Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
In_Black schreef:Ik ging er van uit dat pijn was uitgesloten. Dat is toch wel het eerste waar je naar kijkt.
Active schreef:In_Black schreef:Ik ging er van uit dat pijn was uitgesloten. Dat is toch wel het eerste waar je naar kijkt.
Hij loopt volgens mij niet kreupel of iets dergelijks, dus volgens mij is het gewoon jong paarden gedrag.
Moet zeggen dat ik het namelijk echt geen raar gedrag vind van een paard welke niets kent.
Anne_GTI schreef:Heel hard maar ik heb liever dat het paard de poot doormidden heeft dan ikzelf. En ik geloof dus dat een paard wat in de kudde zich niet laat corrigeren voor een mens helemaal een drama is om manieren bij te brengen. Vandaar de optie van een "getrouwd" stelletje wat een puberend kind in het gareel kan brengen.
Mijn ouwe ruin is daar een meester in; daarom staat ie ook als opvoedkundig expert van zijn pensioen te genieten tussen een stel jonge hengsten. Die is hij allemaal de baas en sinds hij erbij loopt zijn die jongens allemaal een stuk beter te hanteren. Er is nu rust in de groep en geen geklier. Hij grijpt in als er een paar over de schreef gaan en kijkt als een oude schoolmeester toe als het jonge spul aan het spelen is. Maar hij is baas en dat weten ze allemaal.
Anne_GTI schreef:Ben ik met je eens maar als een paard tov een ander paard al geen respect toont maak je het jezelf als mens onnodig moeilijk. Daar komen ongelukken van. Dus ik heb liever dat ze een lesje onderdanigheid krijgen van een ander paard dan dat ik mijn ledematen er voor op het spel moet zetten.
Maar als de leider van die groep wel respect toont naar de mensen en zich normaal laat benaderen (en misschien zijn mens wel beschermt tegen die blaag) heb je grotere kans dat het paard wat op zijn plekje gezet is door het gedrag van zijn leider ook makkelijker door die mens op zijn plek laat zetten omdat zijn leider zich onderdanig opstelt tov de mens.
Anne_GTI schreef:Heel hard maar ik heb liever dat het paard de poot doormidden heeft dan ikzelf. En ik geloof dus dat een paard wat in de kudde zich niet laat corrigeren voor een mens helemaal een drama is om manieren bij te brengen. Vandaar de optie van een "getrouwd" stelletje wat een puberend kind in het gareel kan brengen.
Mijn ouwe ruin is daar een meester in; daarom staat ie ook als opvoedkundig expert van zijn pensioen te genieten tussen een stel jonge hengsten. Die is hij allemaal de baas en sinds hij erbij loopt zijn die jongens allemaal een stuk beter te hanteren. Er is nu rust in de groep en geen geklier. Hij grijpt in als er een paar over de schreef gaan en kijkt als een oude schoolmeester toe als het jonge spul aan het spelen is. Maar hij is baas en dat weten ze allemaal.
Active schreef:janflicka schreef:[
Niet kreupel,wil niet zeggen dat er geen lichamelijke oorzaak kan zijn...
Het is een 2,5 jarig paard, hoe wil je die gaan onderzoeken als hij geeneens aan een touwtje kan lopen. Der zijn niet veel veeartsen die zo maf zijn om hun leven te wagen.
Active schreef:janflicka schreef:Ik heb het ook niet over hoe zo`n onderzoek zou moeten gebeuren...ik zeg alleen dat hoewel niet zichtbaar kreupel,er wel alsnog een lichamelijk oorzaak zou kunnen zijn.
Over het algemeen kun je aan de wijze van bewegen wel zien of een paard pijn heeft.
janflicka schreef:[
Over het algemeen wel...maar niet altijd..
In dit geval ga ik ook uit van een normaal gezond paardje wat gewoon een gedragsprobleem of opvoedingsprobleem heeft,maar voor je het aanpakt op welke manier ook,is het uitsluiten van een lichamelijk probleem denk ik wel nummer 1
Active schreef:janflicka schreef:[
Over het algemeen wel...maar niet altijd..
In dit geval ga ik ook uit van een normaal gezond paardje wat gewoon een gedragsprobleem of opvoedingsprobleem heeft,maar voor je het aanpakt op welke manier ook,is het uitsluiten van een lichamelijk probleem denk ik wel nummer 1
als je niet aan zijn lijf kan komen, zul je toch andere keuzes moeten maken.
En de keren dat je het niet ziet, zijn zo weinig, dat je er redelijk vanuit kan gaan, dat het paard nergens last van heeft. Een paard met pijn toont het. Helemaal die groene dieren waar niemand heeft aangezeten.
janflicka schreef:[
Bij nergens last van,is dan een goede aanpak gewenst,en gezien de vraag hier, is al onzekerheid over hoe het aan te pakken,dus dan verwijs ik alsnog door naar een doorgewinterde paardenkenner.
Iemand die het kan aanpakken en duidelijk doorkomt,zonder aan te klooien.
Waarmee ik niet wil zeggen dat TS aankloot,maar die vraagt zelf advies,en denk dat het beste advies is om er een ervaren persoon bij te halen.
Lovely schreef:Als ik het goed begrijp gaat het hier over een 2,5 jarig paard dat slaat om onduidelijke reden en als reactie op correctie van een mens nog eens slaat? Zo'n paard mag wel een keer een flink op zijn flikker hebben dat hij het in het vervolg uit zijn paardenhersentjes laat om zijn baasje te slaan (of te bijten, om te duwen, op de tenen te staan e.d.). Als de eigenaar niet genoeg overtuigd is van haar gelijk om de confrontatie aan te gaan, dan zal iemand anders het moeten doen. Vervolgens zien we dat paard wel weer op marktplaats langskomen omdat je zulke activiteiten meestal nog wel een paar keer moet herhalen. Het gaat er namelijk niet zozeer om hoe hard je slaat (hij moet het natuurlijk wel voelen), maar ook in hoeverre je het meent en of je timing goed is. Dat paard moet wel het onderspit delven, anders wordt het probleem alleen maar groter. De aller, allergrootste fout die TS kan maken is dat ze vriendjes met het paard wil worden en daarmee haar autoriteit inlevert. Niet doen dus, wees een baas voor je paard, dat vindt hij fijn.