Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-19 17:16

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 19-03-19 17:16

Leuk om jullie verhalen weer te lezen. Leuk en leerzaam.

Ik had tot voor een paar weken niet gehoord van connectie training en vraag me af of een bepaald gedrag tot stand zou kunnen brengen bij mijn paard.

Toen ze net bij me was, 3.5 jaar geleden, kon ik haar oren en gezicht niet aanraken. ik wist niet van CT en ik heb haar sowieso in het begin vele malen per dag een paar minuten gepakt en verschillende dingen gedaan en ben gewoon iedere avond gaan kriebelen. Steeds dichterbij en brokjes gegeven als ik aan haar oor mocht komen. Nu zijn oren heerlijk en kriebelen achter de oren is een must. Haar hele gezicht krauwelen is zalig, maar toch blijft ze een gespleten persoonlijkheid en draait ze vaak terwijl ik kriebel haar gezicht weg. Maar eigenlijk vindt ze het heerlijk volgens mij. Haar hals is dan ook laag.

Als ik ga voeren om haar gezicht bij me te houden dan wordt ze fanatiek en gaat ze zoeken naar het lekkers en is het kriebelen helemaal niet belangrijk meer.

Als ik heel goed oplet, kan ik een fractie van een seconde eerder stoppen dan dat zij haar gezicht wegdraait.

Heel soms maakt ze een kleine beweging naar mij, waaruit ik opmaak dat ze toch wil dat ik doorga.
Ik wil ook graag doorgaan. Maar niet met voer.

Wat zouden jullie doen?

**Geplaatst**: 19-03-19 17:39

Geplaatst: 19-03-19 17:39

Is wat ze doet echt afwijkend gedrag of heeft ze gewoon na een tijdje geen zin meer een kriebels?
Alle paarden hebben hier al snel door dat mensenhandjes heel handig zijn bij hoofdjeuk en dus wordt ik daar regelmatig voor ingezet, maar na 10 seconden of 15 minuten zijn ze klaar en mag ik weer gaan. 8-)

Ik zie dat zelf niet als afwijkend gedrag maar als communicatie, dus misschien zijn jullie ook al overgegaan van aanleren van niet meer kopschuw zijn naar gewoon communiceren over wat wanneer wel/niet lekker is?
Als ik kriebel, een paard stapt weg en komt weer terug dan is dat voor mij het signaal: kriebelen is klaar, verzin iets anders om mij te entertainen.

Los daarvan: zou het kunnen dat jij voor je paard besloten hebt dat hoofdkriebelen een beloning is? Want het is heel goed mogelijk dat je paard dat helemaal niet als beloning ziet, of maar voor 3 seconden, dus als jij dan doorgaat dan ben je haar niet meer aan het belonen met leuke kriebels, maar haar aan het leren om vervelende/saaie kriebels te ondergaan. En dan zul je je paard toch echt moeten gaan motiveren om dat te doen, want vervelende dingen doen ze niet uit zichzelf.

Ik weet niet precies hoe je beloonde met voer, maar aangezien je schrijft dat je paard meteen gaat zoeken naar lekkers als je met voer beloont ga ik ervan uit dat je het zonder clicker doet. Dus dan is advies nummer 1 in een topic over clickertraining en voedselbeloning... om het voer te combineren met een clicker/beloningssignaal.

Stomweg omdat de clicker het paard leert dat hij na een voedselbeloning niet op zoek moet gaan naar voer, maar naar het gedrag wat dat voer opleverde.

**Geplaatst**: 19-03-19 18:46

Geplaatst: 19-03-19 18:46

724, jouw theorie klinkt mij aannemelijk in de oren. Leuk voor het paard dat jij nu deze weg met hem bent ingeslagen!

Even een persoonlijke observatie, ben benieuwd hoe jullie daar mee omgaan. Enerzijds wil ik de voerbeloning die ik geef zo belonend maken dat mijn paard vrijwillig de activiteit met mij verkiest boven bijvoorbeeld gras eten. Dus dat hij in de wei naar mij toekomt van 'wat gaan we doen?'. Dat doet hij ook trouwens. Maar als ik een beloning kies met hele hoge waarde dan ontstaat er snel frustratie. Maar met weinig waarde gaat die frustratie wel weg maar ook wel zijn eagerness, dwaalt hij (als we de wei uit zijn) eerder af, als het ware. Hoop dat ik het goed uitleg. Herkennen jullie dat en hoe gaan jullie daar mee om?

**Geplaatst**: 19-03-19 18:51

Geplaatst: 19-03-19 18:51

Dank xyzutu voor je uitleg. Ik weet niet wat zij denkt. Ik weet wel dat ze het heel lekker vindt, ze houdt zelfs haar hoofd schuin, maar toch niet te lang achter elkaar. wel telkens weer, maar niet achter elkaar door.

Ik moet me dringend gaan verdiepen in clickeren, en een clicker kopen dan. Kan ik nog foute clickers kopen of zijn ze allemaal goed?

**Geplaatst**: 19-03-19 18:55

Geplaatst: 19-03-19 18:55

Xyzutu2 wow echt heel interessant dat stuk van die tuinslang!
Fijn dat je deze stukjes van he training hier wilt delen!
En erg herkenbaar die ene shetlander die zo clicker minded deed, ik heb hier ook een zwartje die echt alles uit de kast haalt om maar een click te krijgen.
Ik vind het daardoor best moeilijk om een echt rustmoment in te bouwen.
Als ik op de poetsplaats ga staan gaat hij alles aanraken in de hoop dat het een click oplevert, en voor hoofd omlaag geef ik er dan een, maar daarna komt hij weer in die hyperactive zoek modus!

Hoe kan ik dit nu het beste aanleren zonder click?
Zou ik mijn poetskist neer kunnen zetten en als hij dan rustig staat zonder click belonen?
Als ik dat vaak herhaal zou dat dan een goed teken kunnen zijn waardoor hij minder hyper stil zou kunnen staan?

