Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Lovely schreef:Active, ik was het erg eens met jou post over dat je met geknuffel niks bereikt. Heel erg veel mensen gaan met paarden om vanuit de gedachte 'als ik lief doe tegen hem, doe hij ook vast wel lief tegen mij', maar dat is met paarden een volstrekt verkeerde aanpak. Kijk, heb je een ouder paard waar je een goede band mee hebt, dan kun je hem zoveel aaien en knuffelen als je wilt, maar met een jong paard niet.
In_black, ik ben daar dus ook een beetje bang voor omdat dat dier nog vaak genoeg zal proberen om toch een beetje teveel te kleven, teveel in haar ruimte, toch een klein knauwtje, even een klein onschuldig hapje en als dat maar vaak genoeg lukt tilt hij vanzelf wel weer een beentje op.
Lovely schreef:Grond in geboord? Dat is niet de bedoeling, maar als het zo door gaat wordt TS straks door het paard de grond in geboord en dat is al zeker niet de bedoeling.
Active, ik ben met je eens dat paarden niet zo van initiatief zijn. Ja, van aangeleerd initiatief, maar dat is gewoon een reactie die ooit ontstaan is en ten onrechte als initiatief wordt betiteld. Mensen verwarren paarden vaak met honden enzo. Honden zijn dieren die moeten jagen voor hun prooi en die dus een strategie moeten hebben om de prooi ook daadwerkelijk te vangen. Een paard hoeft dat allemaal niet, die vreet alleen maar dingen die stil staan of liggen en dat maakt de natuur anders en ook de set van eigenschappen die het van die natuur mee krijgt. Initiatief hoort daar niet bij.
Lovely schreef:Suelza,, ik voel me niet echt aangesproken door je bericht
Citaat:Bovendien ken je mij niet
Citaat:ik krijg wel vaker het verwijt dat ik niks weet van lastige paarden omdat die van mij altijd braaf zijn.
In_Black schreef:Correct. En veel mensen denken inderdaad dat je vriendjes moest worden, maar niks vriendjes. Master and servant noem ik het.
De grenzen zijn niet gelijk in het begin goed aangegeven en daar maakt zo'n paard heel dankbaar gebruik van.
Lovely schreef:Ninx, wat goedkoop. Sinds een maandje heb ik geen paarden meer, maar moet ik dan die afgelopen 30 jaar ervaring maar vergeten? Overigens ben ik wel met je eens dat het paard in kwestie 'wellicht gewoon leiderschap nodig heeft'.
Lovely schreef:Leiderschap is wel iets wat je moet begrijpen, daar begint het mee. En belangrijker nog, het is iets dat het paard moet begrijpen met zijn beperkte denkvermogen. Het is voor een paard ondoenlijk om onderscheid te moeten maken tussen samenwerken en meewerken en meer van die onzin. Hij moet zich gewoon normaal gedragen en niet naar de baas slaan. Als je daar uren over moet leuteren met je paard, dan krijg je de boodschap niet helder en het probleem niet opgelost.
DaphneR93 schreef:Asyaa schreef:Huil wat je wilt. Elk paard wat ik in de hand heb weet dondersgoed dat ik hem helemaal kapot trap als hij/zij/het waagt mij aan te vallen. Bijkomend feit is wel dat ik me niet meer kan herinneren wanneer ik voor het laatst ben aangevallen.
Wat ben ik blij dat ik geen personen in mijn omgeving heb zoals jij. Ga jij lekker paarden die je aanvallen helemaal kapot trappen, hoop voor jou dat ze niet hetzelfde met je doen ook al vraagt zo'n metaliteit daar natuurlijk wel om.
TS...ik ken een vergelijkbare situatie, paard had problemen met zijn rug. Ook een jong dier, heeft er al een dierenarts naar gekeken?
Ninx schreef:Lovely schreef:Ninx, wat goedkoop. Sinds een maandje heb ik geen paarden meer, maar moet ik dan die afgelopen 30 jaar ervaring maar vergeten? Overigens ben ik wel met je eens dat het paard in kwestie 'wellicht gewoon leiderschap nodig heeft'.
