Paard met een trauma.

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-13 23:02

Hii!

Eigenlijk post ik nooit echt iets op bokt, en ben ook niet echt ten einde raad, maar vroeg me toch af
of er misschien mensen zijn die hetzelfde probleem hebben gehad, of misschien een eventuele suggestie hebben.
Nou even uitleggen:

Ik ben zelf op het moment woonachtig in egypte, sinds mijn 16e, dus ga nu het 6e jaar in alweer. Vanalles op paarden gebied gedaan hier,
was zelf in nederland actief in de rensport, dus dit ook even voortgezet hier, maar aangezien het niveau anders is, zag ik het niet meer zo zitten.
na een beetje springsport, kwam er wat anders op mijn pad.

Meet MyBoo.
Geslacht: hengst
Leeftijd:+/- 6jr.
afkomst : israel.

Myboo is ongeveer 2 of 3 jaar geleden uit israel gekocht, in mijn ogen een mooie bonte hengst, gekocht vooral voor fokkerij.
2 jaar geleden werd mij gevraagd of ik hem onder het zadel wilde proberen, hadden al meerdere mensen op gezeten zonder succes.
hij kwam al heel onstuimig over op mij, werd gezadeld en naar de bak gebracht met aan weerskanten iemand die hem vast hield. Opstijgen was toen al een ramp, steeds omhoog komen. Goed eenmaal erop ging het best aardig, nul druk in zijn mond, omdat ik hoorde dat hij steigerde, en hij dus niet omhoog zou komen op druk die ik hem gaf. Ik had eigenlijk geen klachten over hem verder.

Maar naarmate ik hem leerde kennen, maakte ik ook kennis met een kant die ik nog nooit eerder heb meegemaakt. een beetje een hatelijke kant. Veel staken, en steigeren, en gewoon grenzen opzoeken, gelukkig heeft hij veel balans, dus dat zorgde ervoor dat ik er verder geen problemen mee had. maargoed, er werd gezegd dat ik hem moest aanpakken, maar ik dacht bijmezelf van..tja..die mensen die er al op hebben gezeten , hebben hem al aangepakt, en het resultaat is daar. Hij word alleen maar vervelender. Ik besloot om grondwerk te doen, in het begin best te doen, maar ook hier leerde ik hem kennen, en steigeren is weer zijn truc. longe werk heel moeizaam, op een gegeven moment probeerde ik het op de monty roberts manier, maar had al snel door dat dat niet zou werken, omdat een enkele druk om hem maar achteruit te laten stappen, hem de lucht in deed komen. Toen op een dag, wees ik met de longeerzweep naar hem, heel onschuldig. Rende hij op me af en lag ik daar ondersteboven. Toen ben ik er maar weer op gaan zitten, want zag het zelf niet echt zitten, het spookte natuurlijk best wel in mijn achterhoofd, en werd er dus ook voorzichtiger door, en dat werkt dan niet. Onder het zadel heb ik meegemaakt dat hij op zijn achterbenen stond en tegelijkertijd in mijn handen wilde bijten, en toen ging het na een keer iets strenger te hebben gereden INEENS beter. hij kreeg plezier in het werk. Nouja zag er allemaal helder uit, we werden een team, alsof hij me had geaccepteerd. We begonnen met springen, dat deed hij heel netjes, alleen als het hem dan een keer niet zinde, dan blokkeerde hij totaal, en dan kon ik het voorlopig ook wel vergeten, zon periode kregen we een week voor ons spring debuut. Dat was balen, want de springwedstrijd kon ik op mijn buik schrijven: " beide dagen gediskwalificeerd" Maargoed half parcour gesprongen met een paard dat eerst nog niet rond ging id bak. Stap voor stap. Op dit moment zijn we onder het zadel een superteam, alleen accepteert hij verder niemand, er heeft in die twee jaar een keer een ander op gezeten, en toen brak hij de hele tent af. Klinkt super overdreven maar gek genoeg is het echt zo. Nu mijn probleem, 2 weken geleden waren we bitloos aan het rijden in de bak, na een half uur super te hebben gewerkt, wilde ik het op en afstijgen oefenen, normaal gesproken met opstappen moet iemand hem vasthouden omdat hij dan in mijn benen gaat hangen, maar sowieso altijd id box erop omdat hij buiten de lucht in komt. goed, na twee keer op en afgestegen, derde keer opstappen draaide hij zich naar me toe en kwam omhoog, hij maait met zn benen, dus vasthouden: Forget it, dus meneer ging lekker rollen etc, op hem af lopen en gewoon vastpakken zit er niet in, want dan komt hij gewoon steigerend op je af. totdat hij met zijn achter benen id teugel stond, en geen kant op kon, vast gepakt en zelf voor de zekerheid achter het hek vd bak gaan staan, ik was best pissig maargoed, dus liet hem steeds naar achter stappen, als ik druk gaf. dat deed hij de afgelopen tijd goed, ad hand, gewoon stap terug doen. Nu ook, maar na 2 keer, wilde hij niet meer terugstappen, dus gaf iets meer druk, en toen gingen de oren plat, spitse neus, hele woeste blik en vloog hij zo op me af, en greep me in mijn schouder. ( vest,blousje & tshirt kapot gescheurd) godzijdank stond ik buiten de bak, maar had nooit verwacht dat hij zo op me af zou vliegen, toen ik daarna nog bozer werd, werd ook hij bozer en kwam de lucht in, dat zijn hoeven gewoon langs het hek schaafden, even was ik bang dat hij erdoor heen zou komen. ik was behoorlijk overstuur ervan, niet omdat ik bang was maar omdat ik niet kon begrijpen dat hij dat bij mij zou doen. behalve ik is er niemand die zo goed met hem overweg kan. Ik ben er via via achter gekomen dat hij best mishandeld is geweest vroeger, en ik concludeer zelf dus ook dat dit puur zelf verdediging is. Hij valt aan voordat ik dat eventueel zou doen. En na zon verleden ook begrijpelijk. Ik overwoog te stoppen voor mijn eigen veiligheid, en de eigenaar stond op het punt hem op te halen en alleen in te zetten voor de dekdienst, maar ik ben gewoon zo gek op het hem dus besloten om door te gaan. bij mij is hij nog veilig, want een ander laat het gewoon in de box staan, en kijkt er niet naar om, en als hij dan onder het zadel zou komen, word hij de **** in geslagen dusja.. Sinds die dag neem ik hem gewoon weer onder het zadel, en dat is allemaal oke, maar ad hand, of als hij los is, dat is gewoon een drama. Ik ben zelf totaal niet bang, heb al zoveel paarden onder me gehad, en ben er ook vaak genoeg weer vanaf gestuiterd, maar dit beestje doet dingen die echt niet tof zijn.

