Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-02-10 21:07

Geplaatst: 23-02-10 21:07

Volgens het woorden boek is het wel gewoon een synoniem (bovendien heb je bij andere soorten ook kuddes met hele andere samenstellingen dus imo is het gewoon een verwoordingsverschil). Er zit wel een verschil tussen hengsten en ruinen natuurlijk maar ik denk dat je daar in een situatie zonder merries niet zo verschrikkelijk veel invloed van hebt.

Ik zeg ook je ziet in die groep ook wel vriendschap maar ik zou toch niet zeggen dat er geen rangorde is. In een kudde paarden leeft dat gewoon naast elkaar. Je kan inderdaad een hoop leren van het gedrag van een paard zelf. In het wild maar ook in gevangenschap imo omdat dat wel is waar je paard is opgegroeid dat zijn wel de sociale regels die hij kent die van een paard in gevangenschap.

Ik denk trouwens dat de meeste mensen zich geen kameraad van het paard zouden noemen. Van hun eigen paard misschien maar van paarden waar je zo in het dagelijks leven mee omgaat die je weinig in handen hebt en niet kent. Daar ben je nog geen kameraad mee, daar heb je wederzijds respect maar dat is imo iets anders.

**Geplaatst**: 23-02-10 21:10

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 21:10

ik denk dat dat het grote verschil is tussen veel bokkers en mij..........

Ik ben geen kameraad met een paard.... mijn verhoudingen met paarden zijn altijd gebaseerd geweest op wederzijds respect.

Ik heb ook behoudens Bassie, Prins en Torrie geen eigen paarden gehad....... altijd alleen maar bezig geweest met andermans paarden.

neemt niet weg dat ik van sommige echt wel gehouden heb, en dat ik voor die dieren heel veel gevoel had.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:10

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:10

Nou geloof ik niet liedje89 dat je het helemaal begrepen hebt, en ook niet hebt gelezen.
Denk gerust wat je wil denken. Basiskennis van paarden en hun gedrag, daar begint het mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:13

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:13

KiWiKo schreef:
altijd alleen maar bezig geweest met andermans paarden.

Het verandert wel als je een band aangaat doordat je ellaar jaren kent.
Zonder meer ja.

Ook als je de complete verzorging op je neemt, dat zou voor velen een belangrijke stap zijn om gedrag te gaan begrijpen, maar helaas ook weer niet altijd mogelijk. Wat dat betreft heb ik het erg getroffen ja. Hard voor gewerkt ook, maar eindelijk onafhankelijk en rust...

**Geplaatst**: 23-02-10 21:25

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 21:25

Ik snap van sommige dingen dan ook niet helemaal wat je bedoeld want wat bedoel je met wel een rangorde maar geen hiërarchie. Want weer volgens het woordenboek zijn dat dezelfde dingen. En in het wild kan er imo ook wel degelijk concurrentie zijn over voer water etc. Je heb dan alleen niet de factor gedwongen bij elkaar zijn in beperkte ruimte die er aan bij draagt dat dat soort dingen eerder op een confrontatie uitlopen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:39

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:39

Woordenboeken geven je geen informatie over de natuurwetten. Woordenboeken leggen menselijke waardes uit voor menselijke woorden. Er zijn inmiddels meer boeken over groepen en kuddes, daar is dat onderscheid duidelijk in uitgelegd.
Voor je denkt hemeltjelief wat een mens zeg, ga ik het toch proberen jou en anderen goed uit te leggen.
Rangorde is er, ieder dier heeft aanleg en capaciteiten. Maar het is nog maar de vraag of die later ook tot zijn recht komen.
Als een paard een of meer paarden treft die ook hoog, of hoger in de rangorde staat zal zijn eigen capaciteit minder zijn. De omgeving, de andere dieren, bepalen mede.

Een metafoor:
Stel dat jij in een kleuterklas staat, dan heb je vermoedelijk vanzelfsprekend de hoogste positie in die klas, je bent de oudtse. Ga je stage lopen in een bedrijf voor een opleiding, dan loop je misschien wel vrij vaak met koffie voor anderen heen en weer. Wat er later gaat gebeuren weet je niet.

