens op andere momenten 'panikeren' doet mij eerder denken aan uitproberen. Maar dat is natuurlijk moeilijk onderscheid te maken...

peach2001

Berichten: 4253
Geregistreerd: 02-08-03
Woonplaats: Almelo

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 11:18

Dus het probleem begint al bij het hoofdstel en zadel. Dan zou ik die om te beginnen weglaten :Y)

Ok, niet gelijk zonder zadel erop gaan natuurlijk ;) Maar begin helemaal opnieuw met babysteps. Letterlijk! Hoe is ze met kids? vind ze die leuk toevallig?

Enge dingen moet je opbreken in kleine stukjes want apart van elkaar is het vaak lang niet zo eng. Mijn traumadingpaard is panisch voor opzadelen, ernstig mishandeld. Dus ik gebruik teugels (of hoofdstel, maar gezien zijn gebit dus alleen teugels aan het halster) niet tegelijk met het zadel, het zadel niet tegelijk met het dekje, beweging boven hem niet tegelijk met tuig. En zo komen alle stukjes apart die niet eng zijn vanzelf bij elkaar als 1 geheel.

Jane2

Berichten: 685
Geregistreerd: 30-06-13

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 11:31

Sorry ik heb niet alles gelezen.
Maar mijn paardje deed ook vluchten toen ik hem net had. Voor mij was hij gewoon erg snel voor het been, hahaaa. Tot mijn lesgeefster zei dat hij snel was maar dat het ook vluchtgedrag was. De manier waarop hij (met geweld waarschijnlijk) is ingereden was niet echt positief. Daarom ook dat vluchten. Nu op dit moment doet hij het ook nog af en toe. Zeker bij de eerste keer aandraven. We doen dan echt 2 passen draven en dan weer terug naar stap. En dat moet dan een paar keer. Zodra ik voel dat ik de draf onder controle heb dan pas draven we door. Zodra het weer vluchterig aanvoelt gaan we gelijk terug naar de stap. Dat begint hij nu redelijk goed onder de knie te krijgen.

Weet niet of je er wat aan hebt, maar wens je erg veel succes.

Mungbean

Berichten: 36335
Geregistreerd: 21-04-06

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 11:36

Als ze eerst braaf was en pas na de val zo angstig dan heb je echt geen paard met een trauma, maar gewoon een paard wat vreselijk geschrokken is.
Paarden vinden het heel eng als de ruiter valt.
Daarom is het bij het inrijden ook zo belangrijk om niet te vallen, vaak kom je er daarna niet meer op.

Laat dat trauma idee los en oefen het op en afstappen op een ontspannen manier.

geerke

Berichten: 31213
Geregistreerd: 06-09-07

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 11:39

TS ik denk dat je aan jezelf moet werken....trauma of niet,ieder paard heeft een leider nodig.
Je kunt natuurlijk net doen alsof je niet bang bent maar daar kijkt een paard snel doorheen.

Dakotah
Berichten: 1229
Geregistreerd: 09-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 11:51

Eerst even over magnesium, kan het helpen.
Ja, ik heb een merrie die denk ik ong. reageert als die van jou, al was ze toen nog niet ingereden.
Aan het hoofd zitten, absoluut niet, vind ze verschrikkelijk.
Kriebelen op haar hals of voor op haar borst wel, dat vind ze heerlijk, mag ik ook uren doen.
Bij haar beslist geen trauma, zit er gewoon in, ik heb haar al vanaf veulen, en ook haar veulen had precies het zelfde, die is hier geboren.
Oren is net zo'n crime, je mag er eigenlijk nog niet naar wijzen.
Toen ze zo ongeveer beleerd moest worden moest ik daar dus ook flink mee aan de gang, had het als veulen ook al wel gedaan, maar op de een of andere manier vond ze het toch weer vervelend.
Mijn aanpak was, op de lekkere plekjes kriebelen langzaam omhoog en even aan haar oren of haar hoofd, en dan direct weer op het "goede" plekje kriebelen.
Dit herhalen, herhalen, herhalen. Op den duur kon ik haar oren gewoon weer aanraken, al vind ze het nog steeds niet leuk, ze accepteert het en wordt er niet meer anders van, hooguit wat geïrriteerd.
Die van mij kan echt ook overal van schrikken, een schep die net even anders op stal staat, een kruiwagen die op een andere plek staat, noem maar op.
En echt, dan springt ze bijna een meter de lucht in, of vliegt heel snel naar voren.
Kijkerig tot en met, echt alles ziet ze, ook wat er voor mijn gevoel niet is.
Ze let ook enorm op mij, kijkt hoe ik ergens op reageer, schrik ik, schrikt zij ook.
Ben ik gespannen, is zij het ook.
Loop ik overal ontspannen langs doet zij het ook, wel op haar hoede, maar als ik laat blijken dat het niet erg is, gelooft ze mij ook.
Door jouw vallen, ben je toch gespannen, ook al wil je het niet laten zien, ze verneemt het wel.
Ik weet dat door mezelf, ik vond ook dat ik zo relaxed mogelijk was, maar toch ben je het niet.
Ik heb haar toen ook magnesium gegeven, en echt ik geloofde er totaal niet in, heb het ook opgehaald met de gedachte zal ook wel weer geldklopperij zijn.
Binnen een paar dagen zag ik verschil, natuurlijk schrok ze nog wel eens, maar niet meer zo extreem.
Daardoor werd ik zelf ook rustiger, en door mijn rust zij ook weer.
Heb het maar een maandje gebruikt (1 zak pavo nervcontrol), en toen overgegaan op muesli waar iets meer magnesium inzit.
Inmiddels al een aantal jaar geleden.
Inmiddels is ze beleerd, en het gaat heel goed.
Zij wordt druk of gaat klieren, als ze in de bak weinig hoeft doen.
Zet je haar aan het werk met veel voltes en andere figuren, overgangen e.d. is ze superbraaf.
Als ze van te voren heel gestressed is, lopen we na het opzadelen even een rondje door de bak, zonder ruiter dus, dan erop en rijden.
Mijn dochter rijdt op haar, ik sta meestal te kijken, en nog steeds is het als ze iets hoort of ziet, zie ik haar naar mij kijken, wat ik doe, doe ik niks loopt ze rustig door.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 12:50

