Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 10:05

Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 10:05

Omdat het in mijn topic een beetje begint af te dwalen naar een heel ander onderwerp wilde ik graag een nieuw topic openen om er toch verder op in te kunnen gaan met elkaar. Uiteraard is iedereen welkom en het doel is van elkaar te leren. Ieder mag zijn eigen mening van visie geven.

Als je het er helemaal niet mee eens bent kun je er tegenin gaan. Op een nette of vervelende manier, maar je zou ook iemand zijn mening kunnen respecteren. Niet alles hoeft kritiek op te leveren natuurlijk

Succes!

het topic waar we zijn begonnen:
[RT-D] Kinderen en pony's: Waarom zou je slaan waarvan je houdt?

De vraag is, hoe denken paarden en hoe denken paarden over mensen.

**Geplaatst**: 21-01-10 10:12

Geplaatst: 21-01-10 10:12

Dan op dit topic nog een keer; MarcR heel graag hoor ik meer over jou theorie....................en ook van jou Paardentango.

Zelf heb ik de mening dat paarden niet zo bezig zijn met denken

**Geplaatst**: 21-01-10 10:20

Geplaatst: 21-01-10 10:20

Marc op welke website van paardentango heb jij zitten lezen?
Op haar site praat zij over het samenwerken met paarden als een partner. Dat is toch wat anders dan een leider zijn.
Komen we niet verder met een paard door met ze op gelijke hoogte te staan/werken? Waarom moet je boven een paard staan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 10:40

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 10:40

Van mijn oude merrie heb ik het meeste geleerd. Ik heb met haar heel wat dingen getest. Een join up die niet werkte zoals volgens de beschrijving moest, parelli lessen waar ze binnen 2 lessen een automaat door was geworden, dressuurles waarbij ze zo hard moest werken dat ze achteruit door openstaande bakhek is gerent, stal in en box in met mij er nog op. Instructrice stond ondertussen op haar in te slaan met longeerzweep maar ze ging gewoon door en met flink tempo, in de box ben ik afgestap, zadel en hoofdstel af en gezegt dat ik ermee stopte.
En zo nog veel meer.
Je kan prima samenwerken met deze pony, maar ga niet bazen. Uiteraard mag je haar best terecht wijzen op dingen die jij echt niet wilt, maar je moet blijven luisteren naar haar.
Ik kan prima met haar overweg, van de zomer op 33 jarige leeftijd zonder training nog trec wedstrijd gereden. WE hadden nog nooit een barrel race onderdeel gedaan, over een vreemd bruggetje gegaan etc. Toch hebben we het allemaal gedaan en fanatiek! Als ik zit en stuur zorgt zij voor de rest. Als ik teveel tempo wil bepalen etc? Dan mond open en rennen met een flinke ruk aan de teugels toe. Langzaam galoperen en snel stappen was ook een onderdeel, weg bij je stalgenoot die helemaal flipt? Echt niet, na haar er 3x door gereden te hebben toch met 4 benen in de remmen. Bij wie ligt dan de fout? Wat is nu werkelijk belangrijk? Die wedstrijd of je maatje die in paniek raakt omdat ze niet alleen achter kan blijven.
Zo drukt ze mij keer op keer weer met mijn neus op de feiten.

Mooie aan deze pony is dat ze best een bitch is en ook naar andere toe. Maar als er iets is met een andere pony dan kunnen ze tijden neus aan neus staan alsof ze hele gesprekken hebben. Je komt er dan ook niet tussen...

Mijn hengst is ook gek op haar. In het begin was alles wat een vrouw was oke, nu kost het me wat moeite om merrie's te dekken hij is stapel op de oude merrie en dan niet eens om het dekken. Ze hem in een wei met hengstige merries en hij kijkt er niet naar om. Als ze er is, is hij met haar, is ze er niet dan blijft hij rennen. Dan kan ik met mijn mensenverstand nog zo denken dat hij die hengstige merrie moet dekken maar dat zal die alleen doen als zij zegt dat het oke is.

Ik denk dus dat dit nog best een complex onderwerp is en ben erg benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen!

**Geplaatst**: 21-01-10 10:46

Geplaatst: 21-01-10 10:46

O.k.leuk,

ik zal hier wat schrijven.

