Is dit nu echt dominantie?

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Anoniem

Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-15 20:57

Ik weet dat er heel wat discussies zijn of dominantie al dan niet bestaat, maar ik hoop dat jullie via het topic een beeld krijgen wat ik bedoel. Ik heb weer problemen met mijn pony .. alweer ja .. We hebben onze ups & downs en lijken er maar niet bovenop te geraken. Bij gesprek met een stalgenoot viel het woord 'ontzettend dominant' en 'onberekenbaar' en eigenlijk is dat ergens ook wel een beetje zo. Hij is niet stout, hij doet niet extreem, maar als je niet oppast verongeluk je er wel mee, kort gezegd :+

Ik ken hem ondertussen 7 jaar, aan verhalen te horen blijkt hij een nogal turbulent verleden te hebben maar op zich wil ik mij daar niet teveel op vastpinnen, we moeten met het nu verder dus probeer ik dat ook. Kijken van dag tot dag etc. Maar toch, al diverse mensen mee gewerkt die allen dezelfde conclusie hebben "het is toch wel een speciale". Door de jaren heen veel problemen gehad, veel meegemaakt, terug rechtgekrabbeld en verder gewerkt. Verschillende methodes/manieren zijn (voor langere tijd) geprobeerd, DA's en osteo zijn benaderd, bloed getrokken etc.

Ik zit nu op een punt dat ik denk dat het medisch niks meer kan zijn. Sluit niet uit dat dit in het verleden wel een rol heeft gespeeld maar dat is nu ontdekt en wordt behandeld, bloedwaarden zijn weer normaal dus dat zou het niet meer mogen zijn. Denkende wanneer de problemen ontstaan kom ik tot de volgende conclusie:
- laat je hem zijn eigen gangetje gaan en in zijn eigen wereldje zitten dan gaat alles 99% van de tijd prima. Dit houdt in: aan een lang teugeltje het bos in, veel stappen, af en toe eens een stukje draf of galop.
- vraag je dingen van hem waardoor hij echt aan het werk moet dan doorloop je fases, met als eind dat hij wel ineens kan lopen (en nog best goed vind ik) & werken, maar hij wordt dan wel zo reactief als de pest (wat inhoudt dat alles wat anders gaat dan anders reden is om er vandoor te gaan en/of bokken).

De fases die je doorloopt zijn:
- staken .. steeds terugvallen naar stap of zelfs gaan stilstaan, word je op zo'n moment kwaad dan kan je het vergeten, keert hij in zichzelf en doet hij niks meer. Als je dit rustig aanpakt (niet kwaad worden maar gewoon steeds terug in draf zetten als dat je doel van het moment is) dan gaat dit vrij snel over, maar ga je naar de volgende fase
- kwaad worden .. dit kan gaan van oren in de nek tot slaan met het hoofd tot zelfs in je voeten willen bijten (als je erop zit) of heel kwaad rondlopen, kwaad zijn hoofd naar jou zwaaien, zijn kont naar je toe draaien tot met de oren plat op je af komen

Ben je hier door (wat ondertussen gelukkig wel lukt) dan heb je het idee dat hij wakker is, dat zijn trucjes op zijn en hij gewoon doet wat je wil, maar dan dus met gevolg dat elk verkeerd grassprietje een aanleiding kan zijn om te rennen. En ondanks dat het geen pony is die 300 rondjes oncontroleerbaar de bak rondcrosst is dat toch geen aangenaam gevoel, vooral niet omdat je voelt dat die spanning blijft hangen en het elk moment opnieuw kan gebeuren.

Wanneer doet hij het? Altijd .. Maakt niet uit of je longeert, of los werkt, of met lange lijnen of rijden of in de piste of buiten ..
Heb al andere mensen hem laten longeren & rijden, hij heeft ook al eens met iemand anders op in een les gelopen maar die mensen geraken niet eens tot voorbij fase 1, op een bepaald moment heeft hij het gehad met hen en stopt hij er gewoon mee. Ik krijg hem dus op zich nog het verst qua werken (zal ook aan de jaren liggen) maar ik zit dan wel met de andere problemen ..

