Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-02-10 13:49

Geplaatst: 23-02-10 13:49

Paardentango schreef:
maikeltje schreef:
Ik vind dat wie roept dat ie alles maar dan ook alles zonder geweld/agressie (en je kunt over de definitie hiervan discussieren) kan oplossen, dat dan ook verteld kan worden hoe dit te doen. Want is dat niet wat we allemaal het liefste willen? Alles minnelijk oplossen?

Als iemand dat roept kan ik me dee vraag goed voorstellen van je.
Ik roep het in ieder geval niet.

maikeltje schreef:
Maar dan moet je wel handvatten aanreiken hoe te handelen. Ook op de momenten dat (vooral) jonge paarden hun grenzen gaan verkennen bij je door bijvoorbeeld eens te beginnen met aan je jas te knabbelen en een beetje mouwtje te trekken.

Die kan ik jou, en anderen ook wel aanreiken, maar je wet net zo goed als ik dat jij er straks wel alleen voor staat met je paard. Dan zul je op dat moment helemaal zèlf moeten bedenken hoe jij handelt. Jouw eigen handelen moet namelijk ook nog eens passen bij wie je zelf bent. Dat is wat je ook vaak ziet over menselijke hiërarchie die men nog steeds denkt bij paarden ook zo te zien. Als iemand 'de leider' wil zijn maar zelf niet in evenwicht is en een rol speelt prikt een paard daar heel rap doorheen. Het paard zal je minachten en ook zo op iemand reageren. Niet leuk, maar helaas door de ogen van paard wel zijn gedachten.
Met paarden met je soms heel rap beslissen wat je doet want in een seconde kan iets fataals gebeurd zijn.

Voor de ene is even weglopen een goede optie om letsel te voorkomen en even na te denken, hoe, wat, waarom en wat ga ik doen. Het is geen verlies, zo denken wij mensne vaak, het is wijsheid. Voor een ander is dat geen enkele optie.
Dat is wat ik benadruk dat er voor een probleem nooit maar één oplossing is.

Toen ik 23 was loste ik de dingen ook anders op dan nu ik twee keer zo oud ben. Geleerd van ervaringen, van vragen stellen, van kijken maar vooral ... van heel goed te luisteren.
Ik leer nog dagelijks, de ene dag meer en de andere dag minder.

Oke, nu begrijp ik ook beter wat je bedoelde te zeggen. Dan denk ik zelfs dat we er in grote lijnen hetzelfde over denken.

**Geplaatst**: 23-02-10 17:23

Geplaatst: 23-02-10 17:23

Shanelle schreef:
Ok, dat is heel prettig voor je en hopelijk mag alles zo blijven, maar stèl nu dat er op een dag toch een paard een trap naar jou geeft, hoe zou je dat corrigeren ? Of laat ik het anders zeggen: hoe zou jij anderen aanraden dat te corrigeren ? (er nogmaals van uit gaande dat het de moedwilligheid van het paard is)

Om het eens heel zwart/wit te zeggen: een trap of beet is ALTIJD moedswillig. Ik heb nog nooit een paard gezien dat na een trap dacht: "Woeps, moet je nou toch eens kijken wat mijn been ineens deed? Dat doet-ie anders nooit, hoor!"

In al mijn tijd met paarden heb ik eigenlijk nog nooit een paard gezien die onaangekondigd, totaal uit het niets ontplofte. Daarentegen heb ik wel ontelbare mensen gezien die de subtiele taal van het paard in kwestie misten, en aldus een fiks pak ruzie kregen. Ik denk dat, om maar een voorbeeld te noemen, als Breghje indertijd een hint had gekregen van haar fokker, ze dus wél de subtiele tekenen van haar paard had herkend, óndanks dat ze elkaar pas zo'n twee weken kenden, en die situatie niet eens had ontstaan, toch, twut?