Superieur en inferieur zijn termen die menselijk zijn. Het is logisch dat mensen die naar paarden kijken ook zo zijn gaan denken en alles op die manier gaan uitleggen. Mensen weten niet beter. Ik noem dat antropomorfisme, een menselijke waarde toekennen aan de emoties en gevoelens van paarden.

Paarden zelf zijn daar helemaal niet op die manier mee bezig. Paarden heben niet één leider, en het is nogal onnadenkend om er van uit te gaan dat ze net zoals mensen denken.
Ze hebben wel een rangorde, en vinden de positie die bij ze past prima. Dat heeft niets met leiding te maken, want paarden zijn samenwerkers.

**Geplaatst**: 21-01-10 10:50

Geplaatst: 21-01-10 10:50

Paardentango schreef:
Superieur en inferieur zijn termen die menselijk zijn. Het is logisch dat mensen die naar paarden kijken ook zo zijn gaan denken. Ik noem dat antropomorfisme, een menselijke waarde toekennen aan de emoties en gevoelens van paarden.

Paarden zelf zijn daar ook helemaal niet op die manier mee bezig. Paarden heben niet één leider, en het is nogal onnadenkend om er van uit te gaan dat ze net als mensen denken.
Ze hebben wel een rangorde, en vinden de positie die bij ze past prima. Dat heeft niets met leiding te maken, paarden zijn samenwerkers.

Dit is wat ik bedoel met 'paarden zijn niet zo bezig met nadenken' behandel een paard als een dier, KIJK naar hem en ZIE wat zijn behoeften zijn. Het paard heeft een functie en een positie in een groep, daar schikt hij zich in. ( uitzonderingen daargelaten)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 10:53

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 10:53

Doet me weer denken aan hele leuke situatie

Door de grotere en sterke paarden was mijn pony eigenlijk beetje afgezet als leider van de groep. Dit waren nu de taken van de brutaalste en de rest vond dat wel prima. Tot op een dag in de paddock naast de bak zand werd gestort. De 2 die toen de leiding hadden waren als een gek aan de verste zijde aan het rennen. Mijn oudje stond voor bij het hek waar het gebeurde te kijken. De hele kudde die eerst achter de 2 grote stonden draaide 90 graden en sloten weer bij de merrie aan. Zo mooi je zag haar trots worden. Op 2 na heeft de hele groep staan toekijken hoe die grote machines aan het werk waren, van veulen tot bejaard.
Zo zie je maar als je lekker je eigen ding doet en niet meeloopt met de massa, dan ...

Paarden doe in het moment wat ze denken dat dan goed is. Ze gaan volgens mij ook niet als ons dingen overdenken en een beslisisng nemen, maar denk wel dat ze kunnen denken. Ze kunnen iig als de beste onthouden

**Geplaatst**: 21-01-10 11:01

Geplaatst: 21-01-10 11:01

Dacht ik al van je Fidele.

Daarom zijn termen als "mijn leider vraagt dat, dan is dat ok" niet erg sterk en getuigen niet van inzicht in paarden en hun gedrag. Niet onderling en al helemaal niet in de omgang met mensen en paarden.

Mensen hebben die sterke behoefte van baasje spelen en baasje willen zijn. Ook mensen volgen graag de sterkste, wie of wat dat ook mag zijn. Paarden zijn dieren die gedomesticeerd (= aangepast door menselijke selectie) zijn en waarvan een van de eigenschappen is dat ze mensvriendelijk zijn.
Heben mensen goed gedaan.

Bij het baas spelen begint het verschil tussen vragen en dwingen. Dat tilt de relatie mens & paard naar een hogere dimensie.

Als iemand zich superieur op stelt, en dat eigenlijk helemaal niet is ga ik me verzetten als ik me hoger voel dan hem of haar. Dan denk ik 'en wie ben jij snotaap' Blijft de ander superieur dan ga ik minachten.
Als iemand mij in mijn waarde laat en me gaat vragen ben ik bereid vriendelijk te blijven en zelfs vrienden te worden. Ik ben nieuwsgierig naar ieders gedachten want mensen èn paarden zijn leuk.

