Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-02-13 10:34

Geplaatst: 02-02-13 10:34

broadway schreef:
Maar met extra kosten van een da kun je het wel schudden...als jij die erbij geroepen hebt op eigen initiatief is de rekening echt wel voor jezelf hoor!

Sorry, maar hier word ik even boos over. Als ik mijn paard bij iemand in training zet dan verwacht ik dat er een DA bijgehaalt wordt als er een vermoeden is dat er iets is. Niet alleen bij levensbedreigende dingen als koliek. En juist en helemaal als ik niet bereikbaar ben wil ik dat de stalhouder de verantwoording neemt en zelf gaat beslissen. Ben je daar niet toe bereid, dan ben ik heel snel bij die stal vertrokken.

Ik ga verder met degenen mee die zeggen dat er misschien iets medisch is. En uit ervaring weet ik dat het heel moeilijk is voor een DA om sommige dingen te zien en te herkennen. Dat vreemd gedrag bij de rest van de paardenfamilie voorkomt kan daar een indicatie voor zijn. Ik zou ook iig een bloedje trekken en behalve tekorten in vitamines en mineralen ook laten testen op PSSM.

**Geplaatst**: 02-02-13 12:23

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 02-02-13 12:23

Voor de TS, misschien is het een idee om eens te kijken in het topic: pensioen of slacht, een nieuwe thuis voor Boyo. Dat is ook goed afgelopen. Die eigenaar stond er wat anders in, maar het geeft weer moed als het toch anders kan.

**Geplaatst**: 02-02-13 13:11

Geplaatst: 02-02-13 13:11

Paardentango schreef:
Alles kan hoor, maar paarden hebben ook wel degelijk emoties en gevoelens, en als je die nog niet ziet dan kun je daar wel over leren. Angst is een van de grootste taboes voor mensen terwijl het zo vaak voorkomt. Je lost dat niet op met potjes en poedertjes of supplementen.
Ieder paard is anders, en sommige rassen zijn gevoeliger dan anderen.

Magnesium toevoegen mag je nooit zomaar doen, het is erg in de mode. Maar er zitten aardig wat gevaren aan. Kan de bot structuur flink aantasten. Er zijn maar heel weinig paarden die daar een tekort aan hebben, wat komt doordat het voldoende in het voer zit en zelfs ook in ons hooi.

Ik geef eerder aan zelf veel met angstige paarden te werken, dus ik begrijp niet helemaal waar je reactie vandaan komt.
Ik ben wel een voorstander van eerst medische oorzaken uitsluiten. Ik (als dierenarts) vind het gedrag op het filmpje (het trillen) niet heel typisch een angst probleem. Het kan zeker gedragsmatig zijn, maar het kan net zo goed een neurologisch of metabool probleem zijn.
Al eerder gaf ik aan, dat ik geen oordeel over het gedrag wil geven (daarvoor is het filmpje echt te kort), ik geef je alleen een tip om het eens in een andere hoek te zoeken.

Ik wil je verder helemaal niet aanvallen, ik geef alleen tips en je moet helemaal zelf weten wat je ermee doet.
Wat broadway aangeeft, ben ik het ook niet mee eens. Het lijkt me niet meer dan normaal om een dierenarts ergens bij te halen en dat hoort gewoon verhaald te worden op de eigenaar. De realiteit is helaas vaak anders en dat is erg treurig.

Magensium heeft een enorm veilige range, dus supplementeren zal absoluut niet snel voor problemen zorgen. Het zit helaas vaak te weinig in het ruwvoer tegenwoordig, veel paarden met spierproblemen die er baat bij hebben. Als je veel krachtvoer geeft (>2kg) dan zit daar (afhankelijk van het voer) soms wel genoeg magnesium in.

**Geplaatst**: 02-02-13 14:30

Geplaatst: 02-02-13 14:30

Ontopic, hoe gaat het nu met het paard?

**Geplaatst**: 02-02-13 22:31

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 02-02-13 22:31

Goede vraag, marleen usar. Ik denk dat een deel van het probleem ook is dat TS en eigenaar beetje om de hete brei hebben heen gelopen. Eigenaar wilde ingereden paard, en TS doet dat stukje niet. Eigenaar wilde voor een dubbeltje op de eerste rang zitten (zo klinkt het een beetje, en is ook begrijpelijk). En TS wilde ook niet te veel vragen, maar wel uit de kosten komen. TS wilde ook en vooral de paarden helpen. Dat is niet altijd even makkelijk. En dit individuele geval is ook best gecompliceerd.

**Geplaatst**: 02-02-13 23:29

Geplaatst: 02-02-13 23:29

Cassidy...Ik ben het helemaal met jouw eens hoor , bij twijfel wb mijn paard, eerst mij proberen te bellen ...lukt dat niet dan gewoon de da bellen maar ik weet dat ik die rekening zal betalen en als nodig zou zijn wel 10 dekens en als nodig betaal ik voor extra zorg !
Wel wéét de da dat hij MIJ DE REKENING MOET STUREN , en niet de stal...als er een wormspuit wordt gegeven ik erbij wil zijn en zelf wil geven en anders niet betaal...vooraf duidelijke afspraken EN NIET ACHTERAF !!!

De eigenaar wil géén stalgeld betalen ...is niet thuis wat dit paard betreft...heb ik al zovaak meegemaakt...natuurlijk hoort stalgeld en de da normaal gesproken wél betaald te worden door de eigenaar maar dit verhaal is wel even anders !
Hier staat een paard waar je niks mee kunt...waarvan de eigenaar de opdracht gaf om het te gaan rijden...na bepaalde tijd aangaf het te koop te zetten, terwijl daar door de ts géén gehoor aan werd gegeven....!
De ts heeft helemaal gelijk hoor, dat dit paard niet gereden kan/mag worden...maar op die manier komt ze haar afspraak niet na en vind ze het vreemd dat de eigenaar niet thuis geeft...!
Ik begreep dat het paard op marktplaats stond...ga er vanuit dat er al bij stond dat het niet goed was en ze zelf hulp aangeboden heeft tegen betaling van de stalgeld...