Om een voorbeeld in mijn eigen situatie te geven:
Ik heb een schat van een Belgisch Trekpaard, merrie, 5 jaar, 1.70m en groeiende, en zo'n kleine ton aan wandelend spierbundel met, ik moet toegeven, behoorlijk grote, doch in mijn ogen poezelige voeten. Vrij imposant dus.
Dat blijkt ook wel uit de verhalen die ik elke keer weer hoor als iemand op stal haar in de wei of juist naar stal moet halen. De gemiddelde pensionklant bij ons heeft een paardje van minstens 20 cm kleiner, en de helft lichter, en een hartslag van 800 als er gevraagd wordt of ze Bo even willen halen. Als ze haar dan ook nog kort onder de kin vast pakken, haar niet laten rondkijken en ook nog als ze bv een keer diep ademhaald hard gaan schreeuwen tegen haar met zo'n irritant hoge stem, tja... Dan denkt mijn gevoelige merrie-tje: "Hé, wacht eens? Jij bent bang? Waarom? Wat is er? Wat zit er in dat bosje daar?! AAAARRRRGGGGH!" En madam gaat stuiteren. Niet trekken, niet rennen, neeee... stuiteren... keurig naast je... (ik moet gewoon lachen nu ik het type, want het is echt om je te bescheuren als je d'r bezig ziet.) Ze houdt je precies in de gaten, en zal je nooit raken, maar als jij dus laat zien dat er iets eng is, tja, dan zal dat wel zo zijn. Helaas gaan mensen op zo'n moment "uit lijfbehoud" slaan en zelfs schoppen (waar gebeurd, persoon in kwestie heeft het me vorige week notabene zelf verteld!

, nodeloos te vertellen dat ik héel duidelijk heb verteld hier niet van gediend te zijn!

)
Ik heb al zooooooo vaak verteld dat Bo écht niks doet, en áls ze al ontdeugend is geeft ze het zelf bij voorbaat heel duidelijk aan: dan gooit ze met d'r hoofd. Op zo'n moment is een streng "Bo, niet doen!" genoeg, ze zucht en loopt aan een los touwtje mee.

Als ik met Bo loop, wandelt ze als een lammetje met me mee, aan een lang touwtje. Ze loopt langs de meest afgrijselijke bakkabouters, waarbij ze hooguit een keer snurkt, en wat dribbelt, aan een slap touwtje. Tja, als de mensen daar al bang voor moeten zijn? Maar helaas, van de 5 mensen op stal zijn er 3 die eerlijk toegeven bang te zijn om met Bo te lopen, en die anderen zeggen niet bang te zijn, maar zo op het eerste gezicht heb ik mijn twijfels. Terwijl ze stuk voor stuk met 'r staan te kroelen als ze op stal of in de paddock staat, dus zó eng is ze dan toch niet? Waarom dan dat slaan en schoppen op momenten dat Bo eens iets wakkerder is?

En oké, Bo pubert ook wel eens hoor. Maar in de 3 jaar dat ik nu haar mens ben kan ik me niet herinneren haar 1 keer pijn te hebben gedaan. Een flinke stamp op de grond inderdaad en soms als een achterlijke op en neer staan springen met flapperende armen en héel veel kabaal, want "ik gá je toch een partij op je mieter geven!!!!" (yeah right _O-

) Mijn moeder heeft mij tot aan mijn pubertijd (en soms nog wel) regelmatig gedreigd allebei mijn benen te breken als ik bv te laat thuis zou zijn of iets dergelijks, maar heeft me nooit in boosheid aangeraakt. Tóch heeft dit dreigement me behoed voor diverse domme fouten. Wat ik bedoel is: Het gaat meer om je houding tijdens hetgeen je doet, dan om wát je doet.

Om af te sluiten misschien ook eens een goeie om over na te denken: Hoeveel mensen slaan en schoppen uit angst? Ik vermoed zelf dat minstens de helft van de schoppen en slagen wordt gegeven uit angst voor het paard. Een deel ook uit onmacht, en een deel onkunde misschien? Maar puur aggressie of kwaadwil... Neuh, lang niet zoveel als men denkt...

**Geplaatst**: 23-02-10 17:30

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 17:30

Idd, als fokker had aangegeven dat er nogal wat verschillende Penny's op haar hadden gehobbeld dan had ik éérst grondwerk gedaan en een fysio laten komen en had Twutje haar niet hoeven meppen.