Mensen denken, en vooral hier in het westen, in hiërarcische lijnen. Alleen bij paarden werkt dat niet zo, die hebben dat veel minder en zelfs niet. Daar is geen leider en volgers, maar wel een verschil in rangorde en allerle andere sociale contacten.
De observaties gaven zo enorm veel verschillende beelden dat er, dat is mijn conclusie, niet geegd kan worden dat er sprake kan zijn van een leider. Dus geen vaste hiërarchie zoals wij mensen die wel kennen.
Maar meer de stamouderen waar men om advies gaat, maar wel als groep of als kudde handelen en samenwerken.

**Geplaatst**: 23-02-10 21:50

Geplaatst: 23-02-10 21:50

Het probleem met woorden is nu net dat ze menselijke waardes uitleggen

. Ik denk dat er misschien niet echt een woord is wat het paard is in zijn kudde/groep omdat we zo'n functie in de menselijke sameleving niet hebben. Maar iksnap nu wel beter wat je bedoeld, en volgens mij zitten we minder ver uit elkaar dan ik dacht kwa wat we bedoelen :Y)

.

**Geplaatst**: 24-02-10 00:29

Geplaatst: 24-02-10 00:29

Paardentango schreef:
Anne Marie schreef:
Om af te sluiten misschien ook eens een goeie om over na te denken: Hoeveel mensen slaan en schoppen uit angst? Ik vermoed zelf dat minstens de helft van de schoppen en slagen wordt gegeven uit angst voor het paard. Een deel ook uit onmacht, en een deel onkunde misschien? Maar puur aggressie of kwaadwil... Neuh, lang niet zoveel als men denkt...

We hadden het hier niet over agressie of kwaadwil nee.
Maar hoe zou je mensen dan kunnen adviseren om problemen op te lossen met minder geweld? Of denk je niet dat het anders kan ?

Zou kunnen dat paarden ook uit angst voor hen kunnen trappen of schoppen naar mensen.
Of dat een paard je gewoon geen aardig mens vindt en zegt 'ophoepelen'.

Meestal is het angst/onbegrip of pijn is mijn ervaring. En inderdaad hebben die paarden voorafgaand al genoeg signalen afgegeven.
Vaak heeft het te maken met vertrouwen. Maar wanneer je te maken hebt met een onbekend paard waarvan je niet weet hoe en of ie opgevoed is dan wordt het verhaal weer anders. Wanneer je de zorg opeens krijgt over zo'n dier omdat z'n mens op vakantie is bijvoorbeeld.

Even offtopic: wat een prachtig dier heb je in je profiel TS. Neptuno bedoel ik.

Laatst bijgewerkt door maikeltje op 24-02-10 00:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-02-10 00:36

Geplaatst: 24-02-10 00:36

hyppolyte schreef:
Nee is het ook niet, ik begin ook steeds meer de schurft aan hem te krijgen, hij is echt niet normaal zo irritant. Hij vreet andermans bakken leeg, duwt je omver. Wat ik nou juist zo gek vind, omdat de eigenaresse wel aan parelli doet, ik dus ook en mijn paard is echt stukken beter opgevoed. Die gaat netjes bij een lichte aanwijzing weg. Die lompe vetzak kun je een schop onder z'n hol geven, maar dan loopt ie een meter opzij en na 3 seconden komt ie het gewoon weer proberen.
Ik heb me er niet zo in verdiept wat je dan moet doen, omdat het mijn paard niet is, ik weet dat je met je handen moet zwaaien en wapperen. De meest effectieve methode tot nu toe is hem steeds te laten schrikken, of met een plastic zak te gaan zwaaien (ontdekte ik toen ie wegwapperde ), maar dat is niet echt een gewenste methode.
Het hele idee achter parelli is dat je een meewerkend en meedenkend paard krijgt, doorgaans dus ook beter opgevoed. Bij mijn paard werkt dat, maar bij deze ....

Als hij je omver duwt dan komt ie dus wel in je ruimte. Het vervelende is dat het niet jouw paard is en jij hem dus niet kunt heropvoeden. Ik heb zoiets: veiligheid voor alles dus longeerzweep mee de wei in en hem daarmee op afstand houden. Komt ie in je ruimte dan maar een goed getimede striem. Heel sneu voor het paard maar als baasje daar niets aan doet dan kun je op een gegeven moment niet anders....

