Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Ditmer schreef:Ik heb ook nog een tip voor op korte termijn:)
Je houd je paard vast aan zijn halster mede ook met nog je touw in je (zelfde)hand. Wil je paard wegrennen zet je jouw elleboog in zijn hals, dit is niet echt pijnlijk maar je hindert haar om weg te rennen door haar goed om te buigen richting jou. Grondwerk is zeer goed maar heb je niet op zeer korte termijn goed onder de knie
Equidea schreef:Ik heb een 20 jarige die zulke fratsen uithaalt als je het toe laat.
Streng zijn, zodra paardlief voor jouw gevoel tever voor je uit begint te lopen (ik hou schouder aan schouder aan, maar anderen lopen liever voor het paard) met een ferme stem paardlief een pas achterwaarts laten doen. (= paard laten aangeven dat jij de baas bent, en het duurt langer om te komen waar het paard heen wilt).
Na een paar keer hebben ze door dat trekken gelijk is aan stil staan (waardoor het dus langer duurt om te komen waar het paard heen wilt), dan is het nog een kwestie van herhalen tot je paard deze manier van meelopen als normaal beschouwt.
Wel consequent zijn, 1 keer vergeten en je kan opnieuw beginnen.
Wel raad ik je aan om hier hulp bij te halen, kan nooit kwaad om iemand met verstand mee te laten kijken, en waarschijnlijk zal diegene het altijd beter kunnen oplossen dan jij dat kan.
Lover97 schreef:ik zou een join-up proberen, en dan een stukje op het terein of in de bak gaan lopen. op het moment dat ze IETS harder loopt dan jij, stilzetten. loopt ze dan door je heen, voor haar staan en tik met een zweepje op haar borstkast. het klinkt mischien hard, maar zo doen paarden het ook, wie niet luisteren wil moet maar voelen wat hij fout doet....
(wel eerlijk blijven he, niet af gaan ranselen lang nadat het gebeurt iss) gewoon een fel tikje, hoeft ook geeen harde klap te zijn..
succes!!
JessAndHope schreef:Toen ik mijn merrie net had was ze van mening dat zij de baas was en zoals gezegd maakt het geen hol uit of je een kwpn-tuiger hebt (zoals in mijn geval) of een shet, want beide zijn te sterk zodra ze gaan trekken. In mijn geval liep ze altijd veel te ver voor me uit, ze liep dus naar voren weg. Ikzelf houd altijd schouder aan schouder aan, omdat ik tevaak achter op mn hielen ben getrapt door een geschrokken paard (en dat gebeurd nu dus niet meer!).
Daarnaast duwde ze ook altijd tegen me aan, dus liep ik altijd tegen haar terug te duwen, maar helaas.... dat gevecht wint niemand!
Toen ben ik begonnen met het aangeven van 'mijn' ruimte. Ik heb haar stilgezet en draaide het uiteinde van mn leadrope rond. Hierdoor werd zij gedwongen achteruit te stappen om geen tik op dr neus te krijgen. Zodra ik stopte met draaien kwam ze weer naar me toe. Ik weer begonnen met draaien en toen kreeg mien muts een pets van het touw en sprong ze naar achter. Dit herhaal ik nog iedere keer als ze mijn ruimte niet respecteerd en waar het de eerste keer een half uur duurde voor ze het doorhad dat ik haar niet in mijn persoonlijke ruimte wilde hebben, duurt het nu nog geen half minuutje.
De ruin van mn moeder is net zo'n lompe boer als het paard van TS. Als hij zin heeft om in de berm te gaan eten, dan gáát hij daar eten. Athans, dat wil hij. Bij mn moeder (die nog niet zo heel goed/heel lang met paarden omgaat) krijgt hij die kans, omdat ze de signalen niet oppikt. Maar bij ieder paard kan je zien wat ze van plan zijn.
Zodra de ruin van mijn moeder met een scheef oog naar de berm kijkt móet ik ingrijpen, want anders is het 850 kilo wat met mij aan de haal gaat. Ik loop hem dan ook altijd met een lange zweep en geef hem achterlangs een tik op zn hol. Hierdoor schrikt hij wel even op, maar laat het wel uit zijn hoofd om richting de berm en het sappige gras te gaan.
Op sommige dagen is hij heel drammerig en wil hij te snel lopen, dan houd ik mijn zweep voor hem en krijgtiej een mep zodra hij niet reageerd op mijn hulpen via het halstertouw.