En Bo'tje mis ik hoor, heb nooooit probs met haar gehad. Want als ze begint te geinen en je roept keihard KLAAR BO, dan zie je haar inzakken met zo;n koppie van "kmagookniks...duhuh, nou dan loop ik wel meee"

**Geplaatst**: 23-02-10 17:33

Geplaatst: 23-02-10 17:33

Anne Marie schreef:
Om het eens heel zwart/wit te zeggen: een trap of beet is ALTIJD moedswillig. Ik heb nog nooit een paard gezien dat na een trap dacht: "Woeps, moet je nou toch eens kijken wat mijn been ineens deed? Dat doet-ie anders nooit, hoor!"

Sorry voor deze offtopic reactie, maar deze zin is wel echt te hilarisch voor woorden!! Ik zie het al helemaal voor me!

**Geplaatst**: 23-02-10 17:36

Geplaatst: 23-02-10 17:36

XxStellaxX schreef:
Als een paard mij bijt, bijt ik terug als een paard mij trapt trap ik terug.. maar ik kom daarna wel terug om het weer goed te maken.. Het is niet zo dat ik een tik geef en wegloop.. nee ik geef een tik maak een hoop kabaal (of nouje schreeuw eens even hard) en ontspan dan weer en aai het paard over de plek waar ik het een tip heb verkocht.. Heb nog nooit een paard gehad dat mij beet uit agressie of mij sloeg uit agressie. ik laat meteen duidelijk merken tot hoe ver ze mogen gaan en in hoe verre ze in mijn ruimte mogen komen.. Ik sla niet als het paard mij niks heeft aangedaan (ben ook een mens dus kan niet zeggen nooit nooit ben ook wel eens gefrustreerd).

Maar zo zie ik het.. Het is een stukje opvoeding en rangorde.. maar slaan zonder reden of slaan omdat een paard iets niet wil is voor mij Taboe. een voorbeeld van trailer laden.. Ik rammel met wat voer, maar dwing hem niet zeker niet doormiddel van slaan! (wat helaas te vaak voorkomt).

Ik heb het dan dus alleen over een tik geven wanneer het paard zelf eerst een trap geeft of heeft gebeten!!
Ben van mening dat ik veel meer bereik met mijn houding tegenover het paard.. Een harde stem opzetten (zeg niet meteen schreeuwen hoor ) of mij hand omhoog doen een knippen in mijn vingers is voldoende voor mijn paarden om te weten dat ze een stap opzij moeten doen en dat ze net even te ver zijn gegaan!

Ik denk niet dat een paard van het terugbijten onder de indruk is

En een trap geven nadat je er zelf 1 hebt gehad zit er op dat moment ook meestal niet in. Etteren moet je in een vroeg stadium aanpakken... voor je eigen veiligheid liever te hard dan te zacht.

Die tikken die ze van ons krijgen zijn totaal onvergelijkbaar met de tikken en trappen die ze in de wei krijgen. Dan kan het wel zo zijn dat in de natuur dingen anders gaan, maar paarden hier worden in kunstmatig samengestelde kuddes grootgebracht en leren en kennen de omgangsnormen die er in dit soort kuddes zijn.

**Geplaatst**: 23-02-10 17:43

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 17:43

Tuurlijk, ben ik met je eens. ik zeg ook niet dat ik gebeten of getrapt wordt door mijn paarden. hehe die lopen netjes met me mee zonder lijntje en komen niet in mijn ruimte als ik dat niet wil..ik doe alles op mijn houding, maar als ik dan een keer een trap krijg of 1 van hun bijt ja dan krijgen ze er ook 1 terug.. en geloof me als ik boos reageer staan mijn paarden echt naar me te kijken.. oki oki sorry, dan nog sla of schop ik niet hard, maar dat wat ik met mijn houding vertel is voor die paarden eigenlijk al voldoende om te weten dat het menes is..

Zo heb ik een keer een trap gekregen van een shet omdat ik net even te dicht bij de uiers kwam.. kwam hard aan maar geloof me ze kreeg een dikke terug en toen was het ook klaar.. Schoppen en slaan zomaar keur ik niet goed, maar ik mag toch zeker 1 terug geven als ik er 1 ontvangen heb! Doen de paarden hier in de kuddes ook wanneer een onder aan in rang horend paard een hoger in rang horend paard een bijt geeft!

**Geplaatst**: 23-02-10 17:48

Geplaatst: 23-02-10 17:48

@ Majo:

$_/-\o_$

Ook even heel off-topic, maar ik vond deze ook om te gillen:

pol013 schreef:
Als mijn paard daar van leert dat trappen normaal is ga ik toch eens ernstig overwegen om wat uurtjes te gaan staan piafferen voor zijn stal. Zou hij dat dan ook van mij leren?