Als ik het zo opschrijf lijkt het wel alsof ik een monster heb staan, maar dat is hij toch ook weer niet. Hij is gewoon .. tja .. anders? Nog een voorbeeld van zijn gedrag: hij staat naar buiten te kijken over de staldeur (of staat in de weide, dat maakt niet uit), je loopt voorbij en hij roept op je (zo murmelen, soms ook echt hinniken) en je denkt "ach, wat lief" en loopt naar hem toe. Om dan te zien hoe hij zijn hoofd met de oren in de nek wegtrekt met een blik van "raak me niet aan".

Als ik het zo opschrijf lijkt hij precies bipolair .. stemmingswisselingen..
Of hij wil wel, maar weet niet hoe .. Maarja, hij heeft alleen problemen als hij "aan het werk" moet, vandaar dat dominantie misschien toch wat is. Zo van "en wie ben jij om mij te zeggen dat ik moet lopen". Medisch is het niet, dat is al lang & breed uitgesloten. Zelfs rekening houdend met wat ik dacht dat het in het verleden medisch kon zijn verklaard het niet (heb lang aan die rug gedacht maar recent nog eens laten controleren en volgens die DA was de rug prima, ga wel nog een chiropractor laten komen). Het mooiste voorbeeld was die keer dat we eens een 'stevige' buitenrit gingen rijden (wilde kijken of we 10 km op ongeveer 1 uur konden doen, dus het is maar wat je stevig noemt) en ook dit volledig de mist in ging, terwijl ik buiten al lang geen problemen meer had gehad (maar dus ook vooral stapte).

Wat een lap tekst, geen idee of er iemand wat mee kan .. denk ook dat je het gezien moet hebben om te oordelen, maar het is eens van mij af en heb eens alles samengezet.. Voor degene die ons kennen: het is dus weer zover, we hebben weer ruzie :+ En ik wilde nog wel een gemiddeld 2015 :')

Ik hoop dat jullie er wat mee kunnen, vragen stellen om bepaalde dingen duidelijk te krijgen mag natuurlijk (pben ook als je dat fijner vindt). Misschien komt toch eindelijk eens een oplossing naar boven. Als iedereen zegt dat ik er "gewoon" doorheen moet en dat het na een tijd wel goed komt dan vind ik dat prima, maar heb zo schrik om vanalles van hem te eisen terwijl er misschien wat is, al kan dat in theorie niet aangezien zowat alles uitgesloten is (op foto's & grote onderzoeken na dan).

Bedankt :)

Shenavallie
Berichten: 13268
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-15 21:13

Waar is hij met het bloed op getest? Heeft hij last van een hoge bloeddruk? Veel dieren kunnen onverwacht zo reageren al de bloeddruk te lang te hoog is geweest. Meestal is het dan een blijvend probleem, wat wel afgezwakt kan worden met medicatie. Is er sprake van verkeerd gedrag belonen (in het verleden)? Heeft hij dit als je onbewust uit balans zit of ook als je heel bewust in balans zit? Heeft hij dit als je (lichte) druk op de teugels hebt of ook als je met waslijntjes rijdt? Is er naast de rug ook op heupen, benen en manenkam/top gecontroleerd? En zo heb ik nog wel honderd vragen, maar ik probeer een beeld te vormen. ;)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-15 21:23

Ik ga proberen zo goed mogelijk te antwoorden :)
Bloed zijn de standaardwaarden geweest, dus complet, lever, spieren en ik heb ook zelf magnesium, vitamine E & selenium laten testen. Daaruit kwamen toen spierproblemen door vitamine E tekort, maar dit krijgt hij nu bij en de laatste bloedname (oktober) was om door een ringetje te halen. Dus in theorie kan het dat niet meer zijn (hij liep toen ook goed, heb fijn met hem kunnen rijden en merkte in alles dat het hem beter ging, het is echt weer een acuut probleem, die ruzie's). Hoe meet je bloeddruk bij paarden? :o Hart & longen enzo zijn verder wel meer dan ok volgens de DA's. Hoge bloeddruk nog nooit van gehoord maar ga er wel eens naar op zoek ;)

Geen idee of er verkeerd gedrag beloont is geweest, niet bewust in ieder geval, al hebben we vroeger natuurlijk wel onze problemen gehad dus kunnen best wel dingen verkeerd gelopen zijn :j Al is dat zo moeilijk te benoemen op dit moment .. (en natuurlijk komt daar het verleden om de hoek kijken, maar dat hoeft niet allemaal uitgebreid beschreven denk ik).