Precies zoals Sanne83 ook weet...de realiteit is helaas vaak anders !!!
Stalhouders maar ook paarden-eigenaren die belazerd werden tot en met !

Ik wou dat we een reactie van de huidige eigenaar kregen om precies te horen hoe dit verhaal inelkaar steekt !
Maar ok...dat zal wel niet gebeuren...

En ja, ts ik raak inderdaad heel erg gefrustreerd als ik serieus wil helpen, aangeef waar je tegenaan kunt lopen vanuit mijn eigen ervaringen en dan doodleuk GEEN ANTWOORDEN OP MIJN GESTELDE VRAGEN KRIJG !

1.is het paard ooit medisch gecontroleerd...mn hoeven en bovenlijn ? Zijn bloed gecontroleerd ?
2.jij rijdt zulke paarden zelf niet...wie dan wel?
3.vind de eigenaar het wel goed dat je dit zo op internet zet en straks wilt gebruiken voor andere doeleinden ?J

Jij hebt je grenzen maar een eigenaar óók en de eigenaar blijft baas tot...juist ja...jij het paard bij hem terug dumpt...of dat jij het paard claimt i.v.m oplopende schulden (stalgeld ) dan is degene die het paard langere tijd heeft verzorgd de klos en dan mag je hopen dat je het paard voor de schuldbedrag kunt verkopen of dat je het zo leuk vind dat je het paard wil houden !

Ik heb meegemaakt dat een paard in goed vertrouwen uit handen werd gegeven via de dierenambulance met al zijn spullen erbij... ( anders werd het paard als inboedel gezien bij een faillisement) komt er doodleuk een slot op de deur...ook een paard blijkt inboedel te zijn...!!!) met alle spullen erbij !
Met mondelinge afspraak dat het haar paard van haar bleef... en ze hield zelf het paspoort ...

J. kreeg het paard...mocht licht recreatief gereden worden...
J. heeft alles met het paard gedaan wat hij wou....van aardig naar respectloos..kreeg einschüss en werd broodmager...maar met ander leuk verhaal en foto's naar M.toegestuurd !
J. hield het voor gezien...verdween van het toneel...stalgeld liep op....stal eigenaar heeft hem aan handelaar verkocht !
Toen werd eigenaresse getipt dat haar paard daar ws stond ....
ZE KON HET PAARD TERUGKOPEN VOOR DE VRAAGPRIJS !!!

Nogmaals terugkomend op solo...heb jij ZELF wel daadwerkelijk ooit een paard meegemaakt ,die groen uit de groep kwam, dus zonder tussenkomst van de mens, waarbij als veulen al iets "vreemds en anders als normaal" bleek te zijn...waar je echt niks mee kon ?
Ze zijn er hoor !

Het zou fijn zijn als je beide kanten op communiseerd en niet alléén jouw kant op !
Heb je ervaring met spiegelen ?

Ik vind het heel triest dat zulke paarden iedere keer weer in het traject...ik doe het wel even...worden gegooid en als het niet lukt weer naar de volgende....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-13 12:01

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-13 12:01

Mooi die betrokkenheid bij paarden, en goed ook want ze hebben ons nodig. Wij zijn degenen die voor ze moeten zorgen. Wij zijn ook degenen die soms onze eigen doelen opzij moeten kunnen zetten, en mensen hebben een hekel aan NEE.
Voor de meeste paarden geldt dan dat er wel een tuigje is, of een wat intimiderende trainingswijze waardoor het beestje een soort van luistert naar het baasje, maar echt luisteren daar zal geen sprake van zijn. Hoe veel paarden hebben hun dagelijks ritje niet in ruzie met de mens.
De huidige eigenaar heeft twee jaar lang lopen modderen met dit paard en daar heb ik ongelooflijk veel bewondering en respect voor dat hij zich niet heeft laten leiden door de meningen van anderen dat je op een paard MOET kunnen rijden. Een paard moet daar klaar voor zijn, en is dat niet zo dan moet je gaan zoeken naar alternatieven. Dat heeft hij gedaan, en ik denk zeker met de allerbeste bedoelingen.

Aan het einde van die twee jaar zetten hij dit paard te koop, hij zag in dat hij, en dat omschreef hij erg mooi, tegen de grenzen van zijn kunnen was aangelopen. Ja, daar heb ik op gereageerd want ik ben nog geen paard tegengekomen wat niet te helpen is. We veel mensen....die meestal gedreven door vaste principes of soms hele botte zienswijzen geen NEE van een paard, en ook niet van een mens wensen te accepteren. Dan komen de trainingstechnieken om de hoek kijken, die soms werken maar soms ook niet.

Toen deze grijze hier gebracht werd kwam ik na een dag er al achter dat er meer mis was, maar wat?
Ik zou niet goed zijn in mijn werk als ik niet nieuwsgierig was en ben gaan zoeken. Wat is er gebeurd en wat heeft hem gemaakt tot wie hij is, want geen paard wordt vals, bang of boos geboren. Paarden worden vaak wel zo slecht begrepen dat er 'verkeerd' gedrag wordt aangeleerd. Bijna altijd door een gebrek aan kennis en ervaring, dat is te leren.
De huidige eigenaar maakte zijn paard iets te menselijk en daar ging ik niet in mee. Een paard is een paard en denkt en handelt als een paard, en niet als een mens. Dat geeft niet, en een verschil van zienswijze mag want ik ben niet de enige die paarden helpt. Als we niet kunnen samenwerken of je het niet eens raakt dan moet je stoppen. Even goede vrienden.