**Geplaatst**: 19-03-19 19:59

Geplaatst: 19-03-19 19:59

Interessant met die tuinslang inderdaad, denk dat ik zoiets ook eens moet gaan verzinnen op de poetsplaats, om daar misschien wat meer rust te brengen (hoewel dat voornamelijk er vanaf hangt welke activiteit er verder nog in de stal is, hoe minder activiteit, hoe minder problemen

). Misschien kan ik met borstels gaan gooien ofzo 8-)

xyzutu2 schreef:
Het leukste is dat nummer drie nu ook eindelijk wat tegengas begint te geven, wat ik helemaal geweldig vind, want dan kun je pas echt laten zien wat je voor trainer bent. Gisteren hadden alle paarden op stal de lente in hun bol, sommigen konden alleen maar galopperen, anderen alleen maar bokken en nummer drie zei toen we de longeercirkel in liepen: 'Ik ga alleen nog maar rechtsom!!!'
Dus ik zei: Goed plan! Begin maar alvast! Alle beloningen zitten vandaag op links.
Na tien rondjes rechtsom zonder beloningen dacht ze WTF! en toen konden we ook weer linksom.

Geweldig!

Ik ga ook eens zo moeten beginnen denken, want het klinkt allemaal wel logisch en duidelijk. Is ook zo'n beetje wat ik gisteren deed "als je wil schrikken, draven, whatever dan doe je maar, maar ik beloon nu even enkel voor gedrag x". Daarvoor probeerde ik meer in alles wat hij deed ook het goede te zoeken en dat te belonen, ookal was dat eigenlijk niet wat ik vroeg. Natuurlijk niet als ik achterwaarts vroeg en hij ging draven ofzo, maar als ik achterwaarts vroeg en hij deed met moeite 2 passen clickte ik toch, terwijl hij er makkelijk 10 kan bv. Nu wil ik best wel voor minder passen belonen om de afwisseling te houden, maar dan moet ik wel het idee hebben dat hij zijn best doet

@ Monique1963 : voor zover ik weet zijn er geen foute clickers, weet wel dat er clickers zijn die wat harder klinken en met een zachter geluid, maar dat zou je dan moeten ontdekken wat bij je paard past. Doorgaans hebben de paarden er geen moeite mee als ze éénmaal door hebben wat zo'n click betekent.

@ 7249787 : leuk dat je ook via deze manier werkt. Jammer dat je (verzorg)paard qua stalling niet ideaal staat, maar je probeert het toch zo leuk mogelijk voor hem te maken in de tijd dat je ermee bezig bent.

@ Visitor : ik begrijp je probleem en dilemma, zit er zelf ook wat mee (hoewel [***] niet vaak op de weide komt dus dat valt dan weer mee, als ik hem even laat grazen is dat ook vrije tijd zeg maar). Is mixen geen optie? Dat je gewoon beide gebruikt maar niet voorspelbaar maakt welke beloning er komt? Zo heb ik het gisteren gedaan (en in het verleden ook wel) en dat werkt best goed. Als je paard dan iets supers heeft gedaan kan je nog altijd zelf een extra lekker brokje eruit vissen...

**Geplaatst**: 19-03-19 20:17

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 19-03-19 20:17

Ja dat was mijn plan nu ook, goed om te horen dat jij dat ook doet en dat goed ging. Thanks!

**Geplaatst**: 19-03-19 20:56

Geplaatst: 19-03-19 20:56

Het topic vliegt voort! $*\o/*$

@ xyzutu2
Ontzettend interessant verhaal m.b.t. de tuinslang. Ik heb morgen weer les en een v/d onderdelen daarin zou 'mat-training/poetsen' zijn. Want paardlief is eigenlijk zoals het paard in jouw verhaal heel erg bezig met de click, en ik wil het juist een ontspannen wachten laten zijn. Misschien dat ik m'n borstels maar ga laten vallen o.i.d. haha

. Bedankt voor het delen!

@ Visitor
Interessante observatie/vraag. Ik kan hier ook niet (constant/vaak) voeren met een hoge beloningswaarde, want dan wordt paard té eager en komen we sneller in de frustratie-zoek-stand. Wanneer ik hogere beloningswaarde random gebruik (dus af en toe een stukje wortel), krijg ik eigenlijk hetzelfde. Paard gaat dan alles steeds extremer vertonen om dus de wortel te krijgen. Ergens ziet hij dus wel de link met iets fantastisch doen levert nóg meer op. Maar ook dat kan té, haha.

Wat hier het beste werkt is de beloning compleet afwegen op de oefening. Bijvoorbeeld met het (los) longeren, wat moeilijker/saaier is dan een andere oefening, merk ik dat ik precies genoeg inzet krijg als ik stukjes wortel geef. Wanneer ik dan tussen het longeren door andere oefeningetjes doe, stap ik terug over op hooibokjes. Bij de oefeningen die hij het makkelijkst/leukst vind, geef ik vaak gewoon wat luzerne of een hooibrokje, dan krijg ik al méér dan genoeg inzet. Je zou dus kunnen proberen om voor het komen vanaf de het gras te kunnen belonen met iets dat meer reinforcing is dan het verse gras zelf. Maar vanuit daar - als het seeking-systeem - weer actief is, terug naar je standaard beloningen. Ofja, dat zou ik proberen haha.

@Monique
Na het lezen van je stukje m.b.t. kriebelen, bedacht ik me dat het hoofd draaien ook één van de manieren kan zijn waarop paarden hun stres verlagen. De zogenoemde calming signals. Ik vraag me ook af of het inderdaad een korte noodzaak aan kriebels is, zoals xyzutu2 mooi beschrijft. En dat ze inderdaad na een paar seconde uitgekriebelt is, of dat ze zich door de beloningen een soort van 'verplicht' voelt om haar gezicht te laten aaien. Sommige paarden laten zichzelf over hun eigen grenzen gaan voor een beloning, en bouwen dan wel wat spanning/stress op. En dat ze vanuit daar zichzelf kalmeert door haar hoofd even weg te draaien. Maar dat zal je zelf denk ik het beste zien aan haar reactie :-)

.

