Geplaatst Hier even mijn wedstrijdverslag van vandaag:
'k lig heerlijk te slapen, heel vreedzaam, heel ver weg. Als ik gedroomt had, dan had ik in een groen grasland gelegen onder roze wolken en een blauwe hemel. En dan ineens verscheurd een geluid als het landelijke luchtalarm mijn slaap. Ik schrik wakker, geef mijn wekker een ram (die vervolgens achter mijn bed met een harde *kleng* tegen de verwarming aan valt) en murmel wat. Ik tast naar mijn mobiele telefoon en kijk naar de tijd. Half 7, OP ZONDAG!! Het nadeel aan wedstrijdrijden, die starttijden kunnen zo tegenvallen =_=*
Maar goed, een uur later zat ik (nog half slapend) in de auto onderweg naar de manege. Kendi was vrolijk en ik zag aan haar grote blije blik dat ze er zin in had! Ik was eigelijk van plan om er onder de man naar toe te gaan, maar de wolken hingen zo dreigend boven ons dat we besloten toch maar de trailer te nemen. Eerst nog even in de binnenbak losrijden. Ze is los en heerlijk over de rug, iets waar ik de afgelopen 3 weken op getraint heb. Met een goed gevoel laad ik haar in en vertrekken we...
Als ik op het punt sta om Kendi uit te laden, word ik gebelt. Het is Mr. Cullens waar ik al een paar weken in overleg ben over een sponsorcontract. Hij zegt dat hij helaas niet kan komen kijken, maar dat hij toch met me in zee gaat. Als ik ophang ben ik helemaal door de dolle heen. Ik heb een sponsor! Eindelijk! Ik zit met een brede grijns op mijn gezicht op mijn paard. Ookal zou Kendi geen stap meer verzetten, mijn dag was al goed...
Tijdens het losrijden voelt ze goed aan, ze word alleen iets minder als ik haar opricht. Ze klappert los van het bit, zodat ik niks meer heb om tegen aan te rijden en is soms ineens traag op het been. Ook galoppeert ze voortdurend aan als ik van halt naar draf wil rijden. Het begon inmiddels al een stuk warmer te worden. Het lekkere gevoel is toch een beetje weg...
Dan moet ik de ring in, en het regent als snel fouten. Zij loopt super in de nageeflijkheid, hoewel ze af en toe losklikt van het bit. Maar ze sprong na het groeten aan in galop, reed al de wissels door draf of overenthousiast en ik vond het verder gewoon een slecht afgewerkte proef. Tussen de 2 proeven door reed ik haar heel voorwaarts tegen het bit aan. Niks aan te doen, herstellen en volgende proef...
De tweede proef was stukke beter. Ik had het gevoel weer. Ze liep onverstoorbaar en opperst geconcentreerd en zelfs als er pony's op de dijk gaan galopperen, de ring naast de mijne afgebroken word en een hond begint te blaffen, kijkt ze niet op of om. Ik maakte wel fouten, maar ik had het gevoel dat ik haar weer voor elkaar had, hetzelfde als in Oud-Beijerland 3 weken geleden toen ik 191 punten had, en daar was ik al heel tevreden mee!
En dan maar wachten op de prijsuitreiking. Het is hartstikke gezellig met Esther, die vandaag voor het eerst Z1 startte. Bij de prijsuitreiking mag ik 2 keer de 1e prijs ophalen en met de 2e proef ben ik execo met Esther. Ik had 176 voor de eerste proef, die ik eigelijk iets te hoog vond, maar verder heel correct op het commentaar. Voor de 2e had ik 180, die proef had ik eigelijk wel wat hoger verwacht. Maar ik had weer een punt in mijn 6e Z1 wedstrijd, en met een totaal van 4 wptjes mag ik zeker niet klagen. En ik ben vooral blij voor Esther, die als een klein kind door het clubhuis dansde, zo blij was ze met haar eerste winstpunt
Maar we zijn er nog niet. Want nadat Kendi thuis afgedropt is rijden we naar Stal Albers in Oudenhoorn om Monchique op te halen. Ze is superfris op het terrein (en scheit meteen alles weer onder =_=*) Ze staat vrij rustig op de trailer, wat practisch een wereldwonder is
In plaats dat we naar het wedstrijd terrein rijden, gaan we naar HCSimonshaven, een kilometer of 4 van het terrein af. Jorinde en ik rijden achter elkaar in het L2 en gaan gezellig onder de man. De paarden zijn strontvervelend onderweg. Als dat maar goed gaat...
Gelukkig herstelt Mon zich op het wedstrijdterrein en loopt ze redelijk goed. Het voelt voor mij altijd wat minder op haar als ik eerst Kendi gereden heb, omdat zij al veel beter in de verzameling en oprichting loopt. De eerste proef gaat aardig, een beetje slordig voor mijn idee. Maar in principe pakte ze de L2 oefeningen goed op, en dat voor de eerste keer! Inmiddels was het alweer zo warm, dat het zweet in stroompjes langs haar benen en buik druppelde. De tweede proef was voor mijn gevoel wat beter, maar nog wel een foutje hier en daar. Maar ik was reuze tevrede over Monnie, die het best nogal zwaar had met het warme weer.
Even wachten op de prijsuitreiking, en die was het wachten waard. In de eerste proef was ik 1e met 178 punten en in de 2e proef ook 1e met 170 punten. Als dat geen L2 debuut is! Het was niet helemaal zoals ik voorspeld had, maar ik ga nu echt niet klagen! Ik ben allang blij met die 4 punten op haar 9e wedstrijd ooit!
De buit dus van vandaag: 4 keer 1e, 5 winspunten en een sponsor, mijn dag kan niet meer stuk
Groetjes Kate