**Geplaatst**: 24-02-10 01:00

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 24-02-10 01:00

Gelukkig haalt ie het wel uit zijn hoofd om mij aan te vallen, maar hij jat bijvoorbeeld het eten onder de neus van een ander paard vandaan. Normaal gesproken heeft dat paard aardig last van voernijd, maar omdat die 2 van de zomer veel samen hebben gestaan, laat hij het van hem nou net toe. Maar als ik niets in mijn handen heb dan maakt het geen moer uit wat ik doe. Aangezien het niet mijn paard is kan ik er dus ook weinig mee, maar het is wel vreselijk irritant. Nou moet ik toegeven dat de anderen ook niet bepaald het toonbeeld zijn van goede opvoeding, maar die zijn toch minder lastig.

@PT, hoe zie jij dat dan? Ik ben wel benieuwd hoe die verhouding dan anders is, dus waarom het niet om een leider gaat in een samengestelde kudde. Kijk, ik merk wel verschil, sinds die laatste erbij is gekomen, is er meer onrust in de kudde. Daarvoor stonden ze met z'n 4en en dat ging echt heel prima samen. Maar die fries is toch vanaf het begin gewoon de leider geweest, zelfs toen hij met een flinke blessure liep.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-10 06:42

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-10 06:42

Wat maikeltje uitlegt klinkt heel goed en ook wel zo verstandig. Hoe lief we ook willen zijn, niet alle paarden zijn dat zelf (meer). Sommige paarden zijn echt draken, daar kunnen ze zelf niet eens veel aan doen, dat is ze aangeleerd. Vervelend genoeg door mensen met vaak de allerbeste bedoelingen. Oorzaken kunnen zijn, en dit komt heel vaak voor, dat er mogelijk te vroeg met iets begonnen of dat het toch 'een bijwerking' is van een trainingsmethode of techniek. Mensen starten vaak veel te vroeg met volwassen paardenspelletjes met veulens. Het effect op de lange termijn is helaas een paard wat steeds in de problemen komt met soortgenoten maar ook met mensen. Ook de invloed van andere paarden kan heel groot zijn op het gedrag van een individueel paard. Waar leert een paard sociale (paarden)vaardigheden, en van wie leert hij die precies? Wie is zijn grote voorbeeld?
Gaan paarden om met botteriken, en die zijn er, dan zal dat paard steeds minder subtiel reageren omdat het hem niet geleerd is.
Het enige wat je dan nog als mens kan doen is heel goed opletten dat jij niet de sigaar bent en wat maikeltje zegt, jezelf redden en verdedigen. Het is wel jammer, maar vaak is het helaas niet anders. Er is geen weg meer terug, de eerste drie jaar van een paardenleven zijn onomkeerbaar.

De vraag van hyppolyte is lastig omdat er nogal wat kanten aan zitten denk ik. Inderdaad heb je zeker niet te maken met een kudde maar met een samengestelde groep. Wees maar blij want haremhengsten (de hengst bij de kudde) zijn vaak nogal verdedigend en nietsontziend naar hun merries en veulens toe. Dat is immers hun natuurlijke taak, die ze heel serieus nemen. Daar hebben we gelukkig hier niet mee te maken. (Zelfs in het buitenland was het altijd voorzichtig aan om te dicht in de buurt van de kuddes te komen ivm gevaar)
De samengestelde groepen zijn altijd paarden de door mensen zijn geselecteerd en bij elkaar geplaatst. Vaak ook ruinen en merries, ook die verhoudingen vertellen veel over gedrag. Het zou heel goed kunnen dat ze 'buiten' heel ver uit elkaars buurt zouden blijven, als er geen hek zou zijn. Maar goed da's een ander verhaal.