Bedankt trouwens voor de reacties op m'n filmpje! Hierbij nog wat dingetjes om op terug te komen:

Monique1963 schreef:
Leuk filmpje Free! Heerlijk een paard dat zelf naar de bak komt om met je te oefenen. Top! En het rollen erna en bokken, zou dat gewoon lang leve de lol zijn of wil hij iets eruit bokken qua gevoel. Callas doet dit ook vaak en ik vraag me altijd af of ze nou gewoon lollig is, of dat het (ook al is het uit de verte) verzet is naar mij. Bijvoorbeeld ik doe ook wat jij doet, dus samen rennen, maar dan kan ze toch wel heel erg vrolijk zijn en ik weet niet wat ik daar nu achter moet zoeken, qua bokken.

Altijd fijn als ze zelf zin hebben! Zeker nu het gras wat meer gaat groeien in het tussenpad :')

. Goede vragen trouwens! Ik weet het niet met 100% zekerheid, maar het volgende valt wel op: bij Dex is er een 'angst-bokken' en 'ik-ben-blij-en-vlieg-rond'. Bij de eerste serie bokken rent hij keihard weg, bokt vaak recht naar achteren en als hij eenmaal weer stil staat, geeft hij een soort 'stampende' trap (naar niks, gewoon in de lucht) met z'n achterbeen. Dit zie je bijvoorbeeld ook wanneer de paarden in de wei allemaal zijn geschrokken en weggerend, dan geeft hij ook die trap.

Wanneer hij 'ik-ben-blij-en-vlieg-rond' bok-sessie heeft, is dat anders. Dan zie je meer zijwaartse bokken, altijd ver weg uit mijn zone en 9 v/d 10 keer komt hij daarna weer op mij afgedraafd. Dat zou hij na angst-bokken niet doen. Want na angst-bokken staat hij stil, geeft hij die trap en staat dan even bevroren alles te overdenken, lijkt het. Geen idee hoe dat bij Calli zit, maar misschien heb je iets aan mij antwoord

ieris schreef:
Freetorun , wat leuk zeg dat filmje!
Ik deed vroeger hetzelfde met een grote knuffel bij mijn andalusier, leek echt net een hond die kon apporteren.
Wat een verschil in stemming zeg, je zou haast niet zeggen dat het hetzelfde paard is, hij komt echt mega relaxed aangelopen, en dan dat einde!
Wel fijn dat hij zich nu meer durft te uitten!

Oh apporteren staat hier nog wel op het lijstje. Als Dex wat hoger in z'n energie staat kan hij echt reuze enthousiast op de pion afspringen, dus ik kan me voorstellen dat hij dan helemaal z'n ei kwijt kan, haha.

En dat klopt. Dex kan echt 100% om slaan m.b.t. het weer! Het voelt ook eigenlijk precies alsof ik twee verschillende paarden train. Waarbij ik in de zon/zonder wind bezig kan zijn met rust, nieuwe oefeningen etc. En bij wind de lat een stuk lager moet leggen en hem vooral veel ruimte moet geven

**Geplaatst**: 19-03-19 21:23

Geplaatst: 19-03-19 21:23

kuenen schreef:
Ik kwam dit filmpje tegen met info over schrikreacties, ik vond het wel duidelijk uitgelegd door Ross Jacobs. Fijne trainer overigens al is het geen CT Misschien heeft iemand er wat aan.

https://www.youtube.com/watch?v=qYwJH1pfDrM

Heb het filmpje intussen even bekeken, is inderdaad een duidelijk filmpje over het principe

Had gehoopt ook wat meer info te krijgen hoe je het glas weer leeg krijgt, maar dat zat er niet in, haha. Maar de theorie over trigger stacking is ook op die manier goed uitgelegd.

**Geplaatst**: 19-03-19 21:49

Geplaatst: 19-03-19 21:49

freetorun schreef:
Goede vragen trouwens! Ik weet het niet met 100% zekerheid, maar het volgende valt wel op: bij Dex is er een 'angst-bokken' en 'ik-ben-blij-en-vlieg-rond'. Bij de eerste serie bokken rent hij keihard weg, bokt vaak recht naar achteren en als hij eenmaal weer stil staat, geeft hij een soort 'stampende' trap (naar niks, gewoon in de lucht) met z'n achterbeen. Dit zie je bijvoorbeeld ook wanneer de paarden in de wei allemaal zijn geschrokken en weggerend, dan geeft hij ook die trap.

Wanneer hij 'ik-ben-blij-en-vlieg-rond' bok-sessie heeft, is dat anders. Dan zie je meer zijwaartse bokken, altijd ver weg uit mijn zone en 9 v/d 10 keer komt hij daarna weer op mij afgedraafd. Dat zou hij na angst-bokken niet doen. Want na angst-bokken staat hij stil, geeft hij die trap en staat dan even bevroren alles te overdenken, lijkt het. Geen idee hoe dat bij Calli zit, maar misschien heb je iets aan mij antwoord

Ik geloof dat je beschouwing goed is! Ik visualiseer het en ik geloof inderdaad dat er verschil in bokken zit. Dat zijwaartse bokken herken ik, Callas piept erbij (in mijn topic de beruchte en zgn Callas-piep) en alhoewel ze geen hengst is gaat het vaak vooraf door een hengstenzwaai. Althans het is dus piep, hengstenzwaai, keten en bokken. onder het zadel wel handig dat ze stout gaan doen aankondigt met een piep trouwens. LOL.

Stress en angstbokken heb ik niet kunnen waarnemen omdat ik er dan op zat en ik niet weet hoe ze bokte. Ik geloof wel recht naar achteren. Schuin bokken geloof ik inderdaad niet.

Dus ik geloof dat je beschouwingen goed zijn. Een volgende keer als ze weer zo doet ga ik eens goed opletten of ze schuin wegbokt.

Dank voor je oplettendheid ;-)

**Geplaatst**: 19-03-19 23:05

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 19-03-19 23:05

Thanks freetorun, daar zat ik zelf ook al mee te puzzelen en aan te denken. Want inderdaad bij random grotere beloning krijg je juist effect dat de onvoorspelbaarheid leidt tot nog meer effort. Thanks!

