Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-05 13:43

Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-05 13:43

Op het gevaar af me een hoop boze reacties op de hals te halen, moet ik toch eens even iets kwijt over het gedrag van (sommige) ruiters op wedstrijden. Want ik kan er met mijn hersens niet bij dat dit gewoon maar zonder (merkbaar) commentaar wordt getolereerd.

Om te beginnen: ik ben zelf geen wedstrijdruiter. Ik ben een fanatieke recreatieve ruiter en ik rij op mijn eigen Tinkermerrie. Ik heb best wel vaak les (klassieke dressuur) maar voel dus niet de behoefte om mijn Tinkertje uit te brengen op een dressuurwedstrijd. Springen ben ik nog maar net aan het leren. Ik ben iemand die gewoon van zichzelf weet dat ze te nerveus wordt van de prestatiedrang in zo'n concours. Een vriendin van mij doet wel mee aan concoursen met haar KWPN-ers. Ze doet aan springen en aan dressuur. Vandaar dat ik wel regelmatig op concoursen te vinden ben.

Nu heb ik twee keer iets meegemaakt, dat wil zeggen: ik heb me twee keer niet kunnen bedwingen toen ik iets vreselijks zag gebeuren, waar verder iedereen braaf de andere kant op keek.

De eerste keer was bij het warmlopen in een dressuurwedstrijd. De dame in kwestie zat haar paard dus echt af te ranselen. Lekker zagen met de teugels in de mond, heel kort houden, trappen met scherpe sporten, rammen met de zweep. Ik begrijp ten eerste niet hoe iemand kan denken dat dit OOIT tot goede resultaten zal leiden. En ik begrijp ten tweede niet dat de concoursleiding zo iemand niet diskwalificeert.

De dame in kwestie heeft gereden en je zou zeggen dat de spanning dan wat wegebt, maar nee hoor, ze ging er gewoon mee door. Ze liep al schoppend en trappend langs mij en toen heb ik haar, heel rustig, gevraagd waarom ze zo 'hard' was voor haar paard. Ze keek me nijdig aan en beet mij toe: ik ben nu juist nog zacht, thuis ben ik harder, dat moet wel, anders 'doet hij het niet''. En marcheerde met een boos gezicht weg. Toen ik haar gedrag meldde bij de concoursleiding, wist men meteen wie ze was en vertelde men mij dat 'ze het nooit zal leren'. Ze WAS al eens gediskwalificeerd, ze was al eens weggestuurd en op haar gedrag geattendeerd maar ach, het hielp niet, dus nu liet men haar maar begaan. En nu moet je je dus voorstellen dat dit een verrukkelijk leuk paard was met geweldige gangen. Zet er een paardgevoelige ruiter op en het dier concourst de sterren van de hemel! Waarom mag zo iemand terugkomen? Wat zijn dat voor een manieren?

De tweede keer waarover ik wil schrijven (er zijn talloze momenten meer, maar deze twee springen eruit) was tijdens een spring-oefenwedstrijd. Niet eens een echte wedstrijd dus, alle kansen dus voor de ruiter en het paard om keer op keer het parcours opnieuw te doen tot dat het goed gaat.

Een mevrouw rijdt het paard redelijk goed door de hindernissen alleen als ze de 'sloot' nadert, weigert het paard. De sloot was in dit geval: twee balkjes met een stukkie zeil op grondniveau. De ruiter leek me een beetje te bang of onzeker om door te zetten en ik hoorde haar piepen tegen haar metgezel, een felle tante, dat ze dat de volgende keer wel ging oefenen, en ze wilde weggaan. Maar dat accepteerde de felle tante dus niet en ze klom er zelf op om te laten zien hoe het moest. Ja hoor. Ik snap best wel dat je eigenlijk niet van je paard af moet gaan na een weigering, dat hij dan niks leert. Maar je kunt het dier ook op een andere manier over die hindernis krijgen. Vooral met geduld. Ik ken een professioneel ruiter, die tegenwoordig alleen nog amateurniveau springt, en die beloont zijn paard (zoals dat hoort!) na iedere moeilijke manoeuvre. Als hij de balken eraf springt, krijgt hij een geruststellend klopje en hij zet hem gewoon weer terug voor een tweede poging. Net zolang tot het lukt. DAN geef je je paard zelfvertrouwen, DAN rij je met verstand.

Deze bewuste dame uit het tweede voorbeeld dacht kennelijk dat geweld het antwoord was. Dus weer: rammen met de zweep schoppen met de benen en prikken met scherpe sporen, plus flink hard schreeuwen. ja hoor, alsof dat helpt!

