Eerst belt twee uur van te voren mijn groom/voorlezer af. Ze was ziek. Gelukkig was het een thuiswedstrijd, maar het is toch knap lastig om alles zelf te doen (ik ben heel erg verwend, ik weet het), vooral als er geen ringmeester is die de deur voor je open wil doen

We mochten 20 minuten in de wedstrijdring losrijden, erg fijn kon ze wennen aan de bloemetjes etc.
Daarna waren er vijf voor me, dus ben ik nog even naar de buitenbak geweest. En toen ging het mis bij mevrouw. Ergens verderop waren ze aan het ponycrossen in de berm, en ze wilde blijkbaar meedoen. Totaal over de zeik kwam ik dus de ring in. Ze voelde als een stuurloos monster en pakte constant het bit vast. Toch maar alle figuren gereden, zo goed en kwaad als het kon. Later nog even andere proefjes gekeken, van mijn stalgenootjes, zag er allemaal keurig uit.
Dus bij de prijsuitreiking rekende ik op zo'n 140 punten, in ieder geval achter mijn stalgnootjes. Niet dus gewoon een eerste prijs met 163 punten