**Geplaatst**: 19-03-19 23:15

Geplaatst: 19-03-19 23:15

[***] schreef:
kuenen schreef:
Ik kwam dit filmpje tegen met info over schrikreacties, ik vond het wel duidelijk uitgelegd door Ross Jacobs. Fijne trainer overigens al is het geen CT Misschien heeft iemand er wat aan.

https://www.youtube.com/watch?v=qYwJH1pfDrM

Heb het filmpje intussen even bekeken, is inderdaad een duidelijk filmpje over het principe
Had gehoopt ook wat meer info te krijgen hoe je het glas weer leeg krijgt, maar dat zat er niet in, haha. Maar de theorie over trigger stacking is ook op die manier goed uitgelegd.

Ik denk dat Tristan Tucker's manier van trainen een manier is om het glas te legen, door het laten wijken ontspant het paard uiteindelijk en wordt zachter.
Ross Jacobs vertelt In dit filmpje verder hierover:
https://www.youtube.com/watch?v=EBza1zo ... N&index=22

en ik vond de info in dit filmpje ook heel behulpzaam om voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ik de training en omgang wil aanpakken met mijn nieuwe vriend.
https://www.youtube.com/watch?v=7stRP5H ... N&index=19

Ik ben 100% overtuigd dat R+ een hele goede manier is om dingen aan te leren, maar los daarvan denk ik ook dat er geen twijfel moet zijn wie uiteindelijk ín charge' is, omdat je anders problemen kan verwachten. Hannah van connection training heeft bijvoorbeeld van nature deze uitstraling al, zij is zelfverzekerd, weet wat ze wil doen etc. Ik heb zelf vele jaren honden afgericht en was een pionier mbt CT in de africhting, maar het was voor al mijn honden duidelijk dat ik het , als het nodig was, toch echt voor 51 % voor het zeggen had. De vlucht die CT bij de hondentraining heeft genomen is prachtig, maar ik ken teveel gevallen waarbij door gebrek aan leiding probleemgedrag is ontstaan, ook al kan de hond perfect allerlei oefeningen, hierdoor zowel hond als baas ongelukkig. Ik denk zelf dat dit ook bij paarden zo werkt, dus wil ik naast het positief aanleren van allerlei gedrag wel duidelijk hebben voor mijn paard dat hij mijn grenzen moet kennen en moet respecteren. Bij honden gaat me dit van nature af, bij paarden ben ik minder zelfverzekerd en met mijn lompe jonge tinker moet ik echt zoeken hoe ik dit het beste kan aanpakken. Hoe vind ik de juiste balans. Zo ben ik toevallig bij deze Ross Jacobs terecht gekomen en hij spreekt me tot nu toe meer aan dan de andere bekenden uit de natural horsemenship. Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken.

**Geplaatst**: 20-03-19 02:17

Geplaatst: 20-03-19 02:17

Wat gaat dit topic snel! :wow:

Voordat mensen nu allemaal met borstels gaan gooien:

Ik heb deze methode pas echt bewust bedacht toen ik [***] van zijn wasplaats-angst (en daarvoor al waterslang-angst en sowieso water-uit-de-waterslang-angst :roll:

) af moest helpen. De click is daar natuurlijk ideaal voor, maar omdat [***] had geleerd dat click betekende dat hij beloond werd voor bepaald gedrag begon hij verschrikkelijk hard na te denken over welk gedrag hij deed als hij op de poetsplaats zenuwachtig stond te zijn omdat hij wel braaf was maar het ook erg spannend vond. Dus ook al somde hij geen kunstjes op, die denkstress kwam alsnog bovenop de eigenlijk is alles hier toch best wel spannend stress.
Toen dacht ik: ik ga de tijd tussen het gedrag en het voer zó lang oprekken dat hij tegen de tijd dat hij het voer krijgt in feite niet meer weet waar hij voor beloond werd. Paarden hebben een associatievermogen van ongeveer 3 seconden, wat inhoudt als de tijd tussen het gedrag en het voer langer dan dat is het paard niet meer weet waar het voor was. Als je precies op het moment van het gedrag clickt dan kun je natuurlijk wel iets langer doen over het voer pakken omdat je het onbewuste gedrag al bewust hebt gemaakt doordat je het gemarkeerd hebt met die click: dít was goed! hier krijg je zo je voer voor.
Ik besloot dat feit dus te misbruiken.

Eigenlijk kun je mijn hele wasplaatsritueel vertalen in dat ik normaal gesproken click! doe en meteen voer geef. Het wasplaatsritueel is alsof ik cliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiick zeg en aan het eind van die ick komt altijd het voer. En aangezien hij bij 'cl' al weet dat er een beloning komt gaat hij in de wachtstand, en tegen de tijd dat we bij ick zijn weet hij alleen nog maar dat hij voer krijgt en niet meer waarom. Om praktische redenen ga ik niet zo lang click zeggen, en dus vul ik die denktijd op met een ritueel: zodra het paard netjes staat (stil, hoofd laag, op vier benen, verzin het maar) liet ik de slang vallen, zei super! liep naar de andere kant van het gangpad, pakte daar mijn brokje, liep weer terug en gaf dat brokje. Met echt alle nadruk op alle extreme inefficientie daarvan. Want het is natuurlijk veel efficienter om twintig brokjes in je zak te stoppen en meteen na het slang laten vallen een brokje uit je zak te pakken en die in de mond van het paard te duwen, maar dan krijg je dus weer die directe koppeling aan het gedrag en de drang bij je paard om het juiste gedrag te vinden en te herhalen. Doordat je steeeeeeeeeeeeeds exact hetzelfde ritueel volgt in exact dezelfde volgorde wordt het moment waarop de slang valt voor het paard één lange, grote megaclick die helemaal draait om het enthousiast halen van dat ene superbrokje dat helemaal van de andere kant van het gangpad komt (3 meter afstand in ons geval, maar op de buitenpoetsplaats 10) en persoonlijk voor hem opgehaald wordt.

Je geeft het brokje, zegt een of twee waarderende woorden (niet opfokken met knuffels, wilde gebaren en hoge stemmetjes want we wilden juist rust) en ga weer aan de slag met de slang.