Ieder heeft natuurlijk zijn eigen opvattingen over hoe je met paarden moet werken die iets niet durven of willen. Natuurlijk moet je soms streng zijn voor ze, vooral als ze weigeren omdat ze een loopje met je nemen. Maar waar jouw eigen adrenalineniveau stijgt, door boosheid of angst, zakt het leervermogen van een paard naar beneden nul. Het paard doet in principe nooit iets fout, de ruiter altijd. Als je vindt dat je mee kunt doen aan concoursen met een groen paard, dan moet je JUIST overlopen van geduld, gepaard met beslist doorzettingsvermogen.

Maar slaan? Schoppen? Steken met de sporen? Zagen in de mond? Wat zijn dat voor manieren?

Ik begrijp dus echt niet dat er geen concourstoezicht is dat ingrijpt. En dat niet alleen voor 1 wedstrijd de toegang verbiedt, maar dat het niet gewoon voor altijd en alle wedstrijden geldt. Wat geeft dit voor een voorbeeld? Geef een paar waarschuwingen, schriftelijk en kondig aan dat je na 3 keer herhaling wordt uitgesloten van deelname voor de duur van een jaar. Of zo. Straks denken minder ervaren ruiters dat dit goed is, dat dit zo hoort. Er zijn er zat die immers ook zonder voldoende kennis van zaken denken Ankie na te kunnen doen. Die niet zien dat er werk, geduld en training voorafgaat aan een mooie stelling met een mooie ingebogen hals op een ontspannen paard. Die denken dat flexen al begint voordat het paard warmgereden is. En dat flexen alleen bestaat uit het hoofd naar de zijkant trekken.

Ik snap dus niet dat de hippische bond het in haar hoofd haalt dit toe te laten. Dat er geen discussie mag komen over hoe je met paarden moet omgaan. Dat JIJ als ruiter verantwoordelijk bent voor het gedrag van je paard.

Voordat ik mijn (rijtypische) Tinker kocht, reed ik op een temperatmentvolle Gelderse merrie. Een springpaard, dat OOK kon dressuren. Ik heb waanzinnig veel van haar geleerd. Onder meer hoe groot de invloed van de ruiter is op de stemming, de werkbereidheid van het paard. Na een zenuwslopende dag hoefde ik echt niet met een torenhoge lading zenuwen bij haar aan te komen om te rijden. Ze spiegelde ze me zo nauwkeurig, dat zelfs ik kon zien dat haar nervositeit eigenlijk van mij was. Zelfs mijn Tinker, eentje met veel pit, reageert op mijn onrust. Wat maar weer bewijst dat een paard geen machine is die 'het doet' of 'het niet doet'.

Paarden leven in het hier en nu, beramen geen sabotageacties zo van: ik zal nu eens even de ruiter in problemen brengen door te weigeren of weg te schieten. Wel nee. Ze zijn altijd bereid om samen te werken, samen een prestatie neer te zetten, in kameraadschap met de ruiter.

Dat je bij nieuwe dingen of onverwachte angsten moet doorzetten, weet ik als geen ander. Maar je paard afslaan omdat 'hij het niet doet' moet wat mij betreft zeer streng bestraft worden.

Ik weet best dat iedere ruiter wel eens zijn geduld verliest. Of uit machteloosheid iets doet wat hij beter niet had kunnen doen. Je weet vaak ook niet wat eraan vooraf gegaan is, hoe zwaar de ruiter het heeft. Maar wat mij betreft mag het paard NOOIT de schuld krijgen en al helemaal niet worden afgeranseld. Dan ben je je paard onwaardig. Dan moet je een andere hobby zoeken.

En tot slot: als we allemaal besluiten dat we ons er beter niet mee kunnen bemoeien (omdat we dan ruzie krijgen? omdat we de confrontatie niet aandurven? omdat we bang zijn voor een vuistgevecht?) dan is dat wat mij betreft hetzelfde als het 'ich habe es nicht gewusst' van de oorlogsjaren. Als je weet hebt van een misstand en je doet er niks aan, ben je medeverantwoordelijk. En verandert er niks in de ruiterwereld. Het minste dat je kunt doen is het melden bij concoursmelding. En als je het lef heb kan het echt geen kwaad om op rustige toon ook de ruiter eens te vragen naar zijn of haar redenen. Misschien zijn ze gebaseerd op onverstandig advies van schijn-deskundigen. Misschien zijn ze gebaseerd op ' niet meer weten wat te doen en niemand hebben om het aan te vragen'. Maar daar mag een paard NOOIT de dupe van worden.

Dit is alleen maar mijn mening, ik wil niemand tegen me in het harnas jagen en al helemaal niet generaliseren. Maar ik zou wel eens willen weten hoe jullie hierover denken. Gelooft er in deze moderne tijd echt nog iemand in het nut van geweld jegens paarden om een prestatie af te dwingen? Ik niet!

