
Nou rijd ik zelf recreatief (dus gewoon wel serieus bezig, maar ook heerlijk lang leve de lol) maar ik ben me daar toch geschrokken van hoe mensen met hun dier bezig zijn!
In de springring viel het me vooral op (en dan praat ik over klasse B en L voornamelijk) dat de meeste ruiters hun paarden niet eens dressuurmatig voor elkaar hebben. Die dieren stormen als dolle stieren op die gekleurde hekkies af dat ik bijna mijn handen voor mijn ogen sla. En dan daarna worden ze vol op de rem getrokken (!!) omdat ze te snel gaan. Er was een meisje die zich wel niet zo gruwelijk zat aan te stellen dat haar vader (of weet ik veel wie die gast was) haar lekker stond uit te schelden vanaf de afrastering. (quote: "nou, dan gaat ie toch morgen naar de slacht!!). Lekker zeg, in plaats van dat ze de fout bij de ruiter zoeken, wordt het dier gewoon voor rotte vis uitgemaakt want het deugt niet.
In de Z-dressuur ring reed een vrouw waarvan ik me afvroeg hoe zij hier in godsnaam ooit was beland. Zagend en prikkend kwam ze de proef door! Is dit wat de jury wil zien? Met het koppie vrolijk op en neer knikkend ook niet echt lekker om te zien (krijg al last van mijn rug als ik eraan terug denk).
Kortom (want anders wordt het zo'n lang verhaal): toen ik later thuis kwam ben ik even lekker naar mijn beestje gelopen (die er bijloopt als bonfire (the second), het verwende monster) heb hem even diep in de ogen gekeken en tussen zijn oogje gekroeld, en was blij dat ik recreatief rijd.
Begrijp me niet verkeerd: dit is echt geen pleidooi om geen wedstrijden te gaan rijden. Er reden er ook meer dan genoeg wel gewoon netjes en met respect voor hun paard. Maar van een heel deel ging mijn nekharen overeind staan en vroeg ik me af waarom ze in vredesnaam wedstrijden rijden, in ieder geval niet voor hun plezier of die van hun paard.
Wilde het gewoon even kwijt
