Bokt.nl

Ayasha schreef:

Nee, maar alsnog kan ie dat dan uiten zonde schop-uitlokkend gedrag. (eer ik een paard schop moet er al gevaarlijke toeren uit gehaald worden us ik ga er even van uit dat als ie een schop krijgt, ie dus ook dergelijke dingen uit vreet.)

Ayasha schreef:

Lees mijn bericht nu nog eens en kijk eens of je je reactie wil aanpassen.

Ayasha schreef:

Heb ook zo het ide dat mijn definitie van "gevaarlijk" een beetje anders is.

randalinpony schreef:

Mamamier, ik vind jouw voorbeeld anders een schoolvoorbeeld, van een paard in zon situatie brengen dat hij nog maar 1 uitweg ziet, en dat is vechten voor zijn leven.

Grof geweld is de oplossing niet, want dan was je probleem al opgelost na de eerste keer schoppen.
Ik vind dat je jezelf een soort schijnveiligheid wijsmaakt door te denken dat schoppen en slaan jouw veiligheid kan waarborgen.

Alleen onvoorwaardelijk vertrouwen van je paard is veiligheid. Een pony die slapend geschoren kan worden, geeft echt meer veiligheid dan stalen neuzen en een cap.

Het roesje is trouwens een goed idee, omdat je paard dan over zijn akelige ervaringen ( er was een doodeng luidruchtig ding dat mij op wilde vreten en ik kon geen kant op, en mijn baas was niet behulpzaam maar ging ook ineens keihard trappen en schreeuwen) een nieuwe heel highe, eh pardon, ontspannen ervaring legt. Zonder geweld van jou kant, maar met rust.

Ik zou dat roesje voorlopig blijven gebruiken en langzaam afbouwen. Werkt vaak veel beter dan al het andere.
Verder kan bij een bang paard de soort scheermachine soms uitmaken.

Wij gebruiken bij de jonge paarden vooral voor de benen en het hoofd (benige delen) een heel licht, weinig trillend opscheermachientje. Vaak kan ik dan in mijn eentje het hoofd zonder hulp scheren.

Bij verzet bij bekappen, VA, scheren en al die dingen die bij het paardenleven horen, zetten wij overigens vaak gelijk de praam erop. Zelfde effect als roesje, ze worden ontspannen, wij kunnen vriendelijk blijven, na 2 keer kan ik al die dingen vaak zonder enige slag of stoot alleen.

Ayasha schreef:

tranquigel heeft geen zin bij extreme angst. Gisteren een poging gedaan met een bange hengst (goudeerlijk, super lief maar hij is doodsbang). Die stond suf te zijn tot hij de smid zag (hij is niet bang voor de smid an sich maar voor mensen in het algemeen. ) was ie er zo doorheen... Smid weer op afstand, ging ie weer gedrogeerd staan...

prestarobin schreef:

randalinpony schreef:

Mamamier, ik vind jouw voorbeeld anders een schoolvoorbeeld, van een paard in zon situatie brengen dat hij nog maar 1 uitweg ziet, en dat is vechten voor zijn leven.

Grof geweld is de oplossing niet, want dan was je probleem al opgelost na de eerste keer schoppen.
Ik vind dat je jezelf een soort schijnveiligheid wijsmaakt door te denken dat schoppen en slaan jouw veiligheid kan waarborgen.

Alleen onvoorwaardelijk vertrouwen van je paard is veiligheid. Een pony die slapend geschoren kan worden, geeft echt meer veiligheid dan stalen neuzen en een cap.

Het roesje is trouwens een goed idee, omdat je paard dan over zijn akelige ervaringen ( er was een doodeng luidruchtig ding dat mij op wilde vreten en ik kon geen kant op, en mijn baas was niet behulpzaam maar ging ook ineens keihard trappen en schreeuwen) een nieuwe heel highe, eh pardon, ontspannen ervaring legt. Zonder geweld van jou kant, maar met rust.

Ik zou dat roesje voorlopig blijven gebruiken en langzaam afbouwen. Werkt vaak veel beter dan al het andere.
Verder kan bij een bang paard de soort scheermachine soms uitmaken.

Wij gebruiken bij de jonge paarden vooral voor de benen en het hoofd (benige delen) een heel licht, weinig trillend opscheermachientje. Vaak kan ik dan in mijn eentje het hoofd zonder hulp scheren.

Bij verzet bij bekappen, VA, scheren en al die dingen die bij het paardenleven horen, zetten wij overigens vaak gelijk de praam erop. Zelfde effect als roesje, ze worden ontspannen, wij kunnen vriendelijk blijven, na 2 keer kan ik al die dingen vaak zonder enige slag of stoot alleen.

Je hebt helemaal gelijk.

saddledancer schreef:

Ayasha schreef:

tranquigel heeft geen zin bij extreme angst. Gisteren een poging gedaan met een bange hengst (goudeerlijk, super lief maar hij is doodsbang). Die stond suf te zijn tot hij de smid zag (hij is niet bang voor de smid an sich maar voor mensen in het algemeen. ) was ie er zo doorheen... Smid weer op afstand, ging ie weer gedrogeerd staan...

even off topic (trouwens ook een vraag voor mamamier hier ) ik hoor heel veel over tranguigel hier op bokt, hoe werkt dat? Volgens mij hebben we dat hier in England niet? Wij gebruiken die goede Oude praam

saddledancer schreef:

Oh grappig, doe-it-yourself kalmeringsgel denk dat wij maar gewoon de praam erbij houden en idd in extreme gevallen de vet met een spuitje..

haha nee idd mamamier, maar bedenk als je die berichtjes leest wie t zegt, t zijn pubers! al is de jouwe ook een puber en die klinkt een stuk reeëler, maar als penny's niet de juiste begeleiding hebben (en dus net als t paard wel eens goed op Hun plek Worden gezet)aar ipv daarvan Te horen krijgen dat ze geweldig zijn en alles weten van paarden, denken ze alles Te kunnen zeggen in een situatie als deze

Ayasha schreef:

Ik moet zeggen dat ik een verdoofd paard nog steeds sneu vind om te zien.
Maar soms kan het niet anders.... Als die vos zo doodsbang is zou ik liefst willen janken (nu heb ik wel het uitvlucht dat mijn emoties iets minder geremd zijn door hersenletsel. ) maar dan moet je de zelfbeheersing hebben om even diep adem te halen en door te bijten.