Maar waar val je nu zelf onder?
Ik ben wel benieuwd waar bokkers zichzelf onder schalen.
Zelf ben ik gewoon een volwassen Penny meisje die graag ponys red en 'wilde' hengsten temt
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Als anderen mij daardoor als 'minder' paardeneigenaar zien, so be it.
Genoeg gedaan en meegemaakt en als ik iets niet weet gaat er gelijk uren onderzoek tegenaan, zodat ik niet zonder info sta, ook niet tegenover de ''geleerde'' in de paardenwereld, ben daarin te vaak teleurgesteld. Penny als in lol met je knol, zeker, we rijden alleen maar buiten, sprintje trekken, lekker wandelen. Mijn paarden gaan voor alles, daar komt niemand\geen hobby tussen. Enige wat ertussen komt is mijn eigen vermoeidheid, waardoor het vaak voelt alsof ik mens met paard ben, enorm aan het vechten, uurtje m'n dieren verzorgen en weer naar huis. Langudrig uren spenderen op de wei heb ik nooit gekunt. Daarnaast praat ik nauwelijk over m'n paarden en draag niet vaak paardenkleding buiten, het is wel gescheiden, die twee werelden. Beetje van alles dus.
. Ik ben een gelukkig mens als ze weer tevreden staan te kauwen.
hiphorse schreef:Ik zie steeds vaker dat mensen vinden dat er geen paardenmensen meer zijn en nu vooral mensen met paarden.
Maar waar val je nu zelf onder?
Ik ben wel benieuwd waar bokkers zichzelf onder schalen.
Zelf ben ik gewoon een volwassen Penny meisje die graag ponys red en 'wilde' hengsten temt
scheelt je een hoop gedoe in deze paarden-bananen-republiek.....
.
Westhof schreef:Vroeger echt een paardenmeisje, maar de laatste jaren schaar ik mezelf onder 'Mens met paard'.
Ik ben gek op mijn paard, maar het is niet zo dat alles om mijn paard draait of ik mijn leven rondom mijn paard plan. Ik doe genoeg andere dingen waardoor ik niet altijd naar mijn paard kan/ga, en heb naast hem ook nog andere hobby's. En ik merk ook dat met een eigen woning en fulltime baan mijn leven inmiddels ook heel anders is geworden, waardoor ik soms ook andere prioriteiten heb. Het is niet meer zoals vroeger waar mijn paard naast school mijn enige verantwoordelijkheid was en ik daar hele middagen kon rondhangen.
Paard staat volpension en wordt prima voorzien in zijn behoeftes als ik een dag niet kom, dus is zeker niet zieligAls anderen mij daardoor als 'minder' paardeneigenaar zien, so be it.

