idefix4 schreef:Ik heb één keer op het juiste moment mijn paard echt een flinke klap verkocht, toen hij me gericht wilde bijten. Hij was net hengstaf en moest nog leren wat wel en niet kon. Daarna heb ik hem nooit, maar dan ook echt nooit meer geslagen. Over het algemeen weet mijn paard hoe ver hij kan gaan bij mij. Hij gaat voor mij door het vuur en doet wat ik vraag, dus waarom dan straffen?
Mijn mening is dat een paard niet moedwillig een mens een hak wil zetten, dus als er iets gebeurt wat me niet aanstaat, kijk ik altijd eerst bij mezelf wat ik fout kan hebben gedaan om die reactie te krijgen. Wat voor gedrag wil jij eigenlijk straffen?
Maar ja, toegegeven, ik rijd met een spoortje als hulpmiddel. Ik zie dat eigenlijk niet zo zeer als straffen? Dat noem ik gewoon een hulpmiddel bij het rijden.
Maar idd, als een paard mij gericht wil bijten of slaan, dan wil ik daar nog wel eens op reageren met een schop of klap. Ik probeer daarna wel weer gewoon 'normaal' te doen tegen het paard. Een paard bijt immers niet zo maar en hij slaat meestal ook niet zo maar. Dat ik dat accepteer is wel een tweede, hangt ook van die situatie af. Meestal is een korte stemverheffing voldoende en als het mijn paard niet is, blijf ik er gegarandeerd met de handjes vanaf en blijf ik simpelweg uit diens buurt. Ik vind namelijk dat een eigenaar zelf verantwoordelijk is voor het gedrag van het paard. Wat ik niet vind kunnen, zou natuurlijk wel eens gewoon geaccepteerd kunnen worden door diens baas.
Hier ben ik het eigenlijk helemaal mee eens.
Maar bij de mijne moet ik af en toe toch wel is meer doen dan mijn stem verheffen.
Als hij staat te schrapen met zijn hoef bv tijdens het poetsen verhef ik eerst mijn stem, reageert hij niet krijgt hij een snokje aan het halstertouw, dit wil ik dan nog wel is doen maar als hij na 3 keer berispen nog niet stilstaat kan hij wel eens een klap krijgen
en dan is het ook momentelijk klaar.