Hij heeft het altijd, ook als ik op de grond sta. Vanaf de grond ben ik zelf een stuk zekerder dan in het zadel maar ook dan komt het voor. Hij heeft het ook wel met waslijnen, heb een tijd gereden puur op reactie (dus aandraven & blijven draven, dat was mijn enige doel) en ook buiten rij ik nooit met echt contact (of toch niet constant) en dan doet hij het ook.

Osteo heeft alles gecontroleerd, hoefsmid heeft al dingen bekeken en DA's ook rug, bekken & knieën achteraan (ook buigproeven zijn 2x uitgevoerd, zowel op het harde als op de volte enzo). Denk dat qua medisch er weinig nog niet bekeken is (behalve dan foto's enzo, die zijn er nog niet gemaakt, maar daar is eigenlijk ook geen aanleiding toe volgens de DA's).


Edit; weinig te vinden over hoge bloeddruk bij paarden ...
Ook in het engels gezocht en kwam deze oa tegen: http://www.chronofhorse.com/article/equ ... essure-key (pony is ook een headshaker, maar momenteel geen last)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:00

Verder niemand een mening over dit fenomeen?
Ik vind het zo frustrerend dat het met periodes echt gewoon goed gaat, dat we plezier hebben en dat ik voor zijn doen best veel van hem kan vragen. En dan ineens lijkt hij weer een klik te maken, is niks meer leuk en reageert hij op alles zoals bovenstaande... En ik vind geen aanknopingspunten.. -O-

(Zit ergens ook te denken aan dingen als PPID of EMS of iets dergelijks, maar zouden die DA's dat ook niet moeten gedaan hebben? En verklaart zoiets dat ik alleen problemen heb als die echt aan het werk moet?)

_Natasja_

Berichten: 4246
Geregistreerd: 04-08-05
Woonplaats: Erichem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:07

Misschien heb je dit al lang geprobeerd maar:

Als je nu eens opnieuw gaat "inrijden" gewoon vanaf punt dat je zit doen alsof je op een groen paard zit.

En van daaruit alles opnieuw uitleggen aan het paard. Misschien is er ooit een stap overgeslagen in de basis en loopt het paard daar nu op stuk.

Anoniem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:17

Heb ik inderdaad al geprobeerd, of toch in ieder geval in de zin van niks anders van hem vragen als reactie op de hulpen, dus hem behandelen als een jong paard zeg maar. Echt letterlijk opnieuw ben ik nog niet begonnen, is ook moeilijk omdat hij de dingen natuurlijk al kent. Maar hij doet het ook met longeren, en daar volledig opnieuw mee beginnen (terwijl ik sowieso al maar weinig vraag, de jonge paarden op stal doen het beter dan hij ;) ), ik weet het niet.. Zou niet weten hoe ik het opnieuw/anders kan doen..

_Natasja_

Berichten: 4246
Geregistreerd: 04-08-05
Woonplaats: Erichem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:26

Tja als je nu toch al vast zit.
Toch een poging wagen zou ik zeggen.

Ik zat met een van m'n trainingspaarden ook vast. Sloeg gewoon af tijdens t rijden. Zelfs bij de simpelste oefeningen. Ben gewoon weer vanaf stap 1 begonnen. En ik reed er Z1 dressuur mee.
Loopt nu weer als een zonnetje.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:28

Heb verder wel geen ervaring met jonge/onbeleerde paarden. Zou niet weten hoe je een jong paard het longeren aanleert bv :o

_Natasja_

Berichten: 4246
Geregistreerd: 04-08-05
Woonplaats: Erichem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:29

Daar zijn instructrices voor. ;)

Anoniem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:31

Ok, maar denk niet dat er veel te vinden zijn die een 18-jarige als een 3-jarige willen behandelen :+

_Natasja_

Berichten: 4246
Geregistreerd: 04-08-05
Woonplaats: Erichem

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:34

Ik wel. :+ ik houd van uitdagingen.
En zo zijn er vast meer.

