Bokt.nl

Pipodipo schreef:

Gizeppie schreef:

Sommige momenten van het rijden voelt het goed, andere momenten denk ik waarom ben ik opgestapt haha.. Ik wil heel graag.. Flynn heeft een leider nodig, omdat hij zelf onzeker is. Hij is nuchter als ik ook nuchter ben..

Ik ben een grondwerk mens, vrijheid blijheid persoon.. Dat betekent dus dat ik graag buiten met hem op pad ga.. Maar het is ook goed dat tie andere dingen leert.. Ik houd van gelijkwaardige samenwerking. Het dressuur vind ik wel leuk hoor, als het maar op een gelijkwaardige manier gaat. Daarom dat ik ook dressuur aan de hand met hem doe.

Je paard heeft leiding nodig, maar soms is het ook nodig om jezelf bij de hand te nemen en aan het werk te zetten op de paardenrug. Soms, als je gevoel niet meewerkt en je je lijf als het ware niet meer voelt, dan helpt het soms om dingen te doen die je weet en uit kan voeren. Met een beetje mazzel komt de ontspanning dan vanzelf en kun je weer met gevoel werken.

De tweede alinea vind ik wel veelzeggen, want vrijheid blijheid en gelijkwaardigheid is niet het eerste waar je aan denkt als je tools zoekt om met je angst om te gaan. Je kunt (of moet) je altijd afvragen of een paard behoefte heeft aan vrijheid-blijheid en of hij jullie ook als gelijkwaardig ziet. De meeste paarden gaan prima op een beetje leiding en er zijn er maar weinig die jou bij de hand nemen. Die laatste zijn echt heel bijzondere paarden en die moet je met een lichtje zoeken. Dat type paard is heel zelfstandig en die laten zich niet gek maken. Heb je zo'n paard?

Pipodipo schreef:

Je hoort je paard nooit zomaar uit het niets te slaan, dat is zielig. Dus laten we er van uit gaan dat we dat niet doen. Je paard heeft leiding nodig terwijl jij houdt van vrijheid-blijheid, ik denk dat het misschien wel een goed idee is als je je paard wat meer helpt door hem duidelijkheid te geven. Het heeft geen zin om nu te streven naar gelijkwaardigheid, want je paard ziet jou niet als hetzelfde. Het is gewoon eerlijk en netjes als je hem gewoon zijn paard-dingen laat doen en geen mensen-dingen van hem verwacht. Hij wil je zeker respecteren en volgen. maar dan moet je hem wel leiding geven. Hij vindt het waarschijnlijk fantastisch als hij op je kan vertrouwen en je kan volgen. Ernaast is wel wat anders dan dat je erop zit en je merkt waarschijnlijk ook wel verschil?

Maflinger_S schreef:

Heel herkenbaar je verhaal over draken bij te weinig leiding trouwens.

Ik had een brave haf die buiten, als er weinig te beleven viel of ik er volgens haar iets te relaxt op zat, zelf wat ging verzinnen waarvan ze "schrok" en even moest rennen.

Ook in de bak heb ik een keer gehad dat ik binnen het uur nadat ik geland was op Schiphol ging rijden. Ik was er duidelijk nog niet helemaal en dat was voor haar aanleiding om alles eng te vinden. Het was inmiddels donker en ze vond overal wat van. Na 20 minuten ben ik afgestapt want het werd niets.

Haar aan het werk zetten als ze iets een beetje spannend vond werkte super, vooral als ze met balkjes aan de gang mocht (ze was een enthousiast trailpaard).

Misschien kan jij ook zoiets oppakken als je pony loopt te draken of als jij last hebt van externe prikkels?

Anoniem schreef:

Dat werkt ook echt njet bij elk paard overigens.
De een zal dan inderdaad de focus verleggen naar werk, de ander raakt overvol in t emmertje.

superpony schreef:

Ik ben toch wel erg verbaasd dat dit per internet gaat. Door de jaren heen heb ik heel veel mensen lesgegeven met angst en ook speciaal geholpen met angst. Angst komt veel voor en veel geven het niet toe, dus het is absoluut goed dat je dingen zelf al ziet en erkend.

Het lastige is dat niemand nu de wisselwerking tussen jou en paard ziet. Elk moment kan bepalend zijn.