sorry een heel lang verhaal, ben benieuwd of er mensen zijn die ook zoiets hebben meegemaakt ?

hoor het graag :)

ps* : graag serieuze reacties, want op reacties van: hij moet een lesje leren, of hij neemt je in de maling, zit ik niet echt te wachten :)

broadway
Berichten: 945
Geregistreerd: 03-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 00:18

Lijkt inderdaad op "handen-druk"trauma !
Dit paard verdedigt zich alsof zijn leven er vanaf hangt...zodra er een psychische druk vanuit een handgebaar komt...
Normaal gesproken zou ik eerst vragen of het gebit gecontroleerd werd maar in dit geval speelt er duidelijk meer...

Een combinatie van spanning (druk !) en een bepaalde beweging zou ook pijn kunnen veroorzaken ,waardoor het paard zo reageerd...heb het een aantal keren meegemaakt dat het paard artrose in de hals bleek te hebbben.
Dan valt hij aan vanwege de pijn...zodra het vertrouwen terug is is de angst even weg tot het wéér gebeurd...
Het lijkt vaak vanuit het niets maar zodra je weet wat er speelt zie je ineens een relatie beweging (actie) en reactie !
Soms moet je dan iets aangepast rijden om met een handicap van het paard om te gaan...zonder druk rijden was voor hem een positieve ervaring met jou...geef je hem de vrijheid om op zijn manier zijn hals te gebruiken...dan lukt het hem blijkbaar om zijn probleem te omzeilen...
Ook zoekt hij blijkbaar steun vanuit een zijkant...vasthouden....boxwand...terwijl hij zelf heel veel balans heeft...in zijn lijf maar duidelijk niet in nek/hals ! Dus moet hij wel ondersteuning hebben op een bepaalde manier (wel begrenzen maar dus absoluut niet trekken !)
Ik zou zijn hals/nek laten controleren, want als een paard zo extreem aanvalt is er echt wel wat meer aan de hand...je vraagt duidelijk iets wat het paard geestelijk en/of lichamelijkniet kan...
Je gaf zelf al een goede reactie door géén grondwerk meer te vragen maar verder te gaan onder het zadel...volg je gevoel...doe halsoefeningen...verschillende hoogtes ...inbuigen....strekken....hem testen wanneer je grenzen bereikt...hij verteld het met zijn oren,gedrag...
Let vooral op de combinatie onderhals/ontspanning vragen, zodra er artrose speelt zal hij zijn onderhals NOOIT HELEMAAL KUNNEN ONTSPANNEN , dat zou ook de reden kunnen zijn van het niet meer achteruit kunnen stappen en zijn reatie van verzet !