De eerste keer dat je dat beloningsritueel doet voer je het natuurlijk iets vlotter uit zodat je paard sneller het patroon ziet, en doe je dit een paar keer snel achter elkaar (bijvoorbeeld beloningsritueel - vijf seconden met de slang naar het been wijzen - beloningsritueel - vijf minuten met de slang naar het been wijzen enz) zodat hij alle kans krijgt om te begrijpen dat het patroon altijd start met slang laten vallen/borstel uitkloppen/neerleggen/zweep neerleggen/halstertouw over zijn rug of juist op de grond leggen/who knows, en dat vanaf dat moment altijd alles in dezelfde volgorde en hetzelfde tempo gebeurt waardoor stressgedrag of bijvoorbeeld aan jouw zakken snuffelen geen zin heeft. Als je paard zo hyper is dat hij al meteen gaat schrapen dan leg je desnoods de beloning op 30 cm zodat je hem de beloning kunt geven voordat hij gaat schrapen. Het belangrijkste is dus dat je paard zo snel mogelijk het patroon in je beloningsritueel gaat zien zodat het compleet voorspelbaar voor hem wordt en hij dus geestelijk kan ontspannen, en als hij dat snapt dan kun je het beloningsritueel steeds iets (microseconde) trager en relaxter uit gaan voeren waardoor je paard ook steeds relaxter gaat wachten op het voer na het laten vallen van de slang, en door die ontspanning ook steeds relaxter wordt vóórdat die slang valt.

Ik maakte met [***] hier ook in andere situaties wel gebruik van. Hij ontwikkelde verlatingsangt van mij wat erg onhandig was, want daardoor kon iedereen hem in een paddockje zetten en dan ging hij hooi eten, maar als hij wist dat ik ergens op stal aanwezig was dan raakte hij helemaal in paniek want hij moest bij mij zijn!!!!!!!!!! -O-

Wat heel vleiend is maar superonhandig als je een extreem slap gebouwd paard hebt dat dus een half uur gaat ijsberen in galop langs een hek van 10 meter lang. >;)

Dat betekende ook dat hij niet goed was in 'geparkeerd' staan in de bak; als ik van hem wegliep dan wilde hij mee. Dan kun je die afstand stukje bij beetje opbouwen door steeds een centimeter verder te gaan staan en daarvoor te clicken en te belonen als hij blijft staan, maar dat had helaas als bijwerking dat [***] zich door die trainingsopbouw heeeeeel erg bewust was van de afstand tussen ons; hij bleef wel staan, maar in gedachten was hij vooral bezig met niet naar me toelopen ook al was dat wat hij écht wilde.
En hij vond het ook écht heel erg leuk als er een potje met beloningen op afstand stond en ik steeds heen en weer moest lopen, de verwachtingen die de duur van dat ritueel opwekte maakte de beloning nog veel belonender dan wanneer ik een stukje wortel uit mijn zak pakte en dat in zijn mond stopte: als ik weer op reis ging naar zijn beloning dan ging hij daar echt voor staan, hij stond dan al te genieten voordat de beloning überhaupt bij hem aangekomen was.

Dus zette ik hem op een dag met de voorpootjes op een zeiltje op een meter of vijf van de bakrand, clickte en zei 'super paard! Wat geweldig! Speciaal voor jou ga ik nu een extra speciaal stukje voer halen helemaal van de bakrand vandaan, wat een knappe jongen!!!' $*\o/*$
[***] was stomverbaasd over zoveel verbale lof (wat natuurlijk mijn manier was om de click te verlengen) hij wist dat hij voer ging krijgen dus daar wachtte hij op, ik liep snel naar de bakrand, deed of ik daar een hand grasbrokjes pakte (die pakte ik uit mijn zak 8-)

), liep terug en gaf hem een hele hand daarvan. Hij vond het de briljantste beloning ooit: zoveel lof gekregen, een hele hand voer van heel ver weg, en ik had zoveel moeite voor hem gedaan en al de tijd die dat patroon duurde had hij alleen maar voorpret over de beloning die hij ging krijgen.
Het beest heeft geen seconde doorgehad dat hij voor het eerst in zijn leven in vrijheid netjes op de plek geparkeerd bleef staan terwijl ik tot op wel 7 meter afstand van hem vandaan liep. _O-

Ik was in zijn hoofd namelijk niet meer bezig met afstand van hem nemen, maar voer voor hem halen. :))

Als je dat patroon een paar sessies lang als ritueel inbouwt en het zeiltje steeds verder weglegt dan duurt het niet lang voor je je paard op het zeiltje kunt laten staan en tien meter van hem vandaan kunt lopen, stilstaan, en weer terug kunt lopen en dán pas clicken en belonen. Hij is namelijk helemaal niet meer bezig met dat ik mijzelf bij hem weghaal, maar dat ik mijzelf plus voer naar hem terug ga brengen.
Dus dat was in feite de click en het voerproces zelf als trainingsmethode inzetten. In theorie stopt de click het gedrag en dan krijgt je paard het voer voor dat gedrag, maar door wat er na de click gebeurt en hoe je click gebruikt en op welke manier je de beloning vorm, tijd en ruimte geeft heeft een hele interessante invloed op het trainingsproces voor die click.
Ik rek dat dus regelmatig bewust extreem op, zoals met het zeiltje of de wasplaats, maar je kunt dat wat na de click gebeurt ook op andere manieren manipuleren. Als je hoofd laag aan het trainen bent, geef dan na de click de beloning ook laag. 8-)

Ben je voor enthousiasme aan het trainen, ga na de click dan tijdens het voeren snel en enthousiast praten. Als je een paard hebt dat erg op je voerzakje let als je daar een hand in stopt na de click, click dan voor het kunstje wat je traint, roer vervolgens net zolang met je hand in het zakje alsof je zijn beloning pakt tot hij wegkijkt en geef hem dan pas de beloning die bij die click hoorde.