Het gevaar is dat er veel kenners zijn en veel verhalen en wetenschappen de ronde doen altijd, maar het probleem van het paard, komt echt 99% door de mens.

Ik zeg altijd; ik vertrouw mn paarden, maar nog veel belangrijker; zij vertrouwen mij.

Zoek iemand die zich heeft verdiept in het paard en laat die je begeleiden. Dus niet iemand met allerlei theorie of iemand die een of andere cursus heeft gedaan, maar iemand die echt kennis van zaken heeft over paarden en hun gedrag. Die ziet precies wat jij doet en waar de communicatie fout gaat.

Jouw eigen angst is ook iets wat je per deel steeds bespreekt. Niemand is hetzelfde en het is vaak in de houding te zien. Daar moet je van dichtbij op kunnen inspelen.

Pipodipo schreef:

Wacht even hoor, volgens mij gooi je (Janneke2) nu wat dingen door elkaar. Een paard dat van zichzelf niet zelfstandig is, kan dat wel leren en dat kost tijd. Het zelfvertrouwen kan groeien door beloning en bevestiging. Als je denkt dat paarden intelligent zijn en zelf van alles kunnen verzinnen, dan begrijp je weinig van een paard. Ik kan hier wel een heel verhaal typen hoe een paard leert zelfstandig te zijn, maar ik denk niet dat dat zin heeft. Een bang paard zal trouwens nog veel meer moeite hebben met zelfvertrouwen en zelfstandigheid en soms komt dat nooit. De combinatie bang paard + bange ruiter is zelden succesvol en dan kun je beter op zoek naar een ander paard, eentje die beter past.

Horizonnig schreef:

Ik rij nu ongeveer 10,5 jaar paard en ik ben de eerste 8jaar vrijwel altijd angstig geweest naast en op het paard. Ik heb op verschillende plekken gereden maar overal vond ik het soms best wel spannend. Ik vond het geweldig dus daarom ging ik door, maar zodra een paard bijvoorbeeld met poetsen niet stil stond raakte ik in de stress want ik was dan bang dat hij zich los zou trekken. Of als een paard met rijden erg voorwaarts was... Werd de dag voor paardrijles altijd misselijk als ik er aan dacht dat ik op een van de drukkere pony's zou moeten rijden.
Totdat ik een verzorgarabiertje kreeg ik denk 1,5 jaar geleden. Heb hem maar een maand of 4-5 verzorgd maar hij was heel druk en Schrikkering, zeker in t begin. Heb er toen mee om leren gaan en echt gemerkt hoe erg het helpt om zelf rustig te blijven en te ontspannen. Sindsdien ben ik eigenlijk niet meer snel bang. Ik rij graag op paarden die wat drukker zijn en schrik niet van onverwachtse dingen. Wel heb ik op buitenrit graag het allerbraafste paard want dat is wel nog redelijk spannend. Zolang er niet iets heel onverwachts gebeurt is het prima, maar ik schiet wel veel sneller in de stress op buitenrit dan in de bak. Maar daar werk ik aan.

Mijn tip: probeer je paard echt te leren kennen. Zodat je weet wanneer hij eventueel gek kan doen en zodat je je daarop voor kunt bereiden. Oh en: zoek het "gevaar" op. Als je paard een bepaalde hoek eng vind in de bak, rij daar dan 10x een volte tot hij zich er niet meer druk om maakt (Dus niet denken oh hij vind dat eng ik blijf aan de andere kant van de bak ) oh en natuurlijk een fijne instructeur die je helpt hiermee!
Succes!

Janneke2 schreef:

Pipodipo schreef:

Een paard dat van zichzelf niet zelfstandig is, kan dat wel leren en dat kost tijd. Het zelfvertrouwen kan groeien door beloning en bevestiging.

Noch bij een mens, noch bij een dier heb je genoeg aan 'word zelfstandig'.

Uiteraard kun je zelfvertrouwen stimuleren, het dier puzzels aanbieden etc etc etc. Maar het wordt wat off topic.
Een bang paard is ondanks alles, ik citeer TS ook off topic.

Citaat:

Als je denkt dat paarden intelligent zijn en zelf van alles kunnen verzinnen, dan begrijp je weinig van een paard. [/quote
En hartelijk dank voor de koffie...!