Hoe draagt hij zijn hoofd /hals als hij los draaft ? Is er een duidelijk verschil met links en rechtsom ?
Let ook goed op zijnorenspel...!
Is hij in zijn achterbenen ook iets ongelijk (overspringen/overkruist ) ?

delerium
Berichten: 22384
Geregistreerd: 03-09-05

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 00:24

RT-P -> OPG omdat de hoofdzaak van het probleem niet rijtechnisch is maar in de omgang.

Elanor

Berichten: 6831
Geregistreerd: 25-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 00:27

Ik heb in Zuid-Afrika gewerkt met paarden die (serieus) mishandeld waren.
Eerste wat daarmee gedaan was: een jaar niets.
Paard in losloop gebied zetten, in een kudde.
Paarden die vanwege hun verleden zulk extreem agressief gedrag vertonen, moeten eerst in staat gesteld worden weer gewoon paard worden.
Dan pas kun je bezien hoe je ze weer oppakt.
Dat zou in dit geval ook mijn advies aan jou zijn. :)

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 06:46

Dat is hier helaas niet mogelijk, er zijn hier geen gebieden om ze neer te zetten, daarbij is zijn gedrag naar andere paarden ook niet echt geweldig, meer agressief. Heb al eens eerder in een gevecht gezeten, ik op zn rug en hij vechten met n andere hengst. Ik zou ook zoiets doen als ik de kans had, gewoon minimaal een half jaar het land op, maarja goed..waar is het land? :(

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 06:53

broadway schreef:
Lijkt inderdaad op "handen-druk"trauma !
Dit paard verdedigt zich alsof zijn leven er vanaf hangt...zodra er een psychische druk vanuit een handgebaar komt...
Normaal gesproken zou ik eerst vragen of het gebit gecontroleerd werd maar in dit geval speelt er duidelijk meer...

Een combinatie van spanning (druk !) en een bepaalde beweging zou ook pijn kunnen veroorzaken ,waardoor het paard zo reageerd...heb het een aantal keren meegemaakt dat het paard artrose in de hals bleek te hebbben.
Dan valt hij aan vanwege de pijn...zodra het vertrouwen terug is is de angst even weg tot het wéér gebeurd...
Het lijkt vaak vanuit het niets maar zodra je weet wat er speelt zie je ineens een relatie beweging (actie) en reactie !
Soms moet je dan iets aangepast rijden om met een handicap van het paard om te gaan...zonder druk rijden was voor hem een positieve ervaring met jou...geef je hem de vrijheid om op zijn manier zijn hals te gebruiken...dan lukt het hem blijkbaar om zijn probleem te omzeilen...
Ook zoekt hij blijkbaar steun vanuit een zijkant...vasthouden....boxwand...terwijl hij zelf heel veel balans heeft...in zijn lijf maar duidelijk niet in nek/hals ! Dus moet hij wel ondersteuning hebben op een bepaalde manier (wel begrenzen maar dus absoluut niet trekken !)
Ik zou zijn hals/nek laten controleren, want als een paard zo extreem aanvalt is er echt wel wat meer aan de hand...je vraagt duidelijk iets wat het paard geestelijk en/of lichamelijkniet kan...
Je gaf zelf al een goede reactie door géén grondwerk meer te vragen maar verder te gaan onder het zadel...volg je gevoel...doe halsoefeningen...verschillende hoogtes ...inbuigen....strekken....hem testen wanneer je grenzen bereikt...hij verteld het met zijn oren,gedrag...
Let vooral op de combinatie onderhals/ontspanning vragen, zodra er artrose speelt zal hij zijn onderhals NOOIT HELEMAAL KUNNEN ONTSPANNEN , dat zou ook de reden kunnen zijn van het niet meer achteruit kunnen stappen en zijn reatie van verzet !