(Vul nu eens bij 'mij' het woord 'paard' eens in)

Overigens komt concurrentie om voer alleen maar voor in gevangenschap, niet in de natuur.
Paarden kunnen veel leren, maar niet nadenken zoals mensen dat kunnen. Een paard doet, een mens denkt. Dat maakt mensen voor veel paarden zo onvoorspelbar, en paarden voor veel mensen onvoorspelbaar ze begrijpen elkaar niet.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:08

Geplaatst: 21-01-10 11:08

Dat klopt ze hebben een heel goed geheugen, en verder denken ze per situatie, of associeren met een herinnering. Dit is eng> reactie wegrennen.

Of; pony moest ergens langs waar de week ervoor ijs lag; je zag het al aankomen, in de remmen, benen wijd en meteen erna ehhh...........toch niet glad

, nou oké dan gaan we verder, en daar gingen we weer.

Jaren geleden op de Veluwe; opeens kruiste een groot zwijn rennend ons pad, ons paard van nu 28 schrok zich echt te pletter hij bleef er bijna in

mijn paard keek van huh???? De volgende dag zelfde route, echt niet dus hè. Hij ging er niet meer langs. Heel bijzonder en des te meer omdat wij al vergeten waren waar het precies gebeurt was.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 11:10

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 11:10

Wat ook zo mooi verschil is. Van een paard mag je zijn, een mens wil een ander graag zien zoals die wil zien of veranderen. Zo ook hun paarden.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:15

Geplaatst: 21-01-10 11:15

paardentango wat zijn wij het lekker eens!

Paarden zijn al gedomesticeerd sinds mensenheugenis en denken volgens mij niet eens meer aan de mens als leider, het zit in hun systeem dat de mens de ehhh....voerbrenger/buitenzetter/berijder en. De gene die je moet respecteren.

Wel is het zo dat paarden wel degelijk aanvoelen, dat bepaalde mensen onzeker zijn, en er zijn zeker paarden die daar misbruik van maken.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:18

Geplaatst: 21-01-10 11:18

Dat denk ik ook ja.

Je ziet het aan de vele verschillende rassen die er gemaakt zijn door mensen. Meestal is de puurheid verzwakt, en sommige paarden zoals de Quarter is een fraai voorbeeld van een sterk verminderd gevoelspaard. Een paard wat in uiterlijk voor mensen imposant is, de dikbil onder de paarden. Het is een praktisch gefokt paard voor het gebruik ervan, maar het is fokbeleid op basis van menselijke selectie. De knappe mens.

(Nu steigert half bokt vrees ik)

Nog een voorbeeld is de koudbloed, hun bloed is net zo warm als dat van de warmbloed maar goed. We hebben hem zo genoemd. Met die paarden kun je een ploeg trekken en een land bewerken. Heen en weer en heen en weer... dat moet je met bv een Arabisch volbloed niet willen, daar gaat je ploeg wel van hen maar die komt niet weer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 11:22

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 11:22

maar is het dan misbruik?

Iemand die onzeker is twijvelt. Zend telkens signalen uit van er is wat. Paard reageert daarop, wordt ook onzeker of kan veel gaan schrikken. Er komt ieder geval in beide spanning. Hij voelt zich dus niet super op zijn gemak met die ruiter of begeleider. Sommige willen weg, andere nemen dan de leiding over. Als zo'n paard dan de leiding overneemt en besluit dat hij bij de uitgang van de bak wilt staan, is dat dan fout? Dat is gewoon wat die dan altijd doet en wat voordeel oplevert en waar die zich veilig voelt omdat voor je de bak inkunt je over het pleintje van de leidende merrie moet die daar dus ook altijd staat. Daarbij zijn er vaak moeders die je aandacht geven of kinderen die gras uitdelen. Maar is het dan misbruik maken van? Denk niet dat een paard dat zo ziet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-10 11:23

Re: Hoe denken paarden?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-10 11:23

Ik denk dat je met een quarter ook een puur contact kan hebben maar dat de mensen dat niet willen, daarbij liggen veel zadels van een quarter op de nierpunten, deze geven constant stress seintjes en laten de nieren hard werken waardoor het paar vanzelf in zichzelf gaat keren. Dan natuurlijk heel braaf is omdat het alles maar laat gebeuren.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:26

Geplaatst: 21-01-10 11:26

Ik weet niet zoveel van Paints, Pre's en zelfs niet van koudbloeden, ook niet van shetlanders en ander klein grut. Maar ik ga ervan uit dat alle paarden/pony's in basis op dezelfde manier reageren.

