Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 01:09

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 01:09

Breghje schreef:
Nee, echt op dát specifieke moment, wat doe je, hoe ga jij voorkomen dat dat paard jou helemaal lens gaat bijten? Je staat daar en paard komt op je af; 1.60m hoge Fries, zo'n 550-600 kg zwaar.

Soms is er geen weg meer terug.
Blijf echter goed bedenken dat mensen kunnen kiezen voor wat ze doen, paarden niet, dat zijn dieren en die gedragen zich als een paard. Wij wel, wij kunnen nadenken en keuzes maken.
Paarden hebben ook soortgelijke gevoelens als wij mensen, paarden kunnen mensen haten.
Geen paard wordt zo geboren, hoewel menselijke fokprodukten soms wel aardig wat 'erfenissen' mee krijgen.
Niet altijd de fraaiste dingen.

**Geplaatst**: 23-02-10 09:22

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 09:22

@ PT: Ik ben het echt grotendeels eens met wat je zegt, maar ik vraag me af -puur uit interesse- hoe jij reageert als een paard wil slaan als je zijn achterste hoeven gaat uitkrabben? Er van uit gaande dat er geen medische problemen oid zijn, dus pùùr uit 'kwaadheid' vanuit het paard. Mijn eerste reactie is namelijk om hem dan toch een tik te geven of een rukje aan het halster, maar ik vraag me af wat een betere methode zou kunnen zijn!

**Geplaatst**: 23-02-10 09:28

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 09:28

ik ben zo iemand die echt wel inkomt als dat nodig is......... en grof in kan komen ook!!

Ik hoef het alleen heel, heel zelden......... En als ik in moet komen dan doe ik dat gelijk op zo een manier dat het paard het nooit meer in zn hoofd haalt om mij zo te behandelen.

Ik ben van de een keer, ik heb een hekel aan straffen.... en doe het dus zo weinig mogelijk! Ik ben meer van de beloon..... dat doe ik graag!

Ik weet niet wat "vervelender" is voor een paard...... een keer een pak op zn sodemieter en klaar, of keer op keer, op keer, op keer standjes krijgen.........

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 09:38

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 09:38

Shanelle ik kan alleen maar antwoorden dan ik zou proberen dat voor te zijn en zorgvuldig te zijn in mijn eigen handelen tegenover welk paard dan ook. Zo ver komt het niet meer, en gelukkig maar want het dwingt mensen bijna tot agressie. Gek genoeg heb ik veel paarden om me heen gehad, maar een trap of beet heb ik nimmer opgelopen. Hoewel als kind wel eens een beet.
Nu ben ik verstandiger en rustiger en kan ik mijn driften beheersen. Een situatie staat nooit op zichzelf, en een paard kun je op heel veel verschillende manieren benaderen. Voorkomen is handiger, en veel beleefder dan blussen. Voor mezelf kan ik alleen maar zeggen dat ik probeer zo verstanding mogelijk met paarden om te gaan.

Ik zelf investeer liever in een duurzame relatie met een paard waarbij we elkaar niet trappen of bijten. Dat voetje dat komt dan wel, alles op z'n tijd.
Voor mij werkt het prettig, en ik heb gemerkt voor de paarden ook.

**Geplaatst**: 23-02-10 09:47

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 09:47

Ok, dat is heel prettig voor je en hopelijk mag alles zo blijven, maar stèl nu dat er op een dag toch een paard een trap naar jou geeft, hoe zou je dat corrigeren ? Of laat ik het anders zeggen: hoe raad zou jij anderen aanraden dat te corrigeren ? (er nogmaals van uit gaande dat het de moedwilligheid van het paard is)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 09:54

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 09:54

Shanelle het is heel lastig om 'als dit wat dan' vragen te beantwoorden.
Mijn antwoord vertelt je dat ik van mening van dat je met inzicht zou moeten kunnen handelen om situaties te voorkomen. Inschattigen maken en soms dingen stap-voor-stap moet aanpakken om tot een doel te komen.
Maar om toch antwoord op je 'als' vraag te geven, wat dacht je zorgen dat buiten de meprichting zien te komen om je hachje te redden.
Ik heb de indruk dat je graag wil dat ik een ander antwoord ga geven? Dan zeg ik dat ik me niet meer verlaag tot agressie tegenover mijn vrienden, voor mij voelt het als een zwakte en zijn er veel meer mogelijkheden om uiteindelijk een doel te bereiken. Haast vind ik een slechte raadgever, er is nooit één oplossing. Op de lange duur levert het voorkomen meer op dan het drammen wat ook ik vroeger geleerd heb om te moeten doen.
Je kunt mijn antwoord accepteren of het naast je neer leggen.

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 23-02-10 09:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 09:55

Geplaatst: 23-02-10 09:55

ik sla heel zelden...ik kan mij niet herinneren wanneer voor het laatst.

En nooit met rijden of tijdens de africhting....als ik een tik geef is het omdat als ik achterlangs loop er een been omhoog gaat,dat zijn dingen die accepteer ik niet.

Ik denk dat een paard met rijden,als het verzet vertoont,dat meestal komt door pijn of overvragen/miscommunicatie.

De kunst is paarden observeren en proberen te begrijpen waarom ze zoiets doen.

Vaak liggen gedragsproblemen ook aan de eigenaar...er komt een gedragstherapeut bij,en het gaat goed....is de peut weg en de eigenaar valt weer in het oude regiem begint het probleem gedrag weer.....net als met honden.

Volgens mij zijn heel veel mensen niet geschikt om een paard te hebben of voelen zich aangetrokken door een ras of uiterlijk kenmerk wat veel te hoog gegrepen is voor hun....en dan begint het begrip 'probleempaard' met het advies sla er maar op los.

Overgens las ik laatst een topic waarbij een paard tijdens het longeren naar de gene toe komt rennen al steigerend en met de tanden bloot....dat hanteer ik wel de longeerzweep...maar ik maak dat soort dingen nooit mee.

En ik heb vaak met 'probleempaarden' te maken waarvan ik het probleem niet zie....denk dat de eigenaren zelf eerder een probleem hebben....

**Geplaatst**: 23-02-10 09:59

Geplaatst: 23-02-10 09:59

Als je een paard goed opgevoed hebt, heb je heel weinig kans op trappen. Als ze dan al trappen zal daar vast een aanleiding voor geweest zijn.
Ik vind het zo erg dat hengsten vaak op hun hoofd worden geslagen. Bij mij op de pensionstal staan 2 paarden die vroeger 6 jaar hengst zijn geweest. Zodra je nu met je hand bij hun hoofd komt zijn ze heel bang.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:05

Geplaatst: 23-02-10 10:05

Ik heb nee gestemt, maar...:

Mijn, bijna 3 jarige, draak, heeft in de 2,5 jaar dat ik hem hem, één keer een stevig optreden nodig gehad, daarna nooit weer.
Alles is wel op te lossen met een goede timing.
Tótdat hij dit weekend bedacht dat het niet eerlijk was dat ik hem opzij zette, en mij gericht sloeg, het deed dan wel geen pijn, maar het was van hem uit wel gemeend, en dominant gedrag.
Ondanks dat ik nee heb gestemt, heeft hij toch écht een paar flinke meppen gehad op de mep die hij uitdeelde.
zodra ik ook maar enigsinds kan plaatsen waarom zijn oren in zijn nek liggen, negeer ik het gedrag, is het dus gemeen gedrag, krijgt hij wel een straf.

Het ligt in mijn ogen dus helemaal aan de situatie, maar ik vind het geen dagelijks ding, in mijn geval, in alleen de uiterste gevallen.

Laatst bijgewerkt door kehdra op 23-02-10 10:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 10:06

Geplaatst: 23-02-10 10:06

PT, bedankt voor je antwoord. Ik vind het wel vervelend dat je een vooroordeel over me lijkt te hebben, ik stelde mijn vraag namelijk uit interesse en niet omdat ik een bepaald antwoord verwacht - maar dat terzijde. Ik lees dit topic heel aandachtig mee en leer veel bij, daar gaat het mij om.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:15

Geplaatst: 23-02-10 10:15

Equimotion schreef:
Paardentango schreef:
Kijk, en dat is nou een fraai voorbeeld van een alternatief om zelf niet te trappen of te schoppen. Leuk !

Ik vind dat helemaal niet zo interessant, want volgens mij ben je al 3 stappen te ver op het moment dat hij verzint dat ie kan bijten.

Dat is dan ook nooit 'mijn' paard, maar het paard van een ander dat naar mij of mijn verzorgpaarden hapt in het voorbijgaan. 'Mijn' paarden bijten geen mensen.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:16

Geplaatst: 23-02-10 10:16

Paardentango schreef:
Breghje schreef:
Nee, echt op dát specifieke moment, wat doe je, hoe ga jij voorkomen dat dat paard jou helemaal lens gaat bijten? Je staat daar en paard komt op je af; 1.60m hoge Fries, zo'n 550-600 kg zwaar.

Soms is er geen weg meer terug.
Blijf echter goed bedenken dat mensen kunnen kiezen voor wat ze doen, paarden niet, dat zijn dieren en die gedragen zich als een paard. Wij wel, wij kunnen nadenken en keuzes maken.
Paarden hebben ook soortgelijke gevoelens als wij mensen, paarden kunnen mensen haten.
Geen paard wordt zo geboren, hoewel menselijke fokprodukten soms wel aardig wat 'erfenissen' mee krijgen.
Niet altijd de fraaiste dingen.

Deze specifieke situatie was dik 3 jaar geleden, typisch dat niemand me klaarblijkelijk kan vertellen hoe je op een zachte manier een aanvallend paard afweert. Waarschijnlijk omdat die er niet is

? Geeft niks, dat weet ik zelf uiteraard ook maar ik kom er gewoon ronduit voor uit dat ik als mijn veiligheid in het geding is ik echt voor mezelf kies. Zij kan dan uit instinct reageren, ik op dat moment ook, en dat is lijfsbehoud. De opmerking paarden kunnen mensen haten geloof ik absoluut, echter als die voor mij en mijn paard bedoelt is dan sla je de plank toch echt flink mis. Achteraf (en daar kwam ik pas achter toen we eenmaal aan het rijden waren) bleek ze haar rug dusdanig vast te zetten dat ze op die kant pijn had als ze liep. Máár!! Tijdens het proefrijden liet ze dat niet merken, ook niet met het transport, wennen aan de omgeving en rondstappen aan het halster, pas met het longeren kwam het eruit. Ik heb meerdere paarden gekend die hun rug vastzette, die lieten dat op een minder agressieve manier zien waardoor je idd niet in deze situatie kwam en het zachter op kon lossen. Uiteraard is er toen meteen een fysio bijgehaald, zadel nagekeken ed. en heb ik niets meer gedaan met rijden tot het opgelost was.

Dat dit een exess is moge duidelijk zijn, ik ga zo'n 30 jaar met paarden om en dit was me nog niet eerder overkomen. Of ik spijt heb van de manier waarop? Nee. Op dat moment vond ik mijn eigen veiligheid belangrijker dan de manier waarop ik haar corrigeerde, het ging erom dát ze doorkreeg dat er ook voor paarden manieren zijn om iets te laten zien, en dit niet de manier is.

Shanelle, jou situ heb ik ook gehad met mijn paard, ze was echt niet opgevoed (duh

) toen ik haar kreeg. Als ik haar achtervoeten wilde pakken dan sloeg ze naar me. Niet raak, maar wel een waarschuwing. Ik heb dat opgelost met een zak pepermuntjes, een longeerlijn en veel geduld. Longeerlijn tegen haar been, daarna om haar voet, rustig omhoog trekken, blijven belonen als het goed gaat, en dan ook iets lekkers geven en binnen een paar weken konden zowel de hoefverzorger als ik haar voetjes gewoon uitkrabben zonder probleem.

Nu zitten we in de situ dat ik onder haar kan kruipen om haar mok te behandelen, achter haar voeten of vlak naast haar voeten kan zitten op mijn knieen zonder dat mij iets zal overkomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 10:17

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 10:17

Ik denk ook dat mensen niet altijd beter weten, het wordt meestal aangeleerd dat als het beestje niet luistert je het recht hebt om te slaan. Dat neem je, logisch ook, over.
Shanelle: he kan ik een vooroordeel hebben over iemand die ik niet ken.
Jammer dat je mijn zorgvuldig geschreven antwoorden zo opvat, ik deel je mening alleen niet.

Ergens schreef ik ook dat ik geen superwoman ben en dat naar iets streven iets anders is dan het ook 100% doen. Ook ik ben mens en ook ik zal als ik gebeten zou worden vermoedelijk als reflex uithalen. Maar in situaties die je zelf in de hand hebt, en daar doel ik op, kunnen wij verstandig nadenken en paarden kunnen dat niet.
Lees maar eens terug.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:28

Re: Zonder geweld je paard (weer) op de rails

Geplaatst: 23-02-10 10:28

Op pagina 1 is er volgens mij gezegd dat je zonder slaan geen respect kunt afdwingen... Ik heb zo het idee dat je respect zowiezo nooit kunt afdwingen, of je moet je paard willen breken. Is dat nou de bedoeling..?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 10:29

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 10:29

Shanelle schreef:
PT, bedankt voor je antwoord. Ik vind het wel vervelend dat je een vooroordeel over me lijkt te hebben, ik stelde mijn vraag namelijk uit interesse en niet omdat ik een bepaald antwoord verwacht - maar dat terzijde. Ik lees dit topic heel aandachtig mee en leer veel bij, daar gaat het mij om.

Snap je antwoord wel, maar ik heb je ècht geantwoord dat ik, en je vroeg het aan mij, een stap terug zou doen en opnieuw zou gaan bedenken hoe dan wel om agressie c.q. angst te voorkomen.

@Breghje: mooie aanvullig van die rug, blijkt maar weer dat een situatie nooit op zichzelf staat en er altijd redenen te vinden zijn voor gedrag. Soms is dat even opnieuw naar de situatie kijken en nadenken. In jouw voorbeeld heb ik ook de indruk dat het paard als wat 'levenservaring' had opgedaan en dat het niet persoonlijk naar jou gericht was. Maar dat is lastig te beoordelen vanaf een lap top.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 10:32

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 10:32

kriebel schreef:
Op pagina 1 is er volgens mij gezegd dat je zonder slaan geen respect kunt afdwingen... Ik heb zo het idee dat je respect zowiezo nooit kunt afdwingen, of je moet je paard willen breken. Is dat nou de bedoeling..?

Kun je dat stukje quoten alsjeblieft?
Al ben ik geneigd om te zeggen dat je, voor mijn idee, helemaal gelijk daarin hebt.
Maar iedereen lost situaties op zijn of haar persoonlijke manier op.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:35

Geplaatst: 23-02-10 10:35

Joolien schreef:
Kore schreef:
Nee, de reden om te trappen is een gebrek van de ruiter/eigenaar, niet van het paard. Om een paard te kunnen berijden, dienen we het te begrijpen.

Sorry maar dat vind ik een te makkelijke gedachte. Daarmee zul je geen respect afdwingen bij je paard denk ik. Sommige paarden wel, maar er zullen paarden zijn (hengsten bijvoorbeeld) die over je heen zullen walsen.

Nogmaals...waarom zou je respect willen afdwingen??
Een probleem zit naar mijn idee altijd dieper dan wat het paard laat zien. Probeer daar eerst achter te komen voor je erop los gaat slaan. Gewoonlijk trapt/bijt een paard niet zomaar zonder reden.

Maarrr..Joolien, je fluisterfilmpje vind ik wel geweldig

Kun je mijn paardje influisteren dat vliegenspray niet eng is..? :Y)

Laatst bijgewerkt door BabyBell op 23-02-10 10:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 10:38

Geplaatst: 23-02-10 10:38

Paardentango schreef:
Shanelle het is heel lastig om 'als dit wat dan' vragen te beantwoorden.
Mijn antwoord vertelt je dat ik van mening van dat je met inzicht zou moeten kunnen handelen om situaties te voorkomen. Inschattigen maken en soms dingen stap-voor-stap moet aanpakken om tot een doel te komen.
Maar om toch antwoord op je 'als' vraag te geven, wat dacht je zorgen dat buiten de meprichting zien te komen om je hachje te redden.
Ik heb de indruk dat je graag wil dat ik een ander antwoord ga geven? Dan zeg ik dat ik me niet meer verlaag tot agressie tegenover mijn vrienden, voor mij voelt het als een zwakte en zijn er veel meer mogelijkheden om uiteindelijk een doel te bereiken. Haast vind ik een slechte raadgever, er is nooit één oplossing. Op de lange duur levert het voorkomen meer op dan het drammen wat ook ik vroeger geleerd heb om te moeten doen.
Je kunt mijn antwoord accepteren of het naast je neer leggen.

Jij geeft wel heel politiek correcte antwoorden. Het ideale paard bestaat niet en ieder paard zal zijn grenzen verkennen. Neem het voorbeeld van het paard van Breghje. Zij komt in een situatie en ze al ermee moeten dealen. Ik vind dat ze goed gehandeld heeft en de timing was perfect, het paard heeft het nooit weer gedaan. Wat denk je dat ervan gekomen was al zou ze zelf niet ingegrepen hebben maar geprobeerd hebben te ontkomen aan het paard? Ik weet het wel, het zou een volgende keer weer gebeurd zijn en op een misschien wel nog agressievere manier. Tot het moment dat het paard haar niet eens meer in zijn/haar buurt zou laten komen. En dan heb je pas echt een probleem. Veroorzaakt door het baasje omdat die niet in staat was grenzen aan te geven.

Nu was de reactie van het paard van Breghje extreem, maar ben jij je ervan bewust dat deze reactie voortkomt door allerlei eerdere grenzenverleggende acties waarmee het paard wegkwam omdat de toenmalige baasjes (bv die meisjes) nooit hebben opgetreden tegen dit gedrag maar het ontweken hebben? Dat is wat een paard gevaarlijk maakt. En wat is dan het eerlijkst voor een paard?

Met politiek correcte antwoorden wil ik duidelijk maken dat ik vind dat je ontwijkende antwoorden plaatst. Ik vind dat wie roept dat ie alles maar dan ook alles zonder geweld/agressie (en je kunt over de definitie hiervan discussieren) kan oplossen, dat dan ook verteld kan worden hoe dit te doen. Want is dat niet wat we allemaal het liefste willen? Alles minnelijk oplossen? Maar dan moet je wel handvatten aanreiken hoe te handelen. Ook op de momenten dat (vooral) jonge paarden hun grenzen gaan verkennen bij je door bijvoorbeeld eens te beginnen met aan je jas te knabbelen en een beetje mouwtje te trekken.

Laatst bijgewerkt door maikeltje op 23-02-10 10:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-02-10 10:39

Geplaatst: 23-02-10 10:39

Paardentango schreef:
@Breghje: mooie aanvullig van die rug, blijkt maar weer dat een situatie nooit op zichzelf staat en er altijd redenen te vinden zijn voor gedrag. Soms is dat even opnieuw naar de situatie kijken en nadenken. In jouw voorbeeld heb ik ook de indruk dat het paard als wat 'levenservaring' had opgedaan en dat het niet persoonlijk naar jou gericht was. Maar dat is lastig te beoordelen vanaf een lap top.

Helemaal waar

. Ik heb de fokker gebeld daarna met de vraag of er na haar inrijden nog veel met haar gedaan was (bij verkoop werdt vermeld dat ze zadelmak en licht doorgereden was) maar het licht doorgereden bleek vooral jonge meisjeshobbelen met een verkeerd zadel te zijn geweest, waardoor ze een giga trucendoos had aangemaakt. Het aanvallen deed ze naar die meisjes ook (hij wist dat, maar had in onze combi iets gezien waardoor ie het gevoel had dat het goed zou komen, en daar had ie gelijk in. Al had ik liever gehad dat ie het even gezegd had, dán had ik het kunnen voorkomen.) , waarna ze weer op stal of in de wei mocht, net als het slaan met de achterbenen, het weglopen tijdens het opstijgen en noem het maar op. Omdat ik dus niet van plan was dat soort gedrag te accepteren, was ze waarschijnlijk verschrikkelijk in verwarring gebracht en wist nog maar één uitweg op dat moment, aanvallen. Dat hem dat ook niet was, kwam ze op dat moment meteen achter

. De rest van haar trucendoos heb ik met rust, geduld en kalmte, geduld en had ik geduld al genoemd

opgelost, en ik heb nu echt een superpaard.

**Geplaatst**: 23-02-10 10:45

Geplaatst: 23-02-10 10:45

Blij dat we het eens zijn! (en ik bedoel dit niet slecht tegenover eender wie) Maar als ik dan sommige dingen hier lees, ga ik echt aan mezelf beginnen twijfelen: ga ik dan echt ZO slecht met mijn paard om? Want ja hoor, hij test me volop, hij durft zijn been echt wel neer te stampen als ik zen hoeven wil uitkrabben, hij heeft ook al naar me gehapt, zich van me weg gedraaid. Maar hij bromt me elke keer tegemoet als ik aankom, weet donders goed wie ik ben en wat ik voor hem (kan) beteken(en). Die 'perfecte' paarden bestaan misschien wel, maar ze zijn lange niet allemaal zo of wàren niet allemaal zo van in het begin, vandaar dat ik zo vaak pols naar meningen / ervaringen van anderen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 10:49

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 10:49

Ai, ja ik zie wel wat je bedoelt denk ik.

Even terug naar paarden in het wild, daar zie je in de kuddes en in de groepen nauwelijks commotie. Er is wel sprake van een rangorde en die is wel zichtbaar al zijn er periodes dat er helemaal niet lijkt te gebeiren en iedereen gezapig met elkaar samenleeft.

Een voorbeeld is een jonge hengst bij de Przewalski's in Mongolië, van toen zeven jaar die op zoek was gegaan naar een eigen harem. Hij was een beetje 'druk' van zichzelf. Maar het lukte hem om drie merries te krijgen, alleen was hij er vermoedelijk mentaal nog niet aan toe. Paarden zijn 'laat' rijp in hun hoofd, pas rond de vijf en zeven jaar. (Mensen rond hun 18e?

)
Hij regelde en regelde en het was door zijn, abnormale, gedrag zeer onrustig in zijn harem. De merries hadden geen rust en werden doorlopend aangesproken op de gekste en onredelijke dingen.
Dat was geen normaal haremhengst gedrag Na een tragisch incident waarbij hij een veulen aanviel wat door zijn toedoen ook stierf was het wonderlijk wat er gebeurde. De vriendin van de merrie die ook beviel verloor ook haar veulen door zijn toedeon. De details bespaar ik. Wat er toen gebeurde was echter zeer opmerkelijk.
Twee van de drie merries die de twee vriendinnen waren vertrokken zelfstandig en samen uit zijn kudde. Dat was opmerkelijk paardengedrag want het druiste in tegen de ideeën die men had over paarden.
Je zou kunnen zeggen dat de merries geen respect meer voor zijn dwangmatige gedrag hadden en daarom vertrokken.
Hoe dan ook, ze gingen samen op een onbewaakt moment weg.

Bedenk eens hoe dat is voor een paard in gevangenschap, die kan nergens heen. Het enige wat hij nog kan is 'zichzelf verdedigen'. Zou dat veel gedrag kunnen verklaren?

**Geplaatst**: 23-02-10 10:54

Geplaatst: 23-02-10 10:54

Ik heb NEE gestemd, maar dat komt voornamelijk omdat de vraag als vrij retorische vraag is gesteld. Niemand gaat natuurlijk bewust kiezen voor JA IK SLA MIJN PAARD GRAAG.
Ik hou niet van trappen en slaan, en veel mensen doen dat juist omdat ze hun dier niet begrijpen. Het is onmacht, mens en dier kunnen niet praten, elkaar niet begrijpen, dier doet iets om een bepaalde reden en krijgt een mep.

Ik heb vroeger mijn paard ook wel eens een oplawaai verkocht. Hij schrok er zo erg van, dat ik vervolgens weer heel erg van schrok. Heb het daarna dan eigenlijk ook nooit meer gedaan.
Als er nu iets misgaat, stop ik meestal met hetgeen dat we aan het doen zijn. Dan nemen we even 10 seconden rust, en proberen het dan weer op te pakken.
En dat werkt een stuk beter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 11:02

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 11:02

@Maikeltje: Dat is inderdaad denk ik precies waar het over gaat.
Als ik zo de problemen hier lees en de aangedragen oplossingen maak ik mij vaak zorgen en voel ik me oprecht verdrietig. Waarom is er zoveel nijd tegenover onze 'vrienden'?
Met de wetenschap dat heel veel mensen dat in hun hart toch echt niet zo willen. Maar we zijn het best wel heel 'normaal' gaan vinden.

Breghje bv wekt de indruk dat ze precies weet wat ze doet en waarom ze iets doet, ze is ervaren en ik ga daar niet over oordelen. Ze gaat ok op zoek naar het waarom, hoe kan dit gebeuren? Dat is een vraag die denk ik haar het juiste antwoord op heeft geleverd. het paard zelf kan er eigenlijk niks aan doen, het is teleurgesteld geraakt in mensen.

@Shanelle, twijfel niet te veel aan jezelf, alles wat je doet is goed genoeg. We leren allemaal van ervaringen, positief en negatief.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-10 12:25

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-10 12:25

maikeltje schreef:
Ik vind dat wie roept dat ie alles maar dan ook alles zonder geweld/agressie (en je kunt over de definitie hiervan discussieren) kan oplossen, dat dan ook verteld kan worden hoe dit te doen. Want is dat niet wat we allemaal het liefste willen? Alles minnelijk oplossen?

Als iemand dat roept kan ik me dee vraag goed voorstellen van je.
Ik roep het in ieder geval niet.

maikeltje schreef:
Maar dan moet je wel handvatten aanreiken hoe te handelen. Ook op de momenten dat (vooral) jonge paarden hun grenzen gaan verkennen bij je door bijvoorbeeld eens te beginnen met aan je jas te knabbelen en een beetje mouwtje te trekken.

Die kan ik jou, en anderen ook wel aanreiken, maar je wet net zo goed als ik dat jij er straks wel alleen voor staat met je paard. Dan zul je op dat moment helemaal zèlf moeten bedenken hoe jij handelt. Jouw eigen handelen moet namelijk ook nog eens passen bij wie je zelf bent. Dat is wat je ook vaak ziet over menselijke hiërarchie die men nog steeds denkt bij paarden ook zo te zien. Als iemand 'de leider' wil zijn maar zelf niet in evenwicht is en een rol speelt prikt een paard daar heel rap doorheen. Het paard zal je minachten en ook zo op iemand reageren. Niet leuk, maar helaas door de ogen van paard wel zijn gedachten.
Met paarden met je soms heel rap beslissen wat je doet want in een seconde kan iets fataals gebeurd zijn.

Voor de ene is even weglopen een goede optie om letsel te voorkomen en even na te denken, hoe, wat, waarom en wat ga ik doen. Het is geen verlies, zo denken wij mensne vaak, het is wijsheid. Voor een ander is dat geen enkele optie.
Dat is wat ik benadruk dat er voor een probleem nooit maar één oplossing is.

Toen ik 23 was loste ik de dingen ook anders op dan nu ik twee keer zo oud ben. Geleerd van ervaringen, van vragen stellen, van kijken maar vooral ... van heel goed te luisteren.
Ik leer nog dagelijks, de ene dag meer en de andere dag minder.

**Geplaatst**: 23-02-10 13:21

Geplaatst: 23-02-10 13:21

Heb niet alles gelezen, maar wil er toch graag wat over zeggen.. Ik ben van mening dat je een paard niet zomaar mag slaan of trappen.. Trappen houd ik al helemaal niet van! Maar een corricerende tik heb ik geen moeite mee.. zolang het maar geen veeg is met een zweep.. Kijk ik heb meerdere paarden gahd waarvan 2 die mens schuw waren.. Je pakt ze met fluwelenhandjes aan, als je die een keer een tik geeft dan staat ze meteen te briezen van angst..

Je houding moet gewoon goed zijn, het moet zelfvertrouwen uitstralen. Hoe meer zelfvertrouwen je uitstraalt hoe meer respect een paard voor je heeft. Sta je inelkaar gedoken als een verlegen persoon dan is je paard zo de baas over jou.. maar sta je rechtop met schouders naar achteren en maak je jezelf groot, dan proberen ze niet zo maar over je heen te lopen.. Wel ben ik van mening als je net een nieuw paard hebt (net als bij paarden die nieuw zijn in de kudde) moet er rangorde bepaald worden.. Het ene paard neemt genoege met een goede houding maar een ander paard legt zijn oren ene keer in de nek en bijt of trapt een keer. Als een paard mij bijt, bijt ik terug als een paard mij trapt trap ik terug.. maar ik kom daarna wel terug om het weer goed te maken.. Het is niet zo dat ik een tik geef en wegloop.. nee ik geef een tik maak een hoop kabaal (of nouje schreeuw eens even hard) en ontspan dan weer en aai het paard over de plek waar ik het een tip heb verkocht.. Heb nog nooit een paard gehad dat mij beet uit agressie of mij sloeg uit agressie. ik laat meteen duidelijk merken tot hoe ver ze mogen gaan en in hoe verre ze in mijn ruimte mogen komen.. Ik sla niet als het paard mij niks heeft aangedaan (ben ook een mens dus kan niet zeggen nooit nooit ben ook wel eens gefrustreerd).

Maar zo zie ik het.. Het is een stukje opvoeding en rangorde.. maar slaan zonder reden of slaan omdat een paard iets niet wil is voor mij Taboe. een voorbeeld van trailer laden.. Ik rammel met wat voer, maar dwing hem niet zeker niet doormiddel van slaan! (wat helaas te vaak voorkomt).

Ik heb het dan dus alleen over een tik geven wanneer het paard zelf eerst een trap geeft of heeft gebeten!!
Ben van mening dat ik veel meer bereik met mijn houding tegenover het paard.. Een harde stem opzetten (zeg niet meteen schreeuwen hoor

) of mij hand omhoog doen een knippen in mijn vingers is voldoende voor mijn paarden om te weten dat ze een stap opzij moeten doen en dat ze net even te ver zijn gegaan!

Trappen en slaan hoort bij het omgaan met paarden