Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-01-10 13:08

Geplaatst: 21-01-10 13:08

100 % gelijke partnerschap is misschien wat te veel, dan zou het ook niet meer dan eerlijk zijn dat de helft van de hindernissen door de mens wordt gesprongen met het paard op de rug. Maar heft het 1 de ander niet op? Jij helpt het paard met iets waar die bang voor is en het paard helpt jou over de hindernis. Van nature zouden de meeste paarden een metertje opzij gaan om er lang te lopen, toch springen de paarden. Is dat niet de beloning voor het helpen toen het paard even bang was?

Ik ben het er mee eens dat paarden zorgzaam zijn naar kinderen dat is ook waarom ik vind dat een kind, kind moet zijn en niet met een zweepje of dergelijke rond moet lopen om de baas te zijn.

**Geplaatst**: 21-01-10 13:17

Geplaatst: 21-01-10 13:17

Mensen denken in termen van : Wie is hier de baas?
Dieren denken in termen van : Wat vind ik van jou?

Het vermenselijken is denk ik begonnen toen mensen begonnen met het denken dat er één leider is. Als je met die ogen gaat kijken sta je niet meer open voor hoe ze werkelijk met elkaar omgaan en wat paarden bezg houdt. Hun gevoelsleven en hun bijzondere capaciteiten. het beschermende van jonge dieren, zèlfs mensenkinderen.

Die ene leider zie je maar bij een diersoort.
Bij de mens. (Biologisch gezien zijn we elkaars gelijke)

De meeste tijd het voor het zeggen hebben is volgens mij dan ook iets anders dan de baas willen zijn. Het ene is prettig voor mens en paard, de posities zijn duidelijk en worden wederzijds geaccepteerd, het tweede is irritant en vrij kortzichtig. Het is een vermenselijking van de werkelijkheid.

**Geplaatst**: 21-01-10 14:19

Geplaatst: 21-01-10 14:19

Paardentango schreef:
Dat denk ik ook ja.

Je ziet het aan de vele verschillende rassen die er gemaakt zijn door mensen. Meestal is de puurheid verzwakt, en sommige paarden zoals de Quarter is een fraai voorbeeld van een sterk verminderd gevoelspaard. Een paard wat in uiterlijk voor mensen imposant is, de dikbil onder de paarden. Het is een praktisch gefokt paard voor het gebruik ervan, maar het is fokbeleid op basis van menselijke selectie. De knappe mens.

(Nu steigert half bokt vrees ik)

Wat jij zegt van quarters is de typische uitleg van mensen die geen quarters kennen.
Quarters en paints zijn eeuwen lang gekweekt op basis van karakter door mensen die veel meer van paarden kenden dan eender wie hier op bokt en omdat ze rustig en cool van karakter zijn wordt dit door jullie als gevoelloos gezien. De coole karakters van deze paarden is juist een van de aantrekkingspunten bij het western rijden.

**Geplaatst**: 21-01-10 15:16

Geplaatst: 21-01-10 15:16

'De Amerikanen', import mensen van over de hele wereld, hebben nog maar sinds 1842, de goudkoorts, paarden MarcR. Voor die tijd waren er hélemaal géén paarden in Amerika.
Alleen in Mexico zaten enkele Spanjaarden en Portugezen met wat paarden. Het duurde nog een paar eeuwen voor de goudkoorts op gang kwam en van overal mensen èn paarden kwamen.
Er zijn zelfs films en foto's van de verovering van Amerika.

In die tijd zijn ook vele natives (Indianen) vermoord. Die liepen een beetje in de weg. Zijn ook foto's en films van.
Da's dus nog geen eeuwen.

Ik heb de gescdhiedenis niet gemaakt...

Wees er gewoon gelukkig mee dat je een passend paard hebt gevonden en heb er vooral veel plezier mee.
Het geeft toch niks. De ene vindt een Dashond super en de ander wil een Pitt bull.