Je behandeld ze met respect en liefde, met rust en beleid, je bent vooral altijd consquent en voorspelbaar en het dier zal doen wat je vraagt. Dit ziet je nageslacht en zij kopieren jou gedrag en...............er is weer een generatie die het begrijpt.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:28

Geplaatst: 21-01-10 11:28

lailapri schreef:
maar is het dan misbruik?

Iemand die onzeker is twijvelt. Zend telkens signalen uit van er is wat. Paard reageert daarop, wordt ook onzeker of kan veel gaan schrikken. Er komt ieder geval in beide spanning. Hij voelt zich dus niet super op zijn gemak met die ruiter of begeleider. Sommige willen weg, andere nemen dan de leiding over. Als zo'n paard dan de leiding overneemt en besluit dat hij bij de uitgang van de bak wilt staan, is dat dan fout? Dat is gewoon wat die dan altijd doet en wat voordeel oplevert en waar die zich veilig voelt omdat voor je de bak inkunt je over het pleintje van de leidende merrie moet die daar dus ook altijd staat. Daarbij zijn er vaak moeders die je aandacht geven of kinderen die gras uitdelen. Maar is het dan misbruik maken van? Denk niet dat een paard dat zo ziet.

Nee nee, dat is zeker niet fout en heel begrijpelijk, en zo iemand kun je makkelijk helpen ALS je al ziet waar het probleem vandaan komt.

Ik bedoel dat er ook paarden zijn waarbij ergens iets fout is gegaan waardoor mijn theorie niet meer klopt

**Geplaatst**: 21-01-10 11:29

Geplaatst: 21-01-10 11:29

lailapri schreef:
Ik denk dat je met een quarter ook een puur contact kan hebben maar dat de mensen dat niet willen, daarbij liggen veel zadels van een quarter op de nierpunten, deze geven constant stress seintjes en laten de nieren hard werken waardoor het paar vanzelf in zichzelf gaat keren. Dan natuurlijk heel braaf is omdat het alles maar laat gebeuren.

Dat wist ik niet, dit staat dan toch lijnrecht tegenover de mening van MarcR?

**Geplaatst**: 21-01-10 11:31

Geplaatst: 21-01-10 11:31

Ik geloof zelf niet in 'misbruik' omdat paarden niet nadenken zoals wij, ze doen zoals ze zijn en zoals ze zich op dat moment voelen. Emotioneel.
Voorbeelden staan er al van jouw merrie en het verhaal van het everzwijn. Ze kunnen heel veel leren. Soms handig, en soms niet zo.
Maar er zit wel een logica in, een 'paardenlogica'.

Oudere paarden, die mensen al kennen, zijn wel geneigd hun 'eigen' zelfbedachte dingetjes te doen. Misbruik, neu, dat maken wij ervan.
Meer een logisch gevolg van.

Angst bij mensen is zonder meer voor paarden op te merken. Het maakt ze onzeker want angstige wezens reageren sterk onvoorspelbaar. Dat vinden paarden eng die onvoorspelbaarheid van ons mensen.

Heb je bv wel eens in de auto gezeten bij iemand die 130 km rijdt op de snelweg en twijfelend rijdt? Inhaalt en dan weer niet, remt en dan weer gas geeft. Je vraagt je vastaf wat wil die persoon nou toch?

Voel je jezelf dan veilig.
Ikke niet.

Denk dat het een soortgelijk gevoel geeft,onzekerheid en twijfels, in de relatie met mensen.
Het is iets anders maar in wezen hetzelfde.

Rust en beleid zijn denk ik de sleutelwoorden.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:46

Geplaatst: 21-01-10 11:46

ik heb een pracht voorbeeld paard staan, vorige berijders konden er niks mee. het was een vervelend paard, ze bokte en stijgerde. rijden was niks, poetsen nog minder.
voor mij dus een uitdaging. het begon met een rustig contact zoken in de wei, wil je een kriebel? nee, nou dan ga ik weer. na een aantal weken moest ze een halster om, kreeg er drie dagen de tijd voor, echter het halster zat al in 5 minuten om het paardenhoofd. ze liep braaf met me mee, halthouden achterwaarts, zelfs in draf. eigenaar stond met open mond toe te kijken, dit was nog nooit voorgekomen. het rijden is tot nu toe altijd goed gegaan, zelfs zonder tuigage met enkel een halster om duldt ze mij op haar rug.
het enige wat ik heb gedaan, is het paard met beleid en respect behandeld. op momenten dat zij angstig was, mijzelf als leider opgesteld. op momenten dat ze stoer en braaf was de hemel in geprezen.