In de samengestelde groepen zien we heel snel die rangorde verhoudingen in beeld komen, overigens zeer interessant om te kijken hoe jouw paard zich handhaaft in de groep omdat het je informatie oplevert over zijn persoonlijkheid waar je veel aan hebt om te weten. Maar leiderschap zoals wij mensen dat kennen komt niet voor bij paarden, niet zoals het vaak wordt uitgelegd. Paarden zijn samenwerkers en de rollen, taken, bezigheden van de dag zijn bij paarden verschillend. Soms bepaalt de ene dat de groep verder gaat, en soms de ander. Het ligt eigenlijk nooit vast hangt af van de situatie en zelfs van de bui van een paard.
Het lastige bij samengestelde groepen is dat er meer gedrag wordt ontwikkeld wat eigenlijk niet hoort bij paarden. Onderlinge concurrentie, het verdedigen van een waterbak of voerbak dat soort gedrag zien we alleen bij de samengestelde groepen ontstaan. Er is ook vaak veel meer strijd in deze groepen, wat de aandacht van de paardenhouders verdient om daar goed op te letten en te voorkomen dat er bv een zondebok ontstaat.

Het klopt zonder meer wat je zegt dat de ene hoger staat dan de andere, en een verandering van samenstelling heeft altijd invloed op de leden van de groep. De balans moet weer onieuw gezocht worden doorhen. Ook het in en uit de groep halen levert altijd en vorm van 'stress' op. Paarden kunnen zich gelukkig heel goed aanpassen, dat is een van de voorwaarden van domesticatie geweest.
In de groepen die wij kennen is zo enorm veel variatie te zien van individuele paarden dat er geen vaste lijnen te geven zijn. Het hangt af van geslacht, leeftijd, mate van slimheid, ontwikkeling enz. enz. Het is per groep vaak heel verschillend. Het enige wat wel 'vast' ligt is dat we hogere en lagere zien. We zien vriendschappen, minder duurzaam als in het wild, maar ze zijn er wel. Meestal is de tolerantie van onze paarden ook veel hoger dan in de natuur, daar zou degene die voernijd heeft vermoedelijk een flink pak op zijn fl..k...k...r gekregen hebben van iemand van zijn groep. Hoewel voernijd in het wild helemaal niet voorkomt. In gevangenschap wordt dat gedrag ontwikkeld en geaccepteerd, ja veel keus hebben paarden niet. Ondanks dat ze het zelf, de anderen, asociaal gedrag vinden en er ook op reageren. Niet erg sfeerbevordelijk.
Is dat een ruin trouwens?
Ik denk ook wat je vertelt over de Fries die het hoogste in rang staat zonder meer een juiste observatie is. Heel veel paardenmensen zien en weten ook veel meer dan ze zelf denken.
Vertrouw gerust op wat je ziet.

*Sorry voor het lange verhaal,

ik vind het zelf zo enorm leuk omdat het allemaal eigenlijk zo simpel en logisch is.

**Geplaatst**: 24-02-10 12:06

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 24-02-10 12:06

Ik vind het juist ook leuk om te horen hoor, ben er zelf ook altijd heel erg in geïnteresseerd en zit ook regelmatig gewoon een beetje te kijken wat ze nou aan het doen zijn. Die fries is echt altijd degene die de dienst uitmaakt, daarna komt meestal de merens, dan de fjord, de draver en daarna die van mij. Mijn paard haalt namelijk nooit uit en laat zich altijd wegjagen. Alleen de fries jaagt haar eigenlijk nooit weg. Vind dat zelf altijd wel een beetje moeilijk om te zien, vind het altijd erg sneu. Als die fries er ook niet bij staat zit ze binnen no time ook onder de bijtplekken, en geen zuinige beten, alles door die merens. Toen hij er niet bij was konden ze het ook veel beter met elkaar samen hebben. Dat vind ik wel eens jammer. Je kunt ook wel merken dat als je 2 paarden een tijd lang samen neerzet, dat ze een soort vriendschap opbouwen, of dat de een zich alles laat welgevallen wat de ander doet. Maar hoe voorkom je nou die hele voernijd en onrust, dat zou namelijk wel een stuk prettiger zijn.
Ik denk trouwens ook dat paarden ook echt op hun baas gaan lijken, niet altijd hoor, maar in veel gevallen wel.

**Geplaatst**: 24-02-10 13:37

Geplaatst: 24-02-10 13:37

Voernijd en onrust is in mijn ogen op te lossen door onbeperkt hooi te voeren, verdeeld over meerdere plekken. Krijgen ze ook krachtvoer en krijgen ze dat ook op de wei?