**Geplaatst**: 20-03-19 08:22

Geplaatst: 20-03-19 08:22

xyzutu2;, en allen in dit topic:

Bedankt voor de vele tijd die jullie eraan besteden +:)+

**Geplaatst**: 20-03-19 09:57

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 20-03-19 09:57

Aaaah, ik wil soms gewoon niet nog meer theoriën of trainingsmethoden zien of horen. Ik wil gewoon boek waarin ik stap voor stap precies lees wat ik moet doen en het paard doet dan gewoon ook precies wat het moet doen.

Maar ja, zo werkt het niet. Iemand zei ooit, dan moet je een e-bike kopen geen paard. Wat Ross Jacobs zegt in het filmpje aanbevolen door Kuenen, is ook heel logisch. En dat werkt ook bij mijn tinker. Meestal dan. Ross zegt volgens mij, even goed vertalen... Als de aandacht van je paard door externe factoren, dus niet door jou, niet bij jou is, dan maak je je net zo groot als nodig om zijn aandacht terug te krijgen bij jou. Als zijn aandacht weer bij jou is, dan mag je je weer klein en rustig maken. Spreekt mij heel erg aan, want zodra ik écht boos op Callas ben dan is ze écht dagen daarvan onder de indruk en heel lief en gehoorzaam. Probleem is dat ik boos moet leren DOEN en niet zijn. Maar dat is mijn issue. Ik laat haar 100x over mijn grens gaan, raak gefrustreerd en wordt dan echt boos. Ik moet leren boos te doen op het goede moment.

Wat ik ook hoor in zijn andere filmpje is wat mij door andere bokkers al een keer geleerd is. Het feit dat ik geen goed leider ben over mijn paard, geeft het paard stress omdat hij nu zelf moet nadenken en zelfs leider moet zijn. Hij blijft continue proberen leider te zijn omdat hij in het ongewisse wordt gelaten. Omdat ik niet consequent genoeg ben en verslap, gaat Callas dus weer de vragen stellen en wordt weer pushy.

En net als Kuenen heb ik al heel mijn leven honden, heb ggh gevolgd en op alle levels met diverse honden gehaald en met honden kan ik het wel. Waarom dan met een paard niet.

Maar om eea topic gerelateerd te houden, bij Ct ben je dan vriendjes met je paard of leider?

@xyzutu, ik ben nog heeel ver weg van jouw level, maar ik vind het prachtig zoals je het beschrijft.

**Geplaatst**: 20-03-19 10:41

Geplaatst: 20-03-19 10:41

Monique1963 schreef:
Maar om eea topic gerelateerd te houden, bij Ct ben je dan vriendjes met je paard of leider?

Ik zie mezelf soms als het een en soms als het ander

uiteindelijk ben ik nog wel degene die bepaalt wat er gebeurt met mijn paard (waar hij woont, hoe zijn dagen eruit zien). En als we in een gevaarlijke situatie terechtkomen bepaal ik sowieso. Maar verder doe ik mijn best om zoveel mogelijk maatjes te zijn en ik doe oprecht mijn best om het hem leuk te laten vinden, en als hij iets echt niet leuk vindt doe ik het niet. Dus dat is misschien weer meer maatjes

Het een sluit het ander niet uit.

**Geplaatst**: 20-03-19 10:44

Geplaatst: 20-03-19 10:44

VogeltjeM schreef:
Monique1963 schreef:
Maar om eea topic gerelateerd te houden, bij Ct ben je dan vriendjes met je paard of leider?

Ik zie mezelf soms als het een en soms als het ander uiteindelijk ben ik nog wel degene die bepaalt wat er gebeurt met mijn paard (waar hij woont, hoe zijn dagen eruit zien). En als we in een gevaarlijke situatie terechtkomen bepaal ik sowieso. Maar verder doe ik mijn best om zoveel mogelijk maatjes te zijn en ik doe oprecht mijn best om het hem leuk te laten vinden, en als hij iets echt niet leuk vindt doe ik het niet. Dus dat is misschien weer meer maatjes Het een sluit het ander niet uit.

ok dus bij ct staat het zijn van leider niet in de weg. Ik ben nog erg zoekende, dat merken jullie wel, maar maatje en leider wil ik ook zijn voor mijn paard, dus als dit tezamen kan, dan moet die klikker er komen...

**Geplaatst**: 20-03-19 10:46

Geplaatst: 20-03-19 10:46

Ja herkenbaar Monique, nu ik weer een nieuw paard heb moet ik weer zoeken naar de beste manier voor dit paard. Ik begon met CT met hem, hierdoor inderdaad snel 'connection' opgebouwd maar ik liep dus toen ook tegen het feit aan dat er wat basis respect ontbrak en dat vind ik niet fijn met zo'n tank .... Dus even gestopt met CT en verder gaan zoeken. Ik heb de focus nu even meer op leiding nemen gelegd (gewoon in de dagelijkse omgang, geen oefeningen etc, maar meer bewust van mijn houding en uitstraling etc), dat had goed resultaat en nu heb ik de CT er weer bij gepakt. Tot nu toe ben ik tevreden, en ik hoop dit verder te kunnen uitbouwen.
Jouw vraag vriendjes of leider : mijn antwoord is een vriendelijke leider. Ik denk echt dat zonder leiding dieren en kinderen (en soms ook volwassenen) ontsporen, maar dat wil niet zeggen dat je boos of streng moet zijn. Dat is ook niet wat Ross Jacobs bedoeld, hij bedoelt dat je de focus van je paard moet veranderen, niet door boos te worden maar door de leiding even over te nemen. Laatste filmpje van hem als voorbeeld , dan houd ik op met hem te promoten

https://www.youtube.com/watch?v=ZE9hFqO9wEU

Als vriendelijke leider kan je heel goed een vriendelijke trainingsmethode gebruiken als CT!

**Geplaatst**: 20-03-19 12:54

Geplaatst: 20-03-19 12:54

ik ga deze vingerclicker kopen. Iemand die nadelen weet over de vingerclicker ipv de polsbandclicker?

https://www.morinfrance.com/c-clicker-t ... opComments

**Geplaatst**: 20-03-19 13:57

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 20-03-19 13:57

Ik denk dat dat echt voorkeurs is monique!

