Geplaatst Ik rij op mijn draver waar ik veel mee te stellen heb gehad ( om hem de dressuur bij te brengen want my god wat werd hij van het minste of geringste heet) maar waar ik knettergek op ben.
Vorige keer werd ik 1e met hem en won ik een rabobankdeken, een mooiere waardering kon ik niet krijgen ... wat was ik euforisch en blij maar vooral trots. Trots op mijn mannetje, die zo braaf aangaloppeerde en zo netjes en rustig terugkwam in draf.
Ik weet dat ik geen winstpuntenmachine onder mijn kont heb maar ben blij dat ik met de anderen mee kan rijden.
Ik zal vast niet vaak in de prijzen vallen, weet wel dat de dressuurgefokte paarden sneller winnen maar als ik hem netjes rij dan kunnen ze niet om mij heen.
Straks in Januari wil ik officieel gaan rijden.
Ik heb net de startlijst bekeken en kreeg het knap benauwd, maar ach ... de laatste keer reed ik ook tegen hen en won ik ook. Was dit mazzel?
Ik ga gewoon voor een goede proef, dat Desperado mij elke keer het gevoel geeft dat we vooruit gaan en dat hij er zin in heeft als hij lekker attent met zijn oortjes naar voren loopt.
Kan ik echt tegen hen oprijden of had ik de vorige keer gewoon mazzel?? Morgen zal ik het weten .. Maar wat de uitslag ook zal zijn, alles wat Desperado nu kan ( en hij kan het echt wel, loopt in de les ook erg fijn) heb ik hem geleerd en dat neemt niemand mij af.
Het belangrijkste is dat Des en ik er plezier aan beleven en dat ik met een trots gevoel de ring inrij. Tuurlijk loopt een goed dressuurpaard wat netter maar ben toch erg trots op wat ik met mijn donkerbruine, bijna 1.70 meter grote draver met zijn brutale koppie heb bereikt.
Groetjes Saskia
En idd, het gaat om het plezier. 