Hoe draagt hij zijn hoofd /hals als hij los draaft ? Is er een duidelijk verschil met links en rechtsom ?
Let ook goed op zijnorenspel...!
Is hij in zijn achterbenen ook iets ongelijk (overspringen/overkruist ) ?


Nee hij is super soepel, dit is een psychisch probleem, niet lichamelijk, hij is verder super in orde. En dit weet ik 100% zeker, hij stapt naar achter zonder probleem, Hij deinst alleen niet terug voor een ander, hij laat zich niet in een hoekje drijven, en dit is waarom hij aanvalt. Zodra hij maar aanvoelt dat ik hem onderdruk wil zetten, denkt hij dat ik hem op zn lazer ga geven, en dan valt hij meteen aan. het is nu 3 keer gebeurd, en heb het zo vaak over en over gespeeld in mijn hoofd. wat ik nu doe is veel geruststellen, en dingen doen die we beiden leuk vinden. en dat gaat verder super, het punt is gewoon aan de hand/longe. losgooien doe ik ook niet, ik krijg hem niet te pakken. baal als een stekker, we hebben een tijdje wel wat kunnen wandelen, maar als hij dan te druk word en loopt te springen naast me, en om me heen gaat denderen, dan moet ik druk op zijn bit of halster geven, en dat ziet hij vaak al als aanval.

Locanda

Berichten: 2612
Geregistreerd: 17-08-03
Woonplaats: Noord-Holland en Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 10:42

Heel lastig! Ik heb een merrie gehad, met ook een 'escape' (escape noem ik het dan maar, wat bij jou aanvallen is, was bij haar steigeren + eventueel omklappen*) bij psychische nood, kreeg ze kortsluiting in haar hoofd (helemaal van de wereld, onbereikbaar) en dan deed ze dus het meest extreme/tegennatuurlijke wat ik ooit heb meegemaakt.
* Lieve, lieve bokkers ;) nee, deze merrie werd niet uit balans gebracht :) ze kon het namelijk prima zonder mens erop, of die haar op wat voor manier dan ook in de weg zat. Lieve bokkers deel 2, nee, het werd op die momenten niet veroorzaakt door lichamelijke ongemakken. Het kwam puur voort uit psychische stress.

Wat je altijd leert (en wat bij honderden paarden eerder ook gewerkt heeft) is doorgaan/doorvragen totdat je toch wel enigszins je doel hebt bereikt. Nou, toen ik een paard voor m'n neus dit zag doen, heb ik deze visie bij haar moeten laten varen. Waar ik achter kwam, op het moment dat ik haar ook maar een millimeter (en nog vriendelijk) ging pushen om iets te doen, kon ze 'kortsluiting' krijgen in de bovenkamer. Tja, hoe 'blind' moet je als paard zijn om uit jezelf achterover te klappen? Dat is toch wel een extreme escape.
Vanaf het moment dat ik dacht, swa, ik moet misschien gewoon genoegen nemen met wat ze op dit moment geeft. Iedere rit zie ik als een gift, het is niet vanzelfsprekend. Wat ze me geeft, ben ik blij mee. Wat ze me nu niet geeft, ach, morgen misschien weer proberen.

Nu wil ik niet zeggen dat dit wat werkte voor een oudere (klein beetje dominante) zeer gevoelige merrie, hetzelfde zal werken als bij een jonge hengst. Je moet in jouw geval hem misschien ook nog dingen leren, en duidelijker grenzen aangeven. Wat ik wel bedoel is, dat het voor ons destijds onwijs heeft geholpen, om dan maar niet door te pushen. Zie het dan niet als opgeven 'pick your fights' morgen weer proberen. Niet te veel uitdaging willen geven per 'sessie' mijn merrie wilde zeer graag werken, maar met potentiele kortsluiting in je kop, gaat dat lastig. Ik zag niet niet meer als 'haar zin geven' maar waarom doorvragen als ze iets (hetzij psychisch) niet kan?
Vanaf het moment dat ik bij haar wat gemakkelijker werd in de zin van 'niet door zeuren als je paard aangeeft het niet te doen' hebben we geen 'escapes' meer gehad :) het ging dag na dag beter, gewoon op wat ze me vrijwillig gaf.

