Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-25 11:36

Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-25 11:36

Hallo allemaal

Een aantal jaar geleden heb ik al eens gebruik gemaakt van dit forum, dat heeft me veel geholpen toen. Vandaar dat ik er nu terug ben ... en waarom?

Afgelopen weekend, jawel, afscheid genomen van onze 28jarige trouwe ruin, kolieken, darmtorsie ... dus nu staat onze pony eenzaam te roepen, triest te wezen, samen met ons. Papa, mama, dochter maar ook onze hond mist wat ... waar oh waar vind ik terug een maatje dat mijn buik likte om de baby te masseren of om rondjes te maken rond de peuter die ontsnapte naar de weide en wonder boven wonder onder de draad kroop (met elektriciteit) ... gewoon om haar beschermengel goededag te zeggen. Maar inderdaad, we wisten dat het er zat aan te komen, elk jaar opnieuw, sinds corona, waren er kolieken en nu in de lente is dat altijd een gevaarlijke periode. Dit was dus de laatste keer, helaas ...

Dus ja, we zoeken nu opnieuw een paard dat voor lange tijd bij ons kan blijven ... waar ik als ruiter weer mee kan groeien en die ik over een 5-tal jaar aan mijn dochter kan doorgeven ... eentje die graag werkt en de papa aanvaardt als terreinverzorger en de hond respecteert als medebewoner en onze pony accepteert zoals ze is, met wat lente in de poep

Maar hoe, hoe begin ik daar weer aan? ... en na wat sites te bekijken, amai, die prijzen ...

Ondertussen ga ik mijn ervaring wat opkrikken, daar heb ik wat meer tijd voor nodig nu ik 50+-er ben

**Geplaatst**: 27-03-25 13:55

Re: Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst: 27-03-25 13:55

Omdat dit topic beter op Vraag maar raak past verplaats ik hem daarheen.
BZ->VMR

**Geplaatst**: 27-03-25 16:31

Geplaatst: 27-03-25 16:31

Misschien kun je wat tips opdoen in het topic Bokkers die op zoek zijn naar een nieuw paard. [PP] Wie gaat er op zoek naar een nieuw paard -deel 3

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-25 15:20

Re: Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-25 15:20

Nu heb ik daar al wat rond gelezen, maar niets waar ik iets mee kan ...
Het wordt er niet makkelijker op ... enerzijds wil ik de toekomst voorzien, want dochterlief wil springen en dressuur en wandelen in de natuur, alleen weet ik niet wat ze gaat willen over een 5-tal jaar. Dus eigenlijk, een pony en wachten met een paard.
Voor mezelf, ik wil graag ook weer werken met een paard, op zich, maakt het mij niet uit wat of welke discipline, als ik maar kan werken en vooruitgang boeken. Alleen heb is enorm veel spanning op mijn lijf nu omdat ik de perfecte match zoek ... Ik zal het maar wat tijd geven hé, ook al denk ik dat ik er geen heb en wil ik de pony niet te lang alleen laten ... en tot rust komen zonder paard lijkt nu zo moeilijk ... mijn oude ruin gaf me dat vertrouwen, die rust die nodig was om te beslissen... ik mis hem zo!

**Geplaatst**: 04-04-25 15:53

Geplaatst: 04-04-25 15:53

Hoe oud is je dochter nu?

**Geplaatst**: 04-04-25 18:10

Geplaatst: 04-04-25 18:10

Klinkt erg bekend. ruim twee maanden geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn paard, helaas al op bijna 19 jarige leeftijd. Ik had verwacht dat we samen oud zouden worden. Nu hij echter is weggevallen, ben ik toch nog "te jong" om zelf ook al te stoppen. Maar ja, wat dan.....hoe dan....

Voor nu ben ik gestart op een manege, met prive lessen. Het is 25 jaar geleden dat ik op een manege heb gereden en vooral ook, op diverse paarden heb gereden. De afgelopen 25 jaar alleen mijn merrie en later haar zoon welke tot januari bij me is gebleven.

Ik wil hiermee bereiken dat ik meer ga ontdekken wat ik leuk vind, welk soort paard past bij me, zeker nu op mijn leeftijd (61).
En misschien, heel misschien vind ik het eigenlijk ook wel goed, zo. Niet meer de enorme verantwoording van een eigen paard, weg kunnen wanneer we willen, zonder rekening te moeten houden met paard en nog veel meer.

En hey, wat een tijd heb ik over! Waar ik me in het begin geen raad wist met die zeeen van tijd en verdronk in apatisch op de bank hangen, merk ik dat ik nu wat meer van de bank kan komen om dingen buiten de paarden op te pakken.

Is dat voor jouook niet een idee? Eerst eens bekijken wat voor een type paard je past, door verschillende paarden te proberen. Ook bekijken of je er nog steeds dagen/uren mee bezig wilt zijn?