Het wordt waarschijnlijk even zoeken.
Maar het moet te vinden zijn.
Doe een oproep op marktplaats / FB / boktmarkt. Er woont vast iemand in de buurt die je ermee verder kan helpen.

Maximus91

Berichten: 172
Geregistreerd: 28-12-14

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 00:54

Ik lees dit net, maar ik heb hier geen idee van... ik heb dit nog niet gehad, mijn vroegere pony was zogenaamd verkeersmak, maar die heb ik ook opnieuw laten wennen, stap voor stap en de beenhulpen moesten nog bevestigd worden (ze werd als 5 jarige verkocht en ze bleek 3 te zijn) ben L2 met haar geworden en tegen de tijd dat ze 12 was was ook groot verkeer nauwelijks een probleem, terwijl ze nog steeds een vlotte sensibele merrie was... maar verder ben ik nog niks tegengekomen... Ik vind het overigens echt een pluim waard dat je zoveel probeert en doorzet met je pony! vooral blijven doen en onderzoeken zou ik zeggen, je bent nu al zo ver! SUCCES

BrenKaCaNo

Berichten: 52
Geregistreerd: 09-06-12
Woonplaats: 's-Hertogenbosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 01:12

Het is erg lastig te beoordelen zonder het paard te kennen of gezien te hebben (al dan niet op film).
Ik raad je aan een berichtje te sturen naar Annemarie van der Toorn. Zij kan misschien wat duidelijkheid geven.

anneliesdj

Berichten: 29308
Geregistreerd: 12-10-05
Woonplaats: In het boshuis!

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 01:30

Hoe ga jij met dit gedrag om? Dat lijkt mij het meest belangrijke.
Want hij reageert tenslotte op jou. Enig idee hoe hij bij anderen reageert?
Krijg je ook les?

KPet
Berichten: 828
Geregistreerd: 09-08-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 02:12

Ik ken de achtergrond van de pony niet maar ik heb een paard dat misschien wat vergelijkbaar is. Dat paard heeft problemen gehad met trauma en fysiek (rug). Na vier jaar werken is het vertrouwen terug, zijn rug is gecheckt en onlangs is hij weer volledig goedgekeurd voor de sport. In dat proces ben ik echter iets te lief voor hem geweest. Steeds kreeg hij net iets te veel zijn zin. Het voorbeeld dat jij noemt van staken en chaggerijnig worden passen ook bij dat patroon.

Bij mijn paard ben ik weer terug gegaan naar luisteren aan de hand. Heel simpel voorwaarts, achterwaarts en stilstaan wanneer en waar jij dat wilt. Gewoon aan stalhalster en touwtje. Hou er een kort zweepje bij, niet om af te straffen, maar om alert te maken. Dit trucje kan niet heel veel schade aanrichten en geeft je een heel duidelijk beeld van de mate van dominantie. Bij mijn paard ging het de eerste 5 min goed, toen begon hij te protesteren, omver lopen, steigeren etc. Dit gedrag ferm en duidelijk corrigeren. Toen hij een eenmaal doorhad dat hij niet meer de baas was, was het ook over. Dit een paar dagen herhaald en ik had een ander paard. De eerste keer stond hij wat beduusd in zijn stal, hihi.

Probeer zoiets eens. Uiteindelijk kan je namelijk proberen vanuit het zadel dingen af te leren, maar als hij op de grond geen respect voor je heeft lukt dat nooit. Je beschrijft dat de pony koppig wordt als hij aan het werk moet. Dat zegt misschien genoeg.