Na een paar weken begon ik te twijfelen omdat het paard wel heel erg veel problemen had of kreeg. Hij had een hoefprobleem, was gaan auto mutileren, extreme stress, zeer angstig in de buurt van mensen (niet bij paarden) en een loopje wat me niet beviel. Dat betekent dat ik eerst van alles wil uitsluiten. Voor toen gold dat ik alle 'training' stopte, ik werk niet met paarden die niet gezond zijn, punt. Zonder daar hier te diep op in te gaan wat er allemaal mis was, dat komt straks wel in het eventuele boek, heb ik aan de eigenaar aangegeven dat ik niet verder wilde met hem. Wel met het paard, maar er was veel meer aan de hand dan er verteld werd.
Maar wat...?
Dier stond inmiddels op de antibiotica en als dat eenmaal klaar was dan zou de eigenaar zijn paardje weer op komen halen. Ik draai zeker niet om hete brei heen, maar zeg wat ik denk. Leuk of niet leuk, en ik heb vrij duidelijk gezegd dat we niet verder moesten gaan. Er zijn heel veel mensen die ook goed zijn, en die wel doen wat de client wil. Ik niet, daar ben ik een beetje 'anders' in. Ik weiger commercieel te denken want dan zou ik mijn principe, het paard is de baas, opzij moeten zetten en helaas, niemand vertelt mij nog wat ik moet doen.
Eigenwijs, ja, ik kies voor paarden. Dat kan ook omdat ik er niet van hoef te leven.

Maar, zoals al eerder vermeld hebben we na eind augustus niets meer gehoord. Tot er in november een mailtje kwam dat ik zijn paardje te koop mocht zetten, de grappenmaker, en nee dat doe ik niet ik ben geen handelaar. Dat mag de eigenaar, die een eigen verantwoordelijkheid heeft helemaal zelf doen. Ik had een beetje het gevoel dat afspraken met hem wat lastig zijn/waren dus ga je gang.
Maar ik voelde me wel kl.. naar het paard toe, en dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt dat dit paard veel en veel meer tijd nodig zou hebben. Al kan ik me ook voorstellen dat hij geen tijd en geld meer wil stoppen in dit paard. Prima, los het dan op.
Alleen als je hier eenmaal bent dan hoor je erbij, en dan val je onder de vrienden.

De grijze heeft hier vrienden, en weliswaar heel langzaam, maar hij gaat vooruit. Zijn malle kunsten zoals het 'raar' achter je aan lopen als een soort van robotachtig wezen heb ik doorbroken. Dat is niet mijn ding, ik wil dat een paard samen met je is omdat hij dat wil. Trots is en inter acteert met mens en omgeving en een paard wat gespannen een mens volgt is imo een machinaal getraind paard. Dat soort dingen deed hij wel, maar dat heeft hem niet echt geholpen. Want in de normale omgang, het binnen en buiten zetten, werken aan een lijn etc. etc. gaven enorm veel stress. Als het paard dat doorlopend zou doen dan is er iets medisch, maar als er geen mensen zijn dan zie je een paard wat blij en vrolijk is en inmiddels met zijn kleine vriendje speelt.

Heel graag zou ik willen dat ik hem op de grote wei kon laten lopen, maar dat wil ik de eigenaar niet aandoen. Stel, en het is hier niet eerder gebeurd maar het kan wel gebeuren, dat dit paard uit de wei gaat dan is er niemand die dit paard normaal kan pakken. Ook daar moet je aan denken als je rehabiliteert, gaan voor 100% veiligheid. Nu hij hier een half jaar staat zou ik het wel aandurven, maar wel met veel begeleiding.
Maar ja, we hebben alles geprobeerd om tot een fatsoenlijke oplossing te komen, niet thuis, geen gehoor....

Nee is moeilijk, en dat geldt ook voor mij want ook ik ben maar mens. Maar nee van een paard vind ik niet moeilijk en inmiddels hoort hij erbij, bij de vrienden. Geloof me of niet, kan me niet zo heel veel schelen eerlijk gezegd, maar als hij zou mogen blijven en de tijd rijp zijn om te verhuizen dan zou ik hem nog gratis weggeven ook. Maar goed, zo is het niet.

Dat men tegenwoordig de eigen verantwoordelijkheid graag ontloopt is me wel vaker opgevallen, mensen zijn goed in het afschuiven van de eigen verantwoordelijkheid en de schuld geven aan... wie dan ook.
Ik denk dat het er totaal niet toe doet wie schuld heeft, en het boeit me ook niet zo. Wat mijn boeit is dat dit dier een kans krijgt. Misschien wel nooit als rijpaard, dat zal hij heel duidelijk kunnen aangeven.

Hier is en blijft het paard de baas, en ik ben degene die voor hen zorgt en doe waar zij behoefte aan hebben. Maar er zijn grenzen, en als je niet met mijn wil praten dan snap ik dat best, schrijf dan of zorg in elk geval dat iets AF is.
Vindt de eigenaar dit leuk? Vast niet, is het de juiste manier? Vast ook niet. Lost het wat op? Misschien.
Voorlopig werd ik gisteren begroet met een luid gehinnik, laat hij zich steeds gemakkelijker benaderen in de box en het zijn kleine dingen, maar veel waard. Tijd heeft hij nodig, heel veel tijd om zijn zelfvertrouwen en het vertrouwen in de mens weer terug te krijgen. Hier zou dat kunnen, daar is alles op aangepast.
Ook zie ik de grijze zo leuk spelen met de kleine Tibor. Het belang van spel wordt nog zo vaak onderschat. Die kleine Tibor heeft meer paarden geholpen, en dat kan ik alleen maar vertellen.
Wees gerust boos op me, denk wat je wil ik kan het wel verwerken, ben het zelfs gewend. Alleen ik doe toch wat ik denk dat goed is, maar ik doe ook niet wat ik denk dat niet goed is.

