Daar aangekomen hadden we lekker alle tijd. Ze was wel erg druk met het van de wagen halen. Stilstaan met opzadelen en peeskappen omdoen is er nog niet bij, maar ze was al niet meer zo druk als de vorige keer. Het leek alsof het al een gewoonte voor haar wordt, dus de bedoeling van de wedstrijden 'ervaring opdoen' dat lukt erg goed.
De losrijbak in. Ze liep echt heerlijk. Ze is iets brutaler geworden dus ik moet nu iets brutaler rijden wil ik haar voor zijn. Niet meer zo'n vrijblijvend 'krulletje' aan de voorkant, maar haar er af en toe even doorheen halen zodat ze weer bij de les is, maar ja, dat is niet leuk dus dat gaat gepaard met wat seconden tandenknarsen, maar na 5 minuten is dat voorbij en weet ze dat ik haar er niet meer doorheen hoef te halen want dan wil ze prima voor me werken.
En toen... de rijbaan in. Sja, weer die kantine. Die kantine viel op zich mee, maar nu stond het terras buiten. En dat is eng. Die hoek bleef dus lastig door te rijden, maar na 1 brutale actie van mij (jawel, ik bleef een keer rijden IN de proef) vergat ze de stoelen en liep ze weer normaal.
Maar goed, de eerste proef was hierdoor toch verpest omdat er 10 meter voor die hoek al spanning kwam en 10 meter na die hoek ebde die spanning pas weg.
Maar al met al was het weer een goede ervaring. Ik weet weer dat je best mag blijven rijden in de proef, dat ik de zweep dan niet voor de sier heb en dat je best door mag zetten, dat je niet altijd protest krijgt maar ook de gewenste reactie die je wilt bereiken.
151 punten! Dus... ik was tevreden.
Maar..... voor ik de punten wist had ik natuurlijk ook nog een tweede proef gereden. Ik had in de losrijbak weer allerlei complimenten gekregen over die gekke schimmel van me. Ze wilden niet geloven dat het een Jazz was, want dat hoort geen schimmel te zijn

De tweede proef ging heerlijk. Ik bleef lekker rijden, ik was niet afwachtend en was haar vaak genoeg voor. Maar goed, de combinatie van niet afwachtend zijn en een tikkeltje wedstrijdstress zorgt nog wel dat ik niet zonder schoonheidsfouten rij. Dus niet echt op de letter en vergeten dat overgangen TUSSEN de letters moeten in de B. Ik doe het steeds precies bij de eerste letter. Maar ik was dik tevreden. Geen gezeur bij een hoek, gewoon lekker bij de les, gewoon heerlijk gereden.
En de jury was het ermee eens. Ik viel net buiten de prijzen. Ik was 3e van de 8 met 159 punten!
Een geweldige dag, met een super debuut van mijn vriendin die wegens blessures van haar paard 3 jaar niet in de ring was geweest. Geen winst, maar ze zat er vlakbij.
Veel ervaring voor Treasure en mij.
Nog 7 te gaan!!!