Edit: Wil hier trouwens niet mee zeggen dat je een jonge hengst zijn zin moet geven/geen grenzen moet stellen. Maar je bent slimmer dan een paard, bedenk van te voren dat je niet te veel gaat vragen, en wat je dan gaat vragen. Wat vind je acceptabel als reactie van hem? Bij welk gedrag bij je oefening, kun je er mee stoppen zonder je gewonnen te geven? Gewoon om escaleren te voorkomen.
Nog een edit :Y) mijn merrie deed het als ze zich onder druk gezet voelde (konden de kleinste dingen zijn, ergens niet langs willen lopen bijvoorbeeld) of als ze dacht dat ik wel eens boos op haar zou kunnen gaan worden. (terwijl ik nog nooit boos op haar ben geworden)
Laatst bijgewerkt door Locanda op 09-03-13 11:04, in het totaal 2 keer bewerkt

Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 10:47

Na alles wat je met hem nu al hebt meegemaakt zou ik idd zeggen, terugtrekken en niet meer mee werken. Als je al een aantal aanvaringen hebt gehad die met een sisser afliepen, hoeveel keer wil je je leven nog riskeren voordat je er echt blijvende schade aan overhoudt of het misschien niet kunt navertellen? Geen enkel paard is het waard om de rest van je leven voor in een rolstoel of één meter onder de graszoden voor te belanden. Echt geen enkel paard!

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 16:58

Locanda schreef:
Heel lastig! Ik heb een merrie gehad, met ook een 'escape' (escape noem ik het dan maar, wat bij jou aanvallen is, was bij haar steigeren + eventueel omklappen*) bij psychische nood, kreeg ze kortsluiting in haar hoofd (helemaal van de wereld, onbereikbaar) en dan deed ze dus het meest extreme/tegennatuurlijke wat ik ooit heb meegemaakt.
* Lieve, lieve bokkers ;) nee, deze merrie werd niet uit balans gebracht :) ze kon het namelijk prima zonder mens erop, of die haar op wat voor manier dan ook in de weg zat. Lieve bokkers deel 2, nee, het werd op die momenten niet veroorzaakt door lichamelijke ongemakken. Het kwam puur voort uit psychische stress.

Wat je altijd leert (en wat bij honderden paarden eerder ook gewerkt heeft) is doorgaan/doorvragen totdat je toch wel enigszins je doel hebt bereikt. Nou, toen ik een paard voor m'n neus dit zag doen, heb ik deze visie bij haar moeten laten varen. Waar ik achter kwam, op het moment dat ik haar ook maar een millimeter (en nog vriendelijk) ging pushen om iets te doen, kon ze 'kortsluiting' krijgen in de bovenkamer. Tja, hoe 'blind' moet je als paard zijn om uit jezelf achterover te klappen? Dat is toch wel een extreme escape.
Vanaf het moment dat ik dacht, swa, ik moet misschien gewoon genoegen nemen met wat ze op dit moment geeft. Iedere rit zie ik als een gift, het is niet vanzelfsprekend. Wat ze me geeft, ben ik blij mee. Wat ze me nu niet geeft, ach, morgen misschien weer proberen.

Nu wil ik niet zeggen dat dit wat werkte voor een oudere (klein beetje dominante) zeer gevoelige merrie, hetzelfde zal werken als bij een jonge hengst. Je moet in jouw geval hem misschien ook nog dingen leren, en duidelijker grenzen aangeven. Wat ik wel bedoel is, dat het voor ons destijds onwijs heeft geholpen, om dan maar niet door te pushen. Zie het dan niet als opgeven 'pick your fights' morgen weer proberen. Niet te veel uitdaging willen geven per 'sessie' mijn merrie wilde zeer graag werken, maar met potentiele kortsluiting in je kop, gaat dat lastig. Ik zag niet niet meer als 'haar zin geven' maar waarom doorvragen als ze iets (hetzij psychisch) niet kan?
Vanaf het moment dat ik bij haar wat gemakkelijker werd in de zin van 'niet door zeuren als je paard aangeeft het niet te doen' hebben we geen 'escapes' meer gehad :) het ging dag na dag beter, gewoon op wat ze me vrijwillig gaf.