ik denk ook niet dat dit paard misbruik heeft gemaakt van de (vorige) Berijders, ik denk dat zij de angst van hen heeft gevoeld, en dat heeft geassiocieerd met het rijden. ik denk dat paarden idd niet zo 'emotionel'denken als wij, maar uit ervaringen uit voorgaande situaties.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:48

Geplaatst: 21-01-10 11:48

Ja angst voelen ze idd. Als mijn zoon (die met kruk opstapt, paard heeft voltigesingel om) zonder veel vertrouwen en beetje pruillip enzo op Jippe af stapt (ons paard dus van 6) zet hij mooi een stapje opzij. ZO kom je er NIET op! Komt hij 5 pogingen later en met heel veel geduld vol vertrouwen op het paard af kan hij zo opstappen.

Edit: Als mijn paard angstig is, iets engs zit, verwacht hij van mij de leiderrol. Hij gaat dan aan de andere kant van mij lopen of gaat achter mij staan. En zet mij dus steeds tussen hemzelf en het enge ding in. Hoewel ik maar 159 cm ben hij 160 op zijn rug. Staat ie dus boven mijn hoofd naar dat enge ding te snuiven... en ik heb hem pas 8 maanden maar altijd met respect en vertrouwen behandeld)

**Geplaatst**: 21-01-10 11:53

Geplaatst: 21-01-10 11:53

Mijn mening: paarden zijn van nature vluchtdieren en leven in een kudde met een leider. Paarden vinden het fijn om een leider te hebben die 'verteld' wat eng is en wat niet. Dus als ik zelfverzekerd ben en met respect naar het paard toe, vertrouwt het paard mij. Als ik onzeker ben en twijfel zal hij schrikken en wegrennen van sommige dingen omdat hij geen 'leider' meer heeft op wie hij kan vertrouwen. Je kunt dingen bij een paard ook niet afdwingen. Een paard moet jou vertrouwen en respect voor je hebben, en andersom ook. Anders werkt het niet. Een paard denkt, volgens mij, ook simpel. 'Is dit een leider of niet voor mij?'
Als je paard naast je loopt moet hij netjes naast je blijven lopen (voor de een achter zich, voor de ander ernaast). Als het paard 1 keer iets voor je loopt en je 'zegt' er niks van. Doet hij het de volgende keer weer. Want je bent niet duidelijk geweest. En als je dan niet duidelijk bent geweest kan hij ook niet op je vertrouwen als er iets 'engs' is, dus ben je geen leider meer voor hem.
En je hoeft een paard zeker niet te slaan. Ik hoef maar een handgebaar te maken en ze snapt wat ik bedoel.
Zo zie ik dat tenminste.
Zoals susanne_m het zegt vind ik ook. Paarden associeren iets met wat er in het verleden gebeurt is.

**Geplaatst**: 21-01-10 11:55

Geplaatst: 21-01-10 11:55

lailapri schreef:
Wat ook zo mooi verschil is. Van een paard mag je zijn, een mens wil een ander graag zien zoals die wil zien of veranderen. Zo ook hun paarden.

DE reden denk ik dat mijn zoon met zijn lich beperking het zooooo fijn vind met paarden (of andere dieren) te werken en te kroelen. Is een erg gevoelog jochie.

Citaat:
Paarden hebben niet één leider

Deze trof mij nog. Idd zie ik in de ruinengroep (5 stuks) van mijn paard dat er een rangorde is. Sinds het evrtrek van de hoogste in rang is het wat veranderd en is mijn paard hoger geworden. Maar qua leiding is het net wie er het eerst iets ziet. Laatst zag de laagst in rang iets engs en daar wordt dan echt wel op gereageerd door de anderen. Ze moeten tenslotte samenwerken om aan de jager te ontsnappen dus is het niet slim om alleen op de beoordeling vand e hoogste in rangzijnde (dus leider zeg maar) af te gaan en de waarschuwingen van de lagere te negeren...