**Geplaatst**: 04-07-05 14:05

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 14:05

Tja, dat is een oneindige discussie denk ik

Ik zie sommige mensen hun paarden in elkaar schoppen of slaan omdat ze ergens van schrikken

Toen ik voor het eerste keer een wedstrijd ging rijden (vorige maand

) schrok mijn pony ook ergens van, ik let daar niet op en rij gewoon door. Er stond een vrouwtje aan de kant, die vond dat ik er wel erg rustig onder bleef...

Ja, als ik ga straffen wekt dat alleen maar meer spanning op.

Dit weekend reed er ook een meisje ontzettend met haar zweep dat paard op te jutten. Zeik nat voor ze het eerste proefje gereden had. Sommige paarden hebben dat lange rijden nodig omdat ze erg heet zijn ofzo, maar dat overmatig zweep gebruik vond ik niet kunnen. En dan nog tegenhouden van voor

Zonde het was een mooi paard om te zien, en ik denk dat als het paard de ruimte had gekregen dat ie ontzettend mooi kan lopen....

Maar goed. Dat heb je niet onder controle.
Waar de rijkunst ophoud begint het geweld, is het aller bekende spreekwoord.

**Geplaatst**: 04-07-05 14:54

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 14:54

Dit is precies de rede waarom ik zo'n fan van endurance ben. Goede regels met betrekking tot sporen en zwepen (sporen mogen helemaal niet, is natuurlijk ook niet nodig als je 'gewoon' en bosrit maakt, en je zweep mag ook maar een bepaalde lengte hebben). Overmatig zweepgebruik leidt tot disqualificatie. Je paard word constant gecontroleerd op hartslag, dus als je paard door stress (bijvoorbeeld door toedoen van de ruiter) een te hoge hartslag heeft mag je ook niet door.

Ik begrijp idd ook niet dat de wedstrijdleiding er niks aan doet. 'Ja we hebben haar aleens weggestuurd', nee dat heeft nogal zin, één keer iemand wegsturen en er vervolgens niks meer van zeggen als ze weer hetzelfde gedrag vertoont.
Nee, ik ben het roerend met je eens!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-05 15:07

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-05 15:07

het is alleen een oneindige discussie als niemand maatregelen durft te nemen. Het is inderdaad niet voor niets een bekend spreekwoord geworden. Zucht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-05 15:09

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-05 15:09

Geweldige onderschriften hebben jullie trouwens!

**Geplaatst**: 04-07-05 15:15

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 15:15

Tricky1 schreef:
Geweldige onderschriften hebben jullie trouwens!

Thanks

Grappig dat je dat zegt, ik heb die van Allegra ook een tijdje als onderschrift gehad

**Geplaatst**: 04-07-05 15:16

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 15:16

Die van jouw sluit heel mooi aan op je topic

**Geplaatst**: 04-07-05 15:29

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 15:29

Geweld tegenover een onbedorven paard is m.i. onnodig, de jonge paarden die ik ingereden heb luisteren stuk voor stuk naar de hulpen en hebben aan een klein tikje met de zweep voldoende als ze eens een keer een beetje baldadig zijn.
De paarden die door toedoen van mensen al bedorven zijn zijn m.i. een ander verhaal. Ik heb een keer een 4 jarige hengst gereden die de vorige eigenaar niet zadelmak kon krijgen. Deze hengst sloeg, beet, bokte, steigerde en liet zich ook nog eens omvallen als het hem niet zinde. Ik heb dit paard de eerste week heel consequent aan moeten pakken, veel beloond en soms ook gruwelijk hard moeten straffen (voor mijn eigen veiligheid) en daarna ging het langzamerhand beter en hoefde ik steeds minder (hard) te straffen. Na een maand of drie was voor dit paard een tikje van de zweep genoeg om hem "te bestraffen" en was zijn gedrag op stal nog wel een beetje afwachtend maar zeker niet meer gemeen.

Dus kort samengevat: Bij een normaal paard is geweld een zwaktebod maar bij sommige paarden heb je het tijdelijk even nodig om de rangorde te bepalen en als die maar weer duidelijk is kan je wel weer zonder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-05 15:39