Dan voldoende voerbakken neerzetten.

"s zomers blijft mijn groepje van 3 dag en nacht buiten en nooit problemen gehad met voeren of voedernijd. Omdat er altijd voldoende hooi ligt op meerdere plaatsen en omdat ze hun eigen bak hebben. Degene die het hoogst in rang staat krijgt dan eerst zijn muesli en dan kan ik daarna op het gemak de andere twee voeren.

**Geplaatst**: 24-02-10 18:21

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 24-02-10 18:21

ik denk dat je daar gelijk in hebt Maikeltje..........

**Geplaatst**: 24-02-10 21:34

Geplaatst: 24-02-10 21:34

Paardentango schreef:
Anne Marie schreef:
Om af te sluiten misschien ook eens een goeie om over na te denken: Hoeveel mensen slaan en schoppen uit angst? Ik vermoed zelf dat minstens de helft van de schoppen en slagen wordt gegeven uit angst voor het paard. Een deel ook uit onmacht, en een deel onkunde misschien? Maar puur aggressie of kwaadwil... Neuh, lang niet zoveel als men denkt...

We hadden het hier niet over agressie of kwaadwil nee.
Maar hoe zou je mensen dan kunnen adviseren om problemen op te lossen met minder geweld? Of denk je niet dat het anders kan ?Zou kunnen dat paarden ook uit angst voor hen kunnen trappen of schoppen naar mensen.
Of dat een paard je gewoon geen aardig mens vindt en zegt 'ophoepelen'.

Zeker wel! (Dan heb ik het gemakshalve even niet over het corrigeren van mentaal verklote paarden.) Er zijn maar twee ingrediënten nodig om respectvol en geweldloos met welk paard dan ook om te gaan:
1) Observatie
2) Geduld

Als je kijkt, werkelijk kijkt naar een paard leer je vrij snel zijn subtiele taal herkennen. En vrij snel kan binnen 10 minuten zijn, maar ook pas na 10 dagen. Of weken... Of misschien spreekt dit bepaalde paard wel Turks in jouw ogen, en duurt het nog langer, en dáar komt dan punt twee om de hoek: geduld. Laat het paard tegen je praten, sta het paard toe tegen je te praten. En neem de tijd daarvoor, als het paard doorheeft dat je hem begrijpt, zal hij de moeite nemen langzamer te spreken of dingen te herhalen.

Jee, wat klink ik zweverig...

Maar ja, dit is wel hoe ik het zie.

Voorbeeld: Jolly Jumper staat in de wei, en baas Jantje komt JJ halen voor het wekelijkse ritje. Het is mooi weer en JJ heeft geen zin. Hij kijkt weg van Jantje, en die denkt dat JJ hem misschien niet heeft gezien en begint JJ te roepen. JJ loopt daarop op zijn gemakje richting de tegenovergestelde hoek van de wei. Jantje loopt in een rechte lijn naar JJ, want dat is de kortste weg en probeert hem in de hoek te houden, want dan kan JJ immers niet weer weglopen. JJ kijkt rond, loopt wat heen en weer en gaat dan in een drafje uit de hoek, en weer bij Jantje vandaan. Jantje wordt boos, want over een uur begint de les, en begint wat harder te praten, zijn stem wordt ongemerkt hoger, en voor je het weet is Jantje over de pis op die stomme knol, die nu heel de wei rondrent. Laten we dit eens bekijken door de ogen van Jolly Jumper.

JJ staat in de wei en ziet Jantje aankomen. Hij laat merken vandaag niet veel zin te hebben door weg te kijken van Jantje. Daarop begint Jantje te roepen, JJ laat duidelijker merken geen zin te hebben door bij Jantje vandaan te lopen. Hmmm, Jantjes stem wordt harder, en hij komt rechtstreeks op JJ af, net als een roofdier. Prooidier-instinct zegt JJ uit de weg te gaan. Niet om zijn Jantje te pesten, want pesten is iets dat een paard niet bewust kent. Jantje komt nog harder roepend, met een hoge stem op JJ af en probeert hem klem te lopen. Prooidier-instinct hoger niveau. JJ laat zich nu niet meer pakken voor het vertrouwen is hersteld.