Dit gaat niet om jouw eigen dominantie eisen, maar respect vragen van je pony. In ruil daarvoor moet jij consequent, duidelijk en eerlijk tegenover hem zijn.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 02:31

Ondanks dat de DA aangeeft geen aanleiding te zien om foto's te laten maken zou ik het toch eens overwegen.
Pas dan kun je uitsluiten dat het niet gaat om pijn reacties.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 12:01

Dank jullie.
Ergens denk ik misschien toch inderdaad foto's laten maken,om zeker alles uit te sluiten. Maar ik weet niet, ik vind zijn tijdstip van reageren zo raar. Hij kan gewoon draven & galopperen zonder protest of problemen dus echt pijn .. het lijkt me sterk. Dan zou hij het toch altijd in draf/galop of met zadel of weet ik het.. moeten doen?

Ik denk dat KPet het misschien nog bij het rechte eind heeft, daar zit ik namelijk ook mee. In het verleden heeft hij nooit veel moeten doen en heb ik vaak "medelijden" met hem gehad. Ondertussen ken ik hem beter, weet ik dat alles wat eventueel medisch was nu wel in orde is en dat hij dus gewoon aan het werk kan. Maarja, dat heeft hij nooit gemoeten, dus of het nu een kwestie is van niet kunnen of niet willen ben ik nog niet uit.. In theorie, datgene dat ik van hem vraag, moet hij gewoon kunnen (jonge paarden moeten harder werken dan hij :+ ). Dus blijft over: hij heeft een sterk karakter (ook zo tov andere paarden ed), heeft nooit gemoeten dus waarom zou hij dat nu wel doen .. Dat is het idee wat ik heb..

Hoe ik ermee omga verschilt, in die zin dat ik al verschillende dingen geprobeerd heb. Als hij gewoon kwaad op de cirkel kijkt trek ik mij dat niet aan, maar hij mag pas stoppen als hij 'normaal' kijkt. Wat ook wel typisch hem is is dat zijn binnenoor in zijn nek ligt, maar zijn buitenoor gewoon neutraal of naar voor staat, net alsof hij wil zeggen "ben eigenlijk niet boos maar doe voor jou wel alsof", want ik zie natuurlijk volgens hem dat buitenoor niet ofzo :+ (is ook een opmerking die een Parelli-instructeur maakte, hij vond het ook een enorm speciale pony). Met dingen als kont naar mij toe draaien (dus gewoon uitbreken van de cirkel) of kwaad naar mij toe komen reageer ik hard op. Doorgaans is dat ook na een keer, max. 2 over, dus het is niet dat hij mij de hele tijd loopt aan te vallen of dergelijke. En dan uiteindelijk het rennen, hier heb ik al de 2 uiterste geprobeerd, zijnde: jij wil rennen? Ok, ren maar, zolang dat IK dat wil! En daarnaast zodra hij vertrok (of aanleiding gaf, want die zie ik vanaf de grond wel) een duidelijke NEEN en alles dichtgooien. Daarna weer gewoon verder met wat we aan het doen waren. Blijft nog over gewoon negeren, maar weet niet of dat een optie is .. vanaf de grond niet zo'n probleem, in het zadel een ander verhaal :+ (op het dichtgooien reageert hij trouwens best goed, en kan hij daarna ook weer normaal lopen, maar je ziet aan hem dat het oppassen blijft)

