Geplaatst 'Wat een aansteller, het is toch helemaal niet koud, het waait een beetje, maar koud, nee. Het vriest niet eens, het is 2 graden boven 0.
Paarden kunnen daar toch tegen, dat is puur natuur.'
Ja, in een box van 3x3 staat 's nachts een dier uit de natuur,een 100% natuurlijk dier wat alle natuurlijke eigenschappen in zich heeft. Instinct, gevoel, vriendelijkheid, hoog sociale vaardigheden, angst en de behoefte aan een vriend en ga zo maar door. Puur natuur, en hij is nog lief ook, alleen een beetje onzeker.
Overdag lopen ze zo vaak als het kan buiten, maar soms is het zo koud dat ze rillen.Dan mogen de stal in, en het lijkt alsof ze daar zelfs graag zijn. Bij de grootste leg ik een dekentje op 's nachts, want hij rilde van de kou en hij kan zich niet warm rennen in zijn box. Dus dan maar een dekentje op in zijn buitenbox waar het flink kan waaien. De kleinste rent zo nu en dan wel rondjes door de box, dus die heeft niks op.
Maar voor een paard heb ik geen dekentje, voor hem heb ik alleen een zadeltje wat hij zou moeten leren dragen. Hij maakt nogal eens wat stuk, dus gaf zijn eigenaar drie halsters mee, twee longeer lijnen,, drie singels en een koffer met borstels, meer niet. Dus die zal het moeten doen met wat hij heeft. Zijn haartjes omhoog zetten. lekker bibberen en rillen om zichzelf zo warm te houden. Puur natuur, en dat is zijn verantwoordelijkheid.
Hij is alleen.. zijn eigenaar heeft hem bij ons achtergelaten bij ons en al maanden horen of zien we niets. Behalve dat we het niet goed doen, en dat de eigenaar het veel beter deed.
Helaas we zijn niet rijk in geld, anders had ik graag een dekentje voor hem aangeschaft. De dekens die ik heb passen hem niet en zouden daardoor gevaarlijk zijn als hij gaat liggen en verstrikt raakt in de singels. Een deken moet goed passen.
We besteden de centjes liever aan zijn voer, aan zijn extra hooi om zijn motortje van binnen te laten draaien.
Wie houdt er echt van hem, van hem om wie hij is?
Wie zorgt er voor hem, en let op hem of het wel goed gaat en of er toch niet maar eens een hoefsmid moet komen, want ook die is niet meer geweest. Die komt niet uit zichzelf. Het paardje heeft het nodig.
Een paar weken terug stuurde ik toch maar eens een mail, en warempel kreeg ik na een tweede mail van mij of hij iets wilde laten weten een antwoord op mijn vraag wat hij nou wilde met dit paard. Het was korte mail dat hij heel verdrietig was omdat hij had besloten zijn paard te verkopen. Ik mag hem te koop zetten.
Maar dat doe ik niet, dit paard kun je niet verkopen, daar is hij te ver voor heen. Hij heeft leuke papieren, maar hij belandt gelijk bij een slager. Zijn leven is een hel voor dit dier, dit paard is bang, doodsbang. Zo is hij niet geboren, behalve dat hij wel gevoelig is. Met andere paarden gaat hij normaal om, alleen mensen.. die begrijpt hij niet. Men heeft hem bang gemaakt, en er was niemand die hem daarmee heeft geholpen. Echt geholpen.
Er was gisteren, op Sinterklaasavond geen Sinterklaas cadeautje voor ons gastpaard, geen dekentje, geen worteltjes niets. Paul heeft gisteren wel extra vitaminebrokken gehaald en wat koeken die dit paard zo lekker vindt. Van van een hele lieve (paarden)vriendin kregen we een zak wortelen. Een hele zak!
Waarom voel ik me zo rot... waarom voel ik dat ik soms gewoon de pest heb aan mensen die zoveel van hun paarden 'houden', zeggen te houden, maar ze in werkelijkheid zo in de steek laten en met zichzelf bezig (lijken?) te zijn.
Mag ik dit niet zeggen? Is dit niet netjes van me? Is het niet correct of integer naar de eigenaar toe?
Nee, mijn netheid is inderdaad een beetje verminderd, ik voel medelijden met een paard wat zelf niets kan zeggen, wat schreeuwt om van alles maar niemand hoort hem. Niemand is echt met hem bezig.
Vandaag laat ik hem weer buiten, hol wat met hem, geef hem hooi in het werkbakje en zal hem weer strelen. Misschien een beetje spelen met hem, en hem laten hollen en laten lachen. Want dat kan hij, hij wil zo graag...
Ik vrees voor zijn lot, en ik kan er helemaal niks aan doen, want hij is niet van mij. Hij is van iemand anders. Iemand die zegt veel van hem te houden en die nu de tijd nodig heeft. De laatste woorden in de mail waren 'je hoort z.s.m. van me'.
Fijne dag verder, fijne dag voor al mijn paardenvriendjes en vriendinnetjes, en ook degene waar ik geen vriendjes mee ben maar die net als ik zo goed als je kan voor onze paardenvrienden willen zorgen en dat doen. Geniet van alle mooie dingen om je heen en vooral van degenen die om jou geven, om wie jij bent. Liefde is een geschenk, het meest kostbare geschenk wat je kunt krijgen en wat je kunt geven. Liefde.
Liefde is niet wat je zegt, liefde is wat je doet voor degenen waar je van houdt.
Solo
Gelukkig krijgt hij bij jou nog aandacht en paardenvriendjes. Hij zou echter volgens mij ook zoveel opknappen met een mens voor hem alleen die lekker geduldig met hem aan de slag kan 
hopelijk komt het goed met hem! 
) dat er ECHT van haar gehouden wordt. 
) zo goed