**Geplaatst**: 04-04-25 19:13

Geplaatst: 04-04-25 19:13

ChristaMoor schreef:
Klinkt erg bekend. ruim twee maanden geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn paard, helaas al op bijna 19 jarige leeftijd. Ik had verwacht dat we samen oud zouden worden. Nu hij echter is weggevallen, ben ik toch nog "te jong" om zelf ook al te stoppen. Maar ja, wat dan.....hoe dan....

Voor nu ben ik gestart op een manege, met prive lessen. Het is 25 jaar geleden dat ik op een manege heb gereden en vooral ook, op diverse paarden heb gereden. De afgelopen 25 jaar alleen mijn merrie en later haar zoon welke tot januari bij me is gebleven.

Ik wil hiermee bereiken dat ik meer ga ontdekken wat ik leuk vind, welk soort paard past bij me, zeker nu op mijn leeftijd (61).
En misschien, heel misschien vind ik het eigenlijk ook wel goed, zo. Niet meer de enorme verantwoording van een eigen paard, weg kunnen wanneer we willen, zonder rekening te moeten houden met paard en nog veel meer.

Dus ook
En hey, wat een tijd heb ik over! Waar ik me in het begin geen raad wist met die zeeen van tijd en verdronk in apatisch op de bank hangen, merk ik dat ik nu wat meer van de bank kan komen om dingen buiten de paarden op te pakken.

Is dat voor jouook niet een idee? Eerst eens bekijken wat voor een type paard je past, door verschillende paarden te proberen. Ook bekijken of je er nog steeds dagen/uren mee bezig wilt zijn?

Dit is bijna mijn verhaal. Ik ben ook 61, mijn paard(en) zijn gelukkig niet dood maar ik kan niet meer rijden op mijn twee paarden, vanwege mankementen aan ze. Maar ik wil wel blijven rijden. Een ander paard bij de 4 die ik nu heb erbij kan hier niet. Dus ik ben ook weer bij maneges begonnen, om eens te kijken wat ik wil. Voor nu is het voor mij goed zo. TS ik kan je van harte aanbevelen eerst weer eens op een manege op te stappen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-25 08:16

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-25 08:16

esje007 schreef:
Hoe oud is je dochter nu?

Mijn dochter wordt er 9 in november ... ze heeft nu een pony waar we buiten mee rijden, een wandeling maar ook dressuur in de weide en een balkje. Daarnaast nog dressuur en springen op een manege, maar niet met haar eigen pony. Het lijkt me goed dat ze verschillende pony's leert aanvoelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-25 08:28

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-25 08:28

Monique1963 schreef:
ChristaMoor schreef:
Klinkt erg bekend. ruim twee maanden geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn paard, helaas al op bijna 19 jarige leeftijd. Ik had verwacht dat we samen oud zouden worden. Nu hij echter is weggevallen, ben ik toch nog "te jong" om zelf ook al te stoppen. Maar ja, wat dan.....hoe dan....

Voor nu ben ik gestart op een manege, met prive lessen. Het is 25 jaar geleden dat ik op een manege heb gereden en vooral ook, op diverse paarden heb gereden. De afgelopen 25 jaar alleen mijn merrie en later haar zoon welke tot januari bij me is gebleven.

Ik wil hiermee bereiken dat ik meer ga ontdekken wat ik leuk vind, welk soort paard past bij me, zeker nu op mijn leeftijd (61).
En misschien, heel misschien vind ik het eigenlijk ook wel goed, zo. Niet meer de enorme verantwoording van een eigen paard, weg kunnen wanneer we willen, zonder rekening te moeten houden met paard en nog veel meer.

Dus ook
En hey, wat een tijd heb ik over! Waar ik me in het begin geen raad wist met die zeeen van tijd en verdronk in apatisch op de bank hangen, merk ik dat ik nu wat meer van de bank kan komen om dingen buiten de paarden op te pakken.

Is dat voor jouook niet een idee? Eerst eens bekijken wat voor een type paard je past, door verschillende paarden te proberen. Ook bekijken of je er nog steeds dagen/uren mee bezig wilt zijn?

Dit is bijna mijn verhaal. Ik ben ook 61, mijn paard(en) zijn gelukkig niet dood maar ik kan niet meer rijden op mijn twee paarden, vanwege mankementen aan ze. Maar ik wil wel blijven rijden. Een ander paard bij de 4 die ik nu heb erbij kan hier niet. Dus ik ben ook weer bij maneges begonnen, om eens te kijken wat ik wil. Voor nu is het voor mij goed zo. TS ik kan je van harte aanbevelen eerst weer eens op een manege op te stappen.