**Geplaatst**: 23-02-10 18:00

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 18:00

O die van pol013 heb ik gemist, die is goed!!!

**Geplaatst**: 23-02-10 18:17

Geplaatst: 23-02-10 18:17

Op zich ben ik het daarmee eens, bij mij eigen paard sla ik ook niet, het is ook gewoon niet nodig. Bovendien raakt ze vrij gauw van slag van dat soort dingen. Ik ben bij haar vooral ook veel bezig met grondwerken. Maar wat doen jullie in een situatie dat het een paard van een ander is (waar ook wel mee geparellied wordt) die dus totaal niet onder de indruk is van een 'geweldloze' oplossing. Bij de meesten is even heen en weer springen en een goede brul voldoende, maar dat beest weet niet van ophouden en al helemaal niet als er voer in het spel is, het is zo'n ongelooflijke veelvraat die elke keer weer probeert om de boel af te pakken van een ander (paard/mens = om het even), hij blijft er maar omheen lopen en in de weg lopen. Het op de normale manier oplossen werkt niet bij hem. Dus tegenwoordig pak ik soms maar een hark en zwaai daarmee heen en weer, maar dat haalt evengoed weinig uit. Ik heb er geen zin om gewelddadig te worden, maar soms trekt ie echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Echt een lomper exemplaar bestaat er niet

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 20:29

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 20:29

Anne Marie schreef:
Om af te sluiten misschien ook eens een goeie om over na te denken: Hoeveel mensen slaan en schoppen uit angst? Ik vermoed zelf dat minstens de helft van de schoppen en slagen wordt gegeven uit angst voor het paard. Een deel ook uit onmacht, en een deel onkunde misschien? Maar puur aggressie of kwaadwil... Neuh, lang niet zoveel als men denkt...

We hadden het hier niet over agressie of kwaadwil nee.
Maar hoe zou je mensen dan kunnen adviseren om problemen op te lossen met minder geweld? Of denk je niet dat het anders kan ?

Zou kunnen dat paarden ook uit angst voor hen kunnen trappen of schoppen naar mensen.
Of dat een paard je gewoon geen aardig mens vindt en zegt 'ophoepelen'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 20:35

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 20:35

hyppolyte schreef:
Het op de normale manier oplossen werkt niet bij hem. Dus tegenwoordig pak ik soms maar een hark en zwaai daarmee heen en weer, maar dat haalt evengoed weinig uit. Ik heb er geen zin om gewelddadig te worden, maar soms trekt ie echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Echt een lomper exemplaar bestaat er niet .

Dat klinkt niet echt zo gezellig geloof ik.
Maar je doet toch aan grondwerk van Parelli, geven die daar dan geen antwoord op hoe je dat aan moet pakken ?

**Geplaatst**: 23-02-10 20:48

Geplaatst: 23-02-10 20:48

hyppolyte schreef:
Op zich ben ik het daarmee eens, bij mij eigen paard sla ik ook niet, het is ook gewoon niet nodig. Bovendien raakt ze vrij gauw van slag van dat soort dingen. Ik ben bij haar vooral ook veel bezig met grondwerken. Maar wat doen jullie in een situatie dat het een paard van een ander is (waar ook wel mee geparellied wordt) die dus totaal niet onder de indruk is van een 'geweldloze' oplossing. Bij de meesten is even heen en weer springen en een goede brul voldoende, maar dat beest weet niet van ophouden en al helemaal niet als er voer in het spel is, het is zo'n ongelooflijke veelvraat die elke keer weer probeert om de boel af te pakken van een ander (paard/mens = om het even), hij blijft er maar omheen lopen en in de weg lopen. Het op de normale manier oplossen werkt niet bij hem. Dus tegenwoordig pak ik soms maar een hark en zwaai daarmee heen en weer, maar dat haalt evengoed weinig uit. Ik heb er geen zin om gewelddadig te worden, maar soms trekt ie echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Echt een lomper exemplaar bestaat er niet .