Edit: Wil hier trouwens niet mee zeggen dat je een jonge hengst zijn zin moet geven/geen grenzen moet stellen. Maar je bent slimmer dan een paard, bedenk van te voren dat je niet te veel gaat vragen, en wat je dan gaat vragen. Wat vind je acceptabel als reactie van hem? Bij welk gedrag bij je oefening, kun je er mee stoppen zonder je gewonnen te geven? Gewoon om escaleren te voorkomen.
Nog een edit :Y) mijn merrie deed het als ze zich onder druk gezet voelde (konden de kleinste dingen zijn, ergens niet langs willen lopen bijvoorbeeld) of als ze dacht dat ik wel eens boos op haar zou kunnen gaan worden. (terwijl ik nog nooit boos op haar ben geworden)


heel mooi gezegd, en ik denk dat je precies weet wat ik nu doormaak, het is inderdaad een kwestie van balans zoeken, ik neem nu ook genoegen met de dingen die goed gaan, en aan de hand, denk ik gewoon dat het er uit moet groeien, vertrouwen krijgen, stapje voor stapje, onder het zadel trek ik altijd grenzen, maar hij is onder het zadel ook best te doen, in het begin kon ik hem niet eens achterwaarts laten stappen onder het zadel want met een lichte druk stond hij al overeind, nu kan hij dat wel, en tja..we genieten samen wel onwijs van onze ritjes samen, ik weet niet of er hier mensen zijn die geloven in communicatie met dieren, ik in ieder geval wel, en ik hem dus ook hulp in geschakeld, en daar kwam een heel mooi maar ook emotioneel verhaal uit. heb verder ook geen zin in discussies hierover, want dat is gewoon mijn visie hierop. Hij is gewoon zwaar getraumatiseerd, en die kortsluiting zoals ik het ook noem, dat is niet specifiek op mij gericht, ik denk dat hij niet echt beseft wat hij doet. zodra hij voelt dat ik id aanval ga, is hij me voor. en dat is begrijpelijk, paarden zijn nu eenmaal heel gevoelig voor spanningen van buitenaf.

ik vind je verhaal top, want zo denk ik er nu ook over, neem genoegen met dingen die gaan, stel hem vooral veel gerust zodra ik spanning voel, en dat gaat best oke.

oretta
Berichten: 53
Geregistreerd: 26-01-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:01

Denk dat je zwaar goed bezig bent. Wil nog even aanvullen dat ik uiteindelijk mijn merrie bachbloessems heb gegeven. Zij krijgt kortsluiting als ze alleen is en zo'n 700 kilo pure angst is niet echt een feestje..heb haar laten onderzoeken en uit het onderzoek kwam naar voren dat ze verlatingsangst heeft en traumatische ervaringen vanuit het verleden niet kan loslaten. Met een bachbloessemkuur is het stukken verbetert; ze zal nooit een topper worden in alleen zijn, maar kan nu wel contact krijgen als ze richting kortsluiting gaat, nu bouwt het namelijk op en kan ik het doorbreken, voor de kuur sloeg ze ineens op tilt +:)+ misschien heb je er iets aan ter ondersteuning, veel succes en wat fijn dat hij jou is tegen gekomen, zodat hij nog een kans heeft gekregen :j

Bente_11
Berichten: 1447
Geregistreerd: 02-07-09

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:11

ik volg dit bericht eventjes! ik heb zelf nog nooit zoiets meegemaakt met een paard en vind het echt een erg aangrijpend verhaal! ik hoop echt dat je stukje bij beetje zijn vertrouwen kunt winnen en dan jullie er samen uitkomen!

Hettieheks
Berichten: 1397
Geregistreerd: 13-03-12
Woonplaats: Het noorden

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:22

Jeetje wat een verhaal zeg! En wat knap van je dat je doorzet!

troi
Berichten: 17621
Geregistreerd: 12-09-08
Woonplaats: Boven Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:23

Cassidy schreef:
Na alles wat je met hem nu al hebt meegemaakt zou ik idd zeggen, terugtrekken en niet meer mee werken. Als je al een aantal aanvaringen hebt gehad die met een sisser afliepen, hoeveel keer wil je je leven nog riskeren voordat je er echt blijvende schade aan overhoudt of het misschien niet kunt navertellen? Geen enkel paard is het waard om de rest van je leven voor in een rolstoel of één meter onder de graszoden voor te belanden. Echt geen enkel paard!


Helemaal mee eens. Het klinkt erg spannend allemaal maar ik vind het vooral ook erg gevaarlijk..

timokyana

Berichten: 14322
Geregistreerd: 29-05-06
Woonplaats: klein durpke in NL, paardjes in belgenland.

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:32

Petje af ts dat je de handdoek niet in de ring gooit,maar pas je wel op jezelf ;-)
Ik ben erg benieuwd of er nog werkende tips uit voort komen.