Wel ... daar denk ik ook over na ... clue is, ik ben er nu 52 (dus net ietsje jonger

) en mijn droom (hoe romantisch ook) is een jong paard dat ik voor haar kan trainen omdat ze nog te klein is, maar waar ik plezier aan kan beleven (lees: me time) en waar zij aan kan wennen zodat ze binnen een 5-tal jaar samen verder kunnen. Dan zijn ze beiden ervaren, kennen ze mekaar en versterken ze elkaar. Ik weet het, de ideale combinatie kun je nastreven en niet voorspellen, maar dromen mag toch hé? Of, moet ik het laten zoals het is en mijn dochter haar eigen weg laten gaan? En vooral, ga ik mezelf nog kunnen opladen om die energie er in te steken ... want daar begin ik me nu vooral zorgen over te maken, hoe ga ik dat allemaal combineren met werk, gezin, zorg ook nog voor mijn ouders ... het lijkt nu veel moeilijker dan vroeger ...(ja, ik weet het, ik ben er geen 25 meer)

**Geplaatst**: 05-04-25 08:42

Geplaatst: 05-04-25 08:42

Toen mijn dochters 9 en 11 waren hebben wij een "moeder/dochter pony" gekocht. Ik was toen 45. We kochten een forse D pony, net groot genoeg voor mij, en met nog te handelen door een 9 jarig meisje. voor mij was dat mijn eerste eigen paard, een jeugdroom die uit kwam.
Een heel fijne connemara ruin, die inmiddels 14 jaar bij ons is, en we nog steeds volop van genieten. De laatste jaren doen we vooral buitenritjes, maar we hebben met hem gecrosst, gesprongen en dressuur gereden. Een paar jaar geleden is er een tweede connemara bijgekomen en oriënteren we ons op nummer 3.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-25 14:56

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-25 14:56

esje007 schreef:
Toen mijn dochters 9 en 11 waren hebben wij een "moeder/dochter pony" gekocht. Ik was toen 45. We kochten een forse D pony, net groot genoeg voor mij, en met nog te handelen door een 9 jarig meisje. voor mij was dat mijn eerste eigen paard, een jeugdroom die uit kwam.
Een heel fijne connemara ruin, die inmiddels 14 jaar bij ons is, en we nog steeds volop van genieten. De laatste jaren doen we vooral buitenritjes, maar we hebben met hem gecrosst, gesprongen en dressuur gereden. Een paar jaar geleden is er een tweede connemara bijgekomen en oriënteren we ons op nummer 3.

Oh wauw...dat klinkt tof! Alleen ben ik 1,80 en mijn man 2,02 ...dus onze meid gaat snel groeien...ze gaat haar scheut krijgen rond haar 13de ...dus een grotere pony zou dan 5 a 6 jaar knn meegaan...maar het idee van een kleiner paard brengt me idd op andere ideeën...we gaan nu zoveel mogelijk paarden bekijken...nu nog een goede begeleiding zoeken ...

**Geplaatst**: 07-04-25 21:16

Geplaatst: 07-04-25 21:16

Met de lengte van jou en je partner is het inderdaad wel waarschijnlijk dat er een groeispurt aan gaat komen. Wij zitten op 1.73 max met ons drieën. Ik ben erg blij dat via mijn dochters de paarden terug zijn gekomen in mijn leven.
Veel succes met jullie afwegingen en keuze proces!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-04-25 15:20

Re: Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-25 15:20

Dank je, het is inderdaad een topic om over na te denken ... wat het ook zal worden, de kriebels komen helemaal terug ...

**Geplaatst**: 08-04-25 15:31

Re: Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst: 08-04-25 15:31

wat leuk en spannend. ik zou vooral lekker voor jezelf kiezen eerst.
of jou paard ook bij je dochter past over 5 jaar, dat is heel moeilijk te overzien,
en wat kan er allemaal gebeuren, bij jou, je dochter of het paard.

dus lekker focussen op nu en wat bij jou past.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-25 12:23

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-25 12:23

Joltsje schreef:
wat leuk en spannend. ik zou vooral lekker voor jezelf kiezen eerst.
of jou paard ook bij je dochter past over 5 jaar, dat is heel moeilijk te overzien,
en wat kan er allemaal gebeuren, bij jou, je dochter of het paard.

dus lekker focussen op nu en wat bij jou past.

Ja, da's wel waar wat je zegt. Ik ben dan zo iemand die het "te" goed wil doen, maar met goede bedoelingen raak je niet altijd ver. Dus heel rationeel zoeken en kiezen. Ik merk alleen dat ik neig naar paarden die karaktertrekken van mijn oude paard tonen. Maar dan kies ik te veel met de buik en niet met het hoofd ... zeker qua gezondheid van het paard. Heb er nu ca 8 gezien, 6 met een gebrek(je), soms vermeld op voorhand en soms niet, totdat je het zelf ziet. Dat maakt me onzeker ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-25 09:00

Re: Terug in het zadel kruipen, Spannend!

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-25 09:00

Stilaan keert de rust terug, de zin om terug in het zadel te springen ook ... wil het toch weer zijn dat ik me een rugblessure heb aangedaan... dus ja, even weer tijd nemen. En ondertussen zoek ik leuke veilingen/keuringen/wedstrijden om zoveel mogelijk paarden te zien, terug te leren kijken, voelen, ontdekken ... Dus, tips zijn welkom! En ja, Dank je wel Joltsje, je hebt gelijk ... het voelt beter aan als ik mij focus op wat bij mij past ... dat maakt het iets makkelijker!