Zo'n lomperik hebben wij ook op wei staan in de omgang is het echt een schatje en hij respecteerd je ruimte. Hij is alleen niet zo snel onder de indruk, hij doet het wel maar je moet enorme signalen afgeven. Maar hij is de leider in de kudde en hij kan het niet echt hebben als er een ander paard eerst uit de wij mag. En dan respecteerd hij mijn ruimte wel maar niet de ruimte van het andere (dus altijd lager in rang staande) paard en dan gaat hij dus het paard dat je probeerd mee te voeren achterna zitten (en in de billen te bijten). Dan heb je dus een zenuwachtig paard aan je touw hangen en als je niet oplet loopt hij zo mee door de poort naar buiten (want hij zit er zo dicht achterop).

Ik vind het dan ook verschrikelijk moeilijk om hem weg te krijgen want hij hem werkt het op en neer springen en met met armen zwaaien slecht eens beetje en het paard dat ik mee probeer te voeren is 10x meer onder de indruk. Ik krijg een ander paard dus niet echt uit de wei in mijn eentje, gelukkig zijn we meestal met zijn tweeën omdat ik daar alleen men

. Ik weet echt niet hoe ik dit op zou moeten lossen zonder gewoon die dominante er eerst uit te halen en hem gewoon terug te zetten als ik degene die ik nodig heb gehaalt heb :Y)

. Want hij is gewoon niet zo snel onder de indruk en de andere paarden wel, dus als ik hem bij wijze van spreke twee passen achteruit krijg zijn de andere al weggerend .

**Geplaatst**: 23-02-10 20:54

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 20:54

De pest is dat naarmate je handiger word in je werk (zoals ik) je ook de meer lastige exemplaren treft.

Hier op bokt zie ik vaak problemen, en dan denk ik........ duhuh, kendanou???? of mensen die problemen hebben met hun jaarling shethengst......... persoonlijk kom ik dan niet meer bij van het lachen.

maar ik kreeg dus, omdat ik handig ben en niet snel onder de indruk, de echte lastige paarden....... de enige reden waarom dit soort paarden bleven leven is omdat ze veel kwaliteiten onder het zadel hadden.......... anders had zo een dier allang afgeschreven geweest.

En dan moet je wel eens inkomen, of je dat nou wil of niet.

Ik laat me niet bedreigen door een mens, en zeker niet door een paard.......... wat de reden ook is.

**Geplaatst**: 23-02-10 20:55

Geplaatst: 23-02-10 20:55

Nee is het ook niet, ik begin ook steeds meer de schurft aan hem te krijgen, hij is echt niet normaal zo irritant. Hij vreet andermans bakken leeg, duwt je omver. Wat ik nou juist zo gek vind, omdat de eigenaresse wel aan parelli doet, ik dus ook en mijn paard is echt stukken beter opgevoed. Die gaat netjes bij een lichte aanwijzing weg. Die lompe vetzak kun je een schop onder z'n hol geven, maar dan loopt ie een meter opzij en na 3 seconden komt ie het gewoon weer proberen.
Ik heb me er niet zo in verdiept wat je dan moet doen, omdat het mijn paard niet is, ik weet dat je met je handen moet zwaaien en wapperen. De meest effectieve methode tot nu toe is hem steeds te laten schrikken, of met een plastic zak te gaan zwaaien (ontdekte ik toen ie wegwapperde _O-

), maar dat is niet echt een gewenste methode.
Het hele idee achter parelli is dat je een meewerkend en meedenkend paard krijgt, doorgaans dus ook beter opgevoed. Bij mijn paard werkt dat, maar bij deze

....

**Geplaatst**: 23-02-10 21:05

Geplaatst: 23-02-10 21:05

@ kiwiko, daar ben ik het ook mee eens, op het moment dat ze iets proberen te flikken dan straf ik ze evengoed af.

Citaat:
Zo'n lomperik hebben wij ook op wei staan in de omgang is het echt een schatje en hij respecteerd je ruimte. Hij is alleen niet zo snel onder de indruk, hij doet het wel maar je moet enorme signalen afgeven. Maar hij is de leider in de kudde en hij kan het niet echt hebben als er een ander paard eerst uit de wij mag. En dan respecteerd hij mijn ruimte wel maar niet de ruimte van het andere (dus altijd lager in rang staande) paard en dan gaat hij dus het paard dat je probeerd mee te voeren achterna zitten (en in de billen te bijten). Dan heb je dus een zenuwachtig paard aan je touw hangen en als je niet oplet loopt hij zo mee door de poort naar buiten (want hij zit er zo dicht achterop).