Bij anderen reageert hij zoals bij mij in de eerste jaren, wat wil zeggen dat je geluk hebt dat je hem kan laten stappen en misschien draven. Hier heb ik wel een filmpje van wat ik kan doorsturen via pb voor wie wil (is van in een les met iemand anders erop dus vandaar dat ik het niet gewoon op internet zet). Ik heb wel eens les met hem gehad, is 2x een Parelli-instructeur geweest, die kreeg er uiteindelijk nog het meeste mee gedaan. Ook springles heb ik met hem genomen omdat hij springen leuk vindt. Dit ging de eerste les hemels en de 2e les was een ramp. Ik durfde op een bepaald moment niet meer, instructeur is er dan op gegaan en toen sprong hij wel het parcours zonder problemen (al zag je wel dat de instructeur werk had). Ook vandaar denk ik dat het meer een kwestie is van niet willen dan niet kunnen of pijn hebben (een paard met pijn springt toch niet uit zichzelf een hindernis van 60 cm zonder opwarming?). Dressuurles heb ik op de huidige stal wel eens gehad, was enorm hard werken maar ging wel redelijk (geen uitspattingen maar of dat nu is omdat ik hem echt aan het werk had of toeval weet ik niet, was ook maar 1 les natuurlijk, was weer nieuw...). Echter heeft hij mij daarna 3 dagen niet meer bekeken, liep gewoon weg van mij in de weide terwijl hij normaal hinnikt en enthousiast naar mij toe komt. Dus iets had het wel gedaan met hem, alleen vond ik dat toen niet leuk dat hij zo reageerde op mij dus was mijn conclusie "les is niks voor ons". Maar misschien moet ik dat wel weer gewoon doen en een tijdje doorzetten ... daar stel ik me nu de vraag over...

Shenavallie
Berichten: 13268
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 12:33

Ergens woelt de gedachte van een tumor in de hersenen rond. Aan de andere kant een vorm van dementie kan ook (vasculaire dementie bij mensen is bijvoorbeeld dat men het ene moment meegaand is en het andere moment verzet en zelfs agressie vertoont). Daar niets menselijks een dier vreemd is...
Hopelijk is het niets van dit alles, vooral omdat je al zoveel hebt weten uit te sluiten, en is het "gewoon" een zaak van dingen opnieuw benaderen. In dat geval zou deskundige hulp jou het beste kunnen helpen. Neem eens contact op met iemand die werkt met de handvatten van Emiel Voest: er wordt dan niet alleen naar het paard, maar vooral naar de ruiter gekeken wat de (onbewuste) signalen zijn. ;)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 14:16

Jij bent mijn stalgenootje toch niet hé? :+
Die had het ook al over een tumor en vroeg zich af of dementie bij paarden voor kwam .. :+

Voest .. goh .. ik weet het niet. Zou wel iemand met ervaring (of Voest zelf) met hem willen bezig zien, kan interessant zijn ;) Maar zelf kan ik via die manier weinig met hem. Hij doet gewoon alsof je er niet bent ;)

Bowen
Berichten: 1701
Geregistreerd: 01-03-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 15:33

_Natasja_ schreef:
Tja als je nu toch al vast zit.
Toch een poging wagen zou ik zeggen.

Ik zat met een van m'n trainingspaarden ook vast. Sloeg gewoon af tijdens t rijden. Zelfs bij de simpelste oefeningen. Ben gewoon weer vanaf stap 1 begonnen. En ik reed er Z1 dressuur mee.
Loopt nu weer als een zonnetje.


Hier helemaal mee eens. Bij de meeste problemen ligt in het fundament de oplossing. Natuurlijk gaat gewoonte meespelen, dingen die erin gesleten zijn en waar een nieuw patroon gelegd moet worden. Dat kost tijd.

Maar als je er niet uitkomt wat er aan de hand is werkt het het beste om alles te isoleren en van de grond af aan alle onderdelen te bekijken en bij te schaven. Als alle losse componenten dan kloppen kan je ze stuk voor stuk weer gaan combineren.

Juliana1
Berichten: 149
Geregistreerd: 25-11-14
Woonplaats: Nederland

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 16:41

Join-upje misschien?

Apache7

Berichten: 87
Geregistreerd: 09-12-12
Woonplaats: Belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 16:50

Ik zou vanaf de grond beginnen met hem.
Begin misschien met NH, en laat hem als eerste respect en vertrouwen voor je hebben van op de grond.
Mijn ervaring is dat dit meestal een groot verschil maakt.
Natuurlijk ook zeker zijn dat lichamelijk alles in orde is.