Ondanks alles blijf ik mensen vertrouwen, want ze bedoelen het vaak echt goed, net als deze eigenaar zijn uiterste best heeft gedaan. Alleen zal het nu moeilijk zijn om dit paard los te laten, ik weet niet wat zijn prijs is maar ik hoop dat hij voor rede vatbaar is. Helaas zal nu iemand anders dat overnemen. Mensen zijn niet slecht, ook al heb ik na 24 jaar bajes ook een kant van de mensheid gezien die niet de fraaiste is maar wat heb ik daar veel geleerd, vooral over gevangenschap en het effect daarvan. Net als bij mensen is ieder paard anders. Dat zit hem niet in een bloedtest, maar in hoe iemand ergens mee omgaat. Wat voor de ene goed is, is voor een ander niet goed. Bij te veel stress is cortison funest, en dat heeft effect op alles. Dan kom je op de kip of het ei verhaal, waar ligt de bron. Een goede trainer gaat zoeken naar mogelijkheden, een slechte trainer verwijt het paard dat hij/zij niet past in de training, in de wens van de mens en dan is meestal de weg een enkele reis slager.

Dank voor de grote betrokkenheid, het is er maar een maar de mensen die hier fanatiek reageren hebben denk ik allemaal ervaring met paarden die zich niet zo goed kunnen aanpassen. Of mag ik dat ook omdraaien, mensen die zich minder goed kunnen aanpassen aan het aard.

Ze hebben ons nodig, ze hebben geen keuze in hun gevangen leventje. Alle keuzes maken wij...

**Geplaatst**: 03-02-13 12:53

Geplaatst: 03-02-13 12:53

Zo,n paard moet je positief over praten niet negatief. Zie het voor je hoe het gaat over een paar maanden, niet denken hij kan de wei niet op want stel dat hij ontsnapt en dan? Bang voor dit bang voor dat, er zo over schrijven daar help je het paard niet mee. wat doe je echt om het paard nu te helpen, en ben jij wel de juiste persoon om het paard te helpen? Al heb je nog zulke goede bedoelingen soms lukt het gewoon niet, en uit hamden geven kan hoor al denk jij misschien van niet? Ze hebben wel degelijk een keuze in hun gevangen leventje, die keus moet jij maken kan het paard zelf niet doen.Misschien sta jij wel te dicht bij het paard, geestelijk bedoel ik dan.

**Geplaatst**: 03-02-13 13:35

Geplaatst: 03-02-13 13:35

Ik denk ts echt wel de juiste persoon is om de grijze te helpen,want ze heeft oog voor hele kleine details en dat heeft dit paard nodig omdat hij zo sensitief is en al zo veel slechte ervaringen heeft gehad met mensen..En hij is al erg vooruit gegaan toch!?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-13 13:53

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-13 13:53

Dat is leuk en mooi gezegd Marleenusar maar misschien is het niet helemaal duidelijk, paard is niet van mij.
Het is niet gemakkelijk om ergens naar toe te werken als je weet dat hij elk moment weer weg kan gaan, dat is onzeker en het niet goed als er twijfels zijn. Paarden merken dat op. Voor mij geldt dat ik toch een soort zekerheid moet hebben, en een doel nodig zou hebben met een eventuele eigenaar. Een doel, ik weet niet of je dat begrijpt maar dit is zo onzeker, hij kan morgen ineens weg zijn? Als hij mag blijven dan zijn er ook een paar dingetjes die ik wil weten (fysiek). Dan is er rust, echte rust en hier mag hij de tijd krijgen die hij nodig heeft.
Dit is gewoon een kl...t.. situatie.
Ik zeg volgens mij ook redelijk duidelijk dat ik zeker niet de enige ben die iets met paarden kan en doe?

Een paard niet in een grote wei laten waar ze om er te komen over een smal bruggetje heen moeten is niet negatief, wel realistisch. Dus staat hij overdag in een kleinere wei. Simpel.
Bang ben ik niet, maar ik ga zeker wel voor 100% veiligheid.

Ik ga een beetje stoppen hier, want ik merk dat ik me erger en daar heeft niemand wat aan. Mijn werk is positief omgaan met de paarden en dat kan alleen maar als ik me goed voel.
Het is heel makkelijk om de boodschapper van het slechte nieuws van achter een toetsenbord te vertellen wat er allemaal moet, hoe het volgems jou hoort etc. etc. maar als mensen echt interesse hebben en denken het beter te kunnen, kom gerust kijken (wel graag op afspraak), ga wat met hem doen, en neem hem over van de eigenaar en haal hem hier weg. Ergens heb ik hem dacht ik een bedrag van 3500 euro horen noemen, kan me vergissen hoor, maar misschien kun je over de prijs wel met hem (niet met mij) onderhandelen over de aanschaf. (Ik vond het wat (te) veel)
Maar wat een louche handelaar kan, en wat helaas ook echt gebeurt, is dat men het paard slacht, de chip er uit snijdt en in een ander paard plaatst. Want zijn papieren zijn leuk hoor. Alleen nu kennen meerdere mensen dit paard, en hoop ik dat ik DAT in elke geval heb voorkomen. (In NL dan...). Want hij heeft een flink aantal vrienden, zonder dat hij het zelf weet.

Die keuze heb IK gemaakt voor hem, omdat hij het waard is.

Zodra alles is afgerekend kan het paard het terrein verlaten. Dan zal ik dit dier in gedachten succes wensen, en hoop ik voor hem dat hij ergens rust vindt. Want dat is wat hij nodig heeft, rust, regelmaat en voorlopig een iemand die hij kan vertrouwen. De PRE is een gevoelig ras en inderdaad hechten ze zich graag aan een persoon. Vooral de meer gevoelige paarden. Paarden helpen is in tegenstelling tot mensen helpen, wel een hechte band aangaan. Dat zit in hun natuur als paard. Ze gaan in hun eigen wereld, en ook in de onze, zeer hechte banden aan met elkaar en dat hebben sommigen meer nodig dan anderen. Als een persoon een ingang kan vinden en het vertrouwen terug kan krijgen, dan kan daarna bijna iedereen dat. De mensen die hier allemaal geholpen hebben weten dat, ze hebben allemaal geweldig meegeholpen en hem een stukje vertrouwen gegeven. Dieren denken en handelen vanuit hun gevoel.
Maar misschien moet er ook gewoon een zadel en ruiter op en gaan. Kan, ik weet ook niet alles en blijf leren en me soms verbazen.
Vergeet alleen niet dat men al zeker vier jaar bezig is geweest met hem 'in te rijden'.

