Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
PaulinBijoux schreef:EskeGirl schreef:Zulk levensgevaarlijk gedrag moet je één keer afleren, een keer een paar rake klappen moet genoeg zijn. Niet boos blijven. Aanval? Flinke klap (direct!) en weer verder gaan, je mag dit gewoon niet accepteren.
Ik heb het dus opgelost zoals ik het heb getypt. Als ik haar een tik zou willen geven dan had ik naar haar toe moeten gaan, want ze bleef wel "netjes" op 1,5m afstand. Een tik zou ze zichzelf hebben gegeven als ze dichterbij kwam, want dan zou ze zelf tegen de leadrope aan zijn gelopen.
Heb de instructrice van het cursusweekend een mail gestuurd met dezelfde beschrijving. Ben benieuwd wat zij ervan zegt. Zij heeft het paard gezien en mij deze methode juist aangeraden, alleen heeft zij het dus niet zo heftig gezien.
! Blijf alert, ga rustig zo verder en neem geen onnodige risico's, dan komt het vast goed
. Freya6 schreef:Het ligt er ook aan hoe jullie relatie is, zijn er genoeg leuke momenten? Dingen die ze leuk vind om te doen? Daarmee kun je je band versterken en zal ze ook meer voor jou willen gaan doen.
Nsky86 schreef:Hey Paulina, heb je al reactie gehad op je email? (sorry als je het al gezegd hebt en ik er over heen heb gelezen)
Citaat:Ik heb zojuist met de instructrice van de cursus gesproken. Zij kent het paard en kent mij en heeft gezien hoe mijn paard normaal gesproken reageert. Zij weet ook heel goed dat mij paard dominant is.
Wat we hebben besproken:
Zij heeft een aantal oefeningen gegeven waarbij ik duidelijk kan zien wanneer er wat gaat gebeuren (denk aan houding, oren, enz.) Dit zijn oefeningen waarbij er zeer weinig fysiek van het paard gevraagd wordt maar het is een gigantisch mentaal spelletje. Zodra ik zie dat het paard positief reageert kan ik doorgaan met de oefening van gisteren, anders stop ik na de oefening en neem ik contact op met haar.
Mijn paard is erg dominant maar tegelijk erg sensibel. Dit zorgt ervoor dat de reacties die ze geeft of nauwelijks waarneembaar zijn, of gigantisch groot zijn. Hier zijn we tijdens de cursus ook duidelijk achter gekomen. Het feit dat ze op afstand blijft en nog wel reageert op de kleine hulpen maakt dat de instructrice over de telefoon denkt dat mijn paard volledig in stres was. Waar dit van kwam is niet geheel duidelijk (instructrice kent mij en denkt niet dat het door mij komt. Waarschijnlijk drukke kudde want de kudde was aan het rennen, maar dit weten we natuurlijk niet zeker). De reactie op stress kan heel verschillend zijn en mijn paard reageert vaak in Freeze stand, maar als ze zelfs daarmee het niet aankan gaat ze over in Fight stand. Niet veel paarden doen dit, maar die van mij weer wel.. Omdat de trainingmethode nog niet zo lang geleden is omgeslagen en deze bij haar nog niet als vanzelfsprekend is beschouwd levert deze nog een beetje stres op. Dit in combinatie met een andere factor kan bij mijn paard grote stres geven.
Zij vind dan ook dat mijn reactie van gisteren erg goed was. Zoals zij het ziet door de telefoon was het gisteren dan ook geen dominantie maar stres. Dat verklaart ook waarom ze op afstand bleef. De oefening die ik net heb beschreven hoe ik die moet aanpakken is dan ook een goede meter of het dominantie is of stres. Het klinkt bij veel van jullie misschien raar, maar de instructrice raadt aan om de situatie als stres te behandelen en dus hetzelfde te reageren op dit aanvallende gedrag als op Flight of Freeze, namelijk door rust en duidelijkheid. Regel 1 ze moet uit de buurt blijven (check). Regel 2 ze moet de goede kant op lopen.
Zij zegt ook dat een klap geven of straffen in deze situatie alleen mag worden gebruikt als het mijn veiligheid in gevaar brengt, omdat een klap alleen nog maar meer stres oplevert en mijn veiligheid zelfs nog meer kan verkleinen. Waarschijnlijk heeft mijn paard zich gisteren opgejaagd gevoelt en het idee gehad dat er maar 1 uitweg was, namelijk vechten. Verklaart ook waarom het zo lang heeft geduurd, de trainingsmethode is anders en ze had stres. De stres zakt langzamerhand wat weg maar is er nog steeds. Ik wilde dat ze toch ging draven, wat weer extra stres gaf waardoor ze weer in stres modus schoot en dus weer tegenover me stond. (waarschijnlijk) als ik haar langer had laten stappen voordat ik draf vroeg was het sneller opgelost geweest.
Nog een reden waarom het op stres lijkt te wijzen is het feit dat ze op alle andere signalen wel reageerde. Ze ging op commando achteruit, rechts, links, vooruit; alleen niet op tempo vooruit. Dit lijkt te duiden op de Freeze stand.. welke weer wordt opgevolgde door de Fight stand.. Ook het naar me toe halen op commando ging zonder enige agressie of aarzeling.
Ik heb in ieder geval een lang telefoon gesprek gehad met iemand die het paard en mij kent en die zeer vakkundig is op haar gebied. De vertelde oefening is relatief simpel en veilig (zo veilig als je kan zijn bij een jong wezen van 600 kilo) maar kan heel veel vertellen. Ik heb morgen weer contact met haar om de resultaten te bespreken. Als het wel stres is hebben we ook besproken hoe we het aan gaan pakken.
Ik ben me bewust van mijn veiligheid en heb me ondanks haar gedrag gisteren niet echt onveilig gevoelt. Ik vertrouw op de vakkundigheid van de instructrice welke bekend staat dat zij veiligheid hoog in het vaandel heeft. Als ik helemaal groen was in het opvoeden van paarden had deze instructrice me niet zelf met het paard aan de gang laten gaan.
Dit is mijn vertaling van wat zij aan de telefoon heeft gezegd. Het kan dat ik een aantal dingen anders heb verwoord dan dat zij dit zou doen.
Nu weer even wat andere dingen met haar doen zodat ze niet te moe wordt van het continue longeren
amyz schreef:Ik ben normaal ook van goed boos worden bij zulk gedrag, maar wat je omschrijft (freeze - fight) herken ik van mijn eigen merrie en op zo'n moment boos worden werkt averechts.
Kan het zijn dat ze het niet begreep of fysiek niet kon uitvoeren? (Aangalopperen kan best moeilijk zijn voor een jong paard)
Vorig jaar heb ik hetzelfde gehad met mijn merrie. Klapte dicht, schoot in de stress en kwam omhoog. Niet uit kwaadheid maar gewoon omdat ze zich geen raad meer wist. Dat is een aantal keren gebeurd voordat ik echt begreep wat er gebeurde en sindsdien geen problemen meer gehad. Klapt ze dicht heb ik sowieso een fout gemaakt in mijn uitleg maar weet ik haar er nu ook weer uit te halen.
Zou haar gedrag gewoon eens een tijdje heel goed observeren.
Fijn in elk geval dat het al beter gaat!
arm paard.. stel je voor als ik wel klappen was gaan uitdelen!! Dan was het einde zoek geweest!!
arm paard.. stel je voor als ik wel klappen was gaan uitdelen!! Dan was het einde zoek geweest!![/quote]
)
En top dat het ook zijn vruchten begint af te werpen TS!
Suzanne F. schreef:Neon schreef:Een steigerend paard krijgt bij mij een paar dusdanige klappen met de leadrope dat hij het nooit meer in zijn botte kop haalt om dit soort fratsen uit te halen.
Ik wilde het net zeggen. Als een paard dat bij mij doet dan krijgt ie toch zulke harde klappen met de longeerzweep dat ie het nooit meer in zijn hoofd zal halen.
hyppolyte schreef:Nou ja, ik kan ook met een leadrope wel degelijk uithalen, zoals ik al noemde zwaai ik met mijn leadrope terwijl ik hun kant op kom en als ze dan niet zelf gaan lopen dan hebben ze op een gegeven moment toch echt een touw tegen hun knar, ben toch echt geen beul, maar als het gevaarlijk wordt dan moet je dat in de kiem smoren. Uiteraard moet je het in eerste instantie zien te voorkomen, maar de paarden die ik zie zijn dat punt doorgaans al voorbij.
xJennifx schreef:Ik had ook zo'n pony, ik dacht ook het 'vriendelijk' op te lossen, pony werd doodsgevaarlijk, viel alles aan wat los en vast zat, uiteindelijk hielpen alleen de flinke klappen nog, en nu is het een poeslief dier.