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-05 15:39

Wat jij omschrijft valt voor mij niet onder het soort geweld waar ik het over heb. Net zoals een kind heus geen kwaad ondervindt van een terechte tik, geldt dat ook bij een paard. Dat kan er voor een buitenstaander, die de geschiedenis niet kent, ook wreed uitzien. Maar als je (zoals ik) veel kuddes in het wild hebt bestudeerd, weet je dat een eerlijke correctie met kracht (niet geweld dus) gewoon het beste werkt. Je merkt vanzelf als je te ver gaat, want dat pikt een paard zoals jij beschrijft toch niet. Het is natuurlijk heel erg dat het paard zo is geworden. Maar ik neem aan dat je weet wat je doet. Ik heb ook wel eens gezien hoe gemakkelijk het is een eerlijk paard (van nature) te bederven. 24 uur aan de ketting in de stal bijvoorbeeld, omdat hij bij de eerste keer longeren freakte van de lijnen..... Mijn Tinker is pas verhuisd en was daar een beetje zenuwachtig van. Ze is best lomp en toen ik haar voor het eerst opzadelde in de binnenruimte die ik daar heb, vloog ze van hot naar her en trok zich van mijn 'om' en 'ho' niks aan. Allemaal zenuwen natuurlijk en ik was zelf ook nerveus. Dan krijgt ze eerst een paar strenge verbale correcties en daarna een tik op een plek die ze voelt, maar die haar niet schaadt. Daar is ze al enorm van onder de indruk, want ik ben gezegend met een onbedorven paard dat van mensen houdt. Ik heb echter ook wel gewerkt met zo'n bedorven paard. Bedorven door liefde trouwens: een hengst die, oh schatje, liefje, poet poet poet, uit de hand werd gevoerd en geknuft tot hij een ons woog en toen dacht: IK ben hier de baas, die mensen zijn er om mij te bedienen. En dan ziet het er hard uit als je zo'n exemplaar moet heropvoeden.

De zweep is voor mij iets dat wel bij het rijden hoort: eerst been geven en inwerken met je zit en als het tempo terugvalt zonder dat jij dat aangaf, nogmaals been en bij geen reactie een tikje op de schouder (zonder in de mond te rukken natuurlijk). Dat is dan voldoende. Dus ik begrijp wat je zegd. Maar nog steeds vind ik zelfs in woordkeuze dat dat van jou niet onder geweld valt. Maar onder strenge, doch eerlijke correctie.

**Geplaatst**: 04-07-05 16:04

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 16:04

Er is mi een groot verschil tussen een corrigerend tikje en geweld.
Ik rij ook altijd met zweep en gebruik hem ook regelmatig maar in principe altijd als correctiemiddel (even een achterbeentje erbij tikken als hij hem niet ver genoeg onder de massa brengt bv).
Een normaal paard alle hoeken van de bak doorslaan valt bij mij onder geweld (mishandeling) en is in mijn ogen totaal niet nodig.
Maar in sommige gevallen is een paard zo bedorven (let wel dit komt altijd door mensen en is niet aangeboren of zo) dat je gedwongen wordt de zweep een keer goed te gebruiken.

**Geplaatst**: 04-07-05 16:21

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 16:21

Vroeger was ik erg ongeduldig, ik was vaak boos en begon te schreeuwen.
Dit ging een paar dagen door tot mijn moeder mij letterlijk van mijn pony af heeft getrokken.
Ze heeft zelf mijn pony uitgestapt en op stal gezet.

Sindsdien ben ik heel voorzichtig met mijn pony.
Mijn pony heeft me ook zeker teruggepakt, hij heeft me heel erg uitgeprobeerd ..
Maar nooit ben ik meer super boos op hem geworden.

Nu geef ik hem alleen een tik als hij me probeert te bijten of te schoppen.
Tijdens het rijden rijd ik meestal zonder zweep.
Ook van mijn lesgeefster heb ik handige tips gekregen.
Als ik bijvoorbeeld boos begin te worden, zet ik mijn pony in de hoek of stap ik af en wacht totdat ik weer rustig word..

Nu is hij super lief voor me en het gaat nu super goed met mijn pony en ik.. we zijn elkaars beste maatjes

**Geplaatst**: 04-07-05 16:31

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 16:31

TS wat ik heerlijk vind aan je bericht: je ziet de wereld niet zwart- wit, Top!

Ik ben het dan ook helemaal met je eens.
Er is een groot verschil tussen zeer streng zijn voor je paard en je afreageren op je paard. Ik wordt altijd erg moe van mensen die meteen op hun achterste benen staan als je je paard een keer hard aanpakt maar ik wordt ook erg moe van mensen die altijd alles op hun paard afschuiven.
het lastige is alleen dat je niet precies kunt zien wat nu het geval is.

Ook in de situatie van de weigering zou je je nog kunnen indenken dat het volgende het geval is: het paard is normaal voor de duvel niet bang maar heeft vandaag even een 'uitprobeer dag' en besluit dat die sloot vandaag hem gaat opeten. Ik persoonlijk wil dat mijn paard voldoende vertrouwen in mij stelt om er niet vandoor te gaan. Op de rem vliegen mag, kijken mag maar achteruit lopen, wegdraaien en ervandoor gaan mag niet (dat soort fratsen zijn veel te gevaarlijk als je veel buitenrijdt en over/ langs de weg komt). Je zou mij in die situatie dus ook wel eens heel boos kunnen zien worden op het paard.