Als Jantje meer geduld had gehad en was stil gaan staan toen JJ wegkeek, had JJ waarschijnlijk na twee seconden toch richting Jantje gekeken, want hee, wat doet hij nu? Paarden zijn erg nieuwsgierig namelijk. Op het moment dat JJ kijkt, kan Jantje heel nonchalant, en schijnbaar zonder doel, met hangende armen, naar hem toe wandelen. Elke keer als JJ aanstalte maakt om weg te lopen (let op spierspanning!) stopt Jantje en gaat fluitend rondkijken, totale ontspanning bij Jantje. Zo heeft Jantje gegarandeert binnen een half uur het moeilijkst te vangen paard te pakken. Maar dan begint het eigenlijk pas: Jantje doet vervolgens alleen LEUKE dingen met JJ, en zegt gewoon het lesje af. JJ heeft immers geen zin, weet je nog? Morgen is er weer een dag, en als het goed is daarna weer een. Ik geef je op een briefje dat JJ de volgende keer veel makkelijker te "vangen" is.

Nu is JJ in het voorbeeld geen agressief paard, maar ook die geven duidelijk aan wel of niet gediend te zijn van menselijke interventie. Er is een heel scala aan tekenen variërend in heftigheid/duidelijkheid, bv een bewegend oor, of juist een starheid in de algehele houding, die mensen kunnen missen vóor het paard tot het eigenlijke dreigen en aanvallen over gaat.

**Geplaatst**: 25-02-10 00:10

Geplaatst: 25-02-10 00:10

Laten we eens beginnen met het feit dat JJ eens in de week voor een ritje gebruikt wordt, want naast geduld komt er ook iets anders bij kijken: namelijk herhaling. Paarden leren door herhaling, en eens in de week je paard uit het land te gaan plukken om dat ritje te gaan maken is toch net even niet frequent genoeg...

De rest spreekt voor zich: als je dingen herhaalt, gaan dingen gewoon worden. En dat geldt voor het vangen net zo als voor het rijden, het passeren van die enge brievenbus, die vuilniszak, die enge hond op de hoek van de straat, die tram die langskomt, die trein de langsraast, dat pistoolschot dat gelost wordt, harde geluiden, muziek. Paarden zijn gewoontedieren...

Als je dat eenmaal begrepen hebt, ga je ook niet meer staan te kijken als je eens in de week je neus op stal laat zien voor die rit, of die les, of die poetsbeurt waar je paard op dat moment nou net geen zin in heeft en demonstratief de andere kant op loopt.

Je moet ook investeren in je paard. En dan bedoel ik niet financieel, maar tijd en energie....

**Geplaatst**: 25-02-10 00:39

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 25-02-10 00:39

Ben het helemaal eens met TS. Ik ben niet verbaasd hoe bot en ruw paarden soms worden, als ik zie hoe hardhandig mensen met ze omgaan.
Het is soms echt apart om te zien hoe snel het gedrag van een paard kan veranderen, als je zacht, vriendelijk en beleeft met ze omgaat.
In een normale groep komt weinig geweld tegen. Onze groep is eigenlijk altijd vrij rustig. Dit is wel een groep die altijd samen leeft, 24/7 dus. Ze leven dus echt met elkaar. Ik merk zelf dat dat echt een verschil is ten opzichte van een groep die s'nachts apart staan en ook apart eten.

@cassidy; herhaling is belangrijk, maar dat heeft niets te maken met tijdsduur. Als die wekelijkse ervaring positief is, dan zal het paard een positieve houding aannemen tegenover die persoon. Is de wekelijkse ervaring negatief, dan zal de houding negatief zijn.

**Geplaatst**: 25-02-10 00:44

Geplaatst: 25-02-10 00:44

Mee eens, postief is belangrijk. Maar eens in de week, hoe postief ook, is te weinig. Eens in de week, maar dan 1 uur, is ook te weinig. Zeven dagen in de week, 5 minuten, en postief heeft veel meer effect dan eens in de week, een uur en positief....

**Geplaatst**: 25-02-10 00:49

Geplaatst: 25-02-10 00:49

Ik heb het topic vluchtig doorgelezen... Maar ik zie eigenlijk vaker paarden die verpest worden door ze maar alles toe te laten en niet durven in te komen of te zeggen van "he kerel zo niet" dan paarden die te hard aangepakt worden..
Ik ga zaterdag nog naar zo'n dame kijken....

