Leo schreef:Klinkt echt enorm lastig FloorZeker omdat het zo wisselend is!
Ik ga mee met mijn voorgangers, probeer het een poosje echt heel laag in te steken. Stel kleine doelen, begin feitelijk weer een beetje overnieuw. Oftewel; het leiden oefenen, wijken voor druk oefenen en hierin je leiderschap duidelijk naar hem uitdragen zonder hem te willen overrulen. Iedere blijk van ontspanning (meegeven van de druk af, hoofd zakt, kauwen) belonen met stem en eventueel een stukje wortel bijvoorbeeld.
Ga niet over zijn grenzen als je al merkt dat hij nerveus is, wat Sizzle heel mooi zegt: morgen weer een dag. Het klinkt me in de oren alsof hij onveilig in zijn eigen lichaam zit. Hij zit veelal in een verhoogde alertheid en er hoeft maar heel weinig te gebeuren om hem naar de hoogste alertheidsfase te brengen (fase 5: vechten, vluchten).
Jouw doel zou nu moeten zijn hem veilig in zijn lichaam te laten voelen en veilig bij jou: jij bent zijn veilige basis, bij jou moet hij graag willen zijn.
Als hij met je meeloopt en ontspannen over komt, ga je hem poetsen en houd ook dat laagdrempelig. Breidt het uit met oefeningen waarin je hem laat wijken voor de druk. Blijf hem uitbundig belonen.
Laat desnoods het rijden, longeren met dubbele lijnen etc. even voor wat ze zijn en focus je op je communicatie met hem. Heb je eventueel een longeercirkel zodat je zonder lijn kunt werken?
Thanks voor je uitgebreide reactie! Dit ga ik zeker oefenen! Gister tijdens de les heeft mijn instructrice hem gelongeerd, alleen met hoofdstel in. Weer een paar heftige angst uitspattingen om de kleinste bewegingen vanaf haar kant. Wel goed afgesloten!
Ik ga deze week alleen maar bezig met wat dingetjes wat Marylon zegt. En misschien nog wel wat vrijheidsdressuur oefeningetjes. Pas maandag als mijn instructrice er weer bij is ga ik het longeren ook oefenen.
Babootje schreef:Ik vraag het toch maar even voor de zekerheid: ik neem aan dat je je paard bij aankoop hebt laten keuren? Is er toen ook bloed afgenomen?
Hij is gekeurd en er is ook bloed afgenomen

Ik zag gister wel dat hij brok kreeg. Ik heb meteen toen ik op deze stal aangegeven dat ik liever wilde dat hij geen brok kreeg, omdat ik mijn eigen voer geef. Nu merkte ik begin vorige week al, dat er niks uit mijn lucerne ton ging.. Dus misschien kan het ook dat hij de afgelopen 1,5 week zo gespannen is omdat hij weer brok krijgt.
Zou het er ook aan kunnen liggen dat hij gecastreerd is? Of in ieder geval, mee kunnen spelen?
Zeker omdat het zo wisselend is!
toen je Ed verkocht vond ik dat een hele verstandige keuze omdat je het plezier niet meer had en lekker rustig wilde buitenrijden etc. Duque is inderdaad niet helemaal het paard wat je beschreef toen je dit besloot. Ik vind het echt super dat je zo je best doet en dat je een tijdje terug vastbesloten was hieraan te willen werken met hem toen ik vroeg of dit wel was wat je wilde, maar als je aan dit paard geen plezier beleefd is het echt geen schande om er niet mee verder te gaan. Natuurlijk kan het niet altijd goed gaan, maar je hebt hem ook voor je eigen plezier!
) werd hij echt hyper. Bij het wandelen in de bak continu proberen te snijden, pootje te haken,
spoken zien en ontzettend explosief reageren: dan wandelde je leuk los naast elkaar door de bak en dan stond hij ineens zo abrupt kaarsrecht overeind dat hij bijna dreigde achterover te klappen (met een beetje pech op mij). Niet eens gemeen, maar enorm explosief en omdat hij zijn lichaam niet onder controle had daardoor ook wel een risico om bij in de bak te zijn. En dan had ik hem gekocht omdat ik een leuk cool, betrouwbaar rijpaardje zocht....
), dus ik denk dat ook hijzelf nu gelukkiger is.
Dan weet ik na driekwart jaar revalidatie van zijn kant namelijk pas of hij eigenlijk geschikt is waar ik hem voor gekocht heb, net als jij wilde ik namelijk gewoon een leuk, cool paardje om ontspannen mee te kunnen rijden. We zullen zien...
Ik herken het van [***]'s (gelukkig veel kortere!) explosieve fase, waarbij ik me gewoon echt niet op mijn gemak voelde op de grond, en ga je daar dan straks op zitten...? Ik durfde niet eens met mijn stalgenoot + andere pony met hem buiten te wandelen.
) te vinden waarbij je helemaal je authentieke zelf kunt zijn - en andersom ook. Dan heb je een klik. Als die klik er niet is, dan kun je daaraan werken, wat vaak ook echt de moeite waard is.