Legoblokje
Berichten: 2201
Geregistreerd: 24-02-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:35

Ik heb je verhaal gelezen. Ik vind het ook erg knap zoals patries al zegt dat je doorzet.
Ik heb de reactie van Locanda ook gelezen en voor mijn gevoel heb je daar erg veel aan.
'k heb wel te doen met je hengst :( jammer dat mensen een dier zo behandelen.
Ben blij dat je ondanks alles, niet hebt opgegeven! Respect! :))

Anoniem

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 21:46

Hoe is de situatie van het paard nu? Staat hij enkel op stal of komt hij ook wel los, en hoe gedraagt hij zich dan?

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 23:07

thanks voor de reacties, ik heb twee weken geleden nadat hij me aan was gevlogen, meteen gezegd dat ik zou stoppen, savonds ben ik alweer naar hem toe te gaan om het ' goed te maken ' ik probeerde me voor te stellen hoe alles voor hem is, en geloof het of niet, ik begrijp hem. Toen ik contact had met de gene op gebied van dierencommunicatie, gaf ze me door dat hij heel veel angst liet zien, echt heel veel. En dat hij altijd heeft gevlucht maar het treiteren niet ophield, en daarom dus id aanval is gegaan. Dat hij nog nooit liefde heeft ontvangen en bij van mij zoveel liefde krijgt dat hij niet precies weet wat hij ermee aan moet. het was iig een heel verhaal. en ik wist niet wat ik ermee aan moest omdat ik me nooit had bedacht dat hij om die reden aanviel, ik dacht dat het meer een dominantie ding was. en dus denk ik dat het allemaal best kan kloppen.

Hettieheks
Berichten: 1397
Geregistreerd: 13-03-12
Woonplaats: Het noorden

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 23:12

Lijkt me vrij logisch het is natuurlijk niet leuk..maar bekijk het eens vanuit jezelf als je altijd zo behandeld word ga je zelf ook gauw in de verdediging en in de aanval..

Als ik lees wat je al bereikt heb vind het erg knap.. En als jij stopt wat gebeurt er dan? Zeg niet dat je je leven op het spel moet zetten maar kijk eens wat je al bereikt hebt.. Alle goeie dingen komen langzaam toch?

Een ding is zeker heb er echt respect voor!

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 23:13

amoj schreef:
Hoe is de situatie van het paard nu? Staat hij enkel op stal of komt hij ook wel los, en hoe gedraagt hij zich dan?


hij vind het heerlijk om los te lopen, maar hetzelfde probleem hier is dat ik hem amper te pakken krijg, ik deed het tot 2 weken geleden nog wel, als enige,want de grooms mogen hem van de staleigenaar niet losgooien. de meesten zijn ook best bang voor hem. Ben nu alleen beetje huiverig om hem los te gooien, als ik op hem af wil lopen om hem te pakken kan hij nog best apart doen, ik ben zelf echt bijna nergens bang voor maar ik weet niet meer wat ik moet doen als hij rechtop staat ad hand, dan is hij zo prikkelbaar, dat een enkel gebaar van mij hem doet denken dat ik hem zou slaan ofzo..wel ga ik nu na het rijden met hem naar de renbaan, lekker grazen, maar ook onder het zadel.

Hettieheks
Berichten: 1397
Geregistreerd: 13-03-12
Woonplaats: Het noorden

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 23:16

En je kan absoluut niet bij hem in als hij los is.. Anders kun je hem misschien toenadering laten zoeken en dat belonen? Is waarschijnlijk een kwestie van geduld... Maar t proberen waard?

betadine

Berichten: 3261
Geregistreerd: 19-08-10
Woonplaats: Belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 23:21

Ik denk dat je in zo een geval mischien best met voer werkt. Je zou klikker kunnen gebruiken iedere keer hij ontspant en dan een beloning. Als hij dan die klikker kan linken aan een ontspannen en positief moment kun je het gaan gebruiken als hij neigt door te draaien, klikken en als hij weer ontspant een beloning. Ik heb persoonlijk niet snel de neiging om een klikker te gebruiken, mijn paarden maken prima uit aan mijn stem in welke bui ik ben, maar in zo een geval kan een momentje van stress in je stem hoorbaar worden en dan kan die klikker best een goede steun zijn.

