Gisterochtend Ret ingevlochten, we hoefden pas om half 1 weg, dus een keertje niet zo vroeg mijn bed uit....
Had ik Ret net 20 minuten op stal staan met hele mooie knotten, heeft ie er 5 van de 7 weer uitgeschuurd!


Ret was erg relaxt, ook op de trailer was ie erg rustig. Na een uur een kwartier kwamen we aan op Landgoed de Valouwe. Wat is het daar mooi zeg!
Startnummer gehaald en toen de cross gelopen. Ik vond het een erg leuke, maar pittige cross. Sommige sprongen stelden niet veel voor, maar juist daarna kwamen er weer een paar waarbij je je gedachten er goed bij moest hebben. Het hield je paard in ieder geval goed wakker (en jezelf ook).
Persoonlijk vond ik hindernis 6 (de katapult op het weiland), de watercombinatie (14a,b,c) en hindernis 17 en 18a,b (de piano naast het parkeerterrein) het mooist.
Mijn vriendje en zus hadden stiekem al een heel efficient plekje gevonden bij de grote tent op de heide, om alles digitaal vast te leggen. Vanaf die plek kon je hindernis 6 t/m 14 goed volgen en mooie beelden maken van de waterbak.
Nadat we de cross hadden gelopen, hebben we rustig aan Ret opgezadeld voor de dressuur.
Met losrijden was hij af en toe wat heet en ging z'n hals dan wat opkroppen en wilde hij niet makkelijk verlengen. Heb zoveel mogelijk mijn hand naar voren gehouden en veel beendruk gegeven en op sommige momenten liep hij ook heel lekker.
Ook in de proef liep hij erg braaf. Soms heeft ie weleens de neiging om wat gehaast te lopen, maar deze proef ging heel regelmatig en netjes. De galoponderdelen sprongen er als gewoonlijk weer uit (allemaal zevens..) Gek toch met zo'n draver he?

Het commentaar van de jury was: Het probleem is dat hij wat moeilijk verlengt, maar dat was je waarschijnlijk al bekend. Maar verder heb je je punten wel gereden, hoor!
Dus ik was blij. Was erg tevreden over Ret en heb meteen maar die 'vervelende vlechten' eruit gehaald.

Ret was toen wel een beetje Afro, maar dat wisten we zo goed als op te lossen met water...
Na krap een uurtje moesten we alweer klaarmaken voor het springen.
Tijdens het inspringen was hij wat aan de drukke kant, maar verder wel braaf. Hij had er in ieder geval duidelij zin in. 1 keer kwam ik niet goed uit voor een sprong, ik wilde stoppen, maar Ret absoluut niet. Hierdoor raakte hij met z'n voorbenen tussen de voorste en achterste balk van de oxer, waardoor we uit evenwicht raakten. Ret bleef gelukkig heel relaxt en sprong hem daarna weer zonder problemen. Volgens mij kent dat paardje van mij echt geen angst...


Toen het parcours in. Hij was soms wat loperig, waardoor het tempo niet helemaal gelijkmatig was. Maar dat maakte niet uit, want hij redde zich goed op de sprongen en we waren foutloos, dus op naar de cross!! ......
Nog even tussendoor snel laten keuren (vind het toch wel erg krapjes, 20 minuten ipv 30 minuten tussen de cross en het springen....)
Goedgekeurd en toen had ik nog 1,5 minuut voordat we mochten starten.
Ret telde de laatste 8 seconden echt met de starter mee, zo graag wilde hij vertrekken. Oortjes erop en gaan met die banaan!
Hij startte erg lekker en liep lekker voorwaarts. Bij de katapult op het open veld dacht hij eventjes dat ie ook wel langs dat 'rare ding' kon gaan, maar ik had hem goed opgesloten tussen mijn been, waardoor we toch OVER de hindernis gingen, zoals gepland

Het stuk over de heide ging super, lekker regelmatig tempo, voelde goed.
De waterbak ging ook zonder problemen, hij had er gewoon plezier in!

Na de waterbak moest over een kronkelig bospad richting de hondenkennel, hindernis 15. Ik vond dit tijdens het parcourslopen al een erg rotte manier van aanrijden en ook tijdens de cross was het heel irri.
Zodra je de bocht om kwam stond die hindernis maar 5 meter van je vandaan. Je moest de rechterkant springen, waardoor je er wat schuin voorkwam. Het was een aardig massief houten geval met een dak erboven. Ret kwam wat tempotekort en bleef met z'n rechterachterbeen even steken op de hindernis.
Hierna was hij wat terughoudender bij de volgende hindernis, maar bij hindernis 17 en 18 (de afsprong) was hij weer helemaal in zijn goede ritme. Ondertussen mijn tijd geklokt en ik dacht dat we wat achter lagen op schema, dus nog lekker even doorgereden op het lange stuk tot aan het water. Dit wilde hij gelukkig maar al te graag. Dat laatste stuk bij het water en na het water. Hij galoppeerde lekker door de waterbak en ook de laatste twee sprongen voelde hij super aan en reed ie lekker door.
Mijn tijd geklokt op 6.13 (optimale tijd was 6.27 dus heel netjes doorgereden).
Daarna bij de keuring hartslag 72 en locomotie was ook goed. Toen lekker uitgestapt en Ret zag er nog superfit uit. Die liep nog steeds hard, haha!
Ze hadden het daar in Ede super voor elkaar met een wasplaats, waar we Ret even uitgebreid hebben afgespoten. Daarna lekker z'n wollen dekentje opgelegd en z'n benen vast naverzorgd. Daar hadden we toch mooi de tijd voor, want de uitslag was toch nog niet bekend.
Ret stond heerlijk na te genieten met z'n hooinet buiten aan de trailer, terwijl wij de auto uitpakten en vervolgens weer efficient inpakten

Het bleek dat we na de dressuur 8e stonden van de 25 en dat we dus of 8e waren, of waren gestegen. Er zouden 7 prijzen zijn, dus ik was heel benieuwd hoe de rest had gereden.
Na heeeeeel lang wachten op de uitslag was het dan zover: we waren 4e geworden!!!


Mijn dag kon niet meer stuk! Hebben nu alweer 13 winstpunten in 7 wedstrijden, gaat lekker zo!
Helaas was dit ook een mooie afsluiting voor Ret en mij voor dit jaar.....
Op 6 september vertrek ik voor 8 maanden naar Australie en kom pas begin mei weer terug.....
En wat wil het geval: het wedstrijdseizoen hier in het oosten begint half september....


Dus ik moet Barchem, Bathmen, Gorssel, Diepenheim en Hattem allemaal missen.
Maar als ik terugkom dan pak ik Retje die zomer weer op, om vervolgens dat najaar weer uit te brengen, want we hebben nu toch wel de smaak te pakken.
Ka en Bart, superbedankt voor de hulp en de gezellige dag en Ret bedankt voor het vertrouwen en het supertevreden gevoel!