Daarom is het ook zo moeilijk om iets te zeggen van het gedrag van anderen. je kent niet het hele verhaal. Echt onredelijke woede kan natuurlijk nooit en daar zou je ook altijd iets van moeten zeggen.

**Geplaatst**: 04-07-05 16:33

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 16:33

mOmmii schreef:
Vroeger was ik erg ongeduldig, ik was vaak boos en begon te schreeuwen.
Dit ging een paar dagen door tot mijn moeder mij letterlijk van mijn pony af heeft getrokken.
Ze heeft zelf mijn pony uitgestapt en op stal gezet.

Vind ik een goed idee van je moeder

fijn dat het nu wat beter gaat tussen jou en je pony...

Dit soort dingen worden vaak veroorzaakt door onkunde en onbegrip, vooral bij kinderen.
Het kan veelal voorkomen worden door goede instructie en goede uitleg waarom een pony reageert zoals hij/zij doet.

Heeft bij mij ook erg geholpen, mijn pony kan geweldig lopen zolang ik maar de goede aanwijzingen geef. Probleem ligt dus ook 9 van de 10 bij mij ipv bij mijn pony

Het is ook zo jammer dat een heleboel ruiters denken dat ze Anky zijn en niet eerst het probleem bij zichzelf zoeken, maar er maar vanuit gaan dat het paard het fout doet

**Geplaatst**: 04-07-05 19:56

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 04-07-05 19:56

Ja zulke dingen gebrijp ik dus ook niet van mensen

Ik bedoe. je mag je paard best laten weten wat wel en niet mag en daarin consequent zijn. Maar je paard voor de wedstrijd ff afranselen en zowiezo het slaan en schoppen van paarden vind ik gewoon niet kunnen.. Bij springen zie je het zovaak, mensen die hun paard helemaal in elkaar slaan als het paard weigert. Sorry, maar meestal ligt de fout bij de ruiter. Vorige keer reed ik een springwedstrijd en zat mijn klipje van m'n teugel vast aan m'n neusriem waardoor het bit scheef getrokken werd --> paard weigert. Nou als ik hem dan is ff had geslagen... Erg oneerlijk

Ik vind dat er echt wat aan gedaan moet worden. inderdaad gewoon mensen verbieden om wedstrijden te rijden, en als het in de ring gebeurt gewoon diegene de ring uit sturen. En niet een keer zeggen maar zovaak het nodig is!!

(Mijn moeder roept heel vaak ''BOEEEEEEH'' als er zo iemand aan het rijden is, geweldig

)

**Geplaatst**: 05-07-05 01:09

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 01:09

Ik merk aan je verhaal dat je net zo'n typetje bent als ik.
Eentje die daar witheet van word en nog bozer als iedereen maar weg kijkt om hun naampje maar niet te beschadigingen.

Het verhaal wat ik dan ook nu ga vertellen, valt ook niet te slikken.

Er heeft tot 2 weken terug een 21 jarig meisje bij mij op stal gestaan.
Die kocht voordat ze een paard kocht eerst allemaal dekjes, dekens hoofdstel enz. Nu denk je al die is niet wijs, je kan nooit de maat weten.
Nou het is nog veel erger.
Ze kocht als eerste paard een veulen en i.p.v. de baby van 5 maanden in een opfok te doen kwam die in een gewone stal terecht en werd behandeld als een gewoon volwassen paard.
Dit dier kon echter nog niet eens met halster om lopen.
Wanneer het halster om moest ging dit met grof geweld en als die af moest helemaal. Niet omdat het dier nou zo vervelend was.
Dit dier moest uren achter elkaar stilstaan om gepoetst te worden deed die dat niet werd die helemaal verrot geslagen.
Of andere pesterijen zoals nog langer doorgaan of met een ijzeren roskam heel hard door de manen schrapen poten uit t lijf rukken enz.
Ook werd dit dier gelongeerd en heeft het al een aantal keren een bit in de mond gehad. Toen was ze een maand of 6/7.
Ook heeft zij tijdens een wandeling het dier zo achteruit laten lopen en geslagen dat die is gevallen en haar hele knieen open lagen.

Nu denk dat dat beest elke dag een hel had, maar soms was ze er dagen niet en dan stond het dier 24 uur per dag op stal of dan kwam ze alleen de hoeven uitkrabben (omdat ze dat verschrikkelijk vond) en dan ging ze weer.
Soms mocht ze ook een half uurtje in een zeer kleine paddock (waar ze niet in kunnen rennen alleen voor een frisse neus) staan in de regen.

