Vanmorgen in alle vroegte daar aangekomen. Stond er dus toch een B parcours van bijna 1 m. hoog met behoorlijk brede oxers. En die vind ik nou juist zo eng. Dus moest ik wel even slikken

Tijdens het losrijden was mijn paard echt superfijn. Heel lekker nageeflijk en ontspannen en toch heel scherp aan de hulpen. Bijna had ik het idee dat ik vandaag beter dressuur met hem had kunnen gaan rijden, maar hij sprong echt geweldig, met heel veel lucht.


Opeens had ik een heel ander paard onder mijn kont. Hoofd omhoog, OH, wat is die bak eng. En niet meer vooruit willen. Alle hoeken wilde hij ook niet in. Ondertussen was de combinatie voor mij nog aan het springen en die had op alles een weigering. Een paar hindernissen belandde hij middenin of sprong hij compleet omver, dus ik had nog mooi de tijd om eens even mijn paard duidelijk te maken wat we daar kwamen doen ------> ~~}>
Hij had de boodschap al snel begrepen en wilde opeens heel graag vooruit.

Eindelijk ging de bel en mocht ik starten. Opeens riep mijn vriend dat ik moest stoppen en dat, terwijl ik al naar hindernis 1 galoppeerde. Aangezien de jury niet gebeld had besloot ik om gewoon door te rijden. Op zich ging het parcours wel lekker. Paard liet zich lekker sturen, maar hij ging wel een tikkie hard (hij dacht dat hij in de cross zat en wilde gewoon op tijd binnenkomen). We kwamen foutloos over hindernis 10!

De jury riep om dat ik 4 strafpunten had.


Ik vroeg nog aan mijn vriend waarom hij riep dat ik moest stoppen, en toen bleek dat de starttijd niet had gewerkt en niet op 0 wilde springen. Ze hebben er echter verder niks van gezegd. Ik neem aan dat springjury's voor die gevallen gewoon een stopwatch hebben.
In elk geval ben ik heel trots op mijn paardje