Ik vind het dan ook verschrikelijk moeilijk om hem weg te krijgen want hij hem werkt het op en neer springen en met met armen zwaaien slecht eens beetje en het paard dat ik mee probeer te voeren is 10x meer onder de indruk. Ik krijg een ander paard dus niet echt uit de wei in mijn eentje, gelukkig zijn we meestal met zijn tweeën omdat ik daar alleen men . Ik weet echt niet hoe ik dit op zou moeten lossen zonder gewoon die dominante er eerst uit te halen en hem gewoon terug te zetten als ik degene die ik nodig heb gehaalt heb . Want hij is gewoon niet zo snel onder de indruk en de andere paarden wel, dus als ik hem bij wijze van spreke twee passen achteruit krijg zijn de andere al weggerend .

Dat is dus zo ongeveer hetzelfde verhaal met als verschil dat het hier dus niet om de leidende ruin in de kudde gaat. Dat maakt het helemaal strontvervelend. Hij sloopt ook alles en is dus ook geobsedeerd door eten, gaat onder het schrikdraad door als er een ander paard staat te eten. Nou krijg ik ze doorgaans nog wel mee zonder hem, maar soms is het knap lastig

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:12

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:12

KiWiKo schreef:
Hier op bokt zie ik vaak problemen, en dan denk ik........ duhuh, kendanou???? of mensen die problemen hebben met hun jaarling shethengst.........

Ja het is ook niet zo handig om met te jonge paarden iets te willen, maar het is nu eenmaal zo. Men heeft tegenwoordig erg veel haast. Waarm denk je dat je met een kind moeizaam een discussie over volwassen dingen kunt hebben,omdat het kind de onbewust noodakelijke kennis nog niet heeft. Dat werkt bij paarden ongeveer precies gelijk. Eerst paard worden, dan mensen omtmoeten. Alleen het hoogst noodzakelijke doen, meer niet, en heb geduld.
Maar ik vrees, ook weer no point of return.

Overigens vind ik dat een akelige 'bijwerking' van desensibiliserende trainingswijzen, het maakt veel gevoel kapot en dat is dan vaak onherstelbaar. Eenmaal lomp, ongevoelig en als veelvraat door het leven gaan dan is het niet anders. Paard zelf kan er niks aan doen eigenlijk.

liedje89 schreef:
Maar hij is de leider in de kudde en hij kan het niet echt hebben als er een ander paard eerst uit de wij mag.

In de samenstelling waar jouw paard in leeft is alleen geen sprake van een kudde, een kudde is een haremgroep met merries, veulens en een hengst. Wat je beschrijft is een samengestelde groep, waar wel een rangorde in te zien zal zijn. Maar ga er maar eens op letten, de zal voortdurend veranderen door allerlei externe invloeden.
Dat een paard daarin zich zo heeft aangepast dat het gefixeerd is op eten hoort er ook bij. Dat komt veel voor.

Vrij veel paarden vertonen ook aangepast gedrag, zoals een ander paard niet laten gaan en mee willen gaan of lelijk doen. Dat is zeker niet gemakkelijk,maar iemand schreef al een leuke suggestie ergens. Dreigen met iets te doen, wil ook behoorlijk goed werken.
Al moet ik eerlijk bekennen dat ik jouw geval ik me afvraag of dat gedrag ooit nog wel weg gaat,

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 23-02-10 21:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 21:17

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 21:17

Citaat:
Wat je beschrijft is een samengestelde groep, waar wel een rangorde in te zien zal zijn. Maar ga er maar eens op letten, de zal voortdurend veranderen door allerlei externe invloeden.