En heb nog maar pas eentje weten verkocht worden daar door (vandaar ook mijn frustratie er om overigens, peerd deed niks mis maar werd wel verkocht als zijnde "moeilijk" terwijl het gewoon hun eigen schuld was

)

**Geplaatst**: 25-02-10 01:04

Geplaatst: 25-02-10 01:04

Hang een beetje van het paard af bij mij...
Mijn merrie was een erg zachtaardig beestje, een echte pleaser die snel van slag was als je boos op d'r werd. Een schreeuw wanneer ze iets deed was altijd voldoende.
Nog nooit heeft zij in de tijd dat ik haar gehad heb een been opgetild of ook maar iets gedaan wat op bijten leek.

Het was echt een schat... als ze niet zo paniekerig en heet was geweest had het echt het ideale kinder-knuffelpaard geweest.

Mijn hormonale ruin daarintegen krijgt van mij af en toe best een flinke tik.
Maar dan moet hij ook wel echt iets uitvreten.

Hij is altijd nogal happerig geweest (hengsten manieren). En na 3x happen krijgt hij toch echt een mep. Laat je het toe... ben je een oor of vinger kwijt :')

Hij heeft altijd goede consequente eigenaren gehad, maar blijft dominante trekjes houden. Ook in de groep hoor... hij is altijd de alfa en zet andere paarden altijd op hun plek.
En zo probeert hij met regelmaat een staatsgreep uit te voeren, _O-

dat laat ik niet toe, Helaas voor hem... ik hou graag de touwtjes in handen bij hem, want voor je het weet zit hij in je nek :')

Zeker wanneer (voor hem) onbekenden even helpen met poetsen. Dan krijgt die vaak losse beentjes wanneer ze te troetelig worden.

Het klinkt nu een beetje als een kreng eerste klas

Maar het is eigenlijk maar een doetje. Hij is echt mijn beste maatje maar ik moet wel de leiding houden. Dan is het de grootste knuffelkont.
Aan de hand is hij trouwens 100% betrouwbaar en het beste paard dat je je kan wensen

Dan doet hij geen stap verkeerd. Tijdens zijn eerste periode van revalidatie ben ik geregeld s'avonds in het bos met hem gaan wandelen

Maar op stal en ohz... dan is het echt een mannetje

**Geplaatst**: 25-02-10 01:42

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 25-02-10 01:42

Citaat:
Voernijd en onrust is in mijn ogen op te lossen door onbeperkt hooi te voeren, verdeeld over meerdere plekken. Krijgen ze ook krachtvoer en krijgen ze dat ook op de wei?

Dan voldoende voerbakken neerzetten.

"s zomers blijft mijn groepje van 3 dag en nacht buiten en nooit problemen gehad met voeren of voedernijd. Omdat er altijd voldoende hooi ligt op meerdere plaatsen en omdat ze hun eigen bak hebben. Degene die het hoogst in rang staat krijgt dan eerst zijn muesli en dan kan ik daarna op het gemak de andere twee voeren.

Ze krijgen 2 keer per dag een zodanige hoeveelheid hooi dat ze daar de hele dag mee voort kunnen (ook in hooinetten), onbeperkt voeren is geen optie, dat hebben we gedaan maar dan groeien ze echt dicht, ze zijn nu ook al aardig vet

. Dus ze krijgen absoluut voldoende hooi. Er zijn 2 paarden tussen die echt bijgevoerd krijgen, waaronder die van mij. het maakt verder niet uit of je de hoogste in rang eerst geeft, als zijn bak leeg is dan gaat ie verder met de volgende bak. We hebben ook wel meedere plekken waar ze kunnen eten, dus dat gaat allemaal niet op.

Wat trouwens wel iets is, die merens heeft van de zomer op 'dieet' gestaan, mocht 4 uurtjes op de wei en daarna op de paddock met een klein hooinetje met hooi en stro. Beest werd strontvervelend als je een ander eruit wilde halen (moet namelijk via de paddock). Nu kan ik hem geen ongelijk geven, want ik was het ook absoluut niet eens met die methode, maarja, is niet mijn paard dus heb er niets over te zeggen. Dat is i.m.o. gewoon uithongeren en heeft niets met op dieet zetten te maken. Maar dat ie het nu nog steeds zo erg doet, ondanks dat ie meer dan voldoende te vreten heeft is erg irritant.