Jasmijn159 schreef:
Robijntjah schreef:
Daar zijn we inderdaad ook mee bezig, echter is het iedere keer op een ander moment waardoor ik het onmogelijk altijd voor kan zijn. Beetje jammer :')
Ik sluit altijd op een positief moment af en probeer het altijd kort te houden en haar voor te zijn!


Lastig. Als ze het steeds op een ander moment doet is dat raar. Kun je echt geen aanleiding zien? Al is het maar een windvlaag of een vogel?

Telkens op andere momenten 'panikeren' doet mij eerder denken aan uitproberen. Maar dat is natuurlijk moeilijk onderscheid te maken...


Jawel, er zijn wel losse aanleidingen maar niet die ik van te voren aan zie komen zeg maar ;)
Idd windvlagen, rennende honden.
Hierop vlucht ze dan, als ik dus wat spanning heb blijf ik iets achter in de beweging en daar gaat ze dan dus van over de rooie. Dat is hét punt voor haar. Onverwachtse bewegingen van de ruiter.


ShamalArabs:
Het is helemaal niet het zadel en het hoofdstel. Het begint zelfs al op stal bij onverwachtse personen/bewegingen/halster om doen. En dat soort dingen doen we dagelijks en wordt ook steeds minder/de terugvallen steeds minder lang en minder heftig maar met grondwerken, opzadelen, poetsen etc. is er echt niets aan de hand tenzij dus een onverwachtse beweging (voorbeeld: ik die struikel).
Kinderen en Mo is geen succes, om even te aan leuk maar te onberekenbaar.

Zonder zadel erop doe ik overigens nooit meer bij dit paard ;)

Sizzle:
Waar haal jij uit dat ze van te voren niet al angstig was? Toen ik haar overnam van de vorige eigenaresse kon zij er alles mee, een ander niets. Nu ben ik dus degene die er alles mee kan en een ander al meer :=
Echter toen ik haar net had heb ik 3 weken gedaan over het verwisselen van een halster.
Het opdoen van een deken was ik 2 uur mee bezig. Zonder overdrijven.
En ja, dat deed ik met rust en beleid en veel herhaling en veel beloning.
Op en af stappen is al geen probleem meer.

Geerke:
We moeten aan ons allebei werken, daar heb je helemaal gelijk in.
Ik neem een deel mee (wat ook niet erg en raar is gezien ons verleden) maar zij reageert op anderen minstens zo heftig is mij vandaag maar weer pijnlijk duidelijk geworden :+
Neemt niet weg dat ik de onverschrokken leider moet kunnen zijn voor haar en dat op dit moment niet altijd ben. Klopt.

Even de stand van zaken nu.
Dinsdag avond heb ik les gehad, we zijn samen mentaal behoorlijk aan het werk gezet wat bij ons beiden duidelijk de focus wegnam van het 'eventueel kunnen gaan schrikken'. Paardlief werd er ontzettend heet van maar wel op een bewerkbare manier. Fijn om te ervaren en we hebben weer wat handvatten om mee verder te gaan. Gisteren dan ook zelf gedaan en op een moment van spanning heb ik daar fijn op terug kunnen pakken. Geen enkele keer dus vluchtgedrag gehad :D

Vanochtend is de osteo/fysio/cranio geweest... Heftig...
Ze heeft het eerste half uur niets gekund behalve wat vasculaire technieken waarbij er ontzettend veel opgeslagen spanning van mijn paard loskwam. Ze heeft echt een half uur verschrikkelijk staan trillen. Gaandeweg zag ik wat veranderen bij haar, haar ogen gingen rustiger staan en ze liet haar hals wat zakken, begon wat te likken aan haar lippen. Vanuit hier kon de osteo eindelijk aan de slag.
Ging best goed, geen vaste punten. Benen was teveel van het goede, hoppakee, terug spanning :+
Maar wederom laten afvloeien, ging een stuk sneller. Zelfs achter haar atlas gewricht heeft ze 3 keer kunnen herhalen om eraan te komen :oo
Mag nu een week niet erop, wel aan de hand/longe/grondwerken en dan volgende week weer erop.
Heb wat oefeningen mee gekregen voor de rust en voor d'r lijf.
Paard zat verder niet bijzonder vast of wat dan ook, is wel iets losser geworden in hals en rug na behandeling.

Over 6 weken komt ze nog eens langs om te kijken hoe het dan gaat.

Mungbean

Berichten: 36335
Geregistreerd: 21-04-06

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 12:59

Omdat in je OP staat dat ze pas na het vallen vluchterig werd.

Ik heb ook zo'n paard gehad overigens. Als je te hard met je ogen knipperde zat hij al op het dak. Paard heeft echt nooit wat traumatisch meegemaakt in zijn leven.

_KellyAV

Berichten: 3761
Geregistreerd: 27-12-08
Woonplaats: Westerland

Re: Paard met trauma's, nog tips?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-04-14 13:06

Ik heb niet het topic doorgelezen, maar wat bij mijn paard hielp die ook een trauma bleek te hebben is kinesiologie. En die gebruikt dan een trauma verwerkingstechniek. Stuur maar een pb als je meer info wilt ;)