Iedereen op stal probeerde met haar te praten en haar te overtuigen dat dit niet goed was, maar zoals die types altijd zijn, strond eigenwijs.

De laatste keer dat ik haar echt sprak had ik het niet.
Ze was weer aan het "longeren" (dat houd in het beesie achterna jagen met de zweep en goed ermee slaan zonder lijn eraan in harde gallop het dier met verschrikte ogen en neus gaten wijd open in hoeken jagen en dan zeggen dat ze niet luisterd en haar met flinke zweepslagen uit de hoek jagen een half uur lang in hetzelfde tempo)
dus ik ernaartoe van : is dit normaal? waar ben je mee bezig? enz enz
Dus ik krijg een grote bek van haar en der 2 vriendinnen.
Maar ik laat me dus echt niet uit l*llen. Dus ze had er niets meer op terug en stopte met de mishandeling waarna ik haar vriendin hoor zeggen: Nu moet je doorgaan anders heeft ze gewonnen van je. Alsof een veulen of welk paard dan ook die gedachte heeft en waarvan moet je winnen??? Dus ze kwam dagen later naar me toe excuseren.
Vlak hierna is ze vertrokken naar een andere stal waar die vriendin ook staat met der draver en waar ze dat allemaal van leert.
Ze heeft wel nog even aangekondigd dat ze der volgend jaar (dan is ze bijna 2 even in gaat rijden (ze staat op een draversstal en die worden voor hun 2e klaar gemaakt voor de baan daar).

Ik vind het verschrikkelijk dat ze weg is, want nu is er helemaal niemand meer die haar in de gaten houd. En haar aanpakt.
Want de laatste paar weken na de ruzie deed ze niets als ik op haar lette. (of bij de eigenaren van stal en andere mensen die haar aangepakt hebbben).

ik word weer kwaad als ik eraan denk die trut!!!

**Geplaatst**: 05-07-05 08:58

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 08:58

Pff, ik kan dat ook niet hebben! Laatst op concour was ook een, ik denk vader, die een pony vast had die een beetje druk was en die wilde niet zo goed stilstaan als dat die man dat wilde dus schopte hij haar zo onder de buik, en nog wel keihard! Als hij dat nog een tweede keer had gedaan had ik er zeker iets van gezegd.. dat is toch niet normaal

**Geplaatst**: 05-07-05 09:53

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 09:53

Ik ben het bijna met je eens hoor, TS!

Maar, ik hoor sommige mensen hier zeggen dat je een paard niet naar voren zou mogen schoppen, of een keer een paar tikken achter elkaar zou mogen geven. Daar ben ik het dus niet mee eens, want er zijn genoeg luie paarden die af en toe wakker geschud moeten worden. Daarbij heb ik een pony gehad die standaard als hem iets niet zinde, of hij zag iets wat hij niet zo leuk vond, omhoog ging. Nou dit vervelende truukje heb ik hem niet aangeleerd, en na hem 2 jaar gehad te hebben had ik ook wel door dat de enige manier om dit te doen stoppen, was hem gigantisch op z'n flikker te geven. Dan kan het nog zo zielig zijn, het was wel voor mijn eigen veiligheid.

Het paard wat ik nu heb is ook best schrikkerig, maar bij hem moet je het juist anders aanpakken, namelijk gewoon doorrijden en er verder niet op letten.
Zo verschillend kan de aanpak zijn.
Maar ik ben het er niet mee eens dat je niet meer met je zweep zou mogen doen behalve op de schouder tikken. Om bij sommige paarden het achterbeen meer aan het werk te krijgen móet je ze wel achter bijtikken.

Desalniettemin ben ik laatst iemand op concours tegengekomen die een nog vrij jong paard op hoog niveau helemaal naar de klote hielp. Eigenlijk stond ik mezelf op te vreten toen ik het zag, maar ik ben verstandig en heb toen niets gezegd. Totdat ik haar hier op Bokt iets vervelends hoorde zeggen over iemand anders... Toen heb ik het haar dus wel duidelijk gemaakt, en behoorlijk ook. Gelukkig vatte zij dit geweldig goed op, dus daar was ik erg blij om.

De boodschap hiervan: Ik denk dat er erg veel mensen zijn die verkeerd met hun paard omgaan, maar dat je bij een beetje "geweld" wat je ziet, niet meteen moet denken dat diegene zijn/haar paard afronselt. Soms zijn paarden gewoon niet zo gemakkelijk.

