
Vanochtend dus de eerste wedstrijd met Layla(nou ja, had een keertje FNRS gestart, maar de eerste KNHS wedstrijd). Woensdag hadden we een MEGA dip, echt vreselijk hoe slecht het ging, dus ik had inmiddels niet zoveel zin meer in de wedstrijd. Gelukkig ging het gister alweer wat beter.
Was ontzettend zenuwachtig, zo zenuwachtig ben ik werkelijk nog nooit geweest voor een wedstrijd! 'S ochtends eerst maar eens in de bak gestapt om haar aan de hekjes te laten wennen. Het is een echte merrie en kan nogal zeiken dus dat leek me wel even slim...
Met inrijden liep ze wel lekker, alleen was ze een beetje traag voor m'n been. Het grote probleem is dat ze nogal in m'n hand hangt. Het ging een stuk beter de laatste tijd, maar woensdag was het dus echt een regel rechte ramp(echt weer net zo als het 5 maanden geleden was..). Vandaag hing ze uiteraard nog steeds wel, maar vergeleken woensdag was het echt niets.
Toen ik bijna de eerste proef in moest kreeg ik het helemaal, werd bijna zwart voor m'n ogen van de zenuwen, na mezelf streng toe gesproken te hebben ging het wel weer. God zij dank vond ze de hekjes niet eng. Ze keek wel een beetje naar dingen(slang in de hoek, zon op de hekjes, etc...). Het doel was: braaf rond komen, nou dat was dus gelukt.
Zelf was ik verder niet helemaal tevreden. De proefjes waren nogal mat, ze deed alles wel maar het was totaal niet gedurfd gereden. Dacht dat het 6-jes proeven waren en dan met iets teveel 5en. Hoopte stiekem nog op winst.
Nou, toen kwam dus de grote schrik: ik was 2 keer 1ste met 178 en 175!!!