Prima toch.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 15:25

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 15:25

rustig en cool is hoop ik wat anders als een naar binnen gekeerd paard?

**Geplaatst**: 21-01-10 18:58

Geplaatst: 21-01-10 18:58

Ik denk dat paarden net zo zijn als wij; allemaal anders

De een is meer onzeker, de ander speels, de ander erg overheersend, de ander introvert, allemaal verschillende persoonlijkheden. Vaak komen bepaalde karaktertrekjes veel voor in een bepaald ras.

Ik denk dat als je met een paard iets wilt doen, dat je dan een leider moet zijn. Waarom?
omdat je nou eenmaal iets van je paard wilt vragen. Het probleem is dat mensen het woord leider verkeerd interpreteren. Als het woord: de baas zijn.
Een goede leider houdt namelijk rekening met de gevoelens, gedachtes en wensen van de andere en maakt dan een weloverwogen beslissing. Dat is precies wat ik doe met mijn paard: "Ik begrijp dat je hiervan onzeker wordt, maar als je nu even naar mij luistert, komt het goed". Als het dan ook elke keer goed komt, dan gaan ze steeds meer op jouw oordeel vertrouwen. Gaat het niet goed en voelt ze zich zwaar ongemakkelijk door mijn beslissing dan gaat ze steeds minder naar mij kijken voor steun. Een goede leider zorgt ook dat de anderen hun sterke punten kunnen ontwikkelen, juist iets zo brengen en aanbieden dat die persoon meer zelfvertrouwen krijgt. Daarom vind ik het woord leider geen verkeerd woord, maar het is jammer dat mensen het anders interpreteren.

In de kudde is heel veel samenwerking, maar ook een rangorde. Er is niet een leider in de kudde, er is een rangorde. In mijn kleine mini-kudde van twee, mijn paard en ik, is ook een rangorde maar omdat er maar twee individuen zijn, is het ook logisch dat er een de leiding heeft en de ander niet

Het betekent alleen dat ik de uiteindelijk beslissingen maak, die beslissing kan ook zijn dat mijn paard helemaal gelijk heeft en lekker kan gaan doen wat ze zelf wilt

**Geplaatst**: 21-01-10 22:46

Geplaatst: 21-01-10 22:46

MarcR schreef:
Paardentango schreef:
Dat denk ik ook ja.

Je ziet het aan de vele verschillende rassen die er gemaakt zijn door mensen. Meestal is de puurheid verzwakt, en sommige paarden zoals de Quarter is een fraai voorbeeld van een sterk verminderd gevoelspaard. Een paard wat in uiterlijk voor mensen imposant is, de dikbil onder de paarden. Het is een praktisch gefokt paard voor het gebruik ervan, maar het is fokbeleid op basis van menselijke selectie. De knappe mens.

(Nu steigert half bokt vrees ik)

Wat jij zegt van quarters is de typische uitleg van mensen die geen quarters kennen.
Quarters en paints zijn eeuwen lang gekweekt op basis van karakter door mensen die veel meer van paarden kenden dan eender wie hier op bokt en omdat ze rustig en cool van karakter zijn wordt dit door jullie als gevoelloos gezien. De coole karakters van deze paarden is juist een van de aantrekkingspunten bij het western rijden.

Wij hebben een quarter en ik neig meer naar de uitspraak van PT dan die van jou. Veel quarters hebben de neiging om reacties binnen te houden, het zijn vaak binnenvetters. Die van ons doet dat ook, ondertussen heb ik geleerd om onder dat laagje te kijken, maar het kost moeite om echt goed door te krijgen wat er in zijn hoofd omgaat. Hij is helemaal niet zo cool als hij lijkt, hij kan vet in de stress gaan waar veel mensen denken dat hij "alleen maar stilstaat". Het zou wel eens heel interessant zijn als je met hartslagmeters zou gaan testen hoe "cool" ze werkelijk zijn. Het zou je wel eens tegen kunnen vallen.
Behalve onze eigen quarter ken ik er nog wel een paar meer, daar zitten ook een paar behoorlijke neurotische typjes tussen, ook al niet "cool", zelfs niet "rustig".
Paarden zijn samenwerkers, zorg voor goede omstandigheden voor je paard en ze willen graag met je samenwerken, als je maar betrouwbaar bent en zinvolle richting aangeeft.