Ik gebruik geen vingerclicker omdat ik met dezelfde hand click alswel voer. Dan lijkt me een clicker om mn vinger iets onhandig

**Geplaatst**: 20-03-19 14:19

Geplaatst: 20-03-19 14:19

Die vingerclicker met die ring ziet er erg interessant uit, die kende ik helemaal nog niet. Wil je een recensie plaatsen als je hem gebruikt hebt?

Monique1963 schreef:
Maar om eea topic gerelateerd te houden, bij Ct ben je dan vriendjes met je paard of leider?

Lastige vraag. Ik voel me tegenwoordig echt een mega-dominante dictator met dwangstoornis omdat ik echt álles bepaal en op álle slakken zout leg, elk gedrag dat me ook maar een beetje niet bevalt gaat ter plekke meteen in de trainingsmolen tot het weer is wat ik wil. Lopen we naar de bak en het paard loopt een pas te ver naar voren? Meteen wandel-positietraining. Vraag ik terug en het paard stapt te snel achteruit? Meteen ontspannen-achteruitstap-training. Kijken naar het voertasje? Meteen niet naar het voertasje kijken-training. Stapt het paard weg als ik vanaf zijn hoofd naar zijn schouders wil lopen? Meteen stilstaan bij aanrakingtraining. Gaat de neus niet vanzelf in het halster? Meteen neus in halstertraining. Verkort het paard zijn hals iets als ik de teugels oppak? Meteen teugeltraining. Happen? Meteen in de anti-bijt-module.

Eigenlijk echt mega dominant gedrag van mezelf. :oo

Als ik met pressure-release zou werken dan lagen de paarden binnen tien minuten met de pootjes omhoog omdat ze zó gestrest zouden worden dat ze non-stop kritiek en dus pressure zouden krijgen. Nu krijgen ze die non-stop kritiek in de vorm van voer. Toen de eigenaresse van nummer 1 (die met het trauma) meekeek zei ze: 'paarden zijn echt zo ontspannen bij jou, omdat ze weten dat ze helemaal niets hoeven te doen, er is geen enkele druk'. Terwijl er echt non-stop druk is, alleen dan in de vorm van voerselectie; hier krijg je wel iets voor, daar niet. De regels veranderen: nu krijg je hier wel voer voor en daar niet voor. En de regels veranderen weer! NU krijg je hier wel voer voor en daar niet. Lukt dat? Okee, dan veranderen de regels weer: vanaf nu krijg je hier wel voer voor en daar niet. En die voerregels kunnen echt elke minuut veranderen. Zodra iets goedgaat: tsjak, door naar het volgende level!
En daarin ben ik echt mega doelbewust en superstreng. Daarom heb ik ook nooit plannen voor ik ga trainen, want tien passen de stal uit en ik zie al iets wat me niet bevalt en wat weggetraind moet worden.
Maar omdat ik daarmee waarschijnlijk elk beginnetje van mogelijk ontsporend gedrag al meteen op het randje van de box om zeep help, kom ik die problemen later niet ineens in het groot tegen. Als ik een paard de box uithaal en hij kijkt meteen de andere kant op dan ga ik daar meteen 'focus op mijn handtarget' oefenen, net zolang tot hij naar mij kijkt in plaats van naar de buren. Of als ik de boxdeur opendoe en het paard stapt al in mijn richting, dan gaan we meteen 'netjes op afstand in het midden van de box stil blijven staan als ik de deur open doe en pas naar buiten komen als ik het zeg' trainen. Stapt het paard te haastig de box uit? Meteen box-ontspanning trainen. Doet het paard zijn hoofd iets omhoog als hij de box uitstapt? Meteen hoofd-laag in de box trainen tot hij er met laag hoofd uit stapt. Dat is allemaal echt microgedrag, maar ik bombardeer dat meteen een mega oliebol aan training.
En ik vermoed dat daardoor al het eventuele grote ontsporende gedrag (mens meesleuren, wegrennen aan de longe, omhoog komen bij angst, tegen de mens aanbonken als het spannend wordt, over mensen heenlopen bij spanning) gewoon in de kiem gesmoord wordt.

De meeste paarden vinden dat heerlijk, iemand die echt alles bepaalt en ze helemaal doodgooit met voer, maar heel soms tref je een heel dominant paard, daarmee doe ik precies hetzelfde en die eten ook elk brokje beloning, maar je ziet ze gewoon denken; 'WTF? Jij zit nu echt alles te bepalen! Alsof jij degene bent die bepaalt wat ik moet doen - en nu doe je het weer! Jij bepaalt echt alles!! Het is dat je voer hebt, maar ik ben eigenlijk helemaal niet gediend van iemand die mij zo manipuleert dat ik precies doe wat jij - en nu doe je het weer!!! Ik krijg continu click-voer voor dat ik dan blijkbaar iets doe wat jij wilt zien terwijl ik helemaal niet wil doen wat jij wil want ik ben hier de - en nu doe je het weer!!!!!!'
Echt megadominante paarden (die heb ik misschien een handvol gehad, waaronder een van mijn Shetlanders) die vinden mij echt niet aardig die eerste sessie. Ze doen alles want ze krijgen overal voer voor, maar ze zijn het zó niet eens met het principe dat ze gemanipuleerd worden met voer, dat hun ego in de nee-stand wil terwijl het logische deel van hun brein zegt 'O god, voer, ja!!!'
Een toeschouwer ziet een pony die heel erg netjes meewerkt, maar ik zie ze dan echt de hele eerste training naar mij loeren: 'wie ben jíj dat jij dit alles bepaalt...' Die hoef ik ook echt niet te knuffelen of persoonlijke liefde en contact te geven, want die zitten daar totaal niet op te wachten. Hun enige emotie is: ik haat dat ik dit zo geweldig vind.