De keuze over het leven van dit dier is niet aan mij.
Voor nu zeg ik alleen dat Ik mijn hand heb uitgestoken, niet als vuist maar open met de bedoeling om te helpen met alles wat in mijn kunnen ligt. Ook voor mij zijn er grenzen.
Bedankt allemaal voor de inbreng. Het heeft mij vaak blij gemaakt en deze grijze prins daardoor zeker verder geholpen.
Hij speelt, eindelijk en ook met mij en dat maakt me trots, lang op gewacht en het zou een goed begin kunnen zijn voor...
In de lente zou hij de grote wei op kunnen, samen met de kleine Tibor, die helpt hem wel.

Die keuze, nee die is niet aan mij..

**Geplaatst**: 03-02-13 14:01

Geplaatst: 03-02-13 14:01

Ik snap dat je wilt stoppen,reacties kunnen niet altijd positief zijn wil je kritisch naar jezelf en de situatie kijken.
Laat het even op je inwerken,denk erover na en vaak zit er ergens een kern van waarheid in die je juist vooruit kan helpen.Al lijkt het soms op het eerste gezicht niet zo.

Overigens werkten die negatieve reacties bij mij juist averechts,mijn drive om te knokken werd er groter door en tja soms geeft een bokker je net even de schop onder je kont die je nodig hebt.

Er loopt nu inmiddels anderhalf jaar een topic over mijn merrie en mij bij medisch.
Niet leuk,sommige pb's die ik ontvangen heb ook niet,pb's die me raakten.
Maar ook pb's van mensen die me verder hebben geholpen,die me hielpen om nog steeds te leren.
Ik vind het niet meer leuk om te posten over mijn merrie,risico om afgebrand te worden is groot.
Echter de gedachte dat mensen van ons topic misschien iets kunnen leren of leed kunnen voorkomen bij hun paard is me dat waard.Ik zet mijn ego op zij,billen bloot waar ik voor gekozen heb omdat ik mijn paard wil helpen.
Niet mezelf,nee haar.Net als Solo voor jou belangrijk is,er zijn degelijk mensen die met je meeleven,met hem.Die meedenken en je willen helpen zover ze kunnen.
Geef niet op,je weet niet hoeveel paarden je hiermee kunt helpen,enkel door zijn verhaal te delen.
Mensen een spiegel voor te houden en na te laten denken.
Hij verdient het en dat weet jij ook.

Ik lees graag met je mee,ik herken veel dingen in hem die ik in mijn paard herken en wie weet kan ik uit jouw topics nog advies halen of een stuk herkenning.
Het zet mij in elk geval aan het denken,dat is al een stap in de goede richting toch!

Ik wens je veel succes en wijsheid en ik hoop dat we nog eens mee mogen lezen met hoe het met hem gaat!

**Geplaatst**: 03-02-13 14:07

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 03-02-13 14:07

Ik ga mee met timokyana. Het is een leerzaam topic. Door ervaringen te delen kan men verder komen. En we denken gewoon nog even verder mee. Dat topic van Boyo vind ik ook heel mooi. Hopelijk komt er iemand die de juiste plek kan bieden te zijner tijd. Ik ben ook nog altijd aan het leren. Proberen wat werkt en wat niet. Maar samen weet je meer en kan je verder komen. De tijd zal het leren.

**Geplaatst**: 04-02-13 00:27

Geplaatst: 04-02-13 00:27

pfff...weer een heeeeeeel verhaal...maar géén direkte antwoorden !

Het is wel duidelijk wat jij wilt maar dit wou de eigenaar niet !!!
Jij gebruikt dit paard voor JOUW EIGEN DOELEINDEN...wil de tijd nemen die jij nodig hebt...maar de eigenaar is al 2 jaar bezig ...en andere mensen voordien (gaf je zelf aan !) ...misschien kom je niet tot rijden,jij vind het best, dan maar spelen met een vriendje....
Is fijn voor dit paard en jouw project is gegarandeerd...een boek....filmpjes....in het land rondgaan vertellen/tonen ???

Ik heb óók de klappen van de zweep gehad...blijf óók doorgaan ...weet ook dat het lang niet altijd leuk en makkelijk is maar ik heb zelf géén doelen met andermans paard als dat wat er van mij gevraagd/verwacht wordt !!!
Mijn doel is paard en eigenaar/ruiter amazone helpen,waarbij het paard aangeeft wat kan ( en niet kan) maar niet dat wat de ruiter/amazone wil,terwijl het paard het niet kan !
Hier is jouw probleem mee begonnen hoor !!!

Dit paard spiegelt jouw beeld wb. gevangenschap/ervaringen met en van mensen/niet willen accepteren en er voor wegdraaien...wel luisteren en observeren maar niet opnemen en verifiëren...oftewel je eigen weg volgen zonder de weg van de anderen mens/dier te accepteren/respecteren !
Natuurlijk ben jij op zoek naar dit type paard...heb je helemaal gelijk in...MAAR WEL OP 1 LIJN MET DE EIGENAAR ZIJN EN BLIJVEN ALS JULLIE BEGINNEN !!!
Dus zoals jij het nu graag zou willen...dat had de eigenaar ook voor ogen moeten hebben, dan was er niks aan de hand geweest !!!
GOEDE,DUIDELIJKE AFSPRAKEN WAT JIJ DOET,WAT JIJ WILT EN HOE JIJ HET WILT !!!

Nogmaals ik snap jouw helemaal, maar de eigenaar ook !!!