**Geplaatst**: 21-01-10 23:19

Geplaatst: 21-01-10 23:19

Ik heb ook een quarter, en zij heeft meer een freeze reaktie als ze schrikt dan dat ze wegsprint. Ja dat is er ingefokt, ik blij.
Maar volgens mij zijn alle moderne paarden door de mens gefokt. Volgens mij zit daar dan geen verschil in toch? T ene paard is extrovert

de ander introvert.

Of mijn paard denkt. Ik weet het niet, volgens mij is ze er gewoon in het moment. Ze vindt sommige dingen die ik met haar doe leuk dan heeft ze zoiets van; ja hoor ik weet het nog, kom op we gaan. Andere dingen vindt ze stom, als ze net in de wei staat en ik kom eraan dan zie je haar denken ja hoor, ik sta hier net.

Een paard is een "gevoelsmens" haha

**Geplaatst**: 22-01-10 01:40

Geplaatst: 22-01-10 01:40

He lekker, zo'n 'core' discussie

Ik heb zelf niet het idee dat een paard denkt. Het komt bij alle dieren toch meer terug op instinct en conditionering. Alle paarden hebben zeer zeker wel een eigen karakter. Alhoewel vrijwel elk paard hetzelfde reageerd op een rustige benadering.

Voorbeeld: Een vrouw wil een paard gaan opzadelen. Ze doet de teugels om de hals en wil het hoofd pakken. Het paard gooit het hoofd omhoog. Met geen mogelijkheid krijgt de vrouw het hoofd van het paard naar beneden. Iemand anders ziet 't en de vrouw zegt tegen diegene: "Wat een eigenwijs beest toch! Volgens mij mag ie me niet of vindt ie het bit niet leuk. Hij staat me gewoon uit te lachen!" De ander stapt de stal in, pakt het hoofd en schuift het hoofdstel om.

Paard maakt geen verschil tussen de ene mens of de andere en 'denkt' niet aan gevaar. De vrouw maakte gewoon te snelle bewegingen en de ander die erbij kwam maakte een soepele, kalme beweging. Geen gedachtes, gewoon instinct, actie-reactie: 'paardenlogica'

Misschien een beetje cliche voorbeeldje hoor, maar het beschrijft wat ik bedoel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-10 07:53

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-10 07:53

interessante gedachte.

**Geplaatst**: 22-01-10 07:56

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 07:56

ik kan het met die gedachte heen

conditionering, instinct en een stuk karakter. Maar denken in de zin van "gut, hoe kom ik hier onderuit" of "als ik dit, dan betekend dat dat" zo denkt een paard niet.

**Geplaatst**: 22-01-10 08:57

Geplaatst: 22-01-10 08:57

Waratje schreef:
Wij hebben een quarter en ik neig meer naar de uitspraak van PT dan die van jou. Veel quarters hebben de neiging om reacties binnen te houden, het zijn vaak binnenvetters. Die van ons doet dat ook, ondertussen heb ik geleerd om onder dat laagje te kijken, maar het kost moeite om echt goed door te krijgen wat er in zijn hoofd omgaat. Hij is helemaal niet zo cool als hij lijkt, hij kan vet in de stress gaan waar veel mensen denken dat hij "alleen maar stilstaat". Het zou wel eens heel interessant zijn als je met hartslagmeters zou gaan testen hoe "cool" ze werkelijk zijn. Het zou je wel eens tegen kunnen vallen.
Behalve onze eigen quarter ken ik er nog wel een paar meer, daar zitten ook een paar behoorlijke neurotische typjes tussen, ook al niet "cool", zelfs niet "rustig".
Paarden zijn samenwerkers, zorg voor goede omstandigheden voor je paard en ze willen graag met je samenwerken, als je maar betrouwbaar bent en zinvolle richting aangeeft.