Nu weet ik ook dat er mensen zijn die gruwelen van de zweep, maar ik pak het liever zo aan dan van hot naar her gesleurd te worden en zelfs levensgevaarlijke situaties te creëren.
De zweep is echt niet zielig, mits eerlijk gebruikt, want in het wild slaan ze mekaar lens als er niet geluisterd word.
Het voordeel van 1x 'hard' aanpakken is dat het indruk maakt, 10x een klein tikje is veel zieliger omdat het paard zich daar niet aan stoort.
Ik hoef dan ook zélden een 2de mep te geven, omdat na de eerste mijn grens duidelijk is gesteld en mijn paarden geen zin hebben nog zo'n mep te krijgen.
Resultaat: 2 keurig volgende paarden die zich op mij richten om te bepalen hoe, wat, waar en wanneer.
xxlhorsy97 schreef:JessAndHope schreef:Toen ik mijn merrie net had was ze van mening dat zij de baas was en zoals gezegd maakt het geen hol uit of je een kwpn-tuiger hebt (zoals in mijn geval) of een shet, want beide zijn te sterk zodra ze gaan trekken. In mijn geval liep ze altijd veel te ver voor me uit, ze liep dus naar voren weg. Ikzelf houd altijd schouder aan schouder aan, omdat ik tevaak achter op mn hielen ben getrapt door een geschrokken paard (en dat gebeurd nu dus niet meer!).
Daarnaast duwde ze ook altijd tegen me aan, dus liep ik altijd tegen haar terug te duwen, maar helaas.... dat gevecht wint niemand!
Toen ben ik begonnen met het aangeven van 'mijn' ruimte. Ik heb haar stilgezet en draaide het uiteinde van mn leadrope rond. Hierdoor werd zij gedwongen achteruit te stappen om geen tik op dr neus te krijgen. Zodra ik stopte met draaien kwam ze weer naar me toe. Ik weer begonnen met draaien en toen kreeg mien muts een pets van het touw en sprong ze naar achter. Dit herhaal ik nog iedere keer als ze mijn ruimte niet respecteerd en waar het de eerste keer een half uur duurde voor ze het doorhad dat ik haar niet in mijn persoonlijke ruimte wilde hebben, duurt het nu nog geen half minuutje.
De ruin van mn moeder is net zo'n lompe boer als het paard van TS. Als hij zin heeft om in de berm te gaan eten, dan gáát hij daar eten. Athans, dat wil hij. Bij mn moeder (die nog niet zo heel goed/heel lang met paarden omgaat) krijgt hij die kans, omdat ze de signalen niet oppikt. Maar bij ieder paard kan je zien wat ze van plan zijn.
Zodra de ruin van mijn moeder met een scheef oog naar de berm kijkt móet ik ingrijpen, want anders is het 850 kilo wat met mij aan de haal gaat. Ik loop hem dan ook altijd met een lange zweep en geef hem achterlangs een tik op zn hol. Hierdoor schrikt hij wel even op, maar laat het wel uit zijn hoofd om richting de berm en het sappige gras te gaan.
Op sommige dagen is hij heel drammerig en wil hij te snel lopen, dan houd ik mijn zweep voor hem en krijgtiej een mep zodra hij niet reageerd op mijn hulpen via het halstertouw.
Nu weet ik ook dat er mensen zijn die gruwelen van de zweep, maar ik pak het liever zo aan dan van hot naar her gesleurd te worden en zelfs levensgevaarlijke situaties te creëren.
De zweep is echt niet zielig, mits eerlijk gebruikt, want in het wild slaan ze mekaar lens als er niet geluisterd word.
Het voordeel van 1x 'hard' aanpakken is dat het indruk maakt, 10x een klein tikje is veel zieliger omdat het paard zich daar niet aan stoort.
Ik hoef dan ook zélden een 2de mep te geven, omdat na de eerste mijn grens duidelijk is gesteld en mijn paarden geen zin hebben nog zo'n mep te krijgen.
Resultaat: 2 keurig volgende paarden die zich op mij richten om te bepalen hoe, wat, waar en wanneer.
maar word ze dan niet kopschuw, en bang voor me, als ze dan van me een tik krijgt??
van de rest ben ik het wel met je eens, met streng zijn leert ze denk beter van me. ik heb zelf al wat geprobeerd met grond werk, maar daar reageert ze helemaal niet op, ( zal ook wel aan mij liggen). en de cursussen zullen daarin ook wel niet goedkoop zijn.
ben echt heel blij dat er zo veel paarden-mensen zijn die zo veel tips en adviezen geven!! bokt is super!![]()