Apache7

Berichten: 87
Geregistreerd: 09-12-12
Woonplaats: Belgie

Re: Is dit nu echt dominantie?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 16:51

Doet hij al deze dingen ook als er geen bit in zijn mond zit?

josien_m_
Berichten: 2730
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 17:04

Ik zou je (ook) wel weer een paar vragen willen stellen:
Stel dat je paard een mens was, hoe zou je dan met hem om gaan of zijn karakter beschrijven? Ik stel die vraag omdat we als uitgangspunt hebben dat we paarden inzetten om b.v. te worden bereden. Daarmee zie we niet naar wie het hele paard is maar kijken we naar wat we nuttig vinden voor het gebruik als rijpaard. Conditionering is daarbij het belangrijkste. Communicatie zetten we in om hem iets te leren, gedrag, wijze van lopen enz. Maar wij zijn dominant, bepalen wat we willen dat het paard doet.
Opnieuw inrijden gaat dan over opnieuw conditioneren.
In de zooantropoloie kijk je anders naar een paard. Een paard is een wezen met een eigen cultuur, erg verschillend van de cultuur van ons mensen. De uitdaging zit dan in hoe je stukjes beleving kunt delen en een gezamenlijke ervaring kunt hebben. Er zit geen doel bij, geen verwachting, niet iets wat het paard moet doen. Je hoeft niet uit te komen bij " dat hij weer luistert". Kijk naar wat jij voor je paard kunt betekenen, kijk naar wat je paard voor jou betekent.
Zou je het leuk vinden om op die manier je paard te ont-moeten?
Kijk dan bij: www.learninghorse.nl

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-01-15 19:44

Zoals gezegd zou ik hem soms als manisch-depressief omschrijven, maar het woord autist is zeker ook al gevallen (al lachend, maar soms ga ik toch twijfelen ;) ). Verder ben ik bekend met de site/het systeem van learning horse en zoals eerder geopperd ook het NH-gedeelte. Zoals gezegd ben ik al vele jaren bezig, ben afgestapt van het gewone en aan de slag gegaan volgens andere manieren. Denk op zich dat daar niet veel nieuws voor mij te ontdekken is.

Het systeem van learning horse vind ik een prachtig idee, maar vooral in theorie. In de praktijk blijf je dan uiteindelijk zitten waar ik nu zit: als hij zin heeft kan je er een fijn buitenritje mee maken, maar dat is het dan ook meteen. Ben er nog niet uit of ik dat gewoon moet aanvaarden of dat ik er toch verder mee aan de slag moet. Want dat laatste doe ik natuurlijk voor hem (al denkt hij daar anders over), dat hij nog een aantal jaar goed & gezond mee kan ... En indien ik dat niet zou doen, wat moet een mens dan in de winter? :7

Qua tuig of andere dingen is er niks wat verschil maakt. Werk zowel met bit als zonder, verschillende soorten bitloos, met ijzers of zonder, met dekens of zonder, het maakt allemaal geen verschil. Het enige constante door de jaren heen is zijn gedrag :+ Recent dacht ik dat we er doorheen waren, de medische dingen die eventueel in het verleden ook gespeeld hadden waren opgelost en hij liep voor zijn doen de sterren van de hemel (zowel met longeren als rijden) dus we zaten in stijgende lijn. Maar nu weer in een diep dal ...

Vandaag heeft hij nog eens met iemand in de les gelopen, weer fase 1 gedoe. En dat is dan echt puur testen, want wandel je naar hem toe met de longeerzweep gewoon achter je aan slepend, of klik je eens met je tong als hij voorbij komt, en ineens kan hij wel draven/galopperen en is er nergens nog een probleem. We zijn er 90% zeker van dat het niet fysiek is, wel mentaal. Maar is het mentaal niet kunnen of niet willen ben ik nog niet uit.

Ga wel nog eens met de DA contact op nemen, wil toch kijken of hem eens op Lyme te laten testen, en dan tegelijk als dit kan op Cushing. Lijkt een wilde gok, maar je weet maar nooit ... En dan inderdaad misschien gewoon weer opnieuw beginnen, via Parelli gewoon alles stap voor stap opbouwen, alsof ik nog nooit met hem gewerkt heb ... Wie weet is er toch ergens wat verkeerd geslopen in het fundament :j