Hoe een paard zich gedraagd wordt, naast zijn karakter, ook bepaald door zijn opvoeding en leefomstandigheden.
De paarden die ik goed ken, onze paint merrie en de quarters van onze trainster zijn alle rustige paarden met een goede opvoeding, ze stressen nooit maar zijn wel nieuws- en leergierig naar nieuwe dingen, mensen en paarden.

**Geplaatst**: 22-01-10 09:05

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 09:05

VInden jullie een binnenvetter dan gevoelloos? Want dat quarters en paints eerder binnenvetters zijn daar kan ik me iets bij voorstellen. Maar gevoelloos echt niet.. Je moet wellicht iets meer moeite doen (alhoewel dat lang niet bij elke quarter zo is)

**Geplaatst**: 22-01-10 09:36

Geplaatst: 22-01-10 09:36

Ze zijn niet gevoelloos, integendeel, ze laten alleen weinig zien van wat ze voelen.....
MarcR, het kan best zijn dat de paarden die jij goed kent inderdaad rustige paarden zijn, maar dat geldt lang niet voor alle kwartjes. Ik ken ook andere varianten en inderdaad kan opvoeding een aardig deel daarvan opvangen, maar lang niet alles.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-10 10:11

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-10 10:11

tja ik heb ook een zeer lief paard gekocht, maar is die nu zeker niet meer. Vreselijke neuroot en vroeger was het opstappen en wegrijden, nu glipt hij er steeds tussenuit en rustig ritje zit er niet meer in. Verschil in tijd, vorig jaar was hij 19 en nu 20 dus zelfs op late leeftijd kan dat nog veranderen. Maar dit is hij, en zo is hij welkom.

**Geplaatst**: 22-01-10 11:12

Geplaatst: 22-01-10 11:12

Het is geen verwijt of aanval als we zeggen dat een koudbloed bv gemakkelijker is in de omgang en eenvoudiger is van geest. Absoluut niet. Een Ijslander toont ook veel minder zijn gevoelens dan bijvoorbeeld de P.R.E. (volksmond Andalusier) Een Arabisch volbloed is (in de regel) het tegenovergestelde van een koudbloed, en de vele andere koudbloedtypes. Welke (menselijke) waarde dit voor je heeft maak je zelf uit, daarom kiest de ene mens voor een koudbloed en de andere voor een Arabisch volbloed. Helemaal niks mis mee.
Beide hebben verschillende talenten en aanleg. Het zijn beide fokprodukten van mensen, gefokt met het oog op een gebruiksdoel.
Uitzonderingen zij er altijd op regels en niet alle paarden van hetzelfde ras zijn gelijk. Dat weten de meeste mensen ook wel.
Alleen denk ik wel vaak, past dit paard ook echt bij het doel van de ruiter.
Een Quartes horse is een betrekkelijk jong ras, en gefokt met een bepaald doel. Als je dat doel gaat beklijken klopt het paard voor het menselijk doel.

Je hebt zoals MarcR al aanhaalt inderdaad te maken met persoonlijke aanleg in combinatie van de opvoeding, ofwel de omgeving. Wordt een paard bijvoorbeeld te vroeg bij de moeder en bij soortgenoten weggehaald en volledig door mensen opgevoed dan zal er dat paard zich op een bepaalde manier ontwikkelen. Anders dan wanneer het paard opgevoed zou zijn door soortgenoten. Mensen kunnen veel maar het opvoeden van paarden als paard kan niemand overnemen. De eerste drie jaar zijn voor een paard essentieel voor de rest van zijn levem. Sommige paarden worden 'doodgeknuffeld' en iedereen kent daar wel voorbeelden van denk ik.
In de praktijk weten we nu gelukkig dat paarden andere paarden moeten opvoeden omdat ze leren van elkaar. Dat noemen we met een mooi woord conditioneren.

