Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-13 19:48

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 06-01-13 19:48

Je hebt geen trainer nodig, je hebt liefde nodig. Veel veel liefde en tijd... Dat helpt hem vooruit. Hij komt van diep en opklimmen duurt even.

En dat laatste is zo-i-zo een heel goed idee. Met z'n papieren heb je niet ineens dat hij hem verkoopt aan de slager ofzo.

**Geplaatst**: 06-01-13 21:02

Geplaatst: 06-01-13 21:02

Paardentango schreef:
Wie weet ga ik wel over hem schrijven, foto's genoeg van zijn automutileren tot zijn vluchtgedrag ja, er zitten wel heel veel lessen in. Hij is niet de enige die bang is.

Ik zou dat niet heel ver weg schuiven. Misschien dat hij op deze manier in zijn eigen voer kan voorzien?

**Geplaatst**: 22-01-13 19:57

Geplaatst: 22-01-13 19:57

Is er intussen al nieuws?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 20:59

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 20:59

Ach, je bent hem niet vergeten.

Nee, helemaal niets meer gehoord van de eigenaar. Niets, we, nou ja mijn man dan want ik denk dat ik de verkeerde dingen ga zeggen, hebben een paar keer geprobeerd te bellen, maar eerst geen tijd en later de voice mail.
Ik schaam me diep, aanmaning verstuurd, in gebreke stelling en meer van die documenten die erbij horen en ik dit paard maar iedere dag uitleggen, vertrouw me maar jongen, het komt wel goed heus wel. Vertrouw me maar. Kom maar, en als hij dan achter me aan loopt heb ik de neiging om hem aan het schrikken te maken. Vertrouw mensen toch niet, je had gelijk paard, je had zo gelijk!
Hij krijgt langzaam vertrouwen, het gaat eigenlijk erg goed met hem. Maar ik voel me een leugenaar, want ik weet wel beter. Als die eigenaar hier morgen staat met het achterstallige stalgeld, dan is hij weg.

De grijze gaat stap voor stapje absoluut vooruit, vandaag bv hebben we een hele leuke dag er op zitten. Hij speelde met me, en als een paard kon lachen dan heb ik dat op de foto gezet. Hollen, naar me toe komen, giechelend wegrennen en dan weer terug met een blik op 'speels'. Dat spelen heeft hij 'geleerd' van de kleine Tibor, die helpt hier mee, op zijn manier.
Hij is er nog niet, en zou echt nog veel meer tijd nodig hebben, maar zijn wil is er en de kleine vriend Tibor helpt hem zo goed. Ze spelen samen, hebben lol en eten samen hooi in het kleine bakje. Het is zo fijn om te zien hoe de grijze inmiddels door iedereen zijn deken iedere avond op laat leggen. Echt, dat is al zo'n vooruitgang voor hem. Dat vind ik zo knap van hem. De kerstkaart doet menig bezoeker een traan wegpinken, de reacties daarop zijn geweldig. Solo heeft vrienden en vriendinnen.

Hij krijgt al een tijdje extra hooi, slobber extra en wat meer lijnzaadolie vanwege de kou. Hij hijgt al een tijdje niet meer zo diep, trilt stukken minder en kijkt vrolijk. Als ik hem aanraak durft hij te blijven kauwen, dat soort kleine dingetjes zijn voor hem grote vooruitgang. Gelukkig heb ik veel gefilmd foto's en opgeschreven zodat je het niet vergeet hoe ver hij heen was. Er zijn veel mensen die hem een warm hart toedragen, en van mij mag hij blijven. Wil hem zo graag NIET in de steek laten, niet ik ook.
Hij wordt mooi, maar ...

Had ik zijn papieren hier maar dan kon ik hem echt helpen. Hij verdient het.
Maar ik sta machteloos. Want volgens de wet..

Zal ik een foto plaatsen van vandaag, eigenlijk een heel bang paard maar wat lacht en plezier maakt. Loslopend, vrij en toch heel erg gericht op de mens, hij komt er wel, als hij de tijd zou kunnen krijgen. Wat schaam ik me, hoe heeft dit zo kunnen gebeuren.

**Geplaatst**: 22-01-13 21:06

Geplaatst: 22-01-13 21:06

Jij maakt 'm nu duidelijk dat niet alle mensen slecht zijn. Waarom zou je je daarvoor moeten schamen?

Hij heeft het nu goed, vergeet dat niet. En over wat er gaat komen kun je wel speculeren maar daarmee heb je alleen jezelf. Want met je gepieker kun je aan zijn lot niets veranderen.

Dat doe je wel door andere dingen met hem te doen. En daar mag je trots op zijn

Jij bent veranderd door dit paard. En mogelijk zullen daar andere paarden van profiteren. En dit paard nu ook al.

Blijft natuurlijk wel heel spannend wat er gaat gebeuren. Voor jou daarom een :(:)

TS. Maar vooral +:)+

(als we toch met smileys gaan smijten)

**Geplaatst**: 22-01-13 21:09

Geplaatst: 22-01-13 21:09

Wat een goed nieuws om te horen dat hij vooruit gaat. Ik keek steeds even in het topic en dacht (hoopte ook) geen bericht goed bericht. Elk stapje is er een. Je maakt hem voor nu gelukkig en dat is al heel wat. Lekker van genieten dat het goed gaat. Wie weet blijft hij nog een tijd bij je en krijgt hij uiteindelijk het juiste baasje wel. Hou ons op de hoogte. Wat Koper zegt, daar ga ik ook in mee.

**Geplaatst**: 22-01-13 21:14

Geplaatst: 22-01-13 21:14

Jaaa die foto van een blije Solo wil ik zien!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 21:24

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 21:24

Nee, was het maar zo. Ik sta dit paard te belazeren, want de enige die geld vor hem wil geven is de slager.
Die zal hem kopen, en dat is wat de eigenaar wil, geld zien.

Dit paard vertelt mijn verhaal, en dat van vele andere mensen. Alleen gelaten, uitgelachen, gepest, belachelijk gemaakt, verkeerd begrepen en de schuld gekregen van iets waar het paard helemaal niks aan kan doen. Hij schreeuwde, hij kan huilen en bijna etterlijk zeggen laat me niet alleen als ik verdriet heb, ik weet niet wat ik moet doen? Mijn verdriet is niet zichtbaar voor iedereen maar het is er wel, en het is echt.
Niemand hoorde hem, maar men lachte hem uit om zijn 'malle gedrag'. Noemde hem overdreven, hij zou mensen om zijn hoefje winden en meer van dat soort uitspraken. Hij is zo bang gemaakt, heeft allerlei spelletjes (Parelli dingen) moeten doen en snapte er geen fluit van maar deed zijn uiterste best. Maar niemand zag wie hij echt was, niemand beoordeelde zijn angst.
Een meisje, een meisje wilde hem een kans geven, maar ze had te weinig tijd en geen geld.
Ze heeft hem verkocht aan deze eigenaar, deze 'baas',

Nee het is niet leuk als een paard zo bang voor je is, en ik kan me best voorstellen dat je daar pissig om wordt, maar het is een PAARD. Dat is wat ze als eerste doen, weglopen. Een paard denkt niet zoals een mens, een paard reageert op gevoel. Beheers jezelf, en dat is lastig, dat weet ik heel goed want dit is mijn werk. Het is niet persoonlijk, alleen met een dier, een paard kan ik niet anders dan het wel persoonlijk maken. Omdat ik van ze hou en ze me vroeger, en nog steeds zo geholpen hebben door te zijn wie ze zijn. Altijd blij om je te zien.

Ik ben niet veranderd, daar ben ik te oud voor en draai al weer te lang mee in de paardenwereld, heb zoveel modes gezien en steeds komen mensen er op terug. Ieder paard is anders...
Wel ben ik echt heel erg kwaad want als je van me steelt, ja dan maak je me boos. Dit is puur profiteren en geen greintje respect, noch voor het paard, noch voor diegene die iedere dag je paard verzorgt.

Ben ook moe, we moeten alles steeds afsluiten, ik heb geen rust en ben niet naar de familie geweest, ik moest oppassen op mijn grijze vriend. Die wilde ik niet alleen laten.
Dat mag niet, ik moet nu op hem passen, dat heb ik hem beloofd.

**Geplaatst**: 22-01-13 21:30

Geplaatst: 22-01-13 21:30

O ik kan me zo goed voorstellen dat je zo heel erg moe wordt van de onzekerheid! Hou vol TS, je posts zijn door een sterk mens geschreven. Écht wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 21:40

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 21:40

(= nu even emotioneel incontinent)

Dank jullie zo voor je medeleven, we kunnen ze niet allemaal helpen, maar wie weet deze ene?
Bokkers dankjewel, jullie steunen me zo veel.

**Geplaatst**: 22-01-13 21:43

Geplaatst: 22-01-13 21:43

Paardentango schreef:
Bokkers dankjewel, jullie steunen me zo veel.

Ja natuurlijk, wat dacht je dan. Zo kunnen wij, via jou, misschien ook wat voor 'm doen

**Geplaatst**: 22-01-13 21:53

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 22-01-13 21:53

Paardentango, dat is een goede gedacht om vast te houden. We kunnen ze niet allemaal helpen, maar wie weet deze ene. Gewoon doorgaan en niet te veel stilstaan bij dingen die je toch niet kunt veranderen. Geniet van het hier en nu. Hij heeft nu toch een plekje en wie weet komen er bokkers met opties en mogelijkheden voor de toekomst. We denken met je mee.

**Geplaatst**: 22-01-13 22:05

Geplaatst: 22-01-13 22:05

goed om te lezen dat het goed gaat met Solo. Ik ben ook benieuwd naar de foto.

Ik hoop dat Solo nog een tijd bij je blijft, zodat hij nog meer kan leren. En uiteindelijk een heel lief baasje krijgt waar hij een nog lang en gelukkig paardenleven krijgt.

Citaat:
Hij heeft nu toch een plekje en wie weet komen er bokkers met opties en mogelijkheden voor de toekomst. We denken met je mee.

Hier sluit ik me bij aan.

**Geplaatst**: 22-01-13 22:37

Geplaatst: 22-01-13 22:37

Paardentango schreef:
Nee, was het maar zo. Ik sta dit paard te belazeren, want de enige die geld vor hem wil geven is de slager.
Die zal hem kopen, en dat is wat de eigenaar wil, geld zien.

Eventjes praktisch, gezien de vleesprijzen nu is het de vraag of de slachtprijs de stallingskosten dekt. Dus als je voor je boxentekort een oplossing kan vinden moet de rest met het juridische traject op te lossen zijn.

Verder : schamen voor gedrag waar je voor verantwoordelijk bent ok, maar andere wat volwassenen doen moet je niet op jouw schouders nemen. Je helpt er niemand mee om met die bagage rond te zeulen, je zit er enkel jezelf mee in de weg. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 22:41

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 22:41

We hebben eigenlijk geen plek, want we hebben vier paarden en drie boxen.
Er zou er een 'ergens anders' heen kunnen, die heeft nu een box, maar dan wil ik zekerheid, want dat zou de kleine Tibor zijn, voor hem zouden we dan een zijhokje kunnen maken of zoiets. Ander nadeel is dat als het paard wat nu nog in Spanje staat straks thuiskomt de ruimtes voor de boxen niet meer gebruikt kunnen worden. Hengsten, deze hengsten zijn niet echt bevriend met elkaar.
Behalve dat hebben we geen budget om een extra paard te voeren, wij krijgen het hooi, stro en de brokken plus alle andere extra's niet voor niets.
Hij leeft nu van mijn spaargeld, en dat raakt een beetje op. Zit et dubben om iets te gaan doen om geld voor hem te verzamelen, kaarten drukken en die verkopen? Van de winst zijn eten betalen?

Voorlopig waak ik trouw over hem, en weiger na de eerste aanmaningen om nog van het erf af te gaan. Klinkt vast belachelijk, maar dat zou ik mezelf nooit vergeven als er iets met hem gebeurt. Het is niet mijn probleem misschien maar hij is hier wel. Levend en wel.
Ben ik nobel, nee, alleen zelf te vaak uitgelachen om mijn liefde voor paarden en heb een fikse prijs mogen betalen voor die liefde. Misschien dat ik me daarom zo voor hem wil inzetten. Alsof ik zelf iets goed wil maken uit het verleden, voor een ander knokken is makkelijker dan voor jezelf.

Maar kijk zelf maar, als je dit gezicht ziet dan zie je toch ook dat het een enorm aardig paard is.
Hoe bang hij ook is, en onderschat die angst niet, dat hebben al meer mensen wel gedaan. Hij zal toch voorzichtig zijn om een ander geen pijn te doen.

Ja, eigenlijk had ik die slobber aan het einde van de dag moeten voeren, want voor de fotos' is het niet zon mooi gezicht. Hoewel, die tevreden blik.
Afbeelding

Het is deze blik waar ik zo lang op heb gewacht, die rust in zijn ogen, het samen zijn, en gewoon niets hoeven behalve het moment delen. Leg dat maar eens uit aan de ruiters.

Afbeelding

Hij had veel moeite met doorgangen, dan sleurde hij je mee tot je moest loslaten, helemaal in paniek.
Dus we hebben de grote doorgang ook geoefend. Als een paard zelf de doorgang door gaat zonder paniek dan leert hij het beter dan als ik hem meeneem. Alles op zijn tijd, ik heb geen haast.
Daar maakt hij nu vaak een spelletje van, er in en er uit met een trots gezicht of ik hem wel zie. Ja jongen ik zie je, en o, ja ik ben trots op je!

Rondje rennen, draaien en weer naar me toe komen, dat deed hij eerst niet. Eerst rende hij alleen maar weg.
Afbeelding

Ja, dit is lachen, hij heeft lol om de situatie, om zichzelf en op mijn trotse geroep, knappe vent!
Knappe vent!

En zo zou ik door kunnen gaan, ben van hem gaan houden en ik overweeg zelfs om mijn andere vriend, die geen problemen heeft maar een machtig paard is eventueel weg te doen. Met pijn in mijn hart, maar deze grijze heeft hulp nodig, en ik kan hem dat bieden.

Afbeelding

PS Het stalgeld is hoger dan de slachtprijs... sept-jan geen betalingen ontvangen, wel kosten gemaakt.
Sorry als het teveel foto's zijn...

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 22-01-13 22:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-13 22:46

Geplaatst: 22-01-13 22:46

Je praat alsof je hem verraad, maar imo is dat niet zo. Solo zal jou namelijk niet kwijt raken, want door jou kan hij zien dat er mensen zijn, die leuk zijn, die lief zijn, het écht menen, en mensen die om een ander geven en voor hem zorgen, dat ziet hij allemaal in jou. Die basis is er, en waar hij uiteindelijk ook terecht zal komen... daar zal hij nooit vergeten wat een fijne tijd hij bij jou heeft, of had. Al die dingen die je hem geleerd hebt, die hele basis van vertrouwen, geeft hem imo alleen maar een betere kans op het vinden van een plek, waar die plek ook moge zijn. Jouw werk is niet zinloos en niet gemeen naar hem toe, écht niet.

Edit: ik zie nu net de foto's, wat een leuk koppie zit daar toch op, die wil je toch meteen knuffelen en in zijn oor fluisteren dat hij het liefste paard op aard is en dat alles goed gaat komen... Zo'n leuk dier!

Laatst bijgewerkt door Telpeva op 22-01-13 22:51, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-13 22:49

Geplaatst: 22-01-13 22:49

Wat ben je toch een mooi mens Nicole...

**Geplaatst**: 22-01-13 22:52

Geplaatst: 22-01-13 22:52

Jeetje wat een gave foto's

Hij ziet er al heel anders uit dan op de filmpjes aan het begin van het topic. Goed zo paard!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 22:56

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 22:56

Het is een paard, en paarden denken niet zoals wij mensen.
Hij denkt niet aan het verleden, en ook niet aan mij. Ik ben nu wel zijn ijkpunt, zijn vertrouwde mens. Een ander kan alles wat hij nu voelt, zijn vertrouwen wat langzaam opgebouwd wordt in een paar seconden verknallen. Denk niet dat hij dat aankan.
Dat voelt zo rot. Zo oneerlijk. Het is mijn werk om met deze paarden te werken, maar dit is echt de ergste die ik ooit gezien heb, hij was echt zo ver heen en is er nog niet. Dat draadje is maar heel broos, en het is zo weer stuk.

Verandering is voor hem niet te doen. Hij heeft zichzelf stuk gebeten in het begin, de pus liep tussen zijn voorbenen uit. Die foto's zal ik niet plaatsen, wie weet toch iets voor een boek.... (mag alleen niet van de advocaat) Maar wie weet levert het toch wat op, het verhaal is schokkend en ik zou willen dat ik een happy end had. Dat de papieren hier liggen, op tafel...

Zien jullie verschil! Ja echt? $*\o/*$ Zie je echt verschil?

(Ga ik weer, ga water geven achter, even afkoelen)

Och Melissa, wat lief, maar meissie jij zou precies hetzelfde doen.

(Knuffelen dat kan hij niet zo goed hoor

, maar ik herken je gevoel, en deel je behoefte)

**Geplaatst**: 22-01-13 22:58

Geplaatst: 22-01-13 22:58

Jazeker, het verschil is heel duidelijk. Vooral op de foto met de doorgang. Daar ziet hij er veel relaxter uit

**Geplaatst**: 22-01-13 23:10

Re: Paardenliefde een natuurlijke liefde

Geplaatst: 22-01-13 23:10

Hij ziet er inderdaad rustiger uit.
Foto 3 vind ik ook erg leuk. Hij houdt je duidelijk in de gaten

**Geplaatst**: 22-01-13 23:13

Geplaatst: 22-01-13 23:13

Ja hoor, er is duidelijk verschil. Wat een blij paard is het aan het worden. Die oortjes naar voren. Een tevreden snoet met slobber. En dan die laatste foto met zijn oog erop. Heel mooi. Kan zo bij de reclame foto's (dat is een beetje een grapje). Dit zijn echt foto's waar je niet gauw genoeg van krijgt.

**Geplaatst**: 22-01-13 23:21

Geplaatst: 22-01-13 23:21

Paardentango schreef:
(Knuffelen dat kan hij niet zo goed hoor , maar ik herken je gevoel, en deel je behoefte)[/size]

En juist daarom, juist omdat hij zo bang is, om te troosten en te zeggen dat het goed komt, hij verdient het zo. Onverstandig om te doen hoogstwaarschijnlijk, maar inderdaad die behoefte ernaar...!

Wat ik eerder zei was niet bedoeld dat hij jou als persoon zou herinneren, want ik geloof zelf ook niet zo dat dieren zo ver na kunnen denken, maar het gevoel van de veiligheid en geborgenheid die hij bij jou heeft meegemaakt zal hij nu misschien wel sneller (her)kennen in andere situaties

Dus niet het herkennen van jou als persoon, maar het herkennen van het 'gevoel' dat hij bij jou heeft. Vriendschap, veiligheid

**Geplaatst**: 22-01-13 23:23

Geplaatst: 22-01-13 23:23

Ja dat denk ik ook Telpeva. En het zal een volgende keer misschien ook makkelijker voor 'm zijn om iemand te kunnen vertrouwen dankzij de tijd die hij nu bij TS heeft. Zoiets als dat anderen hem al een deken op kunnen doen.

**Geplaatst**: 22-01-13 23:45

Geplaatst: 22-01-13 23:45

Ik zie dit topic net pas. Wat kan jij mooi schrijven Paardentango :(:)

Wat kunnen mensen toch gemeen zijn tegen dieren, niet alleen tegen paarden.

Er moet hier op Bokt wel iemand te vinden zijn die Solo wil overnemen van de eigenaar. Misschien via een inzameling? Of Bokkers die een stukje van Solo adopteren en een klein bedrag per maand sponsoren? Zodat hij bij jou kan blijven?