Besef wel dat jij niet de beste spiegel bent i.v.m jouw nog niet verwerkte ervaringen wb. de gevangenis-periode !
Daar is bij jouw een mega afkeer ontstaan en ws een extra voelspriet, zoals ik dat altijd noem !
Dus ga óók aan jezelf werken om dit te reduceren ...
Ik snap jouw boosheid,jouw verdriet en onmacht tot betrekking tot dit paard...jij geeft de mensen de schuld van het gedrag van dit paard...maar is dit wel terecht ? Is dit paard zo geworden door de mens of ????
Is het al beter met solo als dat het ooit geweest is, of nog lang niet terug op dat punt... ?
Hij werd na de eerste dag bij jouw slechter ?
Gevoelige paarden spiegelen al op afstand...het bijten is pijn of stress (niet meer kunnen zeggen dat ze iets niet meer willen/kunnen...angst/onzekerheid, daardoor zichzelf pijnigen ,omdat ze juist niet van zich af willen bijten/vechten vanuit een respect naar sommige mensen en of dieren ! )
DUS TS...JE HEBT AL EEN STUKJE RESPECT VAN DIT PAARD TERUGGEHAALD/GEKREGEN...maar hij zit op een randje van de afgrond...zet hem niet meer bij het onzekere paard...praat eens met Timokyana over dit belangrijke aspect van gedrag/bewegingspatroon/manier van werken met ...overéénkomsten naar mensen en de groep paarden in goede en in slechte tijd !
Als een paard lichamelijk niet goed is kan het nukkig en afstandelijk worden ...zelfs met super verzorging en toezicht !

Pff goede papieren of niet...het is toch een ruintje ? Dat is héél veel geld voor een grasmaaier voor een klein stukje grasland...want de stal (gevangenis ) is voor hem net als jouw....een hel !
Ik denk dat dit paard zijn grootste probleem op stal begint...stilstaan...hyperventileren...draaien op een kleine cirkel... een vorm van claustrofobie...i.c.m een lichamelijke probleem...en dat jij ts dat netzo ervaart door jouw ervaringen...waardoor het elkaar versterkt...!
Daarom bijt jij jezelf zo in hem vast...soulmates noem je zoiets !
Jullie kunnen mekaar helpen...dat klopt 200 % !!!

Hij wil zijn eigen hoekje en de vriendjes die hem adoreren/accepteren...dan pas kan hij zich sterker voelen, verder laat hij toe wat en wanneer hij het wil wb. de mens...thats the way it is ,not knowing what it will be ...maybe this is what it will be...

**Geplaatst**: 07-02-13 20:13

Geplaatst: 07-02-13 20:13

Hoe is het met jullie TS?
Moest vandaag aan jullie denken,pony van mij reageerde erg stressvol op een geluid buiten en bleef hier nogal in hangen wat zich uitte in het rillen wat je bij Solo liet zien.Was even lastig om haar uit deze state of mind te halen.Sneu om te zien ook en riep weer veel vraagtekens op.maar goed.
Hoop dat alles goed met jullie is!

**Geplaatst**: 07-02-13 21:26

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 07-02-13 21:26

Het is al een paar dagen stil op dit topic.
Hoe gaat het met jullie TS?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-13 09:48

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-13 09:48

Onkruid vergaat niet. Hier gaat alles gewoon kalm door zoals het ging. Blijven ademhalen en rustig werken aan een toekomst, wat het dan ook mag zijn.
Angst is de moeilijkste emotie voor paarden, en ook voor mensen om te doorbreken.
Wij zijn vaak geneigd om te gaan troosten en dat werkt vaak bij paarden en andere dieren precies averechts. Ik heb geleerd dat je angst moet zien te doorbreken, en dat doe je niet met straffen (wat overigens helemaal niet werkt bij paarden) maar met corrigeren en soms zelfs negeren. Maar het allerbelangrijkste is tijd en geduld, veel geduld en je kunnen inleven, dus leren kijken door de ogen van het paard, waardoor je in staat bent om een ingang te vinden.

We zijn de afgelopen week wat begonnen met 'trainen'. Dus als het goed is leg ik 'hoe het gaat' uit met dit filmpje. Scheelt een hoop tikwerk en het paard vertelt zelf denk ik het allerbeste wat ik maar moeizaam kan uitleggen. Dit is wat ik doe, dit is wat voor ons werkt en ja, als je er anders over denkt prima dat is je goed recht.
Maar ik zou het wel een beetje fijn vinden als we elkaar ook een beetje kunnen respecteren, dat doe ik ook naar anderen toe. Iedereen met goede bedoelingen brengt altijd iets mee en vechten helpt nooit, daar komen alleen maar gewonden uit voort.
Zie de grijze, die is mentaal gewond door eerder vechtpartijen en partijtjes in combinatie met zijn gevoelige karakter.

Maar wat ik al maanden zeg en denk, het is een vreselijk lief paard en is hij eenmaal je vriend, dan heb je aan hem een SUPER paard. We blijven vooruit denken, positief kijken en op naar het volgende.

[
Fijn weekend!

Laatst bijgewerkt door Revanches op 02-05-13 16:15, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: video verwijderd

**Geplaatst**: 08-02-13 13:45

Geplaatst: 08-02-13 13:45

Wat leuk, een update. Ziet er al goed uit. Het is dat je niet naast de deur woont (zuid west Nederland), anders was ik al langs geweest om eens te kijken. Woon helaas noord oost Nederland, is ook mooi, maar de andere kant van het land.

Heb je al in het topic van Boyo gekeken? Is ook goed afgelopen. Ik heb ook veel respect voor de eigenaresse van dat paard. Soms kost het moeite om de oplossing te vinden en eerlijk te zijn. Maar het kan wel.

**Geplaatst**: 08-02-13 16:23

Geplaatst: 08-02-13 16:23

haha,gezien jouw woord formulering is er wel degelijk wat veranderd....POSITIEF !

Zolang de eigenaar het paard niet weghaald zou ik gewoon doorgaan...dit paard zal je er dankbaar voor zijn !

Ok financieel was dit niet de bedoeling...je loopt stalgeld mis...maar bedenk wel dat je dan eigenlijk de vrije hand krijgt wat dit paard betreft ,zolang hij bij jouw staat !
Een les die je zelf moet bekostigen maar waar jullie beiden wat mee kunt !
Je kunt je eigen weg volgen zoals je al graag wou en zal de volgende keer betere afspraken maken... !