De dag dat je me voor jan doedel liet zoeken naar een geschikte stalling in omgeving Amsterdam voor een fictief paard is wel even iets langer dan een maand geleden, die moeite wilde ik onze gespreksgenoten even besparen...
En over je laatste zin: een zelfverzekerde leider (paard) gebruikt nagenoeg geen geweld om leiding te geven. Het zijn vaak de paarden die balanceren op 1e en 2e rang (onzeker) die veel geweld toepassen... soms ook raadselachtig nutteloos. Zijn ze maar aan het jagen rond de hooiruif, en komen ondertussen door dat overdreven gedoe zelf niet aan eten toe... contra-productief.
Waarom er dus van dit soort agressieve leiders zijn is de vraag.... het is niet het algemene beeld.
Suelza schreef:Ze heeft al profi hulp gezocht. Laat die met haar aan de gang gaan!
Alles wat hier wordt gezegd is allemaal goed bedoeld, maar waardeloos advies. Je kunt helemaal niet stellen dat je het paard maar gewoon een pak rammel moet geven als je het paard niet kent, niet gezien hebt en al helemaal niet als je niet weet hoe de eigenaar met het paard is.
Wie zegt mij dat zij wel consequent genoeg is? En dan moet het paard het maar ontgelden aan de hand van een topic op bokt?
Ik heb ook wel eens een paard staatsgevaarlijk uit de opfok gehaald en nee, daar was ook niet mee gewerkt (want hij stond in de groep). Dat paard haalde zeer gericht uit en vocht je bijna naar de grond. Zelfs de dierenarts bestempelde dit paard als een hufter. En ja, het was een lastpak, een behoorlijke zelfs, maar met de juiste aanpak, door hem op de juiste manier in het werk te zetten en hem in een gepaste groep te plaatsen is dat paard kuikenmak geworden.
Een flink pak rammel zou dat paard enkel gevaarlijker gemaakt hebben. Het paard was door alle wisselingen ontzettend onzeker geworden (zo sta je 2,5 jaar in de groep en zo wordt je ineens de kudde uitgehaald, verplaatst en kom je in een vreemde stal, dat doet wat met zo n diertje en niet elk dier gaat daar goed mee om). Zijn onzekerheid uitte zich vechtgedrag, letterlijk vechten voor zijn leven.
Zo n paard flink afrossen gaat met 1 sessie zeker niet het gewenste resultaat geven (want als hij echt gevaarlijk is, dan gaat echt wel meer tijd overheen. Die schikt zich niet zomaar door een flinkedosis geweld en doet hij dat wel, dan was hij kennelijk toch zo gevaarlijk niet) en maakt al helemaal niet dat hij daar makker van wordt. Je bevestigd enkel zijn gevoel dat hij een reden heeft om met alles en iedereen te willen en vooral te moeten vechten.
Natuurlijk, ik laat mij ook niet schoppen. Maar het is aan jou als trainer om ervoor te zorgen dat je niet in de positie wordt gebracht dat hij je kan schoppen. Dan ben je al te laat, achteraf corrigeren heeft geen nut. Je moet het voor zijn. Alleen dan kun je hem dat afleren en van daaruit met hem gaan werken en hem leren dat het gedrag wat hij vertoond geen effect heeft en hij er niets mee opschiet,
Maar nogmaals, laat dit alsjeblieft aan professionals over die het paard hebben gezien, het kan wel tig oorzaken hebben.
Je moet de oorzaak weten, vooraleer je weet of je ervoor straffen kan (wat mijns inziens lang niet altijd de oplossing is, straffen is vechten, en je moet voorkomen dat hij met je vecht, je wilt hem iets afleren in plaats van aanleren. Een corrigerende tik kan best wel eens nodig zijn, maar dat is niet waar hier over gesproken wordt! Hier wordt keihard gesproken over het ordinair afrossen van een dier. Iets wat compleet zinloos is).
Het is zo makkelijk om via een beeldscherm advies te geven, maar het is o zo knullig als er dadelijk op de voorpagina een topic genaamd: "Vrouw overlijdt na aanvaring paard", komt te staan...
Maar ja, wie ben ik?