
Met losrijden voelde ik al dat ik er niet goed bij was, Orri ging fijn maar ik zat zelf niet lekker in mijn vel ofzo. Toen ik de eerste proef in ging was ik al niet geconcentreerd. Orri viel daardoor iets terug en het proefje was een beetje te braaf gereden voor mijn gevoel. Het was ook net alsof ik de voorlezer niet hoorde en bedacht dan op het laatste moment wat ik moest doen, waardoor het wat rommelig werd.
Weer terug in de losrijbak heb ik mezelf en Orri even wat scherper gemaakt. Orri bleek inderdaad scherper, maar ik was er nog minder bij!

Ik maakte de ene fout na de andere, inplaats van 5 meter na de A af te wenden, ging ik al bij A afwenden en ben toen maar 10 meter opzij gegaan, als in de L2. Toen moest ik meteen een rechtsomkeert en bleef ik lichtrijden. Daarna halthouden bij de A en voorwaarts in draf, maar ik verstond stap. Toen moest ik van hand veranderen en hals laten strekken en tussen X en H een overgang naar de stap. Ik dacht: huh, ik zit toch al in stap??

Na het rijden en na Orri in de trailer gezet te hebben, wilde ik Orri opbellen (Manon dus


Maar terwijl ik mijn telefoon pakte, hoorde ik mijn naam, de prijsuitreiking was al bezig (niets in de gaten natuurlijk


Dus toch nog tevreden naar huis!