Net als Boyo ,geestelijk en lichamelijk nog niet rijp genoeg om te rijden...benen die nog alle kanten op stonden/staan...die zo niet eens kunnen dragen ! Dan moet je back to basic en dat kost heel veel moeite en tijd en dat heeft men tegenwoordig niet meer !

De meeste fouten worden vanuit onwetendheid gemaakt...dus niet bewust !
Daarna komt angst of frustratie en dan vanuit boosheid....dat zijn wel degelijk bewuste uitingen !!! Dan moet je hulp gaan zoeken !!!
Maar dan wel paardgerelateerd en niet gewoon verder gaan waar het bij deze persoon eindigde...nee eerst terug naar de basis en zelf ervaren waar de steken zijn gevallen !

Fijn dat je een normale halster gebruikt i.p.v een koordhalster...daar is dit paard te gevoelig voor en nee dat heeft niks met trekken te maken maar met druk op de zenuwen via de neus (erop liggen knijpt al af,gevoelige paarden ervaren dit extremer !)

Als je het over links of rechts hebt moet je vanuit het paardenhoofd denken...linkeroog is links en rechteroog is rechts !
Anders wordt het wat verwarrend....

Fijn dat je doorgaat met filmen...

**Geplaatst**: 08-02-13 20:08

Geplaatst: 08-02-13 20:08

Ik had het filmpje op facebook al gezien..Je ziet hem zo zijn best doen en zijn blik is heel open en ontspannen,echt een ontzettend leuk paard is het zo!

**Geplaatst**: 09-02-13 23:12

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 09-02-13 23:12

Als voedsel de manier is om hem ontspannen te houden en hem dus in "denkmodus" houdt ipv in paniek te schieten zou ik toch op die manier verder gaan. Jouw voorkeur of niet, voor dit paard is het kennelijk de positieve motivatie om ontspannen van mensen te kunnen leren.

**Geplaatst**: 10-02-13 12:25

Geplaatst: 10-02-13 12:25

Soms is voer voor veulen/enter de enige drive om naar mensen toe te gaan...vanuit een angst (via moeder ingegeven vanuit háár gedrag t.o.v de mens...) óf gevoeligheid in zichzelf !

Ik heb paarden (alle leeftijden !) bij mensen weg zien lopen (eigenaren/esses), terwijl ze zonder mij te kennen áchter mij gingen staan...de druk kwam vanuit
1.uitstraling (overheersend, bewust maar óók onbewust v.d eigenaar/esse )
Sommige beroepen/sporten moet je overheersend ogen/zijn !!!
2.harde stem
3.grof in de handen/omgang !

Paarden/pony's die ze niet zonder zweep de stal uit kregen...liepen zonder probleem bij mij eruit....
Paarden/pony's die niet gelongeerd konden worden...was bij mij géén probleem...
Paarden/pony's met vluchtprobleem....heb er soms helemaal niks van gemerkt....

Als mensen mij bellen wil ik NIKS horen van eventueel problemen mens/paard...
Wel of het om revalidatie gaat ! Dus
Ik beoordeel het paard in wat ik zie,hoor en voel...dus koud ,zoals je met een paard begint en het paard verteld vanuit reacties lichamelijk en geestelijk zijn /haar conditie...
Na die beoordeling heeft de eigenaar/esse vaak al antwoorden op heel veel vragen, zonder dat we van mens tot mens hebben gecommuniseerd !
Waarom het paard zo reageerd....waarom iets niet lukt...
Paarden zijn altijd eerlijk in hun reacties ....is de beste manier om uit te zoeken waar het probleem begon...juist omdat het vaak ook onbewust wordt veroorzaakt !
Vooral bij gevoelige paarden moet je vanuit je gevoel/intuitie werken ,omdat het met het oog niet direkt zichtbaar is maar wel voelbaar en
traceerbaar...DAT KAN NIET IEDERÉÉN !

Als je het niet ziet...niet voelt...zul je het nooit weten, tenzij iemand je erop wijst en het je kan laten zien....!

Dus ts....blijf het tonen d.m.v filmpjes, maar wijs mensen erop dat je traint naar het type paard, iedere sport zijn eigen vorm van trainen/spiervorming/beweging...,zie het filmpje van de dressuurpaard die als draver werd verkocht/aangesmeerd !!! tussen de dravers (dressuur....dragend ! draven....stuwend,zonder te dragen!) was wel heel komisch toen de race begon...oeps...foutje...!!!
Welke sport je ook kiest...ze moeten het wel kunnen/geschikt voor zijn !

Laatst bijgewerkt door broadway op 10-02-13 12:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 12:26

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 12:26

Klopt wat je zegt tamary. Maar waar ik meer op doel is dat je ook gewoon contact moet kunnen maken met een paard en een paard, van mij, absoluut niet aan jassen mag gaan staan trekken voor eten. Dat noem ik wangedrag, en daar moet je voor waken. Eten hoort in de voerbak, in de wei of waar dan ook en de rest, contact, dat kan een paard al. Zij zijn vanuit hun instinct, hun natuur specialisten in hoogwaardige relaties. Dus het enige wat wij hoeven te doen is dat vuurtje weer aanwakkeren, en hem (ieder paard) uitleggen dat mensen vreselijk leuk zijn!
Maar dat betekent ook dat je jezelf moet opruimen en echt helemaal terug kunnen naar rust, regelmaat en kal,te. Dat komt allemaal van binnen, dan is het alleen een kwestie van tijd.

Dat is wat ik belangrijk vind, maar helemaal eens dat voedsel (ook al is het maar ieniemini brokje), voor dit paard absoluut helpt. Daar moet ik zo om lachen omdat ik eigenlijk nogal principieel ben met voedsel en wangedrag. Zo zie je maar, je bent nooit te oud om je aan te passen.

Niemand wil een paard verkeerde dingen leren, maar ja als het helpt, hem helpt dan is het goed.
Maar we bouwen alles ook gelijk weer af, daarom is het ook een hulpmiddel. Geldt hier voor ALLE hulpmiddelen.