Net zoals dat ik zelf dus ook meekijk als Jippe aangeeft dat hij iets ziet wat eng is. Ik kijk met hem mee en stel hem daarna gerust. Dat werkt ook. Maar ik neem zijn waarschuweing wel degelijk serieus. Als goed leider zijnde???

**Geplaatst**: 21-01-10 12:07

Geplaatst: 21-01-10 12:07

Dus die rangorde is er wel, maar die heeft niets of beter niet veel te maken met het vermeende menselijke 'leiderschap'.
Eén paard kan iedereen ineens laten rennen.

Bij paarden verloopt, ondrling, de rangorde via het principe van 'de jongs bediende'. Een veulen mag bijna alles, de volwassenen laten heel veel toe zo lang het nog bij de moeder drinkt. Dat zie je ook gebeuren bij paarden en kinderen.
Normale paarden voelen ook een zekere beschermdrang tegenover kinderen. Ze zijn extra voorzichtig. Waarom?

Omdat het natuurlijk gedrag is van ze. het beschermen van de veulens is ieders taak in de kudde (=familie groep) Iedereen 'zorgt mee' voor de kleinsten. Dat is overigens niet uitzonderlijk bij paarden, dat zie je bij heel veel andere (zoog)dieren ook. Dieren die moederliefde kennen 'weten' wat zorg is.
Ik denk dat paarden zich ook vrij snel zorgen maken.

Mooi verhaal SuzanneM, roerend. Ik lees begrip voor dat paard.

**Geplaatst**: 21-01-10 12:14

Geplaatst: 21-01-10 12:14

Zilfstar schreef:
Net zoals dat ik zelf dus ook meekijk als Jippe aangeeft dat hij iets ziet wat eng is. Ik kijk met hem mee en stel hem daarna gerust. Dat werkt ook. Maar ik neem zijn waarschuweing wel degelijk serieus. Als goed leider zijnde???

Zo werk ik ook met mijn paard maar is het niet meer een "partnerschap" ( met misschien een lichte begeleidende rol) dan een leiderschap? Wat ik lees is dat je jippe gerust steld en hem help het probleem op te lossen. Is dat niet iets wat partners voor elkaar doen?
Ik vind dat het woordje "leider" soms wat makkelijk gebruikt wordt.
Persoonlijk vind ik "partner" wat fijner klinken dan "leider". Ik werk samen met mijn paard.

**Geplaatst**: 21-01-10 12:47

Geplaatst: 21-01-10 12:47

Malakay schreef:
Zilfstar schreef:
Net zoals dat ik zelf dus ook meekijk als Jippe aangeeft dat hij iets ziet wat eng is. Ik kijk met hem mee en stel hem daarna gerust. Dat werkt ook. Maar ik neem zijn waarschuweing wel degelijk serieus. Als goed leider zijnde???

Zo werk ik ook met mijn paard maar is het niet meer een "partnerschap" ( met misschien een lichte begeleidende rol) dan een leiderschap? Wat ik lees is dat je jippe gerust steld en hem help het probleem op te lossen. Is dat niet iets wat partners voor elkaar doen?
Ik vind dat het woordje "leider" soms wat makkelijk gebruikt wordt.
Persoonlijk vind ik "partner" wat fijner klinken dan "leider". Ik werk samen met mijn paard.

Nou viseversa werkt het naar mij toe helaas niet. Als IK iets eng vind dat HIJ mij gerust stelt. Itt hij wordt dan OOK nerveus omdat IK nerveus ben/ doe/ reageer. Heb het op de wei uitgeprobeerd. Daar ligt tussen 2 weides in een soort bruggetje van grond. Loop ik daar gewoon op af en over dan volgt hij mij keurig. Ga ik in mijn lichaamshouding iets veranderen richting OE! Dat is eng, stopt hij accuut en wil er niet over. Tot ik weer mijn normale houding aanneem dan loopt ie zo mee. Dus waar si dan die partnerschap? Wantd at is toch iets wat beide kanten op zou moeten werken bij een gelijk partnerschap? Dus dan heb ik toch een wat meer leidende rol denk ik?

Zoals Paardentango beschrijft zie ik het idd gebeuren naar mijn kinderen toe: erg zorgzaam!