**Geplaatst**: 05-07-05 10:18

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 10:18

Ten eerste vind ik dit een ontzettend goed topic, nu weet ik zeker dat er meer mensen zijn die er net zo over denken! Wat ik echter niet denk is dat mensen die (nog) niet inzien dat het fout is hier gaan plaatsen hoe zij hun paarden wel eens afranselen.
Het viel mij idd op dat met springen een weigerend paard nogal eens kan worden 'aangepakt': in elkaar geslagen zou ik het noemen. Ik was 3 jaar terug ook op een concours, en toen was er ook zo iemand die dacht zijn paard bij de weigering af te moeten ranselen: VRESELIJK! Wij hebben ook hard boe geroepen, helaas konden we die man niet aanspreken. En wat ik dus ook het raaste vind is dat de organisatie er gewoon niks aan doet.

Ook ben ik het helemaal eens met Pol013, heel goed dat je het niet zo zwart-wit inziet.

Ik hoop dat dit topic wat gaat opleveren!

**Geplaatst**: 05-07-05 10:31

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 10:31

sjaantje schreef:
Maar, ik hoor sommige mensen hier zeggen dat je een paard niet naar voren zou mogen schoppen, of een keer een paar tikken achter elkaar zou mogen geven. Daar ben ik het dus niet mee eens, want er zijn genoeg luie paarden die af en toe wakker geschud moeten worden.

Tuurlijk is dat soms nodig, maar dat is een kwestie van consequent alleen het voorwaarts rijden. Niet aan het been, tikje, nog niet reageren dan een duidelijkere tik geven.
En dan niet op de hoofdhouding van het paard letten en hem dan ook nog eens aan de teugel willen rijden. Eerst voorwaarts op het been, daarna verder werken

Dat is in iedergeval hoe ik het geleerd heb.

Als mijn pony nu niet met bepaalde oefeningen niet voor het been is, ga ik eerst een paar rondjes voorwaarst zonder er op te letten dat ze aan de teugel loopt. Dan pak ik haar op en ga we verder met de oefeningen. En daar heb ik echt geen geweld voor nodig, alleen een beetje geduld

**Geplaatst**: 05-07-05 10:45

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 10:45

Dit is een van de grootste reden dat ik niet meer op dressuur/springwedstrijden meer kom. Ik word altijd heel triest dat mensen zo met paarden om kunnen gaan....bah...
Voor veel mensen is een paard nog altijd een voorwerp ipv een levend wezen met een eigen goede karakter die op deze manier vergiftigd word door het egoistme van de mens.
Een paard kan een echte vriend voor je worden als je hem met respect behandeld.

Ook verwachten nog steeds heel veel mensen dat een paard zich aan kan passen aan de mens. Terwijl het arme dier die intelligentie nivo absoluut niet heeft. De mens met zoveel hersenen kan zich heel goed aanpassen om met weinig middelen te communiseren met paarden...., maar waarom doen we het niet? Staan het niet stoer ofzo? pas je op die manier niet meer in de groep?
Ik weet het niet.... ben allang blij dat ik niet op die manier met mijn paard om ga. Dan maar niet stoer.... dan maar niet in die groep... Maar ik heb wel een paard die alles met plezier voor me doet zonder sporen en zweep....

**Geplaatst**: 05-07-05 11:05

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 11:05

Malibu schreef:
sjaantje schreef:
Maar, ik hoor sommige mensen hier zeggen dat je een paard niet naar voren zou mogen schoppen, of een keer een paar tikken achter elkaar zou mogen geven. Daar ben ik het dus niet mee eens, want er zijn genoeg luie paarden die af en toe wakker geschud moeten worden.

Tuurlijk is dat soms nodig, maar dat is een kwestie van consequent alleen het voorwaarts rijden. Niet aan het been, tikje, nog niet reageren dan een duidelijkere tik geven.
En dan niet op de hoofdhouding van het paard letten en hem dan ook nog eens aan de teugel willen rijden. Eerst voorwaarts op het been, daarna verder werken Dat is in iedergeval hoe ik het geleerd heb.

Als mijn pony nu niet met bepaalde oefeningen niet voor het been is, ga ik eerst een paar rondjes voorwaarst zonder er op te letten dat ze aan de teugel loopt. Dan pak ik haar op en ga we verder met de oefeningen. En daar heb ik echt geen geweld voor nodig, alleen een beetje geduld

Tja het is lastig uit te leggen zo, maar ik had je dan graag een keer op mijn vorige pony gezet

.
Een paar rondjes vooruit rijden zonder dat hij aan de teugel loopt.. Als dat geholpen zou hebben zou ik erg blij geweest zijn...
Mijn instructrice zei zelfs: "Als ik die pony van jou iets langer gereden had (ze had hem toen een week gereden) had hij me zelfs van het paardrijden af kunnen krijgen."
Nou geloof me, dit kun je echt niet veranderen door hem een beetje naar voor te rijden.