Maar leuk is dit hè!
Echt ik voel dat de kracht van de bokkers, en ik ben echt niet vaag of zweverig, mij heel erg gesterkt heeft. Hij was niet meer alleen had vrienden en het was vaak net alsof al die vrienden en vriendinnetjes op mijn schouder mee zaten te kijken en misschien zo nu en dat ook zeiden "nee" en "Ja". Hoe dan ook, dit paard komt er, en ik samen met nog een paar mensen heb het altijd gezegd en gedacht... zo is hij niet geboren maar gemaakt.

Weet je hij was zo bang voor mensen dat hij, als hij los liep, niets durfde aan te pakken, alleen van achter het hek maar ook dan heel wantrouwig, en nu wel. Daar hebben heel veel mensen in meegeholpen, zelfs de postbode vroeg ik een paar keer of hij hier een paard een appel wilde komen geven.
En kinderen, kinderen zijn echt fantastisch met paarden, die voelen ze aan. Kinderen hebben ook nog geen 'volwassen' ballast ideeën in zich maar zijn gewoon zichzelf. Kinderen hebben ook een verschrikkelijk goed inlevingsvermogen, die hoeven daar niks voor te doen en kinderen zijn eerlijk. Ik leer nog steeds van kinderen, en daar ben ik blij en dankbaar voor.
Kinderen zijn net als paarden en andere dieren eerlijk en puur, ik ben volwassen en vaak toch nog te doelgericht ook al denk ik van niet, en soms geïrriteerd (da's flink fout bij paarden). Gelukkig komen hier ook kinderen en zij hebben absoluut allemaal meegeholpen via de appel.

Het was zo duidelijk hoe dit paard op hen reageerde. Die vertrouwde hij wel. Mooi hè. Vaak als mij iets niet lukte, dan konden zij het wel. Pas toen ik me daar niet meer aan stoorde en weer een 'schoon hoofd' had, kon ik het ook weer.

Tijd, geduld en allemaal samen werken.
Dat zou je ook op de pensionstallen kunnen doen, allemaal verenigen en samen een paard helpen wat in de problemen zit. Het voordeel hier is dat ik op alles kan inspelen wat er gebeurt, en daarmee helemaal op maat kan werken. Maar ik ben nog geen pensionhouder of pensionklant tegen gekomen die dat NIET zou willen.
Ik weet zeker dat iedereen dit wil, paarden helpen op weg naar een gezond leven.

Want paardenliefde is en blijft een natuurlijke liefde, we zijn al zo'n 6000 jaar samen. En volgens mij zal dat nog wel even duren, want wat is er nou mooier dan een gezond en zich goed voelend paard!
Deze is zo lief, echt zo'n paard is een waar cadeau om mee om te gaan.

Maar... reken maar eens uit hoeveel uren hier in zitten... Hij was/is het waard!

**Geplaatst**: 10-02-13 13:20

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 10-02-13 13:20

Erg leuk filmpje, dat stukje spaanse pas. Wat opvalt is dat je aangeeft dat hij moeite heeft met als je aan de rechterkant staat, maar ik zie je hier ook weer alles van links doen, je zoekt het ook niet op, ook niet voor even. Zou ik in dit geval wel gaan doen. Ik snap dat je stress wilt voorkomen maar tever van grenzen afblijven gaat ze niet verplaatsen.

Voor de rest zeer zeker verbetering te zien, je zei in een eerdere reactie dat je hem alleen op de manenkam kon aanraken zonder dat hij in de stress schiet en hij zeer angstig reageert als je box inkomt, zie je nu ook bewust een beetje met bombarie die box inlopen en tegen stro aanschoppen zonder dat daar een reactie op komt en dat je rug en achterhand met stro kunt borstelen. Maar ook hier alles van links. Neem de rechterkant mee!

Ik denk dat je behalve spaanse pas ook eens kunt proberen voorhand en achterhand opzij te zetten. Je doet de achterhand nu twee keer, maar stopt imo te vroeg om hem daar aan te laten wennen. Tipje als je druk geeft, doe dat met de hand en wrijf als hij een stapje opzij zet op de plek waar je druk hebt gezet de huid even stevig na. Sensibiliseren en desensibiliseren. Ik heb de indruk dat er in het verleden alleen maar is gedesensibiliseerd en de balans zoek was.

**Geplaatst**: 10-02-13 13:31

Geplaatst: 10-02-13 13:31

Jouw laatste woorden ben ik het niet eens...jij bent wel degelijk iemand tegengekomen die niet langer stalgeld wil betalen, ook al is hij iemand tegengekomen die pro deo wil helpen !!!
De tijd wil nemen...en er zelf (niet direkt) van wil profiteren,maar daadwerkelijk wil helpen !

Ik ben ze wel degelijk tegengekomen...de mensen die de paarden/pony's willen helpen, pro-deo (belangeloos puur voor het paard/pony ) maar óók eigenaars die niet willen aannemen/vastgeroest in hun eigen beeld van goed/fout, die het paard weer netzo makkelijk weg doen als aanschaffen !
Die iedere keer weer vastlopen vanuit hun eigen tekortkomingen, want het ligt ALTIJD AAN HET PAARD/PONY !!!

Het ligt eraan welke groep je benaderd...de natuurlijke liefde voor HET PAARD (kiezen een paard voor het leven...) of de op prestatie-gerichte liefde (ZELF (!) in de picture zetten d.m.v het paard (is paard handelswaar...is er vaak géén gevoel/liefde !
Zolang paard presteerd en fit is,doet wat die doen moet... mag het blijven...en anders weg ermee op zoek naar de volgende !

Het is keihard maar helaas een feit !!!
Vaak gaat dit samen met een harde stem,harde hand en een nors en verbeten gezicht !

**Geplaatst**: 10-02-13 13:33

Geplaatst: 10-02-13 13:33

Cassidy...helemaal mee eens !!!