Wat mij, en vele andere boeit is hoe de paarden denken, wat voelen ze en wat zie ik aan ze. Kan ik er wat mee, en zo ja wat dan.
Er zijn zoveel indiuviduele verschillen en toch zijn er grote lijnen aan te geven voor de gevoels- en denkwereld van paarden. Het zijn dieren en geen mensjes, wat soms wel eens een beetje te ver gaat. Maar hoe meer je gaat weten over paarden, hie boeiender het wordt.
Voor mij leverde de studies van paarden en hun gedrag in elk geval heel veel op. Je kunt ze op den duur bijna 'woordelijk' verstaan door je te verplaatsen in hun denkwereld en te kijken naar hun gedrag. Het is vrij simpel, zo simpel dat we het vaak niet eens meer zioen.
Maar dat beschrijf ik allemaal in het manuscript wat hopelijk omgezet gaat worden in een boek.

**Geplaatst**: 22-01-10 13:14

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 13:14

in mijn ogen zijn er veel te veel mensen die een paard in hun hoofd vermenselijken... ik heb het koud, dus heeft hij het ook koud. ik wil binnen, dus wil hij ook binnen. jullie snappen wat ik bedoel

vreemd genoeg vergeten diezelfde mensen vaak dat ieder paard anders is, een eigen karakter heeft. in mijn ervaring in grote lijnen rasafhankelijk, maar er zijn zat uitzonderingen. heeft vaak ook te maken met je verwachtingspatroon; een arabier is druk, dus ik wacht op een schrikreactie; paard schrikt want de persoon is gespannen. een fries is koel in zn kop, ik verwacht niks raars; paard schrikt minder snel door 'leider'. zo creeeren we zelf wat we verwachten. wanneer je ieder paard benadert als uitgesproken individu en de tijd neemt om hem te analyseren, kun je met hem omgaan zoals dat het beste past...

ik denk inderdaad niet dat paarden werkelijk 'denken'. ze zullen altijd de weg van de minste weerstand kiezen, en lukt iets niet, zoeken ze wat anders (uitzonderingen daar gelaten). als mn veulen zich in de nesten werkt (bijv met zn voet in zn voerbak belandt (die overigens laag is en op de grond staat, geen gekke gedachten aub:P)) kijk ik vaak eerst even of hij het zelf op weet te lossen. nee dus. voor ik half bokt over me heenkrijg; in potentieel gevaarlijk situaties sta ik er onmiddellijk naast, en ik 'red'' hem altijd voordat hij zn kalmte echt verliest. overigens wel een goede schriktraining

ik denk dat als je samen bent met je paard, je een vorm van leiding op je moet nemen. anders doet je paard het (en issie daar te onzeker voor, kom je helemaal nergens) en das ook de bedoeling niet. ik geloof wel heilig in een partnerschap, gebaseerd op wederzijds respect. zo leert het paard er ook op vertrouwen dat als er een probleem is, jij hem er doorheen loodst. heeft voor mij altijd gewerkt, heb me bij mijn paarden (jonge warmbloeden) in het begin écht afgevraagd of ze niet doof en blind waren omdat ze zelfs bij een herriemakende trekker geen spier vertrokken.

**Geplaatst**: 22-01-10 13:31

Geplaatst: 22-01-10 13:31

Ik vind dit een erg fijn topic! Was eigenlijk precies wat ik nodig heb. Om te leren dan.

Ik zelf verzorg nu een connemara merrie, een pismerrie. Ik lees hier heel veel verhalen over onderdanige paarden( paarden die nerveus worden als jij ook nerveus word en jou dus als leider ziet)

Deze merrie die ik verzorg is hier absoluut het tegengestelde van. Voor mij, echt een ingeving door dit topic, is het een leermerrie. Zo stelt zij zich ook op tegen mij. Alles word nu duidelijk.