**Geplaatst**: 25-02-10 02:24

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 25-02-10 02:24

Het kan zeker zonder!

**Geplaatst**: 25-02-10 10:05

Geplaatst: 25-02-10 10:05

Ik denk dat het er zeker bijhoort.

Juist bij de mensen die duidelijk hun grens aangeven naar hun paarden zie je dat ze het met kleine tekens afkunnen, paard weet prima dat hij niet moet knagen aan zijn baas, niet met zijn kont naar de baas mag draaien en de voetjes op de vloer moet houden. En dat wil niet zeggen dat je elk paard een knal hoeft te geven hoor, de ene is wat vrijmoediger, de andere is wat onderdaniger en wat een paard voorheen heeft aangeleerd speelt zeker een grote rol.

Wat ik tot dusver zie bij alle ik-mag-mijn-paard-geen-tik-geven-personen is dat ze ofwel staan te worstelen met paarden die van alles uitspoken waar zij weer met allerlei kunstgrepen op in moeten spelen, ofwel dat ze ervoor kiezen dat hun paard besluit wat er moet gebeuren 'want je moet luisteren naar je paard'. Ja, als je precies doet wat je paard wil doen, zal hij vast heel braaf zijn, mijn kleuter is ook superbraaf als ik haar met ijs en chocomel voor een DVD zet, maar beter en gelukkiger wordt ze er op de lange duur ook niet op.

Als ik lees op pagina 1 dat iemand het een geweldig methode vindt bijv. om een hengst het bijten af te leren door zijn hoofd weg te duwen, nou, dat vinden de hengsten hier een fantastisch leuk spelletje, gegarandeerd dat ze steeds terugkomen met een hap. Niet eens kwaad of stout bedoeld maar gewoon blij van 'Kijk nu, vrouwtje wil spelen!'

Peerd uit de wei halen verhaal hierboven, vind ik ook wel erg optimistisch, jammer dat mijn pony voortaan zelf graag naar binnengaat want die kende het klappen van de zweep wel en wat hebben veel betweters mogen proberen die uit een grote wei te vangen. ~~}>

Tjemig, wat was dat een ellende in het begin, hoefde alleen naar binnen om te eten voor de nacht en dan de volgende ochtend naar buiten, en die grote groene wei was veel boeiender dan eten, dan andere paarden, dan alles wat jij uit de kast trok om interessant te zijn. En je mocht die gerust aaien enzo he, bang was ze niet, tot je voorbij haar schouder kwam want dan kletterde ze in volle galop naar de andere kant, want daar hadden mensen ook al geprobeerd om vanaf het aaien ineens een duik naar het halster te doen maar ze was veel te snel en te slim voor dat soort oplossingen. En wij elke dag maar in zo'n wei van een hectare groot proberen die pony zover te krijgen dat ze binnenkwam. _O-

**Geplaatst**: 25-02-10 10:09

Geplaatst: 25-02-10 10:09

Hoe hebben jullie dat uiteindelijk gedaan urielle?

**Geplaatst**: 25-02-10 10:25

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 25-02-10 10:25

Heel erg, maar het was 32 graden ofzo, met vijf man de wei ingegaan en net zo lang gelopen tot zij het opgaf om rond te galopperen. In je eentje kon dat niet, want dan had ze teveel tijd om uit te rusten en dan was jij eerder moe (en roodverbrand

) dan zij. We zijn er uren mee bezig geweest maar toen hadden we haar. Daarna gelijk prikpaaltjes gekocht, een weitje afgezet zo groot als een stal en dat elke dag verschoven zodat ze wel gras had maar niet kon rennen. De volgende zomer vond ze ons wel leuk genoeg om te komen, nu staat ze zelfs als eerste bij de draad en zetten we haar speciaal samen met moeilijk te vangen paarden, die volgen vaak haar voorbeeld.

Trappen en slaan hoort bij het omgaan met paarden