**Geplaatst**: 05-07-05 11:19

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 11:19

sjaantje schreef:
Tja het is lastig uit te leggen zo, maar ik had je dan graag een keer op mijn vorige pony gezet .
Een paar rondjes vooruit rijden zonder dat hij aan de teugel loopt.. Als dat geholpen zou hebben zou ik erg blij geweest zijn...
Mijn instructrice zei zelfs: "Als ik die pony van jou iets langer gereden had (ze had hem toen een week gereden) had hij me zelfs van het paardrijden af kunnen krijgen."
Nou geloof me, dit kun je echt niet veranderen door hem een beetje naar voor te rijden.

Haha, nou ik snap wel een beetje wat je bedoelt hoor...

Ik heb zelf een pony ingereden een paar jaar geleden, die was ook totaal niet voorwaarts en narrig aan het been.
Die heb ik echt weken zo moeten rijden voordat we aan iets anders konden beginnen. Geloof dat ik 5 weken alleen voorwaarts heb gereden en tempo wisselingen, voor de afwisseling ging ik dan wel eens naar buiten met haar, maar daar bleef ik ook nog doorgaan met de training...

Deze pony had het daarna wel door, maar soms kreeg ze nog een terug val, dus probeerde ik zo 1 x in de twee weken toch wel zo'n trainingdagje er in te houden zodat ze niet terugviel in de oude gewoonte.

Ieder paard heeft zijn eigen aanpak nodig, dat ben ik wel met je eens

Maar geweld vind ik altijd een verkeerde aanpak, een corrigerende tik is natuurlijk heel wat anders...

**Geplaatst**: 05-07-05 11:47

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 11:47

Citaat:
Niet aan het been, tikje, nog niet reageren dan een duidelijkere tik geven.
En dan niet op de hoofdhouding van het paard letten en hem dan ook nog eens aan de teugel willen rijden. Eerst voorwaarts op het been, daarna verder werken Dat is in iedergeval hoe ik het geleerd heb

Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Een paard wat nog niet voldoende doorgereden is moet je inderdaad zo rijden maar een paard wat moet leren om op het achterbeen te blijven kun je wel aantikken en tegelijk tegen houden met je zit en teugels. Hoe moet hij anders leren om op het achterbeen te blijven en zijn achterbeen hoger op te tillen. Het hoort er nog steeds niet uit te zien of je hem van voren in de krul trekt en er van achter onder schopt maar in zekere mate doe je dat wel.

**Geplaatst**: 05-07-05 11:56

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 11:56

Ik vind het harde in elkaar geschop en getrek voor een hindernis ook maar niks !! Als een pony bij mij weigerd , rijd ik er gewoon rustig opnieuw op aan , met wat meer been . Maar je ziet ook weleens dat mensen dan ook slaan terwijl hun pony over de hindernis gaat

?? Dat vind ik maar dom !

Laatst was er dus zo’n ponycombinatie , hangen ,trekken , toch schoppen & slaan met de zweep ...iemand heeft er wat van gezegd , ze heeft een officiele waarschuwing gekregen , en als ze nog 1 x wat doet , mag ze een jaar niet starten .

**Geplaatst**: 05-07-05 11:56

Re: Geweld van ruiter jegens paard is altijd een zwaktebod!

Geplaatst: 05-07-05 11:56

pol013 schreef:
Citaat:
Niet aan het been, tikje, nog niet reageren dan een duidelijkere tik geven.
En dan niet op de hoofdhouding van het paard letten en hem dan ook nog eens aan de teugel willen rijden. Eerst voorwaarts op het been, daarna verder werken Dat is in iedergeval hoe ik het geleerd heb

Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Een paard wat nog niet voldoende doorgereden is moet je inderdaad zo rijden maar een paard wat moet leren om op het achterbeen te blijven kun je wel aantikken en tegelijk tegen houden met je zit en teugels. Hoe moet hij anders leren om op het achterbeen te blijven en zijn achterbeen hoger op te tillen. Het hoort er nog steeds niet uit te zien of je hem van voren in de krul trekt en er van achter onder schopt maar in zekere mate doe je dat wel.

Ik had het ook over een paard dat niet goed voorwaarts is aan het been

Een paard wat beter op het achterbeen moet lopen, moet (naar mijn idee/mening

) gewoon veel meer tempowisselingen en wisseling van stap,draf en galop rijden lijkt mij.
Daardoor wordt het achterbeen geactiveerd, en hierbij kun je gerust een tikje geven als hij niet tijdig reageert. Maar als je hem vast houdt met je zit en teugels, daar wordt ie alleen maar stug van (die van mij gaat echt lopen vechten dan).
Je kan natuurlijk wel een 'halve ophouding' maken en daarna weer activeren naar voren toe.