Die hebben echt een nacht slaap nodig om switch te verwerken van Ik ben de baas naar Zij is de baas, en dan merk je helemaal niets meer aan ze en zijn ze net zo enthousiast over het gemanipuleerd worden met voer als andere paarden. 8-)

Op zich snap ik wel dat clickertraining als lieve, enthousiaste en leuke extra wordt gezien naast normale dominantietraining met pressure/release, en dat is mede zo omdat die combinatie zo goed werkt. Maar ik ben echt een clicker-dictator, ook al roep ik non-stop super, geweldig, wat een knap paard, brave jongen, hier heb je nog meer voer! Ik ben geen moment bezig met dominantieverhoudingen of wat dan ook, maar als iemand echt elke millimeter van het gedrag van een paard bepaalt en overal meteen een punt van maakt en alles continu tweakt en manipuleert naar eigen inzicht, dan kan ik dat eigenlijk alleen maar als superdominant en eigenlijk best wel griezelig gedrag zien. Alleen hebben paarden (behalve die megadominante

) en toeschouwers dat niet door, want die zien supermakkelijke oefeningetjes in superkleine stapjes die superveel voer krijgen.

Het ziet er superlief en ontspannen en enthousiast en harmonieus uit als je naar een training kijkt, maar het feit blijft dat ik elke beweging bepaal, en als ik besluit om het paard even zijn eigen ding te laten doen, bijvoorbeeld een drafje aan de longeerlijn, dan ben ik hem continu aan het scannen voor gedrag (al is het maar hoofd iets te hoog, buik naar binnen, te snel, te sloom, noem maar op) waar ik een punt van ga maken.
Zoals toen nummer drie besloot om alleen nog maar rechtsom te gaan in de longeercirkel. Dan hevel ik meteen alle beloningen over naar links en op rechts krijgt ze helemaal niets meer. Dat klinkt super grappig, maar hoe dominant is dat wel niet?

Als ik een nieuw paard train ben ik ook geen vriendjes. Ik ben 100% trainer (die mega zeikerige en dominante) tot het paard op een bepaald moment zegt: jeetje, dit echt zo gezellig samen, wat is dit gezellig, wat leuk dat wij vriendjes zijn! Als ik jou zie dan wil ik naar jou toe en als je geen voer hebt dan wil ik toch met je knuffelen en mag je al mijn jeukplekjes krabben omdat jij altijd leuke dingen doet'. En dan pas ga ik zelf in die friend-zone, maar pas als het paard die eerste stap zet. De meesten doen dan trouwens al na een kwartier, uiterlijk na die eerste sessie, maar tot die tijd ben ik weliswaar superenthousiast, maar ook superalert en hou mezelf emotioneel op de achtergrond om het paard niet te overloaden met nog meer pressure (emoties kunnen ook pressure zijn). Pas als ik zie dat het paard zegt: wij zijn vriendjes!!! dan stap ik ook helemaal in die friend-zone, en als we daar eenmaal echt helemaal in zitten en dus elkaar ook helemaal vertrouwen, dan laat ik de teugels wat vieren en vanaf dan mag het paard ook zelf inbreng in de training hebben, alternatieven voorstellen, zelf oefeningen bedenken enzovoorts. Maar de basis is altijd dat zeer positieve dictatorschap waarin ik het alfa en omega ben.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-03-19 14:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-03-19 14:28

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 20-03-19 14:28

Wat een geweldige uitleg! Helemaal blij mee. Als ik het ooit zo kan als jij, dan sluit dat helemaal aan bij mijn wensen en gevoel. Ontzettend fijn dat je alles zo uitgebreid wilt opschrijven. Dank

**Geplaatst**: 20-03-19 18:41

Geplaatst: 20-03-19 18:41

Monique1963 schreef:
ik ga deze vingerclicker kopen. Iemand die nadelen weet over de vingerclicker ipv de polsbandclicker?

https://www.morinfrance.com/c-clicker-t ... opComments

Ik spring even tussendoor, en daarna kruip ik weer lekker terug onder mijn meeleessteen.

Je hoeft geen clicker te kopen, ik gebruik zelf een tongklik zodat ik lekker beide handen vrij heb.

**Geplaatst**: 20-03-19 18:44

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 20-03-19 18:44

Ja of je kunt ipv de click een woord gebruiken. Ik heb gelezen dat mensen erg tevreden zijn over de vingerclicker omdat je dan je handen inderdaad vrij hebt. Hij is niet zo duur dus ik ga het toch proberen.

**Geplaatst**: 20-03-19 19:22

Geplaatst: 20-03-19 19:22

xyzutu2 schreef:
Lopen we naar de bak en het paard loopt een pas te ver naar voren? Meteen wandel-positietraining. Vraag ik terug en het paard stapt te snel achteruit? Meteen ontspannen-achteruitstap-training. Kijken naar het voertasje? Meteen niet naar het voertasje kijken-training. Stapt het paard weg als ik vanaf zijn hoofd naar zijn schouders wil lopen? Meteen stilstaan bij aanrakingtraining. Gaat de neus niet vanzelf in het halster? Meteen neus in halstertraining. Verkort het paard zijn hals iets als ik de teugels oppak? Meteen teugeltraining. Happen? Meteen in de anti-bijt-module.

.....

Terwijl er echt non-stop druk is, alleen dan in de vorm van voerselectie; hier krijg je wel iets voor, daar niet. De regels veranderen: nu krijg je hier wel voer voor en daar niet voor. En de regels veranderen weer! NU krijg je hier wel voer voor en daar niet. Lukt dat? Okee, dan veranderen de regels weer: vanaf nu krijg je hier wel voer voor en daar niet. En die voerregels kunnen echt elke minuut veranderen. Zodra iets goedgaat: tsjak, door naar het volgende level!

Ik word al moe van het te lezen _O-

Word je niet af en toe gek van jezelf? Hahaha.
Doe je eigenlijk ook wel eens gewoon niks met een paard? Zit ik me nu af te vragen ... Dat je dus zegt van 'we wandelen gezellig naar plaats X en daar mag je grazen'. Waarbij bij het wandelen dan wel regels zijn, maar niet dat je elke stap moet managen.

Het lijkt me heel vermoeiend op die manier denken & trainen, hoewel het waarschijnlijk een soort automatisme is voor jou door de ervaringen. Waarschijnlijk ook daardoor dat jij een stuk minder problemen hebt met de paarden dan wij