Ik let er regelmatig op, maar bij ons is er een vrij vaste rolverdeling hoor, er is 1 leider en dat is de fries en verder heeft iedereen naar hem te luisteren. Mijn paard staat helaas helemaal onderaan, die is gewoon te lief en doet nooit eens wat terug. Zelfs een kleine shet van 90cm hoog jaagt haar weg (ze is zelf 1.70

). Toch is het wel heel apart, die fries beschermt haar namelijk wel op het moment dat een ander naar haar uithaalt, als hij er niet is, dan is ze echt vreselijk de lül. Maar ondanks dat ze bijna onafscheidelijk zijn, staat ze wel onderaan in rang.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:21

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:21

Rangorde en de leider zijn verschillende dingen,klopt.
Rolverdelingen zijn heel vaak wel te zien in onze samengestelde groepen, die verdienen ook de nodige zorg om problemen te voorkomen, Paarden zijn vrij kieskeurig in hun 'virndenkeuze'.

In samengestede groepen, bij ons, zie je soortgelijk gedrag als in de vrijgezellengroepen die in het wild ook voorkomen. Die leven tussen de kuddes in en daar groeien, over het algemeen, de jonge hengsten met elkaar op. Soms leven er ook ontrroonde haremhemgsten in een dergelijke groep. Die zoeken dan alleen nog wat gezelschap op voor ze sterven.
In de samengestelde groepen zijn vriendschappen te zien en is rangorde, maar door de variatie van de leden van de groep is er geen sprake van een hiërachie. Soms hebben paarden ook echt een bloedhekel aan elkaar, en dat an link zijn.
In gevangenschap, bij ons dus, zie je ook invloeden als voedsel, frustratie, concurrentie en veel meer invloeden. Dat werkt niet altijd veel rust in de hand.

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 23-02-10 21:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 21:22

Geplaatst: 23-02-10 21:22

Paardentango schreef:
Ja het is ook niet zo handig om met te jonge paarden iets te willen, maar het is nu eenmaal zo. Men heeft tegenwoordig erg veel haast. Waarm denk je dat je met een kind moeizaam een discussie over volwassen dingen kunt hebben,omdat het kind de onbewust noodakelijke kennis nog niet heeft. Dat werkt bij paarden ongeveer precies gelijk. Eerst paard worden, dan mensen omtmoeten. Alleen het hoogst noodzakelijke doen, meer niet, en heb geduld.
Maar ik vrees, ook weer no point of return.

Overigens vind ik dat een akelige 'bijwerking' van desensibiliserende trainingswijzen, het maakt veel gevoel kapot en dat is dan vaak onherstelbaar. Eenmaal lomp, ongevoelig en als veelvraat door het leven gaan dan is het niet anders. Paard zelf kan er niks aan doen eigenlijk.

,

Mijn mening........... een paard kan er nooit wat aan doen......zie mijn onderschrift.........

maar helaas heb ik wel zulke paarden moeten corrigeren, en dat gaat echt niet met een snufje zoet.........

gelukkig heb ik na het corrigeren van het paard nog ruim tijd over om de eigenaar te corrigeren

en daar haalde ik meer genoegen uit dan het paard corrigeren...... peerd weet het allemaal wel hoor! Sommige dommerds moet je even duidelijk maken dat je echt bent wat je uitstraalt......... en dat is akelig....... maar niet onoverkomelijk

de brug die je dan letterlijk slaat naar een nieuw begin, kan ook gewoon positief zijn voor het paard........ en de eigenaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:26

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:26

Dat kan ik niet anders dan met je eens zijn.

Daarom is het ook zo leuk om er over te vertellen, want het zit eigenlijk ook allemaal zo eenvoudig in elkaar.
Paarden zijn echt niet zo moeilijk, mensen ... hmmm...

Nou ben jij natuurlijk ook niet de doorsnee bokker KiWiKo ?!

**Geplaatst**: 23-02-10 21:29

Geplaatst: 23-02-10 21:29

Gelukkig is die ruin bij ons niet zo opdringerig tegen mensen, hij laat wel merken dat hij het er niet mee eens is. Maar hij blijft wel uit de ruimte van het mens. Het paard daarin tegen is fair game in zijn ogen

. Het gaat bij hem ook niet om eten oid hij wil gewoon aandacht hij doet het ook als je bij het hek staat en er komt een ander paard een aai halen. Dan jaagt hij die ander gewoon weg.

Vind het van hem wel fijn dat als je met hem bezig bent hij juist heel lief en braaf is dus je zou hem in principe wel makkelijk even heen en weer kunnen zetten. Want dat is zo gedaan hij laat zich makkelijk vangen en hij loopt lief/makkelijk mee. Maar je moet de lichaamstaal wel een stuk groter maken als bij de andere paarden

.