Ik ben best vaak op haar gestapt met een nerveus/bang gevoel. Ik wist dat het er juist voor zou zorgen dat zij er juist van schrikt maar dit is absoluut niet zo. Ik bang? Zij leid mij er doorheen. Andere pony''s schrikken ergens van? Ik schrik daarvan? Zij blijft rustig. Dit is vooral onder het rijden zo. Verder zou ze door andere met aan de hand lopen worden omschreven als dominant. Ze loopt voor mij uit. Ik kan haar terugsturen wat ik wil. Kan dat weken lang vol houden maar ze doet er niets mee. Ook is mij door de eigenaresse vertelt dat ze onder het zadel nooit raar zou doen of zou bokken/ervandoorgaan. En nu zie ik gewoon dat zij mij de paardentaal eigenlijk leert. Of iniedergeval iets wat daar op lijkt. Ik kan haar dingen leren maar zelf de leiding nemen? Nee, daar doet ze niks mee. Best moeilijk uitleggen, zoiets.

Best fijn zo'n paard

**Geplaatst**: 22-01-10 13:34

Geplaatst: 22-01-10 13:34

Denlk je niet dat zodra paarden en mensen met elkaar in contact komen en wij iets van dat dier willen eigenlijk we dat dier al 'vermenselijken' ofel geschikt maken voor menselijk gebruik?

Die vorm van leiding spreek mij erg aan, daar heb je denk ik, een sterk punt. Het is iets anders dan kuddeleider, baas of de algeheel leider willen spelen klopt dat?

Zou je dan kunnen zeggen dat wij mensen de 'wijze' zouden moeten zijn. De 'wijze mens' waar een paard zich veilig bij kan voelen.
Klinkt namelijk al heel anders. Misschien zelfs iets aardig en vriendelijk.

Zoiets?

PS (Mooi Juangi, wat heb je dat mooi omschreven, de wijze merrie)

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 22-01-10 13:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-10 13:37

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 13:37

Voor mij gevoel denkt zijd at ik een veulen ben en dingen nog moet leren. Het is net een moeder, die me beschermt en dingen leert. Volgens mij probeert ze mij dus de paardentaal te leren.

Misschien hunkert ze naar de wijze mens? Wil ze me zo vormen dat ik haar wijze ben?

**Geplaatst**: 22-01-10 13:38

Geplaatst: 22-01-10 13:38

Zoals ik het lees denk ik dat je daar wel heel dicht in de buurt komt.
Voelt het als een hele intieme binding als je zo met elkaar bezig bent?

**Geplaatst**: 22-01-10 13:41

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 13:41

Ik weet niet, daar let ik nooit echt op...

Ga vandaag weer naar haar toe dus zal er op gaan letten. In de kudde (van 4 hier) is zij een soort van 2e baas. Een ijslandermerrie is hier echt het dominanst, maar zij kan er zelf ook zeker wat van. Dus misschien is zij ook gewoon de wijze merrie daar?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-10 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-10 13:44

even vraagje aan verzorgster van pismerrië. Wat bedoel je precies met pismerrië?

**Geplaatst**: 22-01-10 13:45

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst: 22-01-10 13:45

Beetje chagerijnig typje zegmaar. Niet heel vrolijk met alles met oren naar voren maar meestal chagerijnig. Iniedergeval zo komt ze over zegmaar.

**Geplaatst**: 22-01-10 13:46

Geplaatst: 22-01-10 13:46

Een kudde is wel iets anders dan een groep paarden.

Een kudde is een familiegroep, een hengst met enkele merries en veulens. Een groep paarden is géén kudde. Een natuurlijke kudde kiest voor elkaar, en de groepen die wij maken kiezen niet zelf hun leden.

Zoals een schoolklas wel een groep kinderen is, maar géén familie is.
Beiden hebben ook andere omgangsvormen met elkaar, vanwege een ander doel van samen zijn.