joyce83 schreef:Soms heb ik medelijden met de hoefsmeden en dierenartsen die soms moeten komen voor een veulen, jaarling, twee jarige. Iedereen roept maar dat die beestjes de wei op moeten met soortgenoten en vooral met rust gelaten moeten worden.
En dat is zeker waar. Mijn hoefsmid met ontzettend veel ervaring (kliniek) vertelde me dat hij in zijn hele 'carriere' nog maar 2 veulens was tegengekomen die voetje konden geven. Dat vind ik echt schandalig. Ik vind dat een veulen de basisprincipes moet kennen, sowieso. Of hij nu de opfok ingaat of niet.
Opfok ben ik sowieso een beetje 'tegen'. Ik vind dat een paard toch een beetje contact moet blijven houden met mensen en niet mensen, verwilderen, en weer mensen. Maar dat is een andere discussie. Hoewel. Heb al meerdere jaarlingen op de kliniek zien staan die totaal onhandelbaar waren, wat hun verzorging niet ten goede kwam. En allemaal kwamen ze uit opfok waarbij ze niet dagelijks/wekelijks meer met mensen omgingen.
Ontopic vind ik het belangrijk dat TS vroeg genoeg met het hengstje aan de slag gaat en ingrijpt nu het nog "gemakkelijker" kan; de manier waarop lijkt me ook niet slecht en de antwoorden en uitleg blijven steeds heel volwassen klinken en doordacht. Ik vind het prima zo. Hopelijk wordt hij nu een beetje relaxter in zijn positie.