Het is een kudde met alleen ruinen en hij is niet zo dynamisch hoor (de paarden staan al jaren bij elkaar er is weinig verandering in het hele gebeuren, zijn ook allemaal volwassen eigenlijk). Die lompe is gewoon het baasje, hij heeft eerste keus bij alles, hij loopt altijd voorop en hij krijgt altijd vrije baan. (EDIT: bij de rest van de kudde zie je wel meer dynamiek, er is er een bij die vaak in de winter in rang lijkt te dalen en in de zomer weer een stuk dominanter gedrag vertoont bijv maar het baasje is altijd het baasje gebleven)

**Geplaatst**: 23-02-10 21:35

Geplaatst: 23-02-10 21:35

ik heb altijd met het paard te doen............. ik vind het zo sneu!!

alles wat het weet en geleerd heeft staat in een paar seconden helemaal op de kop....... ding snapt er niks meer van..... en dat is sneu, heel sneu.........

maar he, dan kan je gaan bouwen........ en dat is dan wel weer heel gaaf

Het is geweldig als je ziet dat een paard gewoon blij is om je te zien, het fijn vind om met je mee te gaan en het leuk vind om met je aan het werk te gaan........ gewoon omdat die dat wil........ en gewoonweg omdat het als een paard behandeld word, met alle vrijheden en restricties die daarin gelden......

Dat is gaaf!

Ik kreeg eigenaren die kwamen kijken en dan keek het paard niet naar ze om....... maar zodra ik binnenkwam was het een HEEE Jippie!!!....... niet leuk voor eigenaren....... maargoed een week daarvoor was het even niet leuk voor het paard.

En dan ga ik met de eigenaren aan de slag........ en dan heb ik zowizo lol

er zijn mensen bij me weggegaan, heul boos

echt heel heel boos........ en dan zeg ik weer....... sneu voor het paard, heel sneu voor het paard.

Maar so be it....... als mensen niet in willen zien dat de problemen die ze met hun paard hebben aan zichzelf te wijten hebben........ dan kan ik daar niks aan doen........ Behalve een paar rake klappen geven, maar dat mag dan weer net niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:36

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:36

Dat noem je officieel dus een door mensen samengestelde groep, kijk maar even terug.
Daar staat het uitgelegd.
Als je paarden echt wil begrijpen is het wel handig dat je de verschillen daarin weet. Anders zou je verkeerde inschattingen kunnen maken. Zeg niet dat je dat doet.
Maar een kudde

**Geplaatst**: 23-02-10 21:40

Geplaatst: 23-02-10 21:40

In het wild heb je ook wel groepen met alleen hengsten, is maar net hoe je kudde defineerd. Veel mensen gebruiken het gewoon als synoniem voor groep. Maar het is in deze groep als je erop staat echt wel duidelijk te zien hoe de rangorde ligt. Er is ook wel sprake van vriendschappen maar bij voedsel, aandacht of speeltjes zie je toch duidelijk wie eerste keus krijgt en wie mag wachten tot hij aan de beurt is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 21:56

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 21:56

Ik sta er niet op hoor, het is gewoon algemene basiskennis van paarden. Dat weten de meeste mensen wel denk ik wat een groep met paarden is of wat een kudde (ofwel een harem) precies is.
Net zoals een ruin geen hengst (meer)is. Daar is ies verstoord, het is zelfs eraf.
Door naar al die verschillende vrijgezellengroepen te kijken en naar hoe die met elkaar leven kunnen wij zien hoe paarden onderling met elkaar omgaan. Dan zieje ook dat concurentie over, voer, water, jaloezie en dat soort eigenschappen alleen maar voorkomen in gevangenschap. Daar worden die geactiveerd door de gedwongen samenstelling..
Sterker nog, we zien ook welke rol wij als mens zouden kunnen vervullen.

Ik denk dat die als een kameraad is, weliswaar een wat bazige kameraad, maar een kameraad. Dan hoef je ook al die malle trucs niet meer uit te halen maar kun je naar het paard gaan kijken en andere dingen ontdekken.
Het levert een wat vriendelijkere manier van omgaan met elkaar op, met wat meer gevoel.

Trappen en slaan hoort bij het omgaan met paarden