Replica1233 schreef:Ziet er naar uit dat dit paardje compleet geen vertrouwen heeft en mede daardoor alles eng vind of snel schrikt. Normaliter als de band tussen mens en dier erg hecht is dan zou je met geruststelling je paard vaak kunnen vertellen dat het niet eng is. Natuurlijk blijft het een dier he, dat geld voor alle paarden, maar een sterke band kan echt voor veel dingen zorgen en dat heeft gewoon echt tijd nodig.
Ik weet niet hoe het ging toen je dit paard gehaald had? Heb je even de tijd en rust gegeven minimaal 2 tot 3 weken?(liever 1 maand)? Of heb je dit paard gelijk voor het blok gezet? Want dat kan het namelijk ook vooral zijn he. Een paard naar een andere stalling verplaatsen in een hele andere omgeving is nogal een grote gebeurtenis voor een paard. Het dier moet je rustig laten wennen en nooit meteen aan het werk gaan. Het duurd ongeveer een half jaar tot een jaar voordat een paard echt gewend is aan zijn omgeving en soortgenoten voor ieder paard natuurlijk anders. En ook voor mens en dier duurt het minimaal 1 jaar om überhaupt iets van een band met elkaar op te bouwen. Die band moet je iedere dag aan werken. Niet alleen door knuffel en borstelbeurten te geven. Ja, dat is een onderdeel, maar daar bereik je niks mee. Het is gewoon het totaalplaatje, alles bij elkaar wat je doet. Nu ziet het ernaar uit dat dit paard zo vaak geschrokken is met jouw erbij dat het paard verwacht dat hij gaat schrikken als hij met jou op pad gaat, want zo is het altijd nog gegaan en dat geeft geen vertrouwen.
Wat je dan wel moet doen? Helemaal opnieuw beginnen van voren af aan, alsof je een paard hebt gekocht die niks kan en kent en die jij zelf helemaal moet opvoeden vanaf het begin. Dus te beginnen bij kennis te laten maken met het halster, halstertouw en borstelspullen. Dit kun je allemaal het beste in de weide doen. Ga vooral niet te snel. Iets goed oefenen kost minimaal 2 weken tot 1 maand de tijd, elke dag op dezelfde manier oefenen.
Daarnaast is structuur voor een paard eigenlijk wel het allerbelangrijkste. Onthoud dat je een paard kunt beschouwen als een wezen met autisme. Voor een paard is het t beste als alles altijd op dezelfde manier, op hetzelfde tijdstip en dezelfde dag gaat.
*Voeren-->Zelfde tijdstip op
dezelfde manier, elke dag,
omgeving moet er ook hetzelfde
uit zien.
*Op weide&naar binnen-->Zelfde
tijdstip op dezelfde manier, elke
dag, omgeving moet er ook
hetzelfde uit zien.
*Trainen--> Vaste trainingsdagen
op een vast tijdstip, altijd op
dezelfde manier en pas iets
toevoegen als het vorige minimaal
2 weken tot 1 maand goed is
gegaan, bijv:
Maandag= wandeldag om 15u, altijd
op dezelfde manier en de omgeving
is hetzelfde. Half uur of
kwartiertje van te voren al
aanwezig voor een uitgebreide
borstelbeurt, altijd op dezelfde
manier.
Dinsdag= rustdag.
Woensdag= longeerdag om 15u,
altijd op dezelfde manier en de
omgeving is hetzelfde. Half uur
of kwartiertje van te voren
al aanwezig voor een
uitgebreide borstelbeurt, altijd
op dezelfde manier.
Donderdag= longeerdag om 15u,
altijd op dezelfde manier en de
omgeving is hetzelfde. Half uur
of kwartiertje van te voren al
aanwezig voor een uitgebreide
borstelbeurt, altijd op dezelfde
manier.
Vrijdag= rustdag.
Zaterdag= wandeldag om 14u,
altijd op dezelfde manier en de
omgeving is hetzelfde. Half uur
of kwartiertje van te voren al
aanwezig voor een uitgebreide
borstelbeurt, altijd op dezelfde
manier.
Zondag= longeerdag om 14u, altijd
op dezelfde manier en de omgeving
is hetzelfde. Half uur
of kwartiertje van te voren al
aanwezig voor een uitgebreide
borstelbeurt, altijd op dezelfde
manier.