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 23:28

Patries90 schreef:
Lijkt me vrij logisch het is natuurlijk niet leuk..maar bekijk het eens vanuit jezelf als je altijd zo behandeld word ga je zelf ook gauw in de verdediging en in de aanval..

Als ik lees wat je al bereikt heb vind het erg knap.. En als jij stopt wat gebeurt er dan? Zeg niet dat je je leven op het spel moet zetten maar kijk eens wat je al bereikt hebt.. Alle goeie dingen komen langzaam toch?

Een ding is zeker heb er echt respect voor!


als ik stop, word hij per direct opgehaald, en krijg ik er een ander voor id plaats. Dat is wat mij word verteld, klinkt aantrekkelijk aangezien ik de springsport geweldig vind en ze dan ook een spring gefokt paard neerplanten. Maargoed, mijn paardje gaat dan terug naar de fokkerij, waar hij zo af entoe heen gaat om te dekken. afgelopen zomer was ik 3mnd in nl, en omdat niemand er wat mee kan/wil doen, ging hij 3 mnd op rust daar. op rust dat zeker, hij kwam terug met dezelfde ijzers die er bij mij onder zaten, en die er binnen 2 dagen bij mij al af lagen, dus conclusie : heeft nauwelijks losgelopen, en alleen op stal gestaan of gedekt. Daarbij komt hij altijd wat onstuimig terug, met afladen moet hij altijd iemand pijn doen, weet niet hoe want was er niet bij, maar er gebeurt altijd wat. nu is het vervelende dat de plannen er wel zijn dat hij weg gaat en wat anders id plaats, maar ze hebben nog niets op het oog. ondanks alles, houd ik gewoon van hem! en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen, ik heb vaak gedacht om te stoppen ook omdat ik sport gericht niet echt iets aan hem heb, zo af en toe een sprongetje vind hij ok, maar doelgericht blokkeert hij op een gegeven moment.

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 23:32

Patries90 schreef:
En je kan absoluut niet bij hem in als hij los is.. Anders kun je hem misschien toenadering laten zoeken en dat belonen? Is waarschijnlijk een kwestie van geduld... Maar t proberen waard?


ik kan bij hem, zonder zelf toenadering te zoeken, nouja dit kan wel, maar gevoelsmatig, ik kan wel gewoon id bak lopen als hij er loopt, maar bijv achter hem aanlopen zodat hij wat gaat bewegen, dan gallopeert hij weg om vervolgens terug te draaien, en met oortjes naar voren op me af te komen galloperen, en dat lijkt positief, die lieve oortjes naar voren, maar hij maakt ook meer vaart naarmate hij dichterbij komt. ik zorgde er altijd voor dat ik achter een hindernis staander ofzo kon staan voor het geval dat, maar nadat hij mij( achter het hek staande) ook kon aanvliegen, vertrouw ik obstakels in de bak ook niet meer ;) ik denk er zelf ook over na om hem na het werk los te gooien, en dan ook met een peentje of wat voer te belonen als hij toenadering zoekt.

Hettieheks
Berichten: 1397
Geregistreerd: 13-03-12
Woonplaats: Het noorden

Re: Paard met een trauma.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-13 23:35

Ja precies belonen door voer of een klikker.. Als je er nog niet over uit bent kun je misschien hier mee aan de gang en dat gebruiken in positieve situaties!

play_coy

Berichten: 1037
Geregistreerd: 24-12-05

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-13 23:36

betadine schreef:
Ik denk dat je in zo een geval mischien best met voer werkt. Je zou klikker kunnen gebruiken iedere keer hij ontspant en dan een beloning. Als hij dan die klikker kan linken aan een ontspannen en positief moment kun je het gaan gebruiken als hij neigt door te draaien, klikken en als hij weer ontspant een beloning. Ik heb persoonlijk niet snel de neiging om een klikker te gebruiken, mijn paarden maken prima uit aan mijn stem in welke bui ik ben, maar in zo een geval kan een momentje van stress in je stem hoorbaar worden en dan kan die klikker best een goede steun zijn.


hij reageert goed op mijn stem onder het zadel, als ik ga fluiten weet hij dat hij vaart mag minderen, of dat nu dravend of galloperend is, we voelen elkaar in principe super aan,hij kan nog wel eens gaan brullen naar andere paarden maargoed dat maakt mij verder weinig uit, steigeren doet hij bijna niet meer, zo af entoe in een fitte en baldadige bui, maar dat ben ik gewend. dus no problem verder.