HippoLogic schreef:Interessant dat de mensen die adviseren het paard rond te jagen zich helemaal niet lijken te realiseren dat dit ten koste gaat van de (toch al fragiele) relatie met je paard. Een paard dat wegrent is een rode vlag voor je relatie.
Daarom adviseer ik: bouw een band op, zorg dat je te vertrouwen bent (ik ben blij dat de TS inziet dat erachteraan jagen geen zin heeft) en zorg op die manier dat je paard bij je wil zijn. Dat kun je niet bij alle paarden afdwingen. Juist van een paard als Kaya kun je zoveel leren.
Van de andere kant: ik snap het ook als je lekker een ander paard zou zoeken. Het is immers jouw paard niet. En je bent daar wel met een bepaalde verwachting gekomen, een verwachting waaraan Kaya niet (meer) voldoet.
Simpelweg jagen bereik je inderdaad niets mee. Maar een join up heeft toch echt wel nut. Jij gaat jezelf neerzetten als leider, jij laat een strenge en consequente kant maar ook een verzorgende, spelende en vriendelijke kant zien. Het paard gaat jou hierdoor respecteren en, als je het goed doet, vertrouwen. Jij geeft hem rust, voedsel, water, verzorging, speeltijd, bescherming en vooral veel liefde. Hij gaat het juist fijn vinden om bij je te zijn.
Ik heb hier veel verschillende paarden staan. Paarden met dominantie, in zichzelf gekeerde paarden, met trauma en zelfs met agressie. Er is niets dat ik nog nooit met een join up heb kunnen oplossen. Zelf probleempaarden in training waar we niets mee konden, zorgde een join up voor grote vooruitgang. Ook bij dit soort paarden.
Een goede join up legt een hele belangrijke basis voor de juiste leiderschapsverhouding tussen jou en je paard. De nadruk ligt hier alleen op een goede, als je het niet goed doet (slechte timing, geen contact zoeken, verkeerde positie en verkeerde houding..) dan verpruts je de hele boel..