Zo leert je je paard een vaste structuur aan, iets wat je paard gewend raakt. Dan is altijd alles hetzelfde en weet je paard wat hij van je kan verwachten. Maar dit kost tijd om te oefenen, uiteindelijk krijgen ze het door dat altijd alles hetzelfde is. Dat geeft structuur en zekerheid aan je paard en daarmee is een hoop angst al weggenomen. Natuurlijk kun je nieuwe dingen toevoegen als al het oude al een redelijk lange tijd goed is gegaan, maar ook dat kost dan weer tijd want dat is een verandering. Het beste is denk ik nu om een onbekend persoon met hem te laten werken die zijn gedragscyclus kan doorbreken. Vooral veel praten met je paard en geruststellen is hierbij een belangrijke sleutel. Alles rustig aan en zeker niet te snel. Ik had dat ook met mijn paard, niet angst maar pubergedrag en ik kon hem niet fatsoenlijk krijgen, wat echt aan mezelf lag. Ik was uiteindelijk zelfs bang om hem uit de weide te halen. Iemand om hulp gevraagd die er even mee gewerkt heeft, terwijl ik goed bestudeerde wat zij deed en uiteindelijk moest ik exact hetzelfde gaan doen en toen is het me gelukt, maar heb wel die knop zelf moeten omzetten dat er de 1ex oefenen niks zou gebeuren. Uiteindelijk ging hij toch die 1ex aan de haal met me maar de persoon die ermee geoefend had stond erbij en greep in door het halstertouw over te nemen en hem te vertellen dat het niet mocht wat hij deed, en sinds dien nooit meer problemen gehad, maar wel elke dag geoefend, op dezelfde manier op hetzelfde tijdstip, alles op hetzelfde tijdstip en vaste dagen.
Ook heb ik mezelf gefilmt als ik met mijn paard aan het werk was, om later terug te kijken en te bestuderen. Echter snapte ik vaak niet wat er nou gebeurde als het fout ging dus stuurde ik de filmpjes door naar degene die me geholpen heeft en die kon haarfijn uitleggen wat er nou precies gebeurde. Bleek dus uiteindelijk dat ik zijn communicatie signalen niet door had en hem beloonde op verkeerde momenten met eten. Daarmee gestopt en over gegaan op stembeloningen. Werkt net zo goed maar heb wel echt goed moeten leren wat nou communicatiesignalen bij paarden zijn, en dat verschilt dan ook weer per paard.
Hoop dat dit je een beetje helpt. Maar dat structuur bieden zou ik wel echt gaan proberen.
Gold was ook schrikachtig toen we hem gingen testen zoals ik vermeldt heb, maar daar stonden geen obstakels in de piste. Bij ons staan er heel veel obstakels want wij hebben springruiters, westernruiters en dressuurruiters op stal. Hij heeft een week rust gehad en dan zijn we gelijdelijk aan met hem begonnen, niet meteen voor de kar gezet, want dat is onmogelijk bij een paard die nog nooit voor een koets gelopen heeft en ook levensgevaarlijk.
Gewoon lange teugels voor een paar weken. Verder heb ik hem niet gekocht, mijn pa heeft de training in handen genomen, ik heb hem overgenomen toen hij het niet meer zag zitten om hem op te leren.
Hij was al 7 toen we hem kochten en er werd dressuur mee gereden.
Het is echt bijna onmogelijk om zo immens veel structuur te bieden. Ze krijgen nooit vaste werkdagen, mede omdat het afhangt van hoe de paarden zich voelen (zijn de spieren stram, hoeveel hebben ze gewerkt de dag voordien, etc...) dit helpt naar mijn mening beter dan vaste dagen inplannen. Ik heb ook gemerkt dat als ik steeds hetzelfde schema aanhoudt qua training dat mijn beide pony's zich tepletter vervelen. Gold heeft ook meer baat bij rustdagen na een ingewikkelde/goede training, zodat hij over alles een beetje kan nadenken. Ik spreek enkel voor mijzelf, want een ander paard kan hier dan wel weer baat bij hebben.
Ik doe voornamelijk clickertraining
Ik zoek echt voornaemlijk een lesgever die kan helpen met de meest voorkomende problemen die steeds terugkeren en die kan meekijken wat ik goed/niet goed doe.
Welke trainer had jij, want je zegt in het laatste dat je filmpjes doorstuurt naar iemand?
Sowieso bedankt voor het trainingsplan, ik zal mijn